Провербеле 8
1 Ну стригэ ынцелепчуня ши ну-шь ыналцэ причеперя гласул?
Por acaso a sabedoria não clama, e a inteligência não solta sua voz?
2 Еа се ашазэ сус, пе ынэлцимь, афарэ пе друм, ла рэспынтий,
Nos lugares mais altos, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas, ela se põe.
3 ши стригэ лынгэ порць, ла интраря четэций, ла интраря порцилор:
Ao lado das portas, à entrada da cidade; na entrada dos portões, ela grita:
4 „Оаменилор, кэтре вой стриг ши спре фиий оаменилор се ындряптэ гласул меу.
Varões, eu vos clamo; [dirijo] minha voz aos filhos dos homens.
5 Ынвэцаци-вэ минте, проштилор, ши ынцелепцици-вэ, небунилор!
Vós que sois ingênuos, entendei a prudência; e vós que sois loucos, entendei [de] coração.
6 Аскултаць, кэч ам лукрурь марь де спус ши бузеле ми се дескид ка сэ ынвеце пе алций че есте дрепт!
Ouvi, porque falarei coisas nobres; e abro meus lábios para a justiça.
7 Кэч гура мя вестеште адевэрул ши бузеле меле урэск минчуна!
Porque minha boca declarará a verdade; e meus lábios abominam a maldade.
8 Тоате кувинтеле гурий меле сунт дрепте, н-ау нимик неадевэрат, нич сучит ын еле.
Todas as coisas que digo com minha boca são justas; não há nelas coisa alguma [que seja] distorcida ou perversa.
9 Тоате сунт лэмурите пентру чел причепут ши дрепте пентру чей че ау гэсит штиинца.
Todas elas são corretas para aquele que as entende; e justas para os que encontram conhecimento.
10 Примиць май деграбэ ынвэцэтуриле меле декыт арӂинтул ши май деграбэ штиинца декыт аурул скумп.
Aceitai minha correção, e não prata; e o conhecimento mais que o ouro fino escolhido.
11 Кэч ынцелепчуня прецуеште май мулт декыт мэргэритареле ши ничун лукру де прец ну се поате асемуи ку еа.
Porque a sabedoria é melhor do que rubis; e todas as coisas desejáveis nem sequer podem ser comparadas a ela.
12 Еу, ынцелепчуня, ам ка локуинцэ минтя ши пот нэскочи челе май кибзуите планурь.
Eu, a Sabedoria, moro com a Prudência; e tenho o conhecimento do conselho.
13 Фрика де Домнул есте урыря рэулуй; труфия ши мындрия, пуртаря ря ши гура минчиноасэ – ятэ че урэск еу.
O temor ao SENHOR é odiar o mal: a soberba e a arrogância, o mal caminho e a boca perversa, eu [os] odeio.
14 Де ла мине вин сфатул ши избында, еу сунт причеперя, а мя есте путеря.
A mim pertence o conselho e a verdadeira sabedoria; eu [tenho] prudência e poder.
15 Прин мине ымпэрэцеск ымпэраций ши дау воевозий порунчь дрепте.
Por meio de mim os reis governam, e os príncipes decretam justiça.
16 Прин мине кырмуеск дрегэторий ши май-марий, тоць жудекэторий пэмынтулуй.
Por meio de mim os governantes dominam; e autoridades, todos os juízes justos.
17 Еу юбеск пе чей че мэ юбеск, ши чей че мэ каутэ ку тот динадинсул мэ гэсеск.
Eu amo os que me amam; e os que me buscam intensamente me acharão.
18 Ку мине сунт богэция ши слава, авуцииле трайниче ши дрептатя.
Bens e honra estão comigo; [assim como] a riqueza duradoura e a justiça.
19 Родул меу есте май бун декыт аурул чел май курат ши венитул меу ынтрече арӂинтул чел май алес.
Meu fruto é melhor que o ouro, melhor que o ouro refinado; e meus produtos melhores que a prata escolhida.
20 Еу умблу пе каля невиновэцией, пе мижлокул кэрэрилор неприхэнирий,
Eu faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juízo;
21 ка сэ дау о адевэратэ моштенире челор че мэ юбеск ши сэ ле умплу вистиерииле.
Para eu dar herança aos que me amam, e encher seus tesouros.
22 Домнул м-а фэкут чя динтый динтре лукрэриле Луй, ынаинтя челор май векь лукрэрь але Луй.
O SENHOR me adquiriu no princípio de seu caminho; desde antes de suas obras antigas.
23 Еу ам фост ашезатэ дин вешничие, ынаинте де орьче ынчепут, ынаинте де а фи пэмынтул.
Desde a eternidade eu fui ungida; desde o princípio; desde antes do surgimento da terra.
24 Ам фост нэскутэ кынд ынкэ ну ерау адынкурь, нич извоаре ынкэркате ку апе;
Quando ainda não havia abismos, eu fui gerada; quando ainda não havia fontes providas de muitas águas.
25 ам фост нэскутэ ынаинте де ынтэриря мунцилор, ынаинте де а фи дялуриле,
Antes que os montes fossem firmados; antes dos morros, eu fui gerada.
26 кынд ну ерау ынкэ нич пэмынтул, нич кымпииле, нич чя динтый фэрымэ дин пулберя лумий.
Quando ele ainda não tinha feito a terra, nem os campos; nem o princípio da poeira do mundo.
27 Кынд а ынтокмит Домнул черуриле, еу ерам де фацэ; кынд а трас о заре пе фаца адынкулуй,
Quando preparava os céus, ali eu estava; quando ele desenhava ao redor da face do abismo.
28 кынд а пиронит норий сус ши кынд ау цышнит ку путере извоареле адынкулуй,
Quando firmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abismo.
29 кынд а пус ун хотар мэрий, ка апеле сэ ну трякэ песте порунка Луй, кынд а пус темелииле пэмынтулуй,
Quando colocava ao mar o seu limite, para que as águas não ultrapassassem seu mandado; quando estabelecia os fundamentos da terra.
30 еу ерам мештерул Луй, ла лукру лынгэ Ел, ши ын тоате зилеле ерам десфэтаря Луй, жукынд неынчетат ынаинтя Луй,
Então eu estava com ele como um pupilo; e eu era seu agrado a cada dia, alegrando perante ele em todo tempo.
31 жукынд пе ротоколул пэмынтулуй Сэу ши гэсинду-мь плэчеря ын фиий оаменилор.
Alegrando na habitação de sua terra; e [concedendo] meus agrados aos filhos dos homens.
32 Ши акум, фиилор, аскултаци-мэ, кэч фериче де чей че пэзеск кэиле меле!
Portanto agora, filhos, ouvi-me; porque bem-aventurados serão [os que] guardarem meus caminhos.
33 Аскултаць ынвэцэтура, ка сэ вэ фачець ынцелепць, ши ну лепэдаць сфатул меу!
Ouvi a correção, e sede sábios; e não a rejeiteis.
34 Фериче де омул каре м-аскултэ, каре вегязэ зилник ла порциле меле ши пэзеште прагул уший меле!
Bem-aventurado [é] o homem que me ouve; que vigia em minhas portas diariamente, que guarda as ombreiras de minhas entradas.
35 Кэч чел че мэ гэсеште, гэсеште вяца ши капэтэ бунэвоинца Домнулуй.
Porque aquele que me encontrar, encontrará a vida; e obterá o favor do SENHOR.
36 Дар чел че пэкэтуеште ымпотрива мя ышь ватэмэ суфлетул сэу; тоць чей че мэ урэск пе мине юбеск моартя.”
Mas aquele que pecar contra mim fará violência à sua [própria] alma; todos os que me odeiam amam a morte.
