Провербеле 7
1 Фиуле, пэстрязэ кувинтеле меле ши цине ла тине сфатуриле меле!
Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.
2 Цине сфатуриле меле ши вей трэи; пэзеште ынвэцэтуриле меле ка лумина окилор!
Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
3 Лягэ-ле ла деӂете, скрие-ле пе тэблица инимий тале!
Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
4 Зи ынцелепчуний: „Ту ешть сора мя!” Ши нумеште причеперя приетена та,
Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
5 ка сэ те феряскэ де неваста алтуя, де стрэина каре ынтребуинцязэ кувинте адеменитоаре.
Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.
6 Стэтям ла ферястра касей меле ши мэ уйтам прин зэбреле.
Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
7 Ам зэрит принтре чей неынчеркаць, ам вэзут принтре тинерь пе ун бэят фэрэ минте.
Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
8 Тречя пе улицэ, ла колцул унде стэтя уна дин ачесте стрэине, ши а апукат пе каля каре дучя спре локуинца ей.
Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,
9 Ера ын амург, сяра, ын ноаптя нягрэ ши ынтунекоасэ.
En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.
10 Ши ятэ кэ й-а алергат ынаинте о фемее ымбрэкатэ ка о курвэ ши ку инима ширятэ.
Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
11 Ера бунэ де гурэ ши фэрэ астымпэр; пичоареле ну-й путяу ста акасэ:
Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.
12 кынд ын улицэ, кынд ын пеце, пе ла тоате колцуриле стэтя ла пындэ.
Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.
13 Еа л-а ымбрэцишат ши л-а сэрутат ши, ку о фацэ фэрэ рушине, й-а зис:
Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:
14 „Ерам датоаре ку о жертфэ де мулцумире, азь мь-ам ымплинит журуинцеле.
Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.
15 Де ачея ць-ам ешит ынаинте, сэ те каут, ши те-ам ши гэсит.
Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.
16 Мь-ам ымподобит патул ку ынвелиторь, ку аштернут де пынзетурь дин Еӂипт;
Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.
17 мь-ам стропит аштернутул ку смирнэ, алое ши скорцишоарэ.
Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
18 Вино, сэ не ымбэтэм де драгосте пынэ диминяцэ, сэ не десфэтэм ку дезмердэрь!
Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.
19 Кэч бэрбатул меу ну есте акасэ, а плекат ынтр-о кэлэторие лунгэ,
Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
20 а луат ку ел сакул ку бань ши ну се ва ынтоарче акасэ декыт ла луна ноуэ.”
La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
21 Тот ворбинду-й, еа л-а адеменит ши л-а атрас ку бузеле ей адеменитоаре.
Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.
22 Деодатэ, а ынчепут сэ мяргэ дупэ еа, ка боул каре се дуче ла мэчелэрие, ка ун черб каре аляргэ спре курсэ,
Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;
23 ка пасэря каре дэ бузна ын лац, фэрэ сэ штие кэ о ва коста вяца, пынэ че сэӂята ый стрэпунӂе фикатул.
Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.
24 Ши акум, фиилор, аскултаци-мэ ши луаць аминте ла кувинтеле гурий меле!
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.
25 Сэ ну ци се абатэ инима спре каля уней асеменя фемей, ну те рэтэчи пе кэрэриле ей.
Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;
26 Кэч еа а фэкут сэ кадэ мулте жертфе ши мулць сунт чей пе каре й-а учис еа.
Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.
