Провербеле 21
1 Инима ымпэратулуй есте ка ун рыу де апэ ын мына Домнулуй, пе каре ыл ындряптэ ынкотро вря.
Como ribeiros de águas, assim é o coração do rei na mão do Senhor; a tudo quanto quer o inclina.
2 Омул сокотеште кэ тоате кэиле луй сунт фэрэ приханэ, дар Чел че черчетязэ инимиле есте Домнул.
Todo o caminho do homem é reto aos seus olhos, mas o Senhor pondera os corações.
3 А фаче дрептате ши жудекатэ есте май плэкут Домнулуй декыт жертфеле.
Fazer justiça e juízo é mais aceito ao Senhor do que lhe oferecer sacrifício.
4 Привириле труфаше ши инима ынгымфатэ, ачастэ канделэ а челор рэй, ну сунт декыт пэкат.
Altivez dos olhos, e inchação de coração, e a lavoura dos ímpios é pecado.
5 Плануриле омулуй харник ну дук декыт ла белшуг, дар чел че лукрязэ ку грабэ н-ажунӂе декыт ла липсэ.
Os pensamentos do diligente tendem só à abundância, porém os de todo o apressado tão somente à pobreza.
6 Комориле кыштигате ку о лимбэ минчиноасэ сунт о дешертэчуне каре фуӂе, ши еле дук ла моарте.
Trabalhar por ajuntar tesouro com língua falsa é uma vaidade impelida daqueles que buscam a morte.
7 Силничия челор рэй ый мэтурэ, пентру кэ ну вор сэ факэ че есте дрепт.
As rapinas dos ímpios os virão a destruir, porquanto recusam fazer a justiça.
8 Чел виноват мерӂе пе кэй сучите, дар чел невиноват фаче че есте бине.
O caminho do homem é todo perverso e estranho, porém a obra do puro é reta.
9 Май бине сэ локуешть ынтр-ун колц пе акопериш декыт ку о невастэ гылчевитоаре ынтр-о касэ маре.
Melhor é morar num canto do terraço, do que com a mulher contenciosa, e isso em casa em que mais companhia haja.
10 Суфлетул челуй рэу дореште рэул, семенул луй н-аре ничо тречере ынаинтя луй.
A alma do ímpio deseja o mal: o seu próximo lhe não agrada aos seus olhos.
11 Кынд есте педепсит батжокориторул, простул се фаче ынцелепт; ши кынд се дэ ынвэцэтурэ челуй ынцелепт, ел капэтэ штиинца.
Castigado o escarnecedor, o simples se torna sábio; e, ensinado o sábio, recebe o conhecimento.
12 Чел неприхэнит се уйтэ ла каса челуй рэу ши веде че репеде сунт арункаць чей рэй ын ненорочире.
Prudentemente considera o justo a casa do ímpio, quando Deus transtorna os ímpios para o mal.
13 Чине ышь аступэ урекя ла стригэтул сэракулуй, нич ел ну ва кэпэта рэспунс кынд ва стрига.
O que tapa o seu ouvido ao clamor do pobre ele também clamará e não será ouvido.
14 Ун дар фэкут ын тайнэ потолеште мыния ши о митэ датэ пе аскунс потолеште чя май путерникэ мыние.
O presente que se dá em segredo abate a ira, e a dádiva no seio a grande indignação.
15 Есте о букурие пентру чел неприхэнит сэ факэ че есте бине, дар пентру чей че фак рэул есте о гроазэ.
O fazer justiça é alegria para o justo, mas espanto para os que obram a iniquidade.
16 Омул каре се абате де ла каля ынцелепчуний се ва одихни ын адунаря челор морць.
O homem, que anda errado do caminho do entendimento, na congregação dos mortos repousará.
17 Чине юбеште петречериле ва дуче липсэ ши чине юбеште винул ши унтделемнул дресурилор ну се ымбогэцеште.
Necessidade padecerá o que ama a galhofa: o que ama o vinho e o azeite nunca enriquecerá.
18 Чел рэу служеште ка прец де рэскумпэраре пентру чел неприхэнит, ши чел стрикат, пентру оамений фэрэ приханэ.
O resgate do justo é o ímpio; o do reto o iníquo.
19 Май бине сэ локуешть ынтр-ун пэмынт пустиу декыт ку о невастэ гылчевитоаре ши супэрэчоасэ.
Melhor é morar numa terra deserta do que com a mulher contenciosa e iracunda.
20 Коморь де прец ши унтделемн сунт ын локуинца челуй ынцелепт, дар омул фэрэ минте ле рисипеште.
Tesouro desejável e azeite há na casa do sábio, mas o homem insensato o devora.
21 Чине урмэреште неприхэниря ши бунэтатя гэсеште вяцэ, неприхэнире ши славэ.
O que segue a justiça e a beneficência achará a vida, a justiça e a honra.
22 Ынцелептул кучереште четатя витежилор ши добоарэ путеря ын каре се ынкредяу.
Á cidade dos fortes sobe o sábio, e derruba a força da sua confiança.
23 Чине ышь пэзеште гура ши лимба ышь скутеште суфлетул де мулте неказурь.
O que guarda a sua boca e a sua língua, guarda das angústias a sua alma.
24 Чел мындру ши труфаш се кямэ батжокоритор: ел лукрязэ ку априндеря ынгымфэрий.
O soberbo e presumido, zombador é seu nome: trata com indignação e soberba.
25 Пофтеле ленешулуй ыл омоарэ, пентру кэ ну вря сэ лукрезе ку мыниле.
O desejo do preguiçoso o mata, porque as suas mãos recusam trabalhar.
26 Тоатэ зиуа о дуче нумай ын пофте, дар чел неприхэнит дэ фэрэ згырчение.
Todo o dia deseja coisas de cobiçar, mas o justo dá, e nada retém.
27 Жертфа челор рэй есте о скырбэ ынаинтя Домнулуй, ку кыт май мулт кынд о адук ку гындурь нелеӂюите.
O sacrifício dos ímpios é abominação: quanto mais oferecendo-o com intenção maligna?
28 Марторул минчинос ва пери, дар омул каре аскултэ бине ва ворби тотдяуна ку избындэ.
A testemunha mentirosa perecerá, porém o homem que ouve com constância falará.
29 Чел рэу я о ынфэцишаре нерушинатэ, дар омул фэрэ приханэ ышь ымбунэтэцеште каля.
O homem ímpio endurece o seu rosto, mas o reto considera o seu caminho.
30 Нич ынцелепчуня, нич причеперя, нич сфатул н-ажутэ ымпотрива Домнулуй.
Não há sabedoria, nem inteligência, nem conselho contra o Senhor.
31 Калул есте прегэтит пентру зиуа бэтэлией, дар бируинца есте а Домнулуй.
O cavalo prepara-se para o dia da batalha, porém do Senhor vem a vitória.
