НАУМ 2
1 Нимичиторул порнеште ымпотрива та, Ниниве; пэзеште четэцуя! Я сяма ла друм! Ынтэреште-ць коапселе! Адунэ-ць тоатэ путеря!…
Битчит қилидиған бириси көз алдиңғила кәлди; Әнди истиһкам үстидә күзәт қил, Йолға қара, белиңни бағла, күчлириңни жиғип техиму күчәйт!
2 Кэч Домнул ашазэ ярэшь слава луй Иаков ши о фаче ярэшь ка слава де одиниоарэ а луй Исраел, пентру кэ й-ау жефуит жефуиторий ши ле-ау стрикат бутучий де вие…
(Чүнки Пәрвәрдигар Яқупниң шан-шәривини әслигә кәлтүрди, Уни Исраилниң шан-шәривигә лайиқ дәриҗидә әслигә кәлтүрди; Чүнки қуруқдиғучилар уларни қуруқдап қойған еди, Уларниң үзүм тал шахлирини вәйран қилған еди).
3 Скутуриле витежилор сэй сунт роший, рэзбойничий сунт ымбрэкаць ку пурпурэ; фулӂерэ кареле де фокул оцелулуй ын зиуа сорочитэ прегэтирий де луптэ ши сулицеле се ынвыртеск.
[Битчит қилғучиниң] палванлириниң қалқанлири қизил боялди, Униң батурлири пәрәңдә кийгүзүлди; Тәйярлиқ күнидә, җәң һарвулири полатниң җуласида ялтирап кетиду, Нәйзиләр ойнитилиду;
4 Дуруе кареле пе улице, се нэпустеск унеле песте алтеле ын пеце, паркэ сунт ниште фэклий ла ведере, ши аляргэ ка фулӂереле…
Җәң һарвулири кочиларда гүлдүрлишип чепишиватиду; Кәң йолларда бир-биригә соқулиду; Уларниң қияпити мәшъәлләрдәк болиду, Улар чақмақлардәк жүгүрүшиду.
5 Ел, ымпэратул Нинивей, кямэ пе оамений луй чей витежь, дар ей се потикнеск ын мерсул лор; аляргэ спре зидурь ши се гэтеск де апэраре…
[Сәрдар] әмирлиригә әмир чүшүриду; Улар жүрүш қилғинида алдириғинидин бир-биригә путлишип маңиду; Нинәвәниң сепилиға қарап алдирайду, [Башлириға] болса «муһасирә қалқини» тәйярлиниду.
6 Порциле де ла рыурь сунт дескисе ши палатул се прэбушеште!…
«Дәрияларниң дәрвазилири» ечилиду, [Падишаһниң] ордиси ерип кетиду.
7 С-а испрэвит ку еа: есте дезголитэ, есте луатэ; служничеле ей се ваитэ ка ниште туртуреле ши се бат ын пепт.
Хуззабниң болса уятлири ечилиду — [Дүшмән] тәрипидин ялап епкетилиду, Дедәклири худди пахтәкләрниң садасидәк аһ-уһ тартип, Мәйдилирини уруп кетиду.
8 Ниниве ера одиниоарэ ка ун яз плин де апэ… Дар ятэ-й кэ фуг!… „Стаць! Стаць! Оприци-вэ!…” Дар ничунул ну се ынтоарче…
Нинәвә апиридә болғандин бери көл сүйидәк [тинч] болуп кәлди, Бирақ улар һазир қечип кетиду... Әй тохта! Әй тохта! — Бирақ һеч ким кәйнигә қаримайду.
9 Жефуиць арӂинтул! Жефуиць аурул! Аколо сунт коморь несфыршите, тот фелул де богэций, де лукрурь скумпе.
Күмүчләрни буливелиңлар, алтунларни буливелиңлар; Чүнки униң шәвкәтлик ғәзнисидики қиммәт қача-қучилириниң сани йоқтур.
10 Есте жефуитэ, пустиитэ ши стоарсэ де тот! Инима ый е мыхнитэ, ый тремурэ ӂенункий, тоате коапселе суферэ ши тоате фецеле ау ынгэлбенит.
У қуруқдалған, вәйран қилинған, бәрбат болған! Жүриги ерип кетиду, Тизлири бир-биригә җалақлап тәгмәктә; Бәллири толғақ тутқандәк толғиниду, Барлиқ йүзләр татирип кетиду.
11 Унде есте акум кулкушул ачела де лей, пэшуня ачея пентру пуий де лей, пе унде умблау леул, леоайка ши пуюл де леу, фэрэ сэ-й тулбуре нимень?
Қени, ширларниң угиси? Яш ширлар озуқлинидиған җай, Шир, чиши шир, шир арслини һеч кимдин қорқмай жүргән җай қени?
12 Леул сфышиа кыт ый требуя пентру пуий сэй, сугрума пентру леоайчеле сале; ышь умпля визуиниле де прадэ ши кулкушуриле ку че рэписе.
Шир өз асланлирини қандурушқа овларни титма-титма қилған еди, Чиши ширлири үчүн овларни боққан еди; Өңкүрлирини ов билән, угилирини олҗа билән тошқузған еди.
13 „Ятэ кэ ам неказ пе тине”, зиче Домнул оштирилор. „Ын фум ыць вой префаче кареле де рэзбой, сабия ва мистуи пе пуий тэй де лей, ыць вой нимичи прада дин царэ ши ну се ва май аузи гласул солилор тэй.”
Мана, Мән саңа қаршимән, — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар; Мән сениң җәң һарвулириңни ис-түтәккә айландуруп көйдүриветимән; Қилич яш ширлириңни йәватиду, Оваңни йәр йүзидин елип ташлаймән; Әлчилириңниң авазлири қайта һеч аңланмайду.
