Провербеле 7
1 Фиуле, пэстрязэ кувинтеле меле ши цине ла тине сфатуриле меле!
Poikani! kätke minun sanani, ja pidä tykönäs minun käskyni.
2 Цине сфатуриле меле ши вей трэи; пэзеште ынвэцэтуриле меле ка лумина окилор!
Ota vaari minun käskyistäni, niin sinä elää saat, ja minun laistani, niinkuin silmäs terästä.
3 Лягэ-ле ла деӂете, скрие-ле пе тэблица инимий тале!
Sido ne sormiis, kirjoita ne sydämes tauluun.
4 Зи ынцелепчуний: „Ту ешть сора мя!” Ши нумеште причеперя приетена та,
Sano viiisaudelle: sinä olet sisareni, ja kutsu toimi ystäväkses,
5 ка сэ те феряскэ де неваста алтуя, де стрэина каре ынтребуинцязэ кувинте адеменитоаре.
Että hän sinua varjelis muukalaisesta vaimosta, ja vieraasta, jonka sanat sileät ovat.
6 Стэтям ла ферястра касей меле ши мэ уйтам прин зэбреле.
Sillä minä kurkistelin huoneeni akkunasta läpi häkin.
7 Ам зэрит принтре чей неынчеркаць, ам вэзут принтре тинерь пе ун бэят фэрэ минте.
Ja näin tyhmän nuorukaisen taitamattomain seassa, ja äkkäsin hänen poikain joukossa;
8 Тречя пе улицэ, ла колцул унде стэтя уна дин ачесте стрэине, ши а апукат пе каля каре дучя спре локуинца ей.
Joka käveli kaduilla hänen nurkkainsa taitse, ja asteli sitä tietä, joka meni hänen huoneeseensa.
9 Ера ын амург, сяра, ын ноаптя нягрэ ши ынтунекоасэ.
Hämärissä, kuin päivä ehtoolla oli, ja jo yö ja pimiä tuli:
10 Ши ятэ кэ й-а алергат ынаинте о фемее ымбрэкатэ ка о курвэ ши ку инима ширятэ.
Ja katso, häntä kohtasi vaimo porton vaatteilla, kavala,
11 Ера бунэ де гурэ ши фэрэ астымпэр; пичоареле ну-й путяу ста акасэ:
Tuima ja hillimätöin, jonka jalat ei pysyneet huoneessansa.
12 кынд ын улицэ, кынд ын пеце, пе ла тоате колцуриле стэтя ла пындэ.
Nyt on hän ulkona, nyt kaduilla, ja väijyy joka nurkassa.
13 Еа л-а ымбрэцишат ши л-а сэрутат ши, ку о фацэ фэрэ рушине, й-а зис:
Hän otti hänen kiinni, ja suuta antoi hänen ja sanoi häpeemättä:
14 „Ерам датоаре ку о жертфэ де мулцумире, азь мь-ам ымплинит журуинцеле.
Minä olen tehnyt kiitosuhrin, ja olen tätäpänä täyttänyt lupaukseni:
15 Де ачея ць-ам ешит ынаинте, сэ те каут, ши те-ам ши гэсит.
Sentähden olen minä tullut sinua vastaan, varhain sinua etsimään, ja olen nyt sinut löytänyt.
16 Мь-ам ымподобит патул ку ынвелиторь, ку аштернут де пынзетурь дин Еӂипт;
Minä olen koreasti valmistanut vuoteeni Egyptin kirjavalla vaatteella,
17 мь-ам стропит аштернутул ку смирнэ, алое ши скорцишоарэ.
Ja olen hyvänhajuiseksi tehnyt kammioni mirhamilla, aloella ja kanelilla.
18 Вино, сэ не ымбэтэм де драгосте пынэ диминяцэ, сэ не десфэтэм ку дезмердэрь!
Tule, harjoittakaamme kyllin hekumaa aamuun asti, ja huvitelkaammme meitämme keskenämme rakkaudella.
19 Кэч бэрбатул меу ну есте акасэ, а плекат ынтр-о кэлэторие лунгэ,
Sillä mies ei ole kotona: hän on pitkälle matkalle mennyt.
20 а луат ку ел сакул ку бань ши ну се ва ынтоарче акасэ декыт ла луна ноуэ.”
Hän on ottanut rahasäkin myötänsä, ja tulee kotia äsken määrätyllä päivällä.
21 Тот ворбинду-й, еа л-а адеменит ши л-а атрас ку бузеле ей адеменитоаре.
Ja niin hän houkutteli monelöla sanalla, ja vaati häntä makialla puheella.
22 Деодатэ, а ынчепут сэ мяргэ дупэ еа, ка боул каре се дуче ла мэчелэрие, ка ун черб каре аляргэ спре курсэ,
Hän meni hänen kanssansa nopiasti, niinkuin teurastettava härkä, ja niinkuin jalkapuuhun, jolla tyhmät rangoitaan.
23 ка пасэря каре дэ бузна ын лац, фэрэ сэ штие кэ о ва коста вяца, пынэ че сэӂята ый стрэпунӂе фикатул.
Siihenasti kuin hän nuolilla ampuu hänen maksansa lävitse: ja niinkuin lintu itsensä kiiruhtaa paulaan, ja ei tiedä sitä hengellensä vaaralliseksi.
24 Ши акум, фиилор, аскултаци-мэ ши луаць аминте ла кувинтеле гурий меле!
Niin kuulkaat siis minua, minun lapseni, ja ottakaat vaari minun suuni sanoista.
25 Сэ ну ци се абатэ инима спре каля уней асеменя фемей, ну те рэтэчи пе кэрэриле ей.
Älköön sydämes poiketko hänen tiellensä: älä salli sinuas vietellä hänen retkillensä.
26 Кэч еа а фэкут сэ кадэ мулте жертфе ши мулць сунт чей пе каре й-а учис еа.
Sillä hän on monta haavoittanut ja langettanut, ja kaikkinaiset voimalliset ovat häneltä tapetut.
