Провербеле 16
1 Плануриле пе каре ле фаче инима атырнэ де ом, дар рэспунсул пе каре-л дэ гура вине де ла Домнул.
Do homem são os planejamentos do coração, mas a reposta da boca [vem] do SENHOR.
2 Тоате кэиле омулуй сунт курате ын окий луй, дар Чел че черчетязэ духуриле есте Домнул.
Todos os caminhos do homem são puros aos seus [próprios] olhos; mas o SENHOR pesa os espíritos.
3 Ынкрединцязэ-ць лукрэриле ын мына Домнулуй, ши ыць вор избути плануриле.
Confia tuas obras ao SENHOR, e teus pensamentos serão firmados.
4 Домнул а фэкут тоате пентру о цинтэ, кяр ши пе чел рэу пентру зиуа ненорочирий.
O SENHOR fez tudo para seu propósito; e até ao perverso para o dia do mal.
5 Орьче инимэ труфашэ есте о скырбэ ынаинтя Домнулуй: хотэрыт, еа ну ва рэмыне непедепситэ.
O SENHOR abomina todo orgulhoso de coração; certamente não ficará impune.
6 Прин драгосте ши крединчошие, омул испэшеште нелеӂюиря, ши прин фрика де Домнул, се абате де ла рэу.
Com misericórdia e fidelidade a perversidade é reconciliada; e com o temor ao SENHOR se desvia do mal.
7 Кынд сунт плэкуте Домнулуй кэиле куйва, ый фаче приетень кяр ши пе врэжмаший луй.
Quando os caminhos do homem são agradáveis ao SENHOR, ele faz até seus inimigos terem paz com ele.
8 Май бине пуцин ку дрептате декыт марь венитурь ку стрымбэтате.
Melhor é o pouco com justiça, do que a abundância de rendas com injustiça.
9 Инима омулуй се гындеште пе че кале сэ мяргэ, дар Домнул ый ындряптэ паший.
O coração do homem planeja seu caminho, mas é o SENHOR que dirige seus passos.
10 Хотэрырь думнезеешть сунт пе бузеле ымпэратулуй, гура луй ну требуе сэ факэ грешель кынд жудекэ.
Nos lábios do rei estão palavras sublimes; sua boca não transgride quando julga.
11 Кынтарул ши кумпэна дряптэ вин де ла Домнул; тоате греутэциле де кынтэрит сунт лукраря Луй.
O peso e a balança justos pertencem ao SENHOR; a ele pertencem todos os pesos da bolsa.
12 Ымпэрацилор ле есте скырбэ сэ факэ рэу, кэч прин неприхэнире се ынтэреште ун скаун де домние.
Os reis abominam fazer perversidade, porque com justiça é que se confirma o trono.
13 Бузеле неприхэните сунт плэкуте ымпэрацилор, ши ей юбеск пе чел че ворбеште ку неприхэнире.
Os lábios justos são do agrado dos reis, e eles amam ao que fala palavras direitas.
14 Мыния ымпэратулуй есте ун веститор ал морций, дар ун ом ынцелепт требуе с-о потоляскэ.
A ira do rei é como mensageiros de morte; mas o homem sábio a apaziguará.
15 Сенинэтатя фецей ымпэратулуй есте вяца ши бунэвоинца луй есте ка о плоае де примэварэ.
No brilho do rosto do rei há vida; e seu favor é como uma nuvem de chuva tardia.
16 Ку кыт май мулт фаче кыштигаря ынцелепчуний декыт а аурулуй! Ку кыт есте май де дорит кыштигаря причеперий декыт а арӂинтулуй!
Obter sabedoria é tão melhor do que o ouro! E obter sabedoria é mais excelente do que a prata.
17 Каля оаменилор фэрэ приханэ есте сэ се феряскэ де рэу; ачела ышь пэзеште суфлетул, каре вегязэ асупра кэий сале.
A estrada dos corretos se afasta do mal; e guarda sua alma quem vigia seu caminho.
18 Мындрия мерӂе ынаинтя пеирий ши труфия мерӂе ынаинтя кэдерий.
Antes da destruição vem a arrogância, e antes da queda vem a soberba de espírito.
19 Май бине сэ фий смерит ку чей смериць декыт сэ ымпарць прада ку чей мындри.
É melhor ser humilde de espírito com os mansos, do que repartir despojos com os arrogantes.
20 Чине куӂетэ ла Кувынтул Домнулуй гэсеште феричиря ши чине се ынкреде ын Домнул есте феричит.
Aquele que pensa prudentemente na palavra encontrará o bem; e quem confia no SENHOR é bem-aventurado.
21 Чине аре о инимэ ынцеляптэ есте нумит причепут, дар дулчаца бузелор мэреште штиинца.
O sábio de coração será chamado de prudente; e a doçura dos lábios aumentará a instrução.
22 Ынцелепчуня есте ун извор де вяцэ пентру чине о аре, дар педяпса небунилор есте небуния лор.
Manancial de vida é o entendimento, para queles que o possuem; mas a instrução dos tolos é loucura.
23 Чине аре о инимэ ынцеляптэ ышь аратэ ынцелепчуня кынд ворбеште ши мереу се вэд ынвэцэтурь ной пе бузеле луй.
O coração do sábio dá prudência à sua boca; e sobre seus lábios aumentará a instrução.
24 Кувинтеле приетеноасе сунт ка ун фагуре де мьере: дулчь пентру суфлет ши сэнэтоасе пентру оасе.
Favo de mel são as palavras suaves: doces para a alma, e remédio para os ossos.
25 Мулте кэй и се пар буне омулуй, дар ла урмэ дук ла моарте.
Há um caminho que parece direito ao homem, porém seu fim são caminhos de morte.
26 Чине мунчеште, пентру ел мунчеште, кэч фоамя луй ыл ындямнэ ла лукру.
A alma do trabalhador faz ele trabalhar para si, porque sua boca o obriga.
27 Омул стрикат прегэтеште ненорочиря ши пе бузеле луй есте ка ун фок апринс.
O homem maligno cava o mal, e em seus lábios [há] como que um fogo ardente.
28 Омул неастымпэрат стырнеште чертурь ши пырыторул дезбинэ пе чей май бунь приетень.
O homem perverso levanta contenda, e o difamador faz [até] grandes amigos se separarem.
29 Омул асупритор амэӂеште пе апроапеле сэу ши-л дуче пе о кале каре ну есте бунэ.
O homem violento ilude a seu próximo, e o guia por um caminho que não é bom.
30 Чине ынкиде окий ка сэ се дедя ла гындурь стрикате, чине-шь мушкэ бузеле, а ши сэвыршит рэул.
Ele fecha seus olhos para imaginar perversidades; ele aperta os lábios para praticar o mal.
31 Перий албь сунт о кунунэ де чинсте, еа се гэсеште пе каля неприхэнирий.
Cabelos grisalhos são uma coroa de honra, [caso] se encontrem no caminho de justiça.
32 Чел ынчет ла мыние прецуеште май мулт декыт ун витяз ши чине есте стэпын пе сине прецуеште май мулт декыт чине кучереште четэць.
Melhor é o que demora para se irritar do que o valente; e [melhor é] aquele que domina seu espírito do que aquele que toma uma cidade.
33 Се арункэ сорцул ын поала хайней, дар орьче хотэрыре вине де ла Домнул.
A sorte é lançada no colo, mas toda decisão pertence ao SENHOR.
