Матей 6
1 Луаць сяма сэ ну вэ ындеплиниць неприхэниря воастрэ ынаинтя оаменилор, ка сэ фиць вэзуць де ей; алтминтерь, ну вець авя рэсплатэ де ла Татэл востру, каре есте ын черурь.
Kavahtakaat, ettette anna almujanne ihmisten edessä, että te heiltä nähtäisiin: niin ette saa palkkaa Isältänne, joka on taivaissa.
2 Ту, дар, кынд фачьмилостение, ну суна ку трымбица ынаинтя та, кум фак фэцарничий ын синагоӂь ши ын улице, пентру ка сэ фие слэвиць де оамень. Адевэрат вэ спун кэ шь-ау луат рэсплата.
Kuin siis almua annat, niin älä edelläs torvella soita, niinkuin ulkokullatut synagogissa ja kujilla tekevät, että he ihmisiltä kunnioitettaisiin. Totisesti sanon minä teille: he ovat saaneet palkkansa.
3 Чи ту, кынд фачь милостение, сэ ну штие стынга та че фаче дряпта,
Mutta kuin sinä almua annat, niin älköön vasen kätes tietäkö, mitä oikia kätes tekee,
4 пентру ка милостения та сэ фие фэкутэ ын аскунс; ши Татэл тэу, каре веде ын аскунс, ыць ва рэсплэти.
Että almus olis salaisuudessa, ja Isäs, joka salaisuudessa näkee, maksais sinulle julkisesti.
5 Кынд вэ ругаць, сэ ну фиць ка фэцарничий, кэрора ле плаче сэ се роаӂе стынд ын пичоаре ын синагоӂь ши ла колцуриле улицелор, пентру ка сэ фие вэзуць де оамень. Адевэрат вэ спун кэ шь-ау луат рэсплата.
Ja kuin rukoilet, niin ei sinun pidä oleman niinkuin ulkokullatut; sillä he mielellänsä seisovat ja rukoilevat synagogissa ja kujain kulmissa, että he ihmisiltä nähtäisiin. Totisesti sanon minä teille: he ovat saaneet palkkansa.
6 Чи ту, кынд те роӂь, интрэын одэица та, ынкуе-ць уша ши роагэ-те Татэлуй тэу, каре есте ын аскунс; ши Татэл тэу, каре веде ын аскунс, ыць ва рэсплэти.
Vaan kuin sinä rukoilet, niin mene kammioos, ja sulje oves, ja rukoile Isääs, joka on salaisuudessa: ja Isäs, joka salaisuudessa näkee, maksaa sinulle julkisesti.
7 Кынд вэ ругаць, сэ ну болборосиць ачеляшь ворбе, ка пэгыний, кэрорали се паре кэ, дакэ спун о мулциме де ворбе, вор фи аскултаць.
Ja kuin te rukoilette, niin älkää olko paljon puhuvaiset, niinkuin pakanat; sillä he luulevat heitä paljon puheensa tähden kuultavan.
8 Сэ ну вэ асемэнаць ку ей; кэч Татэл востру штие де че авець требуинцэ, май ынаинте ка сэ-Й черець вой.
Sentähden älkäät olko heidän kaltaisensa; sillä Isänne tietää kyllä, mitä tarvitsette, ennen kuin te häneltä rukoilettekaan.
9 Ятэ дар кум требуе сэ вэ ругаць: ‘Татэлностру каре ешть ын черурь! Сфинцяскэ-се Нумеле Тэу;
Näin teidän siis pitää rukoileman: Isä meidän, joka olet taivaissa! Pyhitetty olkoon sinun nimes.
10 вие Ымпэрэция Та; факэ-севоя Та, прекумын чер ши пе пэмынт.
Lähestyköön sinun valtakuntas. Olkoon sinun tahtos niin maassa kuin taivaassa.
11 Пыня ноастрэчя де тоате зилеледэ-не-о ноуэ астэзь
Anna meille tänäpäivänä meidän jokapäiväinen leipämme.
12 ши неяртэ ноуэ грешелиле ноастре, прекум ши ной ертэм грешицилор ноштри
Ja anna meille meidän velkamme anteeksi, niinkuin mekin anteeksi annamme meidän velvollistemme.
13 ши ну не дуче ын испитэ, чи избэвеште-неде чел рэу. Кэча Та есте ымпэрэция ши путеря ши слава ын вечь. Амин!’
Ja älä johdata meitä kiusaukseen. Mutta päästä meitä pahasta. Sillä sinun on valtakunta, ja voima, ja kunnia, ijankaikkisesti. Amen!
14 Дакэертаць оаменилор грешелиле лор, ши Татэл востру чел череск вэ ва ерта грешелиле воастре.
Sillä jos te anteeksi annatte ihmisille heidän rikoksensa, niin myös teidän taivaallinen Isänne antaa teille anteeksi.
15 Дар, дакэ нуертаць оаменилор грешелиле лор, нич Татэл востру ну вэ ва ерта грешелиле воастре.
Vaan jollette anteeksi anna ihmisille heidän rikoksiansa, niin ei myös teidän Isänne anteeksi anna teidän rikoksianne.
16 Кынд постиць, сэ ну вэ луаць о ынфэцишаре посоморытэ, ка фэцарничий, каре ышь слуцеск фецеле, ка сэ се арате оаменилор кэ постеск. Адевэрат вэ спун кэ шь-ау луат рэсплата.
Mutta kuin te paastootte, niin älkäät olko surulliset niinkuin ulkokullatut; sillä he muuttavat muotonsa, että he ihmisiltä nähtäisiin paastoovan. Totisesti sanon minä teille: he ovat saaneet palkkansa.
17 Чи ту, кынд постешть, унӂе-цькапул ши спалэ-ць фаца,
Vaan sinä kuin paastoot, niin voitele pääs ja pese kasvos,
18 ка сэ те арэць кэ постешть ну оаменилор, чи Татэлуй тэу, каре есте ын аскунс; ши Татэл тэу, каре веде ын аскунс, ыць ва рэсплэти.
Ettet ihmisiltä nähtäis paastoovan, mutta Isältäs, joka on salaisuudessa: ja Isäs, joka salaisuudessa näkee, maksaa sinulle julkisesti.
19 Ну вэ стрынӂець коморь пе пэмынт, унде ле мэнынкэ молииле ши руӂина ши унде ле сапэ ши ле фурэ хоций;
Älkäät tavaraa kootko maan päällä, kussa koi ja ruoste raiskaavat, ja kussa varkaat kaivavat ja varastavat;
20 чистрынӂеци-вэ коморь ын чер, унде ну ле мэнынкэ молииле ши руӂина ши унде хоций ну ле сапэ, нич ну ле фурэ.
Vaan kootkaat teillenne tavaraa taivaassa, kussa ei koi eikä ruoste raiskaa, ja kussa ei varkaat kaiva eikä varasta.
21 Пентру кэ унде есте комоара воастрэ, аколо ва фи ши инима воастрэ.
Sillä kussa teidän tavaranne on, siellä on myös teidän sydämenne.
22 Окюл есте луминатрупулуй. Дакэ окюл тэу есте сэнэтос, тот трупул тэу ва фи плин де луминэ;
Silmä on ruumin valkeus; jos siis silmäs on yksinkertainen, niin koko ruumiis on valaistu.
23 дар, дакэ окюл тэу есте рэу, тот трупул тэу ва фи плин де ынтунерик. Аша кэ, дакэ лумина каре есте ын тине есте ынтунерик, кыт де маре требуе сэ фие ынтунерикул ачеста!
Mutta jos silmäs on paha, niin koko ruumiis on pimiä. Jos siis se valkeus, joka sinussa on, on pimeys, kuinka suuri on itse pimeys?
24 Нименьну поате служи ла дой стэпынь. Кэч сау ва уры пе унул ши ва юби пе челэлалт; сау ва цине ла унул ши ва несокоти пе челэлалт: Нупутець служи луй Думнезеу ши луй Мамона.
Ei kenkään voi palvella kahta herraa; sillä taikka hän tätä vihaa ja toista rakastaa, taikka hän tähän suostuu ja toisen ylönkatsoo. Ette voi palvella Jumalaa ja mammonaa.
25 Де ачея вэ спун: Нувэ ынгрижораць де вяца воастрэ, гындинду-вэ че вець мынка сау че вець бя; нич де трупул востру, гындинду-вэ ку че вэ вець ымбрэка. Оаре ну есте вяца май мулт декыт храна ши трупул, май мулт декыт ымбрэкэминтя?
Sentähden sanon minä teille: älkäät murehtiko henkenne tähden, mitä te syötte ja mitä te juotte, eikä ruumiinne tähden, millä te teitänne verhootte. Eikö henki enempi ole kuin ruoka? ja ruumis parempi kuin vaate?
26 Уйтаци-вэла пэсэриле черулуй: еле нич ну сямэнэ, нич ну сечерэ ши нич ну стрынг нимик ын грынаре, ши тотушь Татэл востру чел череск ле хрэнеште. Оаре ну сунтець вой ку мулт май де прец декыт еле?
Katsokaat taivaan lintuja, ei he kylvä eikä niitä, ei myös kokoa riiheen, ja teidän taivaallinen Isänne ruokkii heidät. Ettekö te paljoa enempi ole kuin he?
27 Ши апой, чине динтре вой, кяр ынгрижорынду-се, поате сэ адауӂе мэкар ун кот ла ынэлцимя луй?
Mutta kuka teistä voi surullansa lisätä yhden kyynärän pituudellensa?
28 Ши де че вэ ынгрижораць де ымбрэкэминте? Уйтаци-вэ ку бэгаре де сямэ кум креск криний де пе кымп: ей нич ну торк, нич ну цес;
Ja mitä te surette vaatteista? Katsokaat kukkasia kedolla, kuinka he kasvavat: ei he työtä tee, eikä kehrää.
29 тотушь вэ спун кэ нич кяр Соломон, ын тоатэ слава луй, ну с-а ымбрэкат ка унул дин ей.
Kuitenkin sanon minä teille, ettei Salomon kaikessa kunniassansa ollut niin vaatetettu kuin yksi heistä.
30 Аша кэ, дакэ астфел ымбракэ Думнезеу ярба де пе кымп, каре астэзь есте, дар мыне ва фи арункатэ ын куптор, ну вэ ва ымбрэка Ел ку мулт май мулт пе вой, пуцин крединчошилор?
Jos Jumala näin vaatettaa pellon ruohon, joka tänäpänä seisoo ja huomenna pätsiin heitetään, eikö hän paljoa enemmin teidän sitä tee, te vähäuskoiset?
31 Ну вэ ынгрижораць дар, зикынд: ‘Че вом мынка?’ сау: ‘Че вом бя?’ сау: ‘Ку че не вом ымбрэка?’
Älkäät siis surulliset olko, sanoen: mitä me syömme, taikka mitä me juomme? eli millä me meitämme verhoomme?
32 Фииндкэ тоате ачесте лукрурь нямуриле ле каутэ. Татэл востру чел череск штие кэ авець требуинцэ де еле.
Sillä kaikkia näitä pakanat etsivät; sillä teidän taivaallinen Isänne kyllä tietää teidän kaikkia näitä tarvitsevan.
33 Кэутацьмай ынтый Ымпэрэция луй Думнезеу ши неприхэниря Луй, ши тоате ачесте лукрурь ви се вор да пе дясупра.
Vaan etsikäät ensin Jumalan valtakuntaa ja hänen vanhurskauttansa, ja niin kaikki nämät teille annetaan.
34 Ну вэ ынгрижораць дар де зиуа де мыне; кэч зиуа де мыне се ва ынгрижора де еа ынсэшь. Ажунӂе зилей неказул ей.
Älkäät sentähden sureko huomisesta päivästä; sillä huomisella päivällä on suru itsestänsä. Tyytykään kukin päivä surullensa.
