< Провербеле 12 >
1 Чине юбеште чертаря юбеште штиинца, дар чине урэште мустраря есте прост.
O que ama a correcção ama o conhecimento, mas o que aborrece a reprehensão é brutal.
2 Омул де бине капэтэ бунэвоинца Домнулуй, дар Домнул осындеште пе чел плин де рэутате.
O homem de bem alcançará o favor do Senhor, mas ao homem de perversas imaginações elle condemnará.
3 Омул ну се ынтэреште прин рэутате, дар рэдэчина челор неприхэниць ну се ва клэтина.
O homem não se estabelecerá pela impiedade, mas a raiz dos justos não será removida.
4 О фемее чинститэ есте кунуна бэрбатулуй ей, дар чя каре-й фаче рушине есте ка путрегаюл ын оаселе луй.
A mulher virtuosa é a corôa do seu senhor, mas a que faz vergonha é como apodrecimento nos seus ossos.
5 Гындуриле челор неприхэниць ну сунт декыт дрептате, дар сфатуриле челор рэй ну сунт декыт ыншелэчуне.
Os pensamentos dos justos são juizo, mas os conselhos dos impios engano.
6 Кувинтеле челор рэй сунт ниште курсе ка сэ версе сынӂе, дар гура челор фэрэ приханэ ый избэвеште.
As palavras dos impios são de armarem ciladas ao sangue, mas a bocca dos rectos os fará escapar.
7 Чей рэй сунт рэстурнаць ши ну май сунт, дар каса челор неприхэниць рэмыне ын пичоаре!
Transtornados serão os impios, e não serão mais, mas a casa dos justos permanecerá.
8 Ун ом есте прецуит дупэ мэсура причеперий луй, дар чел ку инима стрикатэ есте диспрецуит.
Segundo o seu entendimento, será louvado cada qual, mas o perverso de coração estará em desprezo.
9 Май бине сэ фий ынтр-о старе смеритэ ши сэ ай о слугэ декыт сэ фачь пе фудулул ши сэ н-ай че мынка.
Melhor é o que se estima em pouco, e tem servos, do que o que se honra a si mesmo e tem falta de pão.
10 Чел неприхэнит се ындурэ де вите, дар инима челуй рэу есте фэрэ милэ.
O justo attende pela vida dos seus animaes, mas as misericordias dos impios são crueis.
11 Чине-шь лукрязэ огорул ва авя белшуг де пыне, дар чине умблэ дупэ лукрурь де нимик есте фэрэ минте.
O que lavra a sua terra se fartará de pão mas o que segue os ociosos está falto de juizo.
12 Чел рэу пофтеште прада челор нелеӂюиць, дар рэдэчина челор неприхэниць родеште.
Deseja o impio a rede dos males, mas a raiz dos justos produz o seu fructo.
13 Ын пэкэтуиря ку бузеле есте о курсэ примеждиоасэ, дар чел неприхэнит скапэ дин буклук.
O laço do impio está na transgressão dos labios, mas o justo sairá da angustia.
14 Прин родул гурий те сатурь де бунэтэць, ши фиекаре примеште дупэ лукрул мынилор луй.
Do fructo da bocca cada um se farta de bem, e a recompensa das mãos dos homens se lhe tornará.
15 Каля небунулуй есте фэрэ приханэ ын окий луй, дар ынцелептул аскултэ сфатуриле.
O caminho do tolo é recto aos seus olhos, mas o que dá ouvidos ao conselho é sabio.
16 Небунул ындатэ ышь дэ пе фацэ мыния, дар ынцелептул аскунде окара.
A ira do louco se conhece no mesmo dia, mas o avisado encobre a affronta.
17 Чине спуне адевэрул фаче о мэртурисире дряптэ, дар марторул минчинос ворбеште ыншелэчуне.
O que produz a verdade manifesta a justiça, mas a testemunha da falsidade o engano.
18 Чине ворбеште ын кип ушуратик рэнеште ка стрэпунӂеря уней сэбий, дар лимба ынцелепцилор адуче виндекаре.
Ha alguns que fallam palavras como estocadas de espada, mas a lingua dos sabios é saude.
19 Буза каре спуне адевэрул есте ынтэритэ пе вечие, дар лимба минчиноасэ ну стэ декыт о клипэ.
O labio de verdade ficará para sempre, mas a lingua de falsidade dura por um só momento.
20 Ыншелэтория есте ын инима челор че куӂетэ рэул, дар букурия есте пентру чей че сфэтуеск ла паче.
Engano ha no coração dos que maquinam mal, mas alegria teem os que aconselham a paz.
21 Ничо ненорочире ну се ынтымплэ челуй неприхэнит, дар чей рэй сунт нэпэдиць де реле.
Nenhum aggravo sobrevirá ao justo, mas os impios ficam cheios de mal.
22 Бузеле минчиноасе сунт урыте Домнулуй, дар чей че лукрязэ ку адевэр ый сунт плэкуць.
Os labios mentirosos são abominaveis ao Senhor, mas os que obram fielmente são o seu deleite.
23 Омул ынцелепт ышь аскунде штиинца, дар инима небунилор вестеште небуния.
O homem avisado encobre o conhecimento, mas o coração dos tolos proclama a estulticia.
24 Мына челор харничь ва стэпыни, дар мына ленешэ ва плэти бир.
A mão dos diligentes dominará, mas os enganadores serão tributarios.
25 Нелиништя дин инима омулуй ыл добоарэ, дар о ворбэ бунэ ыл ынвеселеште.
A solicitude no coração do homem o abate, mas uma boa palavra o alegra.
26 Чел неприхэнит аратэ приетенулуй сэу каля чя бунэ, дар каля челор рэй ый дуче ын рэтэчире.
Mais excellente é o justo do que o companheiro, mas o caminho dos impios os faz errar.
27 Ленешул ну-шь фриӂе вынатул, дар комоара де прец а унуй ом есте мунка.
O preguiçoso não assará a sua caça, mas o precioso bem do homem é ser diligente.
28 Пе кэраря неприхэнирий есте вяца ши пе друмул ынсемнат де еа ну есте моарте.
Na vereda da justiça está a vida, e no caminho da sua carreira não ha morte.