Провербеле 14
1 Фемея ынцеляптэ ышь зидеште каса, яр фемея небунэ о дэрымэ ку ынсешь мыниле ей.
Visdom bygger sit hus, dårskabs hænder river det ned.
2 Чине умблэ ку неприхэнире се теме де Домнул, дар чине апукэ пе кэй стрымбе Ыл несокотеште.
Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som går Krogveje, agter ham ringe.
3 Ын гура небунулуй есте о нуя пентру мындрия луй, дар пе ынцелепць ый пэзеск бузеле лор.
I Dårens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise står Læberne Vagt.
4 Унде ну сунт бой, есля рэмыне гоалэ, дар путеря боилор адуче белшуг де роаде.
Når der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.
5 Ун мартор крединчос ну минте, дар ун мартор минчинос спуне минчунь.
Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.
6 Батжокориторул каутэ ынцелепчуня ши н-о гэсеште, дар пентру омул причепут штиинца есте лукру ушор.
Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.
7 Депэртязэ-те де небун, кэч ну пе бузеле луй вей гэси штиинца!
Gå fra en Mand, som er en Tåbe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.
8 Ынцелепчуня омулуй кибзуит ыл фаче сэ вадэ пе че кале сэ мяргэ, дар небуния челор несокотиць ый ыншалэ пе ей ыншишь.
Den kloge i sin Visdom er klar på sin Vej, men Tåbers Dårskab er Svig.
9 Чей несокотиць глумеск ку пэкатул, дар ынтре чей фэрэ приханэ есте бунэвоинцэ.
Med Dårer driver Skyldofret Spot, men Velvilje råder iblandt retsindige.
10 Инима ышь куноаште неказуриле ши ничун стрэин ну се поате аместека ын букурия ей.
Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.
11 Каса челор рэй ва фи нимичитэ, дар кортул челор фэрэ приханэ ва ынфлори.
Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt står i Blomst.
12 Мулте кэй пот пэря буне омулуй, дар ла урмэ се вэд кэ дук ла моарте.
Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.
13 Де мулте орь, кяр ын мижлокул рысулуй инима поате фи мыхнитэ, ши букурия поате сфырши прин неказ.
Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.
14 Чел ку инима рэтэчитэ се сатурэ де кэиле луй ши омул де бине се сатурэ ши ел де че есте ын ел.
Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.
15 Омул лесне крезэтор креде орьче ворбэ, дар омул кибзуит я сяма бине кум мерӂе.
Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.
16 Ынцелептул се теме ши се абате де ла рэу, дар несокотитул есте ынгымфат ши фэрэ фрикэ.
Den vise ængstes og skyr det onde, Tåben buser sorgløs på.
17 Чине есте юте ла мыние фаче простий, ши омул плин де рэутате се фаче урыт.
Den hidsige bærer sig tåbeligt ad, man hader rænkefuld Mand.
18 Чей прошть ау парте де небуние, дар оамений кибзуиць сунт ынкунунаць ку штиинцэ.
De tankeløse giver dårskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.
19 Чей рэй се плякэ ынаинтя челор бунь, ши чей нелеӂюиць, ынаинтя порцилор челуй неприхэнит.
Onde må bukke for gode, gudløse stå ved retfærdiges Døre.
20 Сэракул есте урыт кяр ши де приетенул сэу, дар богатул аре фоарте мулць приетень.
Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.
21 Чине диспрецуеште пе апроапеле сэу фаче ун пэкат, дар фериче де чине аре милэ де чей ненорочиць.
Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.
22 Ын адевэр, чей че гындеск рэул се рэтэческ, дар чей че гындеск бинеле лукрязэ ку бунэтате ши крединчошие.
De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Nåde og Trofasthed.
23 Орьунде се мунчеште есте ши кыштиг, дар орьунде нумай се ворбеште есте липсэ.
Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.
24 Богэция есте о кунунэ пентру чей ынцелепць, дар чей несокотиць н-ау алтчева декыт небуние.
De vises Krone er Kløgt, Tåbers Krans er Dårskab.
25 Марторул каре спуне адевэрул скапэ суфлете, дар чел ыншелэтор спуне минчунь.
Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.
26 Чине се теме де Домнул аре ун сприжин таре ын Ел ши копиий луй ау ун лок де адэпост ла Ел.
Den stærkes Tillid er HERRENs Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.
27 Фрика де Домнул есте ун извор де вяцэ, еа не фереште де курселе морций.
HERRENs Frygt er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
28 Мулцимя попорулуй есте слава ымпэратулуй, липса попорулуй есте пеиря воеводулуй.
At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist på Folk er Fyrstens Fald.
29 Чине есте ынчет ла мыние аре мултэ причепере, дар чине се апринде юте фаче мулте простий.
Den sindige er rig på Indsigt, den heftige driver det vidt i Dårskab.
30 О инимэ лиништитэ есте вяца трупулуй, дар пизма есте путрезиря оаселор.
Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.
31 Чине асупреште пе сэрак батжокореште пе Зидиторул сэу, дар чине аре милэ де чел липсит чинстеште пе Зидиторул сэу.
At kue den ringe er Hån mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.
32 Чел рэу есте доборыт де рэутатя луй, дар чел неприхэнит кяр ши ла моарте траӂе нэдежде.
Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.
33 Ынцелепчуня се одихнеште ынтр-о инимэ причепутэ, дар ын мижлокул челор несокотиць еа се дэ де гол.
Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Tåbers Indre kendes den ikke.
34 Неприхэниря ыналцэ пе ун попор, дар пэкатул есте рушиня попоарелор.
Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.
35 Ун ымпэрат аре плэчере де ун служитор кибзуит, дар пе чел де окарэ ыл атинӂе мыния луй.
En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.
