Провербеле 29
1 Ун ом каре се ымпотривеште тутурор мустрэрилор ва фи здробит деодатэ ши фэрэ ляк.
Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.
2 Кынд се ынмулцеск чей бунь, попорул се букурэ, дар кынд стэпынеште чел рэу, попорул ӂеме.
Er der mange retfærdige, glædes Folket, men råder de gudløse, sukker Folket.
3 Чине юбеште ынцелепчуня ынвеселеште пе татэл сэу, дар чине умблэ ку курвеле рисипеште аверя.
Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgås, bortødsler Gods.
4 Ун ымпэрат ынтэреште цара прин дрептате, дар чине я митэ о нимичеште.
Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.
5 Чине лингушеште пе апроапеле сэу ый ынтинде ун лац суб паший луй.
Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.
6 Ын пэкатул омулуй рэу есте о курсэ, дар чел бун бируе ши се букурэ.
I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.
7 Чел бун причепе причина сэрачилор, дар чел рэу ну поате с-о причяпэ.
Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.
8 Чей ушуратичь апринд фокул ын четате, дар ынцелепций потолеск мыния.
Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.
9 Кынд се чартэ ун ынцелепт ку ун небун, сэ се тот супере сау сэ тот рыдэ, кэч паче ну се фаче.
Går Vismand i Rette med Dåre, vredes og ler han, alt preller af.
10 Оамений сетошь де сынӂе урэск пе омул фэрэ приханэ, дар оамений фэрэ приханэ ый окротеск вяца.
De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.
11 Небунул ышь аратэ тоатэ патима, дар ынцелептул о стэпынеште.
En Tåbe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.
12 Кынд чел че стэпынеште дэ аскултаре кувинтелор минчиноасе, тоць служиторий луй сунт ниште рэй.
En Fyrste, som lytter til Løgnetale, får lufter gudløse Tjenere.
13 Сэракул ши асуприторул се ынтылнеск, дар Домнул ле луминязэ окий амындурора.
Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.
14 Ун ымпэрат каре жудекэ пе сэрачь дупэ адевэр ышь ва авя скаунул де домние ынтэрит пе вечие.
En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone står fast evindelig.
15 Нуяуа ши чертаря дау ынцелепчуня, дар копилул лэсат де капул луй фаче рушине мамей сале.
Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.
16 Кынд се ынмулцеск чей рэй, се ынмулцеште ши пэкатул, дар чей бунь ле вор ведя кэдеря.
Bliver mange gudløse tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.
17 Педепсеште-ць фиул, ши ел ыць ва да одихнэ ши ыць ва адуче десфэтаре суфлетулуй.
Tugt din Søn, så kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.
18 Кынд ну есте ничо дескоперире думнезеяскэ, попорул есте фэрэ фрыу; дар фериче де попорул каре пэзеште леӂя!
Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter på Loven.
19 Ну прин ворбе се педепсеште ун роб, кэч, кяр дакэ причепе, н-аскултэ.
Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.
20 Дакэ везь ун ом каре ворбеште некибзуит, поць сэ нэдэждуешть май мулт де ла ун небун декыт де ла ел.
Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Tåbe er der snarere Håb end for ham.
21 Служиторул пе каре-л рэсфець дин копилэрие ла урмэ ажунӂе де се креде фиу.
Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.
22 Ун ом мыниос стырнеште чертурь ши ун ынфурият фаче мулте пэкате.
Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.
23 Мындрия унуй ом ыл кобоарэ, дар чине есте смерит ку духул капэтэ чинсте.
Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnår Ære.
24 Чине ымпарте ку ун хоц ышь урэште вяца, ауде блестемул ши ну спуне нимик.
Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.
25 Фрика де оамень есте о курсэ, дар чел че се ынкреде ын Домнул н-аре де че сэ се тямэ.
Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler på HERREN, er bjærget.
26 Мулць умблэ дупэ бунэвоинца челуй че стэпынеште, дар Домнул есте Ачела каре фаче дрептате фиекэруя.
Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.
27 Омул нелеӂюит есте о скырбэ ынаинтя челор неприхэниць, дар чел че умблэ фэрэ приханэ есте о скырбэ ынаинтя челор рэй.
Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.
