Провербеле 6
1 Фиуле, дакэ те-ай пус кезаш пентру апроапеле тэу, дакэ те-ай принс пентру алтул,
Figliuol mio, se ti sei reso garante per il tuo prossimo, se ti sei impegnato per un estraneo,
2 дакэ ешть легат прин фэгэдуинца гурий тале, дакэ ешть принс де кувинтеле гурий тале,
sei còlto nel laccio dalle parole della tua bocca, sei preso dalle parole della tua bocca.
3 фэ тотушь лукрул ачеста, фиуле: дезлягэ-те, кэч ай кэзут ын мына апроапелуй тэу! Де ачея ду-те, арункэ-те ку фаца ла пэмынт ши стэруеште де ел!
Fa’ questo, figliuol mio; disimpegnati, perché sei caduto in mano del tuo prossimo. Va’, gettati ai suoi piedi, insisti,
4 Ну да сомн окилор тэй, нич аципире плеоапелор тале!
non dar sonno ai tuoi occhi né sopore alle tue palpebre;
5 Скапэ дин мына луй кум скапэ кэприоара дин мына вынэторулуй ши ка пасэря дин мына пэсэрарулуй!…
disimpegnati come il cavriolo di man del cacciatore, come l’uccello di mano dell’uccellatore.
6 Ду-те ла фурникэ, ленешуле; уйтэ-те ку бэгаре де сямэ ла кэиле ей ши ынцелепцеште-те!
Va’, pigro, alla formica; considera il suo fare, e diventa savio!
7 Еа н-аре нич кэпетение, нич привегетор, нич стэпын,
Essa non ha né capo, né sorvegliante, né padrone;
8 тотушь ышь прегэтеште храна вара ши стрынӂе де-але мынкэрий ын тимпул сечеришулуй.
prepara il suo cibo nell’estate, e raduna il suo mangiare durante la raccolta.
9 Пынэ кынд вей ста кулкат, ленешуле? Кынд те вей скула дин сомнул тэу?
Fino a quando, o pigro, giacerai? quando ti desterai dal tuo sonno?
10 Сэ май дормь пуцин, сэ май аципешть пуцин, сэ май ынкручишезь пуцин мыниле ка сэ дормь!…
Dormire un po’, sonnecchiare un po’, incrociare un po’ le mani per riposare…
11 Ши сэрэчия вине песте тине ка ун хоц ши липса, ка ун ом ынармат.
e la tua povertà verrà come un ladro, e la tua indigenza, come un uomo armato.
12 Омул де нимик, омул нелеӂюит, умблэ ку неадевэрул ын гурэ,
L’uomo da nulla, l’uomo iniquo cammina colla falsità sulle labbra;
13 клипеште дин окь, дэ дин пичор ши фаче семне ку деӂетеле.
ammicca cogli occhi, parla coi piedi, fa segni con le dita;
14 Рэутатя есте ын инима луй, урзеште лукрурь реле ынтруна ши стырнеште чертурь.
ha la perversità nel cuore, macchina del male in ogni tempo, semina discordie;
15 Де ачея, нимичиря ый ва вени пе неаштептате; ва фи здробит деодатэ ши фэрэ ляк.
perciò la sua ruina verrà ad un tratto, in un attimo sarà distrutto, senza rimedio.
16 Шасе лукрурь урэште Домнул ши кяр шапте Ый сунт урыте:
Sei cose odia l’Eterno, anzi sette gli sono in abominio:
17 окий труфашь, лимба минчиноасэ, мыниле каре варсэ сынӂе невиноват,
gli occhi alteri, la lingua bugiarda, le mani che spandono sangue innocente,
18 инима каре урзеште планурь нелеӂюите, пичоареле каре аляргэ репеде ла рэу,
il cuore che medita disegni iniqui, i piedi che corron frettolosi al male,
19 марторул минчинос, каре спуне минчунь, ши чел че стырнеште чертурь ынтре фраць.
il falso testimonio che proferisce menzogne, e chi semina discordie tra fratelli.
20 Фиуле, пэзеште сфатуриле татэлуй тэу ши ну лепэда ынвэцэтура мамей тале:
Figliuol mio, osserva i precetti di tuo padre, e non trascurare gl’insegnamenti di tua madre;
21 лягэ-ле некурмат ла инимэ, атырнэ-ле де гыт!
tienteli del continuo legati sul cuore e attaccati al collo.
22 Еле те вор ынсоци ын мерсул тэу, те вор пэзи ын пат ши ыць вор ворби ла дештептаре.
Quando camminerai, ti guideranno; quando giacerai, veglieranno su te; quando ti risveglierai, ragioneranno teco.
23 Кэч сфатул есте о канделэ, ынвэцэтура есте о луминэ, яр ындемнул ши мустраря сунт каля веций.
Poiché il precetto è una lampada e l’insegnamento una luce, e le correzioni della disciplina son la via della vita,
24 Еле те вор фери де фемея стрикатэ, де лимба адеменитоаре а челей стрэине.
per guardarti dalla donna malvagia dalle parole lusinghevoli della straniera.
25 Н-о пофти ын инима та пентру фрумусеця ей ши ну те лэса адеменит де плеоапеле ей!
Non bramare in cuor tuo la sua bellezza, e non ti lasciar prendere dalle sue palpebre;
26 Кэч пентру о фемее курвэ, омул ажунӂе де ну май рэмыне декыт ку о букатэ де пыне, ши фемея мэритатэ ынтинде о курсэ унуй суфлет скумп.
ché per una donna corrotta uno si riduce a un pezzo di pane, e la donna adultera sta in agguato contro un’anima preziosa.
27 Поате чинева сэ я фок ын сын фэрэ сэ и се априндэ хайнеле?
Uno si metterà forse del fuoco in seno senza che i suoi abiti si brucino?
28 Сау поате мерӂе чинева пе кэрбунь априншь фэрэ сэ-й ардэ пичоареле?
camminerà forse sui carboni accesi senza scottarsi i piedi?
29 Тот аша есте ши ку чел че се дуче ла неваста апроапелуй сэу: орьчине се атинӂе де еа ну ва рэмыне непедепсит.
Così è di chi va dalla moglie del prossimo; chi la tocca non rimarrà impunito.
30 Хоцул ну есте урӂисит кынд фурэ ка сэ-шь потоляскэ фоамя, кэч ый есте фоаме.
Non si disprezza il ladro che ruba per saziarsi quand’ha fame;
31 Ши, дакэ есте принс, требуе сэ дя ынапой ыншептит, сэ дя кяр тот че аре ын касэ.
se è còlto, restituirà anche il settuplo, darà tutti i beni della sua casa.
32 Дар чел че прякурвеште ку о фемее есте ун ом фэрэ минте; сингур ышь перде вяца чине фаче аша.
Ma chi commette un adulterio è privo di senno; chi fa questo vuol rovinar se stesso.
33 Ну ва авя декыт ранэ ши рушине ши окара ну и се ва штерӂе.
Troverà ferite ed ignominia, e l’obbrobrio suo non sarà mai cancellato;
34 Кэч ӂелозия ынфурие пе ун бэрбат, ши н-аре милэ ын зиуа рэзбунэрий;
ché la gelosia rende furioso il marito, il quale sarà senza pietà nel dì della vendetta;
35 ну се уйтэ ла ничун прец де рэскумпэраре ши ну се ласэ ындуплекат нич кяр де чел май маре дар.
non avrà riguardo a riscatto di sorta, e anche se tu moltiplichi i regali, non sarà soddisfatto.
