Провербеле 13
1 Ун фиу ынцелепт аскултэ ынвэцэтура татэлуй сэу, дар батжокориторул н-аскултэ мустраря.
Il figliuol savio ascolta l’istruzione di suo padre, ma il beffardo non ascolta rimproveri.
2 Прин родул гурий ай парте де бине, дар чей стрикаць ау парте де силничие.
Per il frutto delle sue labbra uno gode del bene, ma il desiderio dei perfidi è la violenza.
3 Чине-шь пэзеште гура ышь пэзеште суфлетул; чине-шь дескиде бузеле марь аляргэ спре пеиря луй.
Chi custodisce la sua bocca preserva la propria vita; chi apre troppo le labbra va incontro alla rovina.
4 Ленешул дореште мулт, ши тотушь н-аре нимик, дар чей харничь се сатурэ.
L’anima del pigro desidera, e non ha nulla, ma l’anima dei diligenti sarà soddisfatta appieno.
5 Чел неприхэнит урэште кувинтеле минчиноасе, дар чел рэу се фаче урыт ши се акоперэ де рушине.
Il giusto odia la menzogna, ma l’empio getta sugli altri vituperio ed onta.
6 Неприхэниря пэзеште пе чел невиноват, дар рэутатя адуче перзаря пэкэтосулуй.
La giustizia protegge l’uomo che cammina nella integrità, ma l’empietà atterra il peccatore.
7 Унул фаче пе богатул, ши н-аре нимик, алтул фаче пе сэракул, ши аре тотушь марь авуций.
C’è chi fa il ricco e non ha nulla; c’è chi fa il povero e ha di gran beni.
8 Омул ку богэция луй ышь рэскумпэрэ вяца, дар сэракул н-аскултэ мустраря.
La ricchezza d’un uomo serve come riscatto della sua vita, ma il povero non ode mai minacce.
9 Лумина челор неприхэниць арде войоасэ, дар кандела челор рэй се стинӂе.
La luce dei giusti è gaia, ma la lampada degli empi si spegne.
10 Прин мындрие се ацыцэ нумай чертурь, дар ынцелепчуня есте ку чел че аскултэ сфатуриле.
Dall’orgoglio non vien che contesa, ma la sapienza è con chi dà retta ai consigli.
11 Богэция кыштигатэ фэрэ трудэ скаде, дар че се стрынӂе ынчетул ку ынчетул креште.
La ricchezza male acquistata va scemando, ma chi accumula a poco a poco l’aumenta.
12 О нэдежде амынатэ ымболнэвеште инима, дар о доринцэ ымплинитэ есте ун пом де вяцэ.
La speranza differita fa languire il cuore, ma il desiderio adempiuto è un albero di vita.
13 Чине несокотеште Кувынтул Домнулуй се перде, дар чине се теме де порункэ есте рэсплэтит.
Chi sprezza la parola si costituisce, di fronte ad essa, debitore, ma chi rispetta il comandamento sarà ricompensato.
14 Ынвэцэтура ынцелептулуй есте ун извор де вяцэ, ка сэ абатэ пе ом дин курселе морций.
L’insegnamento del savio è una fonte di vita per schivare le insidie della morte.
15 О минте сэнэтоасэ кыштигэ бунэвоинцэ, дар каля челор стрикаць есте петроасэ.
Buon senno procura favore, ma il procedere dei perfidi è duro.
16 Орьче ом кибзуит лукрязэ ку куноштинцэ, дар небунул ышь дэ ла ивялэ небуния.
Ogni uomo accorto agisce con conoscenza, ma l’insensato fa sfoggio di follia.
17 Ун сол рэу каде ын ненорочире, дар ун сол крединчос адуче тэмэдуире.
Il messo malvagio cade in sciagure, ma l’ambasciatore fedele reca guarigione.
18 Сэрэчия ши рушиня сунт партя челуй че ляпэдэ чертаря, дар чел че я сяма ла мустраре есте пус ын чинсте.
Miseria e vergogna a chi rigetta la correzione, ma chi dà retta alla riprensione è onorato.
19 Ымплиниря уней доринце есте дулче суфлетулуй, дар челор небунь ле есте урыт сэ се ласе де рэу.
Il desiderio adempiuto è dolce all’anima, ma agl’insensati fa orrore l’evitare il male.
20 Чине умблэ ку ынцелепций се фаче ынцелепт, дар куй ый плаче сэ се ынсоцяскэ ку небуний о дуче рэу.
Chi va coi savi diventa savio, ma il compagno degl’insensati diventa cattivo.
21 Ненорочиря урмэреште пе чей че пэкэтуеск, дар чей неприхэниць вор фи рэсплэтиць ку феричире.
Il male perseguita i peccatori ma il giusto è ricompensato col bene.
22 Омул де бине ласэ моштениторь пе копиий копиилор сэй, дар богэцииле пэкэтосулуй сунт пэстрате пентру чел неприхэнит.
L’uomo buono lascia una eredità ai figli de’ suoi figli, ma la ricchezza del peccatore è riserbata al giusto.
23 Огорул пе каре-л десцеленеште сэракул дэ о хранэ ымбелшугатэ, дар мулць пер дин причина недрептэций лор.
Il campo lavorato dal povero dà cibo in abbondanza, ma v’è chi perisce per mancanza di equità.
24 Чине круцэ нуяуа урэште пе фиул сэу, дар чине-л юбеште ыл педепсеште ындатэ.
Chi risparmia la verga odia il suo figliuolo, ma chi l’ama, lo corregge per tempo.
25 Чел неприхэнит мэнынкэ пынэ се сатурэ, дар пынтечеле челор рэй дуче липсэ.
Il giusto ha di che mangiare a sazietà, ma il ventre degli empi manca di cibo.
