Провербеле 14
1 Фемея ынцеляптэ ышь зидеште каса, яр фемея небунэ о дэрымэ ку ынсешь мыниле ей.
Visdom bygger sig Hus, Daarskabs Hænder river det ned.
2 Чине умблэ ку неприхэнире се теме де Домнул, дар чине апукэ пе кэй стрымбе Ыл несокотеште.
Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som gaar Krogveje, agter ham ringe.
3 Ын гура небунулуй есте о нуя пентру мындрия луй, дар пе ынцелепць ый пэзеск бузеле лор.
I Daarens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise staar Læberne Vagt.
4 Унде ну сунт бой, есля рэмыне гоалэ, дар путеря боилор адуче белшуг де роаде.
Naar der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.
5 Ун мартор крединчос ну минте, дар ун мартор минчинос спуне минчунь.
Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.
6 Батжокориторул каутэ ынцелепчуня ши н-о гэсеште, дар пентру омул причепут штиинца есте лукру ушор.
Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.
7 Депэртязэ-те де небун, кэч ну пе бузеле луй вей гэси штиинца!
Gaa fra en Mand, som er en Taabe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.
8 Ынцелепчуня омулуй кибзуит ыл фаче сэ вадэ пе че кале сэ мяргэ, дар небуния челор несокотиць ый ыншалэ пе ей ыншишь.
Den kloge i sin Visdom er klar paa sin Vej, men Taabers Daarskab er Svig.
9 Чей несокотиць глумеск ку пэкатул, дар ынтре чей фэрэ приханэ есте бунэвоинцэ.
Med Daarer driver Skyldofret Spot, men Velvilje raader iblandt retsindige.
10 Инима ышь куноаште неказуриле ши ничун стрэин ну се поате аместека ын букурия ей.
Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.
11 Каса челор рэй ва фи нимичитэ, дар кортул челор фэрэ приханэ ва ынфлори.
Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt staar i Blomst.
12 Мулте кэй пот пэря буне омулуй, дар ла урмэ се вэд кэ дук ла моарте.
Mangen Vej synes Manden ret, og saa er dens Ende dog Dødens Veje.
13 Де мулте орь, кяр ын мижлокул рысулуй инима поате фи мыхнитэ, ши букурия поате сфырши прин неказ.
Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.
14 Чел ку инима рэтэчитэ се сатурэ де кэиле луй ши омул де бине се сатурэ ши ел де че есте ын ел.
Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.
15 Омул лесне крезэтор креде орьче ворбэ, дар омул кибзуит я сяма бине кум мерӂе.
Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.
16 Ынцелептул се теме ши се абате де ла рэу, дар несокотитул есте ынгымфат ши фэрэ фрикэ.
Den vise ængstes og skyr det onde, Taaben buser sorgløs paa.
17 Чине есте юте ла мыние фаче простий, ши омул плин де рэутате се фаче урыт.
Den hidsige bærer sig taabeligt ad, man hader rænkefuld Mand.
18 Чей прошть ау парте де небуние, дар оамений кибзуиць сунт ынкунунаць ку штиинцэ.
De tankeløse giver Daarskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.
19 Чей рэй се плякэ ынаинтя челор бунь, ши чей нелеӂюиць, ынаинтя порцилор челуй неприхэнит.
Onde maa bukke for gode, gudløse staa ved retfærdiges Døre.
20 Сэракул есте урыт кяр ши де приетенул сэу, дар богатул аре фоарте мулць приетень.
Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.
21 Чине диспрецуеште пе апроапеле сэу фаче ун пэкат, дар фериче де чине аре милэ де чей ненорочиць.
Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.
22 Ын адевэр, чей че гындеск рэул се рэтэческ, дар чей че гындеск бинеле лукрязэ ку бунэтате ши крединчошие.
De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Naade og Trofasthed.
23 Орьунде се мунчеште есте ши кыштиг, дар орьунде нумай се ворбеште есте липсэ.
Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.
24 Богэция есте о кунунэ пентру чей ынцелепць, дар чей несокотиць н-ау алтчева декыт небуние.
De vises Krone er Kløgt, Taabers Krans er Daarskab.
25 Марторул каре спуне адевэрул скапэ суфлете, дар чел ыншелэтор спуне минчунь.
Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.
26 Чине се теме де Домнул аре ун сприжин таре ын Ел ши копиий луй ау ун лок де адэпост ла Ел.
Den stærkes Tillid er HERRENS Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.
27 Фрика де Домнул есте ун извор де вяцэ, еа не фереште де курселе морций.
HERRENS Frygt er en Livsens Kilde, derved undgaas Dødens Snarer.
28 Мулцимя попорулуй есте слава ымпэратулуй, липса попорулуй есте пеиря воеводулуй.
At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist paa Folk er Fyrstens Fald.
29 Чине есте ынчет ла мыние аре мултэ причепере, дар чине се апринде юте фаче мулте простий.
Den sindige er rig paa Indsigt, den heftige driver det vidt i Daarskab.
30 О инимэ лиништитэ есте вяца трупулуй, дар пизма есте путрезиря оаселор.
Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.
31 Чине асупреште пе сэрак батжокореште пе Зидиторул сэу, дар чине аре милэ де чел липсит чинстеште пе Зидиторул сэу.
At kue den ringe er Haan mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.
32 Чел рэу есте доборыт де рэутатя луй, дар чел неприхэнит кяр ши ла моарте траӂе нэдежде.
Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.
33 Ынцелепчуня се одихнеште ынтр-о инимэ причепутэ, дар ын мижлокул челор несокотиць еа се дэ де гол.
Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Taabers Indre kendes den ikke.
34 Неприхэниря ыналцэ пе ун попор, дар пэкатул есте рушиня попоарелор.
Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.
35 Ун ымпэрат аре плэчере де ун служитор кибзуит, дар пе чел де окарэ ыл атинӂе мыния луй.
En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.
