Марку 15
1 Диминяца, преоций чей май де сямэ ау фэкут ындатэ сфат ку бэтрыний, кэртурарий ши тот соборул. Дупэ че ау легат пе Исус, Л-ау дус ши Л-ау дат ын мыниле луй Пилат.
De manhã cedo, os principais sacerdotes se reuniram com os anciãos, os professores da lei que Deus tinha dado a Moisés e [demais ]membros do conselho judaico, [para tirarem a sorte de Jesus. Os guardas] amarraram Jesus e levaram embora; depois entregaram Jesus a Pilatos, [o romano que governava a Judeia. ]
2 Пилат Л-а ынтребат: „Ешть Ту Ымпэратул иудеилор?” „Да, сунт”, й-а рэспунс Исус.
Pilatos perguntou a Jesus: -Você é o rei que [governa ]os judeus? Jesus respondeu: -Você mesmo afirmou isso.
3 Преоций чей май де сямэ Ыл ынвинуяу де мулте лукрурь.
Então os principais sacerdotes alegaram que Jesus tinha feito muita coisa ruim.
4 Пилат Л-а ынтребат дин ноу: „Ну рэспунзь нимик? Уйте де кыте лукрурь Те ынвинуеск ей!”
Pilatos perguntou novamente: -Você não tem nada a dizer? Escute todas as acusações que fazem [contra você]!
5 Исус н-а май дат ничун рэспунс, лукру каре а мират пе Пилат.
Mas Jesus não disse mais nada; Pilatos, portanto, ficou bem admirado.
6 Ла фиекаре Празник ал Паштелор, Пилат ле слобозя ун ынтемницат, пе каре-л черяу ей.
[Todos os anos], durante a celebração da festa [judaica chamada ]Páscoa, [Pilatos ]costumava soltar um preso. Especificamente, costumava soltar um preso indicado pelo povo.
7 Ын темницэ ера унул нумит Бараба, ынкис ымпреунэ ку товарэший луй, дин причина унуй омор, пе каре-л сэвыршисерэ ынтр-о рэскоалэ.
Bom, naquela altura havia um homem chamado Barrabás, que foi preso com outros elementos. Eles tinham assassinado algumas pessoas durante uma revolta contra os romanos, que governavam o país.
8 Нородул с-а суит ши а ынчепут сэ чарэ луй Пилат сэ ле дя че авя обичей сэ ле дя тотдяуна.
Uma multidão se aproximou de Pilatos, pedindo para ele soltar alguém, como sempre fazia durante os dias da festa judaica da Páscoa.
9 Пилат ле-а рэспунс: „Воиць сэ вэ слобозеск пе Ымпэратул иудеилор?”
Pilatos respondeu: -Vocês querem que eu lhes solte [o homem que o povo chama ]o rei [que governa ]os judeus?
10 Кэч причепусе кэ преоций чей май де сямэ дин пизмэ Ыл дэдусерэ ын мына луй.
Ele perguntou isso porque sabia que os principais sacerdotes tinham entregado Jesus a ele por causa da inveja que tinham dele, [pois muitas pessoas estavam se tornando discípulos de Jesus. ]
11 Дар преоций чей май де сямэ ау ацыцат нородул сэ чарэ луй Пилат сэ ле слобозяскэ май бине пе Бараба.
Mas os principais sacerdotes instigaram a multidão a [pedir ]que Pilatos soltasse Barrabás, ao invés [de Jesus].
12 Пилат а луат дин ноу кувынтул ши ле-а зис: „Дар че воиць сэ фак ку Ачела пе каре-Л нумиць Ымпэратул иудеилор?”
Pilatos disse novamente a eles: -[Se eu soltar Barrabás], o que vocês querem que eu faça com o homem que vocês chamam o rei [que governa ]os judeus?
13 Ей ау стригат дин ноу: „Рэстигнеште-Л!”
Então eles gritaram de novo: -[Mande os ]soldados crucificarem Jesus!
14 „Дар че рэу а фэкут?” ле-а зис Пилат. Ынсэ ей ау ынчепут сэ стриӂе ши май таре: „Рэстигнеште-Л!”
Então Pilatos disse a eles: -Por que? Ele cometeu algum crime? Mas eles gritaram ainda mais alto: -[Mande os ]soldados crucificá-lo!
15 Пилат а врут сэ факэ пе плакул нородулуй ши ле-а слобозит пе Бараба, яр пе Исус, дупэ че а пус сэ-Л батэ ку нуеле, Л-а дат сэ фие рэстигнит.
Por isso, já que Pilatos queria agradar a multidão, ele lhes soltou Barrabás. Ele [mandou que os soldados ]surrassem Jesus com chicotes contendo pedacinhos metálicos, e [depois de eles surrarem Jesus], Pilatos mandou [os soldados levá-lo embora ]para ser crucificado.
16 Осташий ау адус пе Исус ын курте, адикэ ын палат, ши ау адунат тоатэ чата осташилор.
Então os soldados levaram Jesus até o pátio [da casa onde morava Pilatos, ]chamada de Pretório, e chamaram o grupo inteiro de soldados.
17 Л-ау ымбрэкат ынтр-о хайнэ де пурпурэ, ау ымплетит о кунунэ де спинь ши Й-ау пус-о пе кап.
[Depois que os soldados se reuniram], vestiram Jesus com uma capa roxa, [do tipo usado pelos reis]; colocaram na cabeça dele uma coroa feita [de ramos cheios ]de espinhos. [Fizeram isso para zombar dele, fazendo de conta que ele era rei. ]
18 Апой ау ынчепут сэ-Й урезе ши сэ зикэ: „Плекэчуне, Ымпэратул иудеилор!”
Então saudaram Jesus [como rei, zombando dele e] dizendo: -Viva, Rei dos judeus!
19 Ши-Л ловяу ын кап ку о трестие, Ыл скуйпау, ынӂенункяу ши И се ынкинау.
Batiam repetidas vezes na cabeça dele com uma vara; cuspiam nele e, ajoelhando-se, [fingiam ]homenageá-lo.
20 Дупэ че шь-ау бэтут астфел жок де Ел, Л-ау дезбрэкат де хайна де пурпурэ, Л-ау ымбрэкат ын хайнеле Луй ши Л-ау дус сэ-Л рэстигняскэ.
Depois de zombarem dele, tiraram dele a capa roxa e lhe vestiram suas próprias roupas. Então o levaram para fora da cidade para crucificá-lo.
21 Ау силит сэ дукэ кручя луй Исус пе ун трекэтор каре се ынторчя де ла кымп, нумит Симон дин Чирене, татэл луй Александру ши ал луй Руфус.
Pelo caminho, os soldados obrigaram um homem chamado Simão a carregar a cruz [para Jesus]. Ele era [da cidade ]de Cirene e era pai de Alexandre e Rufo; ele passava por lá ao voltar do campo para a cidade.
22 Ши ау адус пе Исус ла локул нумит Голгота, каре, тэлмэчит, ынсямнэ: „Локул кэпэцыний”.
Eles os levaram a um lugar chamado em [língua aramaica ]de Gólgota, que significa “um lugar parecido com uma caveira”.
23 Й-ау дат сэ бя вин аместекат ку смирнэ, дар Ел ну л-а луат.
Então, embora tentassem dar a Jesus vinho misturado com um [medicamento chamado] mirra [para que a crucificação não lhe doesse tanto], ele não quis beber.
24 Дупэ че Л-ау рэстигнит, Й-ау ымпэрцит хайнеле ынтре ей трэгынд ла сорць, ка сэ штие че сэ я фиекаре.
[Alguns soldados tiraram a roupa dele ]e depois o crucificaram. Depois, dividiram suas roupas entre si, jogando [algo semelhante aos ]dados [para determinar ]qual [peça de roupa ]receberia a cada um deles.
25 Кынд Л-ау рэстигнит, ера часул ал трейля.
Eram nove horas da manhã quando eles crucificaram Jesus.
26 Дясупра Луй ера скрисэ вина Луй: „Ымпэратул иудеилор”.
[Pregaram na cruz por cima da cabeça de Jesus], uma tabuleta, na qual alguém tinha escrito a acusação contra ele. Estava escrito o seguinte, “O rei que governa os judeus”.
27 Ымпреунэ ку Ел ау рэстигнит дой тылхарь, унул ла дряпта ши алтул ла стынга Луй.
Eles também crucificaram lá dois homens que tinham roubado à força objetos que pertenciam a outras pessoas. Especificamente, eles crucificaram um deles à direita de Jesus e um à esquerda dele.
28 Астфел с-а ымплинит Скриптура, каре зиче: „А фост пус ын нумэрул челор фэрэделеӂе.”
29 Трекэторий ышь бэтяу жок де Ел, дэдяу дин кап ши зичяу: „Уэ! Ту, каре стричь Темплул ши-л зидешть ла лок ын трей зиле,
As pessoas que por ali passavam insultavam Jesus, balançando a cabeça como se ele fosse um homem vil, e dizendo: -Ah! Você disse, “Vou destruir o templo e construí-lo novamente dentro de três dias”.
30 мынтуеште-Те пе Тине Ынсуць ши кобоарэ-Те де пе круче!”
Se você era capaz de fazer assim, então salve-se agora, descendo da cruz!
31 Тот астфел ши преоций чей май де сямэ, ымпреунэ ку кэртурарий, ышь бэтяу жок де Ел ынтре ей ши зичяу: „Пе алций й-а мынтуит, ши пе Сине Ынсушь ну Се поате мынтуи!
Os principais sacerdotes, junto com os professores da lei que Deus tinha dado a Moisés, comentavam entre si em tom de zombaria: -Eles [alega ter ]ajudado outras pessoas, mas não pode ajudar-se a si mesmo!
32 Христосул, Ымпэратул луй Исраел, сэ Се кобоаре акум де пе круче, ка сэ ведем ши сэ кредем!” Чей рэстигниць ымпреунэ ку Ел, де асеменя, ышь бэтяу жок де Ел.
Já que ele disse: “Sou o Messias, o rei que governa o povo de Israel”, então ele deve descer agora da cruz, para que nós vejamos e acreditemos que [o que ele diz é verdade]. E aqueles dois homens que estavam sendo crucificados ao lado dele o insultaram também.
33 Ла часул ал шаселя, с-а фэкут ынтунерик песте тоатэ цара, пынэ ла часул ал ноуэля.
Ao meio-dia, a terra inteira ficou escura durante três horas.
34 Ши ын часул ал ноуэля, Исус а стригат ку глас таре: „Елой, Елой, Лама Сабактани?”, каре, тэлмэчит, ынсямнэ: „Думнезеул Меу, Думнезеул Меу, пентру че М-ай пэрэсит?”
Às três horas da tarde, Jesus gritou em voz alta numa mistura das línguas hebraica e aramaica: -Eloí, eloí, lemá sabactani? que quer dizer: -Meu Deus, meu Deus, por que você me abandonou?
35 Уний дин чей че стэтяу аколо, кынд Л-ау аузит, зичяу: „Ятэ, кямэ пе Илие!”
Quando algumas pessoas que ali ficavam ouviram isso, disseram: -Escutem! Ele está chamando [o profeta ]Elias.
36 Ши унул дин ей а алергат де а умплут ун бурете ку оцет, л-а пус ынтр-о трестие ши Й-а дат сэ бя, зикынд: „Лэсаць сэ ведем дакэ ва вени Илие сэ-Л кобоаре де пе круче!”
Uma delas correu para molhar uma esponja em vinho azedo, que colocou na [ponta de uma ]vara e estendeu para Jesus beber o vinho. [Enquanto estava fazendo isso, ]alguém disse: -Esperem! Vamos ver se Elias vem tirá-lo [da cruz].
37 Дар Исус а скос ун стригэт таре ши Шь-а дат духул.
Então, após um grito forte, Jesus morreu.
38 Пердяуа динэунтрул Темплулуй с-а рупт ын доуэ, де сус пынэ жос.
Nesse momento a cortina do templo que impediu as pessoas comuns de entrarem na presença de Deus, na parte mais santa do templo, rasgou em dois pedaços, de cima para baixo.
39 Суташул, каре ста ын фаца луй Исус, кынд а вэзут кэ Шь-а дат астфел духул, а зис: „Ку адевэрат, Омул ачеста ера Фиул луй Думнезеу!”
E, quando o homem que supervisava os soldados que crucificavam Jesus, e que ficava em frente de Jesus, viu como ele morreu, exclamou: -De fato, esse homem era o filho de Deus!
40 Аколо ерау ши ниште фемей каре привяу де департе. Принтре еле ерау Мария Магдалена, Мария, мама луй Иаков чел мик ши а луй Иосе, ши Саломе,
Havia também algumas mulheres, que observavam à distância.
41 каре, пе кынд ера Ел ын Галилея, мерӂяу дупэ Ел ши-Й служяу, ши мулте алте фемей каре се суисерэ ымпреунэ ку Ел ын Иерусалим.
Especificamente, havia Maria [da vila ]de Magdala; [outra ]Maria, mãe de Tiago o mais moço e de José; e Salomé – aquelas que, quando Jesus ainda estava [no distrito ]da Galileia, costumavam acompanhá-lo e providenciar o que ele precisava; e muitas outras mulheres que tinham vindo com ele até [a cidade ]de Jerusalém.
42 Кынд с-а ынсерат, фииндкэ ера Зиуа Прегэтирий, адикэ зиуа динаинтя Сабатулуй,
Ao anoitecer, sendo uma sexta-feira, dia da preparação [judaica ]para [o sábado], chegou José [da vila ]de Arimateia. Ele era membro do conselho judaico, respeitado de todos. Era um daqueles que esperavam ansiosamente o momento de Deus enviar seu rei. [Ele sabia que a lei judaica exigia que, após a execução de alguém, o corpo do defunto fosse enterrado antes do pôr-do-sol daquele mesmo dia. Por isso, para que o corpo de Jesus não ficasse na cruz, violando o sábado, e com o dia quase no fim, ]ele criou coragem e se dirigiu a Pilatos, pedindo autorização para tirar o corpo de Jesus [da cruz].
43 а венит Иосиф дин Ариматея, ун сфетник ку вазэ ал соборулуй, каре ши ел аштепта Ымпэрэция луй Думнезеу. Ел а ындрэзнит сэ се дукэ ла Пилат ка сэ чарэ трупул луй Исус.
44 Пилат с-а мират кэ мурисе аша де курынд. А кемат пе суташ ши л-а ынтребат дакэ а мурит демулт.
Pilatos ficou admirado ao ouvir que [Jesus ]já estava morto. Por isso ele chamou o supervisor dos soldados que [tinham crucificado ]Jesus, perguntando se efetivamente Jesus tinha morrido.
45 Дупэ че с-а ынкрединцат де ла суташ кэ а мурит, а дэруит луй Иосиф трупул.
Quando o supervisor dos soldados afirmou que Jesus já estava morto, Pilatos autorizou José a tirar o corpo dele.
46 Ши Иосиф а кумпэрат о пынзэ субцире де ин, а дат жос пе Исус де пе круче, Л-а ынфэшурат ын пынза де ин ши Л-а пус ынтр-ун мормынт сэпат ын стынкэ. Апой а прэвэлит о пятрэ ла уша мормынтулуй.
Depois de comprar um lençol de linho, ele e outros tiraram o corpo de Jesus da cruz; envolveram o corpo no lençol de linho e deitaram num túmulo, uma gruta cavada numa rocha. Então fizeram rodar uma grande pedra sobre a entrada do túmulo.
47 Мария Магдалена ши Мария мама луй Иосе се уйтау унде-Л пуняу.
Maria da vila de Magdala e Maria a mãe de Jesus ficavam observando o lugar onde colocaram o corpo de Jesus.
