< Провербеле 29 >

1 Ун ом каре се ымпотривеште тутурор мустрэрилор ва фи здробит деодатэ ши фэрэ ляк.
O homem que muitas vezes reprehendido endurece a cerviz de repente será quebrantado sem que haja cura.
2 Кынд се ынмулцеск чей бунь, попорул се букурэ, дар кынд стэпынеште чел рэу, попорул ӂеме.
Quando os justos se engrandecem, o povo se alegra, mas quando o impio domina o povo suspira.
3 Чине юбеште ынцелепчуня ынвеселеште пе татэл сэу, дар чине умблэ ку курвеле рисипеште аверя.
O homem que ama a sabedoria alegra a seu pae, mas o companheiro de prostitutas desperdiça a fazenda.
4 Ун ымпэрат ынтэреште цара прин дрептате, дар чине я митэ о нимичеште.
O rei com juizo sustem a terra, mas o amigo de peitas a transtorna.
5 Чине лингушеште пе апроапеле сэу ый ынтинде ун лац суб паший луй.
O homem que lisongeia a seu proximo, arma uma rede aos seus passos.
6 Ын пэкатул омулуй рэу есте о курсэ, дар чел бун бируе ши се букурэ.
Na transgressão do homem mau ha laço, mas o justo jubila e se alegra.
7 Чел бун причепе причина сэрачилор, дар чел рэу ну поате с-о причяпэ.
Informa-se o justo da causa dos pobres, mas o impio não comprehende o conhecimento.
8 Чей ушуратичь апринд фокул ын четате, дар ынцелепций потолеск мыния.
Os homens escarnecedores abrazam a cidade, mas os sabios desviam a ira.
9 Кынд се чартэ ун ынцелепт ку ун небун, сэ се тот супере сау сэ тот рыдэ, кэч паче ну се фаче.
O homem sabio que pleiteia com o tolo, quer se turbe quer se ria, não terá descanço.
10 Оамений сетошь де сынӂе урэск пе омул фэрэ приханэ, дар оамений фэрэ приханэ ый окротеск вяца.
Os homens sanguinolentos aborrecem ao sincero, mas os rectos procuram o seu bem.
11 Небунул ышь аратэ тоатэ патима, дар ынцелептул о стэпынеште.
Todo o seu espirito profere o tolo, mas o sabio o encobre e reprime.
12 Кынд чел че стэпынеште дэ аскултаре кувинтелор минчиноасе, тоць служиторий луй сунт ниште рэй.
O governador que dá attenção ás palavras mentirosas, achará que todos os seus servos são impios.
13 Сэракул ши асуприторул се ынтылнеск, дар Домнул ле луминязэ окий амындурора.
O pobre e o usurario se encontram, e o Senhor allumia os olhos d'ambos.
14 Ун ымпэрат каре жудекэ пе сэрачь дупэ адевэр ышь ва авя скаунул де домние ынтэрит пе вечие.
O rei, que julga os pobres conforme a verdade, firmará o seu throno para sempre.
15 Нуяуа ши чертаря дау ынцелепчуня, дар копилул лэсат де капул луй фаче рушине мамей сале.
A vara e a reprehensão dão sabedoria, mas o rapaz entregue a si mesmo envergonha a sua mãe.
16 Кынд се ынмулцеск чей рэй, се ынмулцеште ши пэкатул, дар чей бунь ле вор ведя кэдеря.
Quando os impios se multiplicam, multiplicam-se as transgressões, mas os justos verão a sua quéda.
17 Педепсеште-ць фиул, ши ел ыць ва да одихнэ ши ыць ва адуче десфэтаре суфлетулуй.
Castiga a teu filho, e te fará descançar; e dará delicias á tua alma.
18 Кынд ну есте ничо дескоперире думнезеяскэ, попорул есте фэрэ фрыу; дар фериче де попорул каре пэзеште леӂя!
Não havendo prophecia, o povo fica dissoluto; porém o que guarda a lei esse é bemaventurado:
19 Ну прин ворбе се педепсеште ун роб, кэч, кяр дакэ причепе, н-аскултэ.
O servo se não emendará com palavras, porque, ainda que te entenda, todavia não responderá.
20 Дакэ везь ун ом каре ворбеште некибзуит, поць сэ нэдэждуешть май мулт де ла ун небун декыт де ла ел.
Tens visto um homem arremessado nas suas palavras? maior esperança ha d'um tolo do que d'elle.
21 Служиторул пе каре-л рэсфець дин копилэрие ла урмэ ажунӂе де се креде фиу.
Quando alguem cria delicadamente o seu servo desde a mocidade, por derradeiro quererá ser seu filho.
22 Ун ом мыниос стырнеште чертурь ши ун ынфурият фаче мулте пэкате.
O homem iracundo levanta contendas; e o furioso multiplica as transgressões.
23 Мындрия унуй ом ыл кобоарэ, дар чине есте смерит ку духул капэтэ чинсте.
A soberba do homem o abaterá, mas o humilde d'espirito reterá a gloria.
24 Чине ымпарте ку ун хоц ышь урэште вяца, ауде блестемул ши ну спуне нимик.
O que tem parte com o ladrão aborrece a sua propria alma: ouve maldições, e não o denuncia.
25 Фрика де оамень есте о курсэ, дар чел че се ынкреде ын Домнул н-аре де че сэ се тямэ.
O temor do homem armará laços, mas o que confia no Senhor será posto em alto retiro.
26 Мулць умблэ дупэ бунэвоинца челуй че стэпынеште, дар Домнул есте Ачела каре фаче дрептате фиекэруя.
Muitos buscam a face do principe, mas o juizo de cada um vem do Senhor.
27 Омул нелеӂюит есте о скырбэ ынаинтя челор неприхэниць, дар чел че умблэ фэрэ приханэ есте о скырбэ ынаинтя челор рэй.
Abominação é para os justos o homem iniquo, mas abominação é para o impio o de rectos caminhos.

< Провербеле 29 >