Нумерь 9
1 Домнул а ворбит луй Мойсе ын пустиул Синай, ын луна ынтый а анулуй ал дойля дупэ еширя лор дин цара Еӂиптулуй. Ши а зис:
E falou o Senhor a Moisés no deserto de Sinai, no ano segundo da sua saída da terra do Egito, no mês primeiro, dizendo:
2 „Копиий луй Исраел сэ прэзнуяскэ Паштеле ла время хотэрытэ.
Que os filhos de Israel celebrem a pascoa a seu tempo determinado.
3 Сэ ле прэзнуиць ла время хотэрытэ, ын а пайспрезечя зи а луний ачестея, сяра; сэ ле прэзнуиць дупэ тоате леӂиле ши дупэ тоате порунчиле привитоаре ла еле.”
No dia quatorze deste mes, pela tarde, a seu tempo determinado a celebrareis: segundo todos os seus estatutos, e segundo todos os seus ritos, a celebrareis.
4 Мойсе а ворбит копиилор луй Исраел сэ прэзнуяскэ Паштеле.
Disse pois Moisés aos filhos de Israel que celebrassem a pascoa.
5 Ши ау прэзнуит Паштеле ын а пайспрезечя зи а луний ынтый, сяра, ын пустиул Синай; копиий луй Исраел ау фэкут ынтокмай дупэ тоате порунчиле пе каре ле дэдусе луй Мойсе Домнул.
Então celebraram a pascoa no dia quatorze do mês primeiro, pela tarde, no deserto de Sinai; conforme a tudo o que o Senhor ordenara a Moisés, assim fizeram os filhos de Israel.
6 С-а ынтымплат кэ ниште оамень, фиинд некураць дин причинэ кэ се атинсесерэ де ун морт, ну путяу прэзнуи Паштеле ын зиуа ачея. Ей с-ау ынфэцишат ын ачеяшь зи ынаинтя луй Мойсе ши ынаинтя луй Аарон.
E houve alguns que estavam imundos pelo corpo de um homem morto; e no mesmo dia não podiam celebrar a pascoa: pelo que se chegaram perante Moisés e perante Aarão aquele mesmo dia.
7 Ши оамений ачея ау зис луй Мойсе: „Ной сунтем некураць дин причина унуй морт. Де че сэ фим невоиць сэ ну не адучем ла время хотэрытэ дарул кувенит Домнулуй ын мижлокул копиилор луй Исраел?”
E aqueles homens disseram-lhe: imundos estamos nós pelo corpo de um homem morto; porque seríamos privados de oferecer a oferta do Senhor a seu tempo determinado no meio dos filhos de Israel?
8 Мойсе ле-а рэспунс: „Аштептаць сэ вэд че вэ порунчеште Домнул.”
E disse-lhes Moisés: esperai, e ouvirei o que o Senhor vos ordenará.
9 Ши Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
Então falou o Senhor a Moisés, dizendo:
10 „Ворбеште копиилор луй Исраел ши спуне-ле: ‘Дакэ чинева динтре вой сау динтре урмаший воштри есте некурат дин причина унуй морт сау есте ынтр-о кэлэторие лунгэ, тотушь сэ прэзнуяскэ Паштеле ын чинстя Домнулуй.
Fala aos filhos de Israel, dizendo: Quando alguém entre vós, ou entre as vossas gerações, for imundo por corpo morto, ou se achar em jornada longe de vós, contudo ainda celebrará a pascoa ao Senhor.
11 Ши сэ ле прэзнуяскэ ын луна а доуа, ын зиуа а пайспрезечя, сяра; сэ ле мэнынче ку азиме ши ербурь амаре.
No mês segundo, no dia quatorze, de tarde, a celebrarão: com pães asmos e hervas amargas a comerão.
12 Сэ ну ласе дин еле нимик пынэ а доуа зи диминяца ши сэ ну фрынгэ ничун ос дин еле. Сэ ле прэзнуяскэ дупэ тоате порунчиле привитоаре ла Паште.
Dela nada deixarão até à manhã, e dela não quebrarão osso algum: segundo todo o estatuto da pascoa a celebrarão.
13 Дакэ чинева ну есте некурат, нич ну есте ын кэлэторие, ши тотушь ну прэзнуеште Паштеле, суфлетул ачела сэ фие нимичит дин попорул луй, пентру кэ н-а адус дарул кувенит Домнулуй ла время хотэрытэ, омул ачела сэ-шь я педяпса пентру пэкатул луй.
Porém, quando um homem for limpo, e não estiver de caminho, e deixar de celebrar a pascoa, tal alma dos seus povos será extirpada: porquanto não ofereceu a oferta do Senhor a seu tempo determinado; tal homem levará o seu pecado.
14 Дакэ ун стрэин каре локуеште ынтре вой прэзнуеште Паштеле Домнулуй, сэ се цинэ де леӂиле ши порунчиле привитоаре ла Паште. Ачеяшь леӂе сэ фие ынтре вой, пентру стрэин, ка ши пентру бэштинаш.’”
E, quando um estrangeiro peregrinar entre vós, e também celebrar a pascoa ao Senhor, segundo o estatuto da pascoa e segundo o seu rito assim a celebrará: um mesmo estatuto haverá para vós, assim para o estrangeiro como para o natural da terra.
15 Ын зиуа кынд а фост ашезат кортул, норул а акоперит локашул кортулуй ынтылнирий ши, де сяра пынэ диминяца, дясупра кортулуй ера ка ынфэцишаря унуй фок.
E no dia de levantar o tabernáculo, a nuvem cobriu o tabernáculo sobre a tenda do testemunho: e à tarde estava sobre o tabernáculo como uma aparência de fogo até à manhã.
16 Тотдяуна ера аша: зиуа, норул акоперя кортул, яр ноаптя авя ынфэцишаря унуй фок.
Assim era de contínuo: a nuvem o cobria, e de noite havia aparência de fogo.
17 Кынд се ридика норул де пе корт, порняу ши копиий луй Исраел; ши аколо унде се опря норул, тэбэрау ши копиий луй Исраел.
Mas sempre que a nuvem se alçava sobre a tenda, os filhos de Israel após dela partiam: e no lugar onde a nuvem parava, ali os filhos de Israel assentavam o seu arraial.
18 Копиий луй Исраел порняу дупэ порунка Домнулуй ши тэбэрау дупэ порунка Домнулуй; тэбэрау атыта време кыт рэмыня норул дясупра кортулуй.
Segundo o dito do Senhor, os filhos de Israel partiam, e segundo o dito do Senhor assentavam o arraial: todos os dias em que a nuvem parava sobre o tabernáculo assentavam o arraial.
19 Кынд норул рэмыня май мултэ време дясупра кортулуй, копиий луй Исраел аскултау де порунка Домнулуй ши ну порняу.
E, quando a nuvem se detinha muitos dias sobre o tabernáculo, então os filhos de Israel tinham cuidado da guarda do Senhor, e não partiam.
20 Кынд норул рэмыня май пуцине зиле дясупра кортулуй, ей тэбэрау дупэ порунка Домнулуй ши порняу дупэ порунка Домнулуй.
E era que, quando a nuvem poucos dias estava sobre o tabernáculo, segundo o dito do Senhor se alojavam, e segundo o dito do Senhor partiam.
21 Дакэ норул се опря де сяра пынэ диминяца ши се ридика диминяца, атунч порняу ши ей. Дакэ норул се ридика дупэ о зи ши о ноапте, атунч порняу ши ей.
Porém era que, quando a nuvem desde a tarde até a manhã ficava ali, e a nuvem se alçava pela manhã, então partiam: quer de dia quer de noite, alçando-se a nuvem, partiam.
22 Дакэ норул се опря дясупра кортулуй доуэ зиле сау о лунэ сау ун ан, копиий луй Исраел рэмыняу тэбэрыць ши ну порняу; ши кынд се ридика, порняу ши ей.
Ou, quando a nuvem sobre o tabernáculo se detinha dois dias, ou um mes, ou um ano, ficando sobre ele, então os filhos de Israel se alojavam, e não partiam; e alçando-se ela partiam.
23 Тэбэрау дупэ порунка Домнулуй ши порняу дупэ порунка Домнулуй; аскултау де порунка Домнулуй, де порунка Домнулуй датэ прин Мойсе.
Segundo o dito do Senhor se alojavam, e segundo o dito do Senhor partiam: da guarda do Senhor tinham cuidado segundo o dito do Senhor pela mão de Moisés.
