< МИКА 7 >

1 Вай де мине! Кэч паркэ сунт ла стрынӂеря поамелор ши ла стрынӂеря бобицелор дупэ кулесул стругурилор: ну май есте ничун стругуре де мынкаре, нич чя динтый смокинэ, доритэ де суфлетул меу!
Ai de mim! porque estou feito como quando se tem colhido as fructas do verão, como os rabiscos da vindima; não ha cacho de uvas para comer; desejou a minha alma figos temporãos.
2 С-а дус омул де бине дин царэ ши ну май есте ничун ом чинстит принтре оамень; тоць стау ла пындэ ка сэ версе сынӂе, фиекаре ынтинде о курсэ фрателуй сэу.
Já pereceu o benigno da terra, e não ha entre os homens um que seja recto: todos armam ciladas para sangue; caçam cada um a seu irmão com rede,
3 Мыниле лор сунт ындрептате сэ факэ рэу: кырмуиторул чере дарурь, жудекэторул чере платэ, чел маре ышь аратэ пе фацэ че дореште ку лэкомие, ши астфел мерг мынэ-н мынэ.
Para com ambas as mãos fazerem diligentemente o mal; assim demanda o principe, e o juiz julga pela recompensa, e o grande falla a corrupção da sua alma, e a torcem.
4 Чел май бун динтре ей есте ка ун мэрэчине, чел май чинстит есте май рэу декыт ун туфиш де спинь. Зиуа веститэ де тоць пророчий Тэй, педяпса Та, се апропие! Атунч ва фи улуяла лор.
O melhor d'elles é como um espinho; o mais recto é peior do que o espinhal: veiu o dia dos teus vigias, veiu a tua visitação; agora será a sua confusão.
5 Ну креде пе ун приетен, ну те ынкреде ын руда чя май де апроапе; пэзеште-ць уша гурий де чя каре ыць стэ ын браце!
Não creias no amigo, nem confieis no vosso guia, d'aquella que repousa no teu seio guarda as portas da tua bocca.
6 Кэч фиул батжокореште пе татэл, фата се скоалэ ымпотрива мамей ей, нора ымпотрива соакрей сале; врэжмаший омулуй сунт чей дин каса луй!
Porque o filho despreza ao pae, a filha se levanta contra sua mãe, a nora contra sua sogra, os inimigos do homem são os da sua casa.
7 Еу ынсэ вой приви спре Домнул, ымь вой пуне нэдеждя ын Думнезеул мынтуирий меле, Думнезеул меу мэ ва аскулта.
Eu, porém, esperarei no Senhor; esperei no Deus da minha salvação: o meu Deus me ouvirá.
8 Ну те букура де мине, врэжмашэ, кэч, кяр дакэ ам кэзут, мэ вой скула ярэшь; кяр дакэ стау ын ынтунерик, тотушь Домнул есте Лумина мя!
Ó inimiga minha, não te alegres de mim; ainda bem que eu tenho caido, levantar-me-hei: se morar nas trevas, o Senhor será a minha luz.
9 Вой суфери мыния Домнулуй – кэч ам пэкэтуит ымпотрива Луй – пынэ че Ел ымь ва апэра причина ши-мь ва фаче дрептате; Ел мэ ва скоате ла луминэ ши вой приви дрептатя Луй.
Soffrerei a ira do Senhor, porque pequei contra elle, até que julgue a minha causa, e execute o meu direito: elle tirar-me-ha á luz, verei satisfeito a sua justiça.
10 Кынд ва ведя врэжмаша мя лукрул ачеста, ва фи акоперитэ де рушине, еа, каре-мь зичя: „Унде есте Домнул Думнезеул тэу?” Окий мей ышь вор ведя доринца ымплинитэ фацэ де еа. Атунч, еа ва фи кэлкатэ ын пичоаре ка нороюл де пе улицэ.
E a minha inimiga o verá, e cobril-a-ha a confusão; e aquella que me diz: Onde está o teu Deus? os meus olhos a verão satisfeitos; agora será ella pisada como a lama das ruas
11 Ын зиуа кынд ыць вор зиди ярэшь зидуриле, ын зиуа ачея ци се вор лэрӂи хотареле.
No dia em que reedificar os teus muros, n'esse dia longe estará ainda o estatuto.
12 Ын зиуа ачея, вор вени ла тине, дин Асирия пынэ ын Еӂипт, дин Еӂипт пынэ ла рыу, де ла о маре ла алта ши де ла ун мунте ла алтул.
N'aquelle dia virá até ti, desde a Assyria até ás cidades fortes, e das fortalezas até ao rio, e do mar até ao mar, e da montanha até á montanha.
13 Дар, май ынтый, цара ва фи пустиитэ дин причина локуиторилор ей, ын урма фаптелор лор реле.
Porém esta terra será posta em desolação, por causa dos seus moradores, por causa do fructo das suas obras.
14 Паште-Ць попорул ку тоягул Тэу, паште турма моштенирий Тале, каре локуеште сингурэ ын пэдуря дин мижлокул Кармелулуй; ка сэ паскэ пе Басан ши ын Галаад, ка ын зилеле де алтэдатэ.
Apascenta o teu povo com a tua vara, o rebanho da tua herança, que móra só no bosque, no meio da terra fertil; apascentem-se em Basan e Gilead, como nos dias da antiguidade.
15 „Ыць вой арэта лукрурь минунате”, зиче Домнул, „ка ын зиуа кынд ай ешит дин цара Еӂиптулуй.”
Eu lhes mostrarei maravilhas, como nos dias da tua subida da terra do Egypto.
16 Нямуриле вор ведя лукрул ачеста ши се вор рушина ку тоатэ путеря лор; вор пуне мына ла гурэ ши ышь вор аступа урекиле.
As nações o verão, e envergonhar-se-hão, por causa de todo o seu poder: porão a mão sobre a bocca, e os seus ouvidos ficarão surdos
17 Вор линӂе пулберя ка шарпеле; вор еши тремурынд ка тырытоареле пэмынтулуй, афарэ дин четэцуиле лор, вор вени плине де фрикэ ынаинтя Домнулуй Думнезеулуй ностру ши се вор теме де Тине.
Lamberão o pó como serpentes, como uns reptis da terra, tremendo, sairão dos seus encerramentos; com pavor virão ao Senhor nosso Deus, e terão medo de ti.
18 Каре Думнезеу есте ка Тине, каре ерць нелеӂюиря ши тречь ку ведеря пэкателе рэмэшицей моштенирий Тале? Ел ну-Шь цине мыния пе вечие, чи Ый плаче ындураря!
Quem é Deus similhante a ti, que perdoa a iniquidade, e que passa pela rebellião do restante da sua herança? não retem a sua ira para sempre, porque tem prazer na benignidade.
19 Ел ва авя ярэшь милэ де ной, ва кэлка ын пичоаре нелеӂюириле ноастре ши ва арунка ын фундул мэрий тоате пэкателе лор.
Tornará a apiedar-se de nós: sujeitará as nossas iniquidades, e tu lançarás todos os seus peccados nas profundezas do mar.
20 Вей да ку крединчошие луй Иаков ши вей цине ку ындураре фацэ де Авраам че ай журат пэринцилор ноштри ын зилеле де одиниоарэ.
Darás a Jacob a fidelidade, e a Abrahão a benignidade, que juraste a nossos paes desde os dias antigos.

< МИКА 7 >