Провербеле 20
1 Винул есте батжокоритор, бэутуриле тарь сунт гэлэӂиоасе; орьчине се ымбатэ ку еле ну есте ынцелепт.
Il vino è schernitore, la bevanda alcoolica è turbolenta, e chiunque se ne lascia sopraffare non è savio.
2 Фрика пе каре о инсуфлэ ымпэратул есте ка рэкнетул унуй леу; чине ыл супэрэ пэкэтуеште ымпотрива са ынсушь.
Il terrore che incute il re è come il ruggito d’un leone; chi lo irrita pecca contro la propria vita.
3 Есте о чинсте пентру ом сэ се феряскэ де чертурь; дар орьче небун се ласэ стэпынит де априндере.
E’ una gloria per l’uomo l’astenersi dalle contese, ma chiunque è insensato mostra i denti.
4 Тоамна, ленешул ну арэ; ла сечерат, ар вря сэ стрынгэ роаде, дар ну есте нимик!
Il pigro non ara a causa del freddo; alla raccolta verrà a cercare, ma non ci sarà nulla.
5 Сфатуриле ын инима омулуй сунт ка ниште апе адынчь, дар омул причепут штие сэ скоатэ дин еле.
I disegni nel cuor dell’uomo sono acque profonde, ma l’uomo intelligente saprà attingervi.
6 Мулць оамень ышь трымбицязэ бунэтатя; дар чине поате гэси ун ом крединчос?
Molta gente vanta la propria bontà; ma un uomo fedele chi lo troverà?
7 Чел неприхэнит умблэ ын неприхэниря луй; фериче де копиий луй дупэ ел!
I figliuoli del giusto, che cammina nella sua integrità, saranno beati dopo di lui.
8 Ымпэратул каре шаде пе скаунул де домние ал дрептэций рисипеште орьче рэу ку привиря луй.
Il re, assiso sul trono dove rende giustizia, dissipa col suo sguardo ogni male.
9 Чине поате зиче: „Мь-ам курэцит инима, сунт курат де пэкатул меу”?
Chi può dire: “Ho nettato il mio cuore, sono puro dal mio peccato?”
10 Доуэ фелурь де греутэць ши доуэ фелурь де мэсурь сунт о скырбэ ынаинтя Домнулуй.
Doppio peso e doppia misura sono ambedue in abominio all’Eterno.
11 Копилул ласэ сэ се вадэ ынкэ дин фаптеле луй дакэ пуртаря луй ва фи куратэ ши фэрэ приханэ.
Anche il fanciullo dà a conoscere con i suoi atti se la sua condotta sarà pura e retta.
12 Урекя каре ауде ши окюл каре веде, ши пе уна, ши пе челэлалт, Домнул ле-а фэкут.
L’orecchio che ascolta e l’occhio che vede, li ha fatti ambedue l’Eterno.
13 Ну юби сомнул, кэч вей ажунӂе сэрак; дескиде окий ши те вей сэтура де пыне!
Non amare il sonno, che tu non abbia a impoverire; tieni aperti gli occhi, e avrai pane da saziarti.
14 „Рэу! Рэу!” зиче кумпэрэторул ши, плекынд, се феричеште.
“Cattivo! cattivo!” dice il compratore; ma, andandosene, si vanta dell’acquisto.
15 Есте аур ши сунт мулте мэргэритаре; дар бузеле ынцелепте сунт ун лукру скумп.
C’è dell’oro e abbondanza di perle, ma le labbra ricche di scienza son cosa più preziosa.
16 Я-й хайна, кэч с-а пус кезаш пентру алтул; ши цине-л зэлог пентру алций!
Prendigli il vestito, giacché ha fatta cauzione per altri; fatti dare dei pegni, poiché s’è reso garante di stranieri.
17 Пыня минчуний есте дулче омулуй, дар май пе урмэ гура ый есте плинэ де петриш.
Il pane frodato è dolce all’uomo; ma, dopo, avrà la bocca piena di ghiaia.
18 Плануриле се пун ла кале прин сфат. Фэ рэзбоюл ку кибзуинцэ!
I disegni son resi stabili dal consiglio; fa’ dunque la guerra con una savia direzione.
19 Чине умблэ ку бырфель дэ пе фацэ лукруриле аскунсе, ши ку чел че ну-шь поате цине гура сэ ну те аместечь.
Chi va sparlando palesa i segreti; perciò non t’immischiare con chi apre troppo le labbra.
20 Дакэ чинева блестемэ пе татэл сэу ши пе мама са, и се ва стинӂе лумина ын мижлокул ынтунерикулуй.
Chi maledice suo padre e sua madre, la sua lucerna si spegnerà nelle tenebre più fitte.
21 О моштенире репеде кыштигатэ де ла ынчепут ну ва фи бинекувынтатэ ла сфыршит.
L’eredità acquistata troppo presto da principio, alla fine non sarà benedetta.
22 Ну зиче: „Ый вой ынтоарче еу рэул!” Нэдэждуеште ын Домнул, ши Ел те ва ажута.
Non dire: “Renderò il male”; spera nell’Eterno, ed egli ti salverà.
23 Домнул урэште доуэ фелурь де греутэць, ши кынтарул минчинос ну есте ун лукру бун.
Il peso doppio è in abominio all’Eterno, e la bilancia falsa non è cosa buona.
24 Домнул ындряптэ паший омулуй, дар че ынцелеӂе омул дин каля са?
I passi dell’uomo li dirige l’Eterno; come può quindi l’uomo capir la propria via?
25 Есте о курсэ пентру ом сэ факэ ын припэ о фэгэдуинцэ сфынтэ ши, абя дупэ че а фэкут журуинца, сэ се гындяскэ.
E’ pericoloso per l’uomo prender leggermente un impegno sacro, e non riflettere che dopo aver fatto un voto.
26 Ун ымпэрат ынцелепт вынтурэ пе чей рэй ши трече ку роата песте ей.
Il re savio passa gli empi al vaglio, dopo aver fatto passare la ruota su loro.
27 Суфларя омулуй есте о луминэ а Домнулуй, каре пэтрунде пынэ ын фундул мэрунтаелор.
Lo spirito dell’uomo è una lucerna dell’Eterno che scruta tutti i recessi del cuore.
28 Бунэтатя ши крединчошия пэзеск пе ымпэрат, ши ел ышь ынтэреште скаунул де домние прин бунэтате.
La bontà e la fedeltà custodiscono il re; e con la bontà egli rende stabile il suo trono.
29 Слава тинерилор есте тэрия, дар подоаба бэтрынилор сунт перий албь.
La gloria dei giovani sta nella loro forza, e la bellezza dei vecchi, nella loro canizie.
30 Мижлоачеле де виндекаре пентру чел рэу сунт бэтэиле ши вынэтэиле пынэ ла ранэ.
Le battiture che piagano guariscono il male; e così le percosse che vanno al fondo delle viscere.
