Провербеле 12
1 Чине юбеште чертаря юбеште штиинца, дар чине урэште мустраря есте прост.
Aquele que ama a correção ama o conhecimento; mas aquele que odeia a repreensão é um bruto.
2 Омул де бине капэтэ бунэвоинца Домнулуй, дар Домнул осындеште пе чел плин де рэутате.
O homem de bem ganha o favor do SENHOR; mas ao homem de pensamentos perversos, ele o condenará.
3 Омул ну се ынтэреште прин рэутате, дар рэдэчина челор неприхэниць ну се ва клэтина.
O homem não prevalecerá pela perversidade; mas a raiz dos justos não será removida.
4 О фемее чинститэ есте кунуна бэрбатулуй ей, дар чя каре-й фаче рушине есте ка путрегаюл ын оаселе луй.
A mulher virtuosa é a coroa de seu marido; mas a causadora de vergonha é como uma podridão em seus ossos.
5 Гындуриле челор неприхэниць ну сунт декыт дрептате, дар сфатуриле челор рэй ну сунт декыт ыншелэчуне.
Os pensamentos dos justos são de bom juízo; [mas] os conselhos dos perversos são enganosos.
6 Кувинтеле челор рэй сунт ниште курсе ка сэ версе сынӂе, дар гура челор фэрэ приханэ ый избэвеште.
As palavras dos perversos são para espreitar [o derramamento de] sangue [de inocentes]; mas a boca dos corretos os livrará.
7 Чей рэй сунт рэстурнаць ши ну май сунт, дар каса челор неприхэниць рэмыне ын пичоаре!
Os perversos serão transtornados, e não existirão [mais]; porém a casa dos justos permanecerá.
8 Ун ом есте прецуит дупэ мэсура причеперий луй, дар чел ку инима стрикатэ есте диспрецуит.
Cada um será elogiado conforme seu entendimento; mas o perverso de coração será desprezado.
9 Май бине сэ фий ынтр-о старе смеритэ ши сэ ай о слугэ декыт сэ фачь пе фудулул ши сэ н-ай че мынка.
Melhor é o que estima pouco a si mesmo mas tem quem o sirva, do que aquele que elogia e si mesmo, mas nem sequer tem pão.
10 Чел неприхэнит се ындурэ де вите, дар инима челуй рэу есте фэрэ милэ.
O justo dá atenção à vida de seus animais; mas [até] as misericórdias dos perversos são cruéis.
11 Чине-шь лукрязэ огорул ва авя белшуг де пыне, дар чине умблэ дупэ лукрурь де нимик есте фэрэ минте.
Aquele que lavra sua terra se saciará de pão; mas o que segue [coisas] inúteis tem falta de juízo.
12 Чел рэу пофтеште прада челор нелеӂюиць, дар рэдэчина челор неприхэниць родеште.
O perverso deseja armadilhas malignas; porém a raiz dos justos produzirá [seu fruto].
13 Ын пэкэтуиря ку бузеле есте о курсэ примеждиоасэ, дар чел неприхэнит скапэ дин буклук.
O perverso é capturado pela transgressão de seus lábios, mas o justo sairá da angústia.
14 Прин родул гурий те сатурь де бунэтэць, ши фиекаре примеште дупэ лукрул мынилор луй.
Cada um se sacia do bem pelo fruto de sua [própria] boca; e a recompensa das mãos do homem lhe será entregue de volta.
15 Каля небунулуй есте фэрэ приханэ ын окий луй, дар ынцелептул аскултэ сфатуриле.
O caminho do tolo é correto aos seus [próprios] olhos; mas aquele que ouve o [bom] conselho é sábio.
16 Небунул ындатэ ышь дэ пе фацэ мыния, дар ынцелептул аскунде окара.
A ira do tolo é conhecida no mesmo dia, mas o prudente ignora o insulto.
17 Чине спуне адевэрул фаче о мэртурисире дряптэ, дар марторул минчинос ворбеште ыншелэчуне.
Aquele que fala a verdade conta a justiça; porém a testemunha falsa [conta] o engano.
18 Чине ворбеште ын кип ушуратик рэнеште ка стрэпунӂеря уней сэбий, дар лимба ынцелепцилор адуче виндекаре.
Há [alguns] que falam [palavras] como que golpes de espada; porém a língua do sábios é [como] um remédio.
19 Буза каре спуне адевэрул есте ынтэритэ пе вечие, дар лимба минчиноасэ ну стэ декыт о клипэ.
O lábio da verdade ficará para sempre, mas a língua da falsidade [dura] por [apenas] um momento.
20 Ыншелэтория есте ын инима челор че куӂетэ рэул, дар букурия есте пентру чей че сфэтуеск ла паче.
[Há] engano no coração dos que tramam o mal; mas os que aconselham a paz [têm] alegria.
21 Ничо ненорочире ну се ынтымплэ челуй неприхэнит, дар чей рэй сунт нэпэдиць де реле.
Nenhuma adversidade sobrevirá ao justos; mas os perversos se encherão de mal.
22 Бузеле минчиноасе сунт урыте Домнулуй, дар чей че лукрязэ ку адевэр ый сунт плэкуць.
Os lábios mentirosos são abomináveis ao SENHOR, mas dos que falam a verdade são seu prazer.
23 Омул ынцелепт ышь аскунде штиинца, дар инима небунилор вестеште небуния.
O homem prudente é discreto em conhecimento; mas o coração dos tolos proclama a loucura.
24 Мына челор харничь ва стэпыни, дар мына ленешэ ва плэти бир.
A mão dos que trabalham com empenho dominará, e os preguiçosos se tornarão escravos.
25 Нелиништя дин инима омулуй ыл добоарэ, дар о ворбэ бунэ ыл ынвеселеште.
A ansiedade no coração do homem o abate; [mas] uma boa palavra o alegra.
26 Чел неприхэнит аратэ приетенулуй сэу каля чя бунэ, дар каля челор рэй ый дуче ын рэтэчире.
O justo age cuidadosamente para com seu próximo, mas o caminho dos perversos os faz errar.
27 Ленешул ну-шь фриӂе вынатул, дар комоара де прец а унуй ом есте мунка.
O preguiçoso não assa aquilo que caçou, mas a riqueza de quem trabalha com empenho [lhe é] preciosa.
28 Пе кэраря неприхэнирий есте вяца ши пе друмул ынсемнат де еа ну есте моарте.
Na vereda da justiça está a vida; e [no] caminho de seu percurso não há morte.
