Провербеле 13
1 Ун фиу ынцелепт аскултэ ынвэцэтура татэлуй сэу, дар батжокориторул н-аскултэ мустраря.
O filho sabio ouve a correcção do pae; mas o escarnecedor não ouve a reprehensão.
2 Прин родул гурий ай парте де бине, дар чей стрикаць ау парте де силничие.
Do fructo da bocca cada um comerá o bem, mas a alma dos prevaricadores comerá a violencia.
3 Чине-шь пэзеште гура ышь пэзеште суфлетул; чине-шь дескиде бузеле марь аляргэ спре пеиря луй.
O que guarda a sua bocca conserva a sua alma, mas o que dilata os seus labios tem perturbação.
4 Ленешул дореште мулт, ши тотушь н-аре нимик, дар чей харничь се сатурэ.
A alma do preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança, mas a alma dos diligentes se engorda.
5 Чел неприхэнит урэште кувинтеле минчиноасе, дар чел рэу се фаче урыт ши се акоперэ де рушине.
O justo aborrece a palavra de mentira, mas o impio se faz vergonha, e se confunde.
6 Неприхэниря пэзеште пе чел невиноват, дар рэутатя адуче перзаря пэкэтосулуй.
A justiça guarda ao sincero de caminho, mas a impiedade transtornará o peccador.
7 Унул фаче пе богатул, ши н-аре нимик, алтул фаче пе сэракул, ши аре тотушь марь авуций.
Ha alguns que se fazem ricos, e não teem coisa nenhuma, e outros que se fazem pobres e teem muita fazenda.
8 Омул ку богэция луй ышь рэскумпэрэ вяца, дар сэракул н-аскултэ мустраря.
O resgate da vida de cada um são as suas riquezas, mas o pobre não ouve as ameaças.
9 Лумина челор неприхэниць арде войоасэ, дар кандела челор рэй се стинӂе.
A luz dos justos alegra, mas a candeia dos impios se apagará.
10 Прин мындрие се ацыцэ нумай чертурь, дар ынцелепчуня есте ку чел че аскултэ сфатуриле.
Da soberba só provém a contenda, mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.
11 Богэция кыштигатэ фэрэ трудэ скаде, дар че се стрынӂе ынчетул ку ынчетул креште.
A fazenda que procede da vaidade se diminuirá, mas quem a ajunta com a mão a augmentará.
12 О нэдежде амынатэ ымболнэвеште инима, дар о доринцэ ымплинитэ есте ун пом де вяцэ.
A esperança deferida enfraquece o coração, mas o desejo chegado é arvore de vida.
13 Чине несокотеште Кувынтул Домнулуй се перде, дар чине се теме де порункэ есте рэсплэтит.
O que despreza a palavra perecerá, mas o que teme o mandamento será galardoado.
14 Ынвэцэтура ынцелептулуй есте ун извор де вяцэ, ка сэ абатэ пе ом дин курселе морций.
A doutrina do sabio é uma fonte de vida para se desviar dos laços da morte.
15 О минте сэнэтоасэ кыштигэ бунэвоинцэ, дар каля челор стрикаць есте петроасэ.
O bom entendimento dá graça, mas o caminho dos prevaricadores é aspero.
16 Орьче ом кибзуит лукрязэ ку куноштинцэ, дар небунул ышь дэ ла ивялэ небуния.
Todo o prudente obra com conhecimento, mas o tolo espraia a sua loucura.
17 Ун сол рэу каде ын ненорочире, дар ун сол крединчос адуче тэмэдуире.
O impio mensageiro cae no mal, mas o embaixador fiel é saude.
18 Сэрэчия ши рушиня сунт партя челуй че ляпэдэ чертаря, дар чел че я сяма ла мустраре есте пус ын чинсте.
Pobreza e affronta virão ao que rejeita a correcção, mas o que guarda a reprehensão será venerado.
19 Ымплиниря уней доринце есте дулче суфлетулуй, дар челор небунь ле есте урыт сэ се ласе де рэу.
O desejo que se cumpre deleita a alma, mas apartar-se do mal é abominavel para os loucos.
20 Чине умблэ ку ынцелепций се фаче ынцелепт, дар куй ый плаче сэ се ынсоцяскэ ку небуний о дуче рэу.
O que anda com os sabios, ficará sabio, mas o companheiro dos tolos soffrerá severamente.
21 Ненорочиря урмэреште пе чей че пэкэтуеск, дар чей неприхэниць вор фи рэсплэтиць ку феричире.
O mal perseguirá aos peccadores, mas os justos serão galardoados com bem.
22 Омул де бине ласэ моштениторь пе копиий копиилор сэй, дар богэцииле пэкэтосулуй сунт пэстрате пентру чел неприхэнит.
O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos, mas a fazenda do peccador se deposita para o justo.
23 Огорул пе каре-л десцеленеште сэракул дэ о хранэ ымбелшугатэ, дар мулць пер дин причина недрептэций лор.
A lavoura dos pobres dá abundancia de mantimento, mas alguns ha que se consomem por falta de juizo.
24 Чине круцэ нуяуа урэште пе фиул сэу, дар чине-л юбеште ыл педепсеште ындатэ.
O que retem a sua vara aborrece a seu filho, mas o que o ama madruga a castigal-o.
25 Чел неприхэнит мэнынкэ пынэ се сатурэ, дар пынтечеле челор рэй дуче липсэ.
O justo come até fartar-se a sua alma, mas o ventre dos impios terá necessidade.
