Матей 17
1 Дупэ шасе зиле, Исус а луат ку Ел пе Петру, Иаков ши Иоан, фрателе луй, ши й-а дус ла о парте пе ун мунте ыналт.
Seis dias depois [de Jesus dizer isso], Ele levou Pedro, Tiago e João, o irmão [mais novo ]de Tiago, para um monte alto onde estavam separados das outras pessoas.
2 Ел С-а скимбат ла фацэ ынаинтя лор; фаца Луй а стрэлучит ка соареле ши хайнеле И с-ау фэкут албе ка лумина.
[Enquanto estavam ali, os discípulos viram que] a aparência de Jesus foi transformada. Seu rosto brilhou como o sol e sua roupa ficou tão brilhante quanto a luz.
3 Ши ятэ кэ ли с-ау арэтат Мойсе ши Илие стынд де ворбэ ку Ел.
De repente Moisés e Elias, [que eram profetas importantes há muitos anos antes], apareceram e começaram a falar com Ele.
4 Петру а луат кувынтул ши а зис луй Исус: „Доамне, есте бине сэ фим аич; дакэ врей, ам сэ фак аич трей колибе: уна пентру Тине, уна пентру Мойсе ши уна пентру Илие.”
Pedro [os viu e] disse a Jesus: “Senhor, é bom que nós (inc) estejamos aqui! Se o senhor desejar, farei três barracas temporárias [em que os três possam ficar]. Uma [seria] para o senhor, uma [seria] para Moisés e uma [seria] para Elias”.
5 Пе кынд ворбя ел ынкэ, ятэ кэ й-а акоперит ун нор луминос ку умбра луй. Ши дин нор с-а аузит ун глас, каре зичя: „Ачеста есте Фиул Меу пряюбит, ын каре Ымь гэсеск плэчеря Мя: де Ел сэ аскултаць!”
Enquanto ainda falava, uma nuvem brilhante cobriu todos eles. Então [ouviram Deus] falar [sobre Jesus de] dentro da nuvem. Ele disse-lhes: “Este é meu Filho. Eu o amo. Ele me agrada muito. Ouçam-no!”
6 Кынд ау аузит, ученичий ау кэзут ку фецеле ла пэмынт ши с-ау ынспэймынтат фоарте таре.
Porque esses discípulos ouviram [Deus falar], ficaram com muito medo. [Como resultado], caíram [no chão] e seus rostos tocaram [no chão].
7 Дар Исус С-а апропият, С-а атинс де ей ши ле-а зис: „Скулаци-вэ, ну вэ темець!”
Então Jesus foi a eles e os tocou [para que não tivessem mais medo]. Ele disse-lhes: “Fiquem em pé! Não tenham mais medo!”
8 Ей ау ридикат окий ши н-ау вэзут пе нимень, декыт пе Исус сингур.
Então os discípulos olharam para cima [MTY] e viram que Jesus era o único que [ainda] estava [ali].
9 Пе кынд коборау дин мунте, Исус ле-а дат порунка урмэтоаре: „Сэ ну спунець нимэнуй де ведения ачаста пынэ ва ынвия Фиул омулуй дин морць.”
Quando desceram do monte, Jesus os mandou: “Não digam a ninguém o que viram [em cima do monte] até que eu, aquele que veio para a terra do céu, ressuscite outra vez depois de morrer {até que [Deus] tenha feito com que eu, que desci à terra do céu, torne a viver depois de morrer}”.
10 Ученичий Й-ау пус ынтребаря урмэтоаре: „Оаре де че зик кэртурарий кэ ынтый требуе сэ винэ Илие?”
[Como os discípulos viram Elias e ele não fez nada para preparar as pessoas para a vinda do Messias], os [três] discípulos perguntaram a Jesus: “Já que isso é a verdade, por que é que os homens que ensinam as leis [judaicas] dizem que é necessário Elias [voltar] antes que [o Messias venha]?”
11 Дрепт рэспунс, Исус ле-а зис: „Есте адевэрат кэ требуе сэ винэ ынтый Илие ши сэ ашезедин ноу тоате лукруриле.
Jesus [lhes] respondeu, “É verdade [que Deus prometeu enviar] Elias para preparar [o povo para a vinda do Messias].
12 Дарвэ спун кэ Илие а ши венит, ши ей ну л-ау куноскут, чи ауфэкут ку ел че ау врут. Тот аша аре сэ суфере шиФиул омулуй дин партя лор.”
Mas notem isto: o representante de Elias já veio [e nossos líderes o viram], mas não o reconheceram [como aquele que viria antes do Messias]. Pelo contrário, eles o trataram mal assim como desejavam. Esses mesmos líderes logo me tratarão mal, eu, que desci à terra do céu, da mesma maneira”.
13 Ученичий ау ынцелес атунч кэ ле ворбисе деспре Иоан Ботезэторул.
Naquele momento esses discípulos entenderam que Ele se referia a João, o Batizador, [quando estava falando de Elias].
14 Кынд ау ажунс ла нород, а венит ун ом каре а кэзут ын ӂенункь ынаинтя луй Исус ши Й-а зис:
Quando Jesus [e aqueles três discípulos] voltaram a [nós, outros discípulos, ] e à multidão [que se reuniu ali], um homem aproximou-se de Jesus e se ajoelhou diante dele.
15 „Доамне, ай милэ де фиул меу, кэч есте лунатик ши пэтимеште рэу: де мулте орь каде ын фок ши де мулте орь каде ын апэ.
O homem disse [a Ele]: “Senhor, tenha misericórdia do meu filho! [Cure-o], porque ele tem epilepsia e sofre muito. [Por causa dessa doença], ele caiu no fogo ou na água muitas vezes.
16 Л-ам адус ла ученичий Тэй ши н-ау путут сэ-л виндече.”
Eu o trouxe aos seus discípulos [para que eles o curassem], mas não puderam curá-lo”.
17 „О, ням некрединчос ши порнит ла рэу!”, а рэспунс Исус. „Пынэ кынд вой фи ку вой? Пынэ кынд вэ вой суфери? Адучеци-л аич, ла Мине.”
Jesus respondeu dizendo [a todos os que tinham se reunido ali: ] “Vocês que veem como eu ajudo as pessoas, e não creem [que possam fazer nada]! [As mentes de vocês estão distorcidas]. Quanto tempo tenho que ficar com vocês [antes que possam fazer o que eu faço]? [RHQ] Quanto tempo tenho que aguentar [sua falta de fé]? [RHQ] Traga-o aqui para mim!”
18 Исус а чертат дракул, каре а ешит дин ел. Ши бэятул с-а тэмэдуит кяр ын часул ачела.
Então [levaram o rapaz a Jesus]. Jesus repreendeu o demônio [que estava causando a epilepsia do rapaz]. Como consequência, o demônio saiu do rapaz, e ele ficou curado daquele momento em diante.
19 Атунч, ученичий ау венит ла Исус ши Й-ау зис деопарте: „Ной де че н-ам путут сэ-л скоатем?”
Mais tarde [alguns de nós, ] discípulos, fomos a Jesus e perguntamos a Ele em particular: “Por que é que nós (excl) não pudemos expulsar o demônio?”
20 „Дин причина пуциней воастре крединце”, ле-а зис Исус. „Адевэрат вэ спун кэ, дакэаць авя крединцэ кыт ун грэунте де муштар, аць зиче мунтелуй ачестуя: ‘Мутэ-те де аич коло’, ши с-ар мута; нимик ну в-ар фи ку непутинцэ.
Ele nos respondeu: “É porque vocês não creram [no poder de Deus]. Guardem em mente o seguinte: as sementes de mostarda [são muito pequenas, mas nesta região elas podem produzir uma planta bem grande] [MET].
21 Дар ачест сой де драчь ну есе афарэ декыт ку ругэчуне ши ку пост.”
Semelhantemente, se vocês realmente cressem [que Deus daria a vocês o que pedem em oração, vocês fariam qualquer coisa] [LIT][! Vocês poderiam até] dizer a este monte: ‘Saia daqui para lá!, e ele iria aonde vocês lhe dissessem para ir”.
22 Пе кынд стэтяу ын Галилея, Исус ле-а зис: „Фиул омулуй требуе сэ фие дат ын мыниле оаменилор.
Quando nós, discípulos, tínhamos nos reunido na Galileia, Jesus nos disse: “Eu, aquele que vim do céu para a terra, daqui a pouco serei entregue {[Alguns homens] logo me entregarão} às autoridades. [SYN]
23 Ей Ыл вор оморы, дар а трея зи ва ынвия.” Ученичий с-ау ынтристат фоарте мулт.
As autoridades me matarão. Mas Deus fará com que eu viva de novo no terceiro dia depois disso”. Porque Jesus disse isso, nós ficamos muito tristes.
24 Кынд ау ажунс ын Капернаум, чей че стрынӂяу даря пентру Темплу ау венит ла Петру ши й-ау зис: „Ынвэцэторул востру ну плэтеште даря?”
Quando chegamos à [cidade de] Cafarnaum, os homens que recolhiam os impostos do templo chegaram perto de Pedro e perguntaram: “O mestre paga o imposto do templo, não paga?”
25 „Ба да”, а зис Петру. Ши кынд а интрат ын касэ, Исус й-а луат-о ынаинте ши й-а зис: „Че крезь, Симоне? Ымпэраций пэмынтулуй де ла чине яу дэрь сау бирурь? Де ла фиий лор сау де ла стрэинь?”
Ele respondeu [a eles]: “Paga, sim”. Quando entramos na casa dele, antes de Pedro [começar a falar sobre pagar o imposto], Jesus disse-lhe: “Simão, de quem você acha que os governantes recolhem dinheiro ou impostos? [Recolhem impostos] dos cidadãos do seu país ou dos cidadãos dos países [que conquistaram]?”
26 Петру Й-а рэспунс: „Де ла стрэинь.” Ши Исус й-а зис: „Ашадар, фиий сунт скутиць.
Pedro respondeu-lhe: “Dos cidadãos de outros países”. Logo Jesus disse-lhe: “Então os cidadãos do próprio país não precisam pagar impostos.
27 Дар, ка сэ ну-й фачем сэ пэкэтуяскэ, ду-те ла маре, арункэ ундица ши траӂе афарэ пештеле каре ва вени ынтый. Дескиде-й гура ши вей гэси ын еа ун банпе каре я-л ши дэ-ли-л лор, пентру Мине ши пентру тине.”
Porém, mesmo que o templo seja meu, [pague o imposto para nós] para que nós (inc) não ofendamos os cobradores do imposto. [Portanto, para conseguir o dinheiro para pagar o imposto], vá ao lago. [Jogue sua corda] com o anzol e tire o primeiro peixe que pegar. Quando você abrir a boca dele, encontrará uma moeda de prata de bastante valor para pagar a sua taxa e a minha. Leve essa moeda e dê a eles”.
