Марку 15
1 Диминяца, преоций чей май де сямэ ау фэкут ындатэ сфат ку бэтрыний, кэртурарий ши тот соборул. Дупэ че ау легат пе Исус, Л-ау дус ши Л-ау дат ын мыниле луй Пилат.
Na manhã do dia seguinte, os chefes dos sacerdotes, os anciãos do povo e os educadores religiosos, ou seja, todo o conselho superior, chegou a uma decisão. Eles amarraram Jesus e o levaram para ser entregue a Pilatos.
2 Пилат Л-а ынтребат: „Ешть Ту Ымпэратул иудеилор?” „Да, сунт”, й-а рэспунс Исус.
Pilatos perguntou a Jesus: “Você é o Rei dos Judeus?” Jesus lhe disse: “Você é quem está dizendo isso!”
3 Преоций чей май де сямэ Ыл ынвинуяу де мулте лукрурь.
Os chefes dos sacerdotes continuaram a fazer várias acusações contra Jesus.
4 Пилат Л-а ынтребат дин ноу: „Ну рэспунзь нимик? Уйте де кыте лукрурь Те ынвинуеск ей!”
Pilatos lhe perguntou novamente: “Você não irá responder? Veja quantas acusações eles fazem contra você!”
5 Исус н-а май дат ничун рэспунс, лукру каре а мират пе Пилат.
Jesus não respondeu mais nada, o que deixou Pilatos muito surpreso.
6 Ла фиекаре Празник ал Паштелор, Пилат ле слобозя ун ынтемницат, пе каре-л черяу ей.
Naquela época, era costume, na festa da Páscoa, o governador libertar um prisioneiro escolhido pelo povo, qualquer um que eles escolhessem.
7 Ын темницэ ера унул нумит Бараба, ынкис ымпреунэ ку товарэший луй, дин причина унуй омор, пе каре-л сэвыршисерэ ынтр-о рэскоалэ.
Um dos prisioneiros era um homem chamado Barrabás, que pertencia a um grupo de rebeldes que tinha cometido assassinatos durante uma revolta.
8 Нородул с-а суит ши а ынчепут сэ чарэ луй Пилат сэ ле дя че авя обичей сэ ле дя тотдяуна.
A multidão disse a Pilatos para libertar um prisioneiro, seguindo o costume.
9 Пилат ле-а рэспунс: „Воиць сэ вэ слобозеск пе Ымпэратул иудеилор?”
Pilatos perguntou para a multidão: “Vocês querem que eu liberte o Rei dos Judeus?”
10 Кэч причепусе кэ преоций чей май де сямэ дин пизмэ Ыл дэдусерэ ын мына луй.
Ele sabia que os chefes dos sacerdotes tinham lhe entregado Jesus por inveja.
11 Дар преоций чей май де сямэ ау ацыцат нородул сэ чарэ луй Пилат сэ ле слобозяскэ май бине пе Бараба.
Mas, os chefes dos sacerdotes incentivavam a multidão para que eles pedissem a libertação de Barrabás.
12 Пилат а луат дин ноу кувынтул ши ле-а зис: „Дар че воиць сэ фак ку Ачела пе каре-Л нумиць Ымпэратул иудеилор?”
Pilatos lhes perguntou: “Então, o que eu devo fazer com aquele que vocês chamam de o Rei dos Judeus?”
13 Ей ау стригат дин ноу: „Рэстигнеште-Л!”
Eles gritaram: “Crucifique-o!”
14 „Дар че рэу а фэкут?” ле-а зис Пилат. Ынсэ ей ау ынчепут сэ стриӂе ши май таре: „Рэстигнеште-Л!”
“Por quê? Qual crime ele cometeu?” Pilatos perguntou. Eles gritaram ainda mais alto: “Crucifique-o!”
15 Пилат а врут сэ факэ пе плакул нородулуй ши ле-а слобозит пе Бараба, яр пе Исус, дупэ че а пус сэ-Л батэ ку нуеле, Л-а дат сэ фие рэстигнит.
Querendo agradar a multidão, Pilatos libertou Barrabás, como eles tinham pedido. Primeiro, ele mandou chicotear Jesus e, depois, o entregou para ser crucificado.
16 Осташий ау адус пе Исус ын курте, адикэ ын палат, ши ау адунат тоатэ чата осташилор.
Os soldados o levaram para o pátio do Pretório, onde chamaram toda a tropa.
17 Л-ау ымбрэкат ынтр-о хайнэ де пурпурэ, ау ымплетит о кунунэ де спинь ши Й-ау пус-о пе кап.
Eles colocaram um manto púrpura sobre ele e fizeram uma coroa de espinhos, que colocaram em sua cabeça.
18 Апой ау ынчепут сэ-Й урезе ши сэ зикэ: „Плекэчуне, Ымпэратул иудеилор!”
Então, eles diziam a Jesus: “Viva o Rei dos Judeus!”
19 Ши-Л ловяу ын кап ку о трестие, Ыл скуйпау, ынӂенункяу ши И се ынкинау.
Os soldados batiam em sua cabeça com uma vara, cuspiam nele e se ajoelhavam diante dele, como se o estivessem adorando.
20 Дупэ че шь-ау бэтут астфел жок де Ел, Л-ау дезбрэкат де хайна де пурпурэ, Л-ау ымбрэкат ын хайнеле Луй ши Л-ау дус сэ-Л рэстигняскэ.
Depois que pararam de zombar de Jesus, eles tiraram o manto púrpura e o vestiram novamente com as suas próprias roupas. Depois, eles o levaram para ser crucificado.
21 Ау силит сэ дукэ кручя луй Исус пе ун трекэтор каре се ынторчя де ла кымп, нумит Симон дин Чирене, татэл луй Александру ши ал луй Руфус.
Eles obrigaram um homem, que lá passava, chamado Simão, de Cirene, que estava voltando do campo, a carregar a cruz de Jesus. Simão era o pai de Alexandre e de Rufo.
22 Ши ау адус пе Исус ла локул нумит Голгота, каре, тэлмэчит, ынсямнэ: „Локул кэпэцыний”.
Os soldados levaram Jesus para um lugar chamado Gólgota, que significa “o Lugar da Caveira.”
23 Й-ау дат сэ бя вин аместекат ку смирнэ, дар Ел ну л-а луат.
Eles ofereceram a Jesus vinho misturado com um calmante chamado mirra, mas ele recusou.
24 Дупэ че Л-ау рэстигнит, Й-ау ымпэрцит хайнеле ынтре ей трэгынд ла сорць, ка сэ штие че сэ я фиекаре.
Então, eles o crucificaram. Eles dividiram as roupas de Jesus entre si, jogando os dados, para decidir qual peça de roupa ficaria para qual deles.
25 Кынд Л-ау рэстигнит, ера часул ал трейля.
Eram nove horas da manhã quando eles o crucificaram.
26 Дясупра Луй ера скрисэ вина Луй: „Ымпэратул иудеилор”.
Colocaram uma placa com a acusação contra ele, em que se podia ler: “O Rei dos Judeus.”
27 Ымпреунэ ку Ел ау рэстигнит дой тылхарь, унул ла дряпта ши алтул ла стынга Луй.
Eles crucificaram dois ladrões com ele. Um ficou a sua esquerda e o outro, a sua direita.
28 Астфел с-а ымплинит Скриптура, каре зиче: „А фост пус ын нумэрул челор фэрэделеӂе.”
29 Трекэторий ышь бэтяу жок де Ел, дэдяу дин кап ши зичяу: „Уэ! Ту, каре стричь Темплул ши-л зидешть ла лок ын трей зиле,
As pessoas que passavam ofendiam Jesus, balançando a cabeça e dizendo: “Ei! Você afirmava que iria destruir o Templo e o reconstruiria em três dias.
30 мынтуеште-Те пе Тине Ынсуць ши кобоарэ-Те де пе круче!”
Então, salve-se! Desça da cruz!”
31 Тот астфел ши преоций чей май де сямэ, ымпреунэ ку кэртурарий, ышь бэтяу жок де Ел ынтре ей ши зичяу: „Пе алций й-а мынтуит, ши пе Сине Ынсушь ну Се поате мынтуи!
Os chefes dos sacerdotes e os educadores religiosos também caçoaram dele, dizendo uns para os outros: “Ele salvou os outros, mas não consegue salvar a si mesmo!
32 Христосул, Ымпэратул луй Исраел, сэ Се кобоаре акум де пе круче, ка сэ ведем ши сэ кредем!” Чей рэстигниць ымпреунэ ку Ел, де асеменя, ышь бэтяу жок де Ел.
Se é realmente o Messias, o Rei de Israel, então, desça da cruz, para que possamos ver e crer nele!” Até mesmo os dois ladrões que foram crucificados com ele o insultavam.
33 Ла часул ал шаселя, с-а фэкут ынтунерик песте тоатэ цара, пынэ ла часул ал ноуэля.
Ao meio-dia, a escuridão cobriu toda a terra e durou três horas.
34 Ши ын часул ал ноуэля, Исус а стригат ку глас таре: „Елой, Елой, Лама Сабактани?”, каре, тэлмэчит, ынсямнэ: „Думнезеул Меу, Думнезеул Меу, пентру че М-ай пэрэсит?”
Às três horas da tarde, Jesus gritou: “Eloi, Eloi, lama sabachthani”, que significa, “Meu Deus, meu Deus, por que você me abandonou?”
35 Уний дин чей че стэтяу аколо, кынд Л-ау аузит, зичяу: „Ятэ, кямэ пе Илие!”
Algumas pessoas que estavam lá ouviram isso e disseram: “Ele está chamando Elias.”
36 Ши унул дин ей а алергат де а умплут ун бурете ку оцет, л-а пус ынтр-о трестие ши Й-а дат сэ бя, зикынд: „Лэсаць сэ ведем дакэ ва вени Илие сэ-Л кобоаре де пе круче!”
Um homem correu e molhou uma esponja em vinagre. Ele colocou a esponja na ponta de um bastão e tentou dar isso para que Jesus bebesse. Ele disse: “Deixe-o sozinho! Vamos ver se Elias virá para tirá-lo daí.”
37 Дар Исус а скос ун стригэт таре ши Шь-а дат духул.
Então, Jesus deu um grito forte e morreu.
38 Пердяуа динэунтрул Темплулуй с-а рупт ын доуэ, де сус пынэ жос.
A cortina do Templo se rasgou em duas partes, de cima para baixo.
39 Суташул, каре ста ын фаца луй Исус, кынд а вэзут кэ Шь-а дат астфел духул, а зис: „Ку адевэрат, Омул ачеста ера Фиул луй Думнезеу!”
Quando o comandante romano, que estava lá na frente de Jesus, viu como ele morreu, disse: “Este homem era realmente o Filho de Deus!”
40 Аколо ерау ши ниште фемей каре привяу де департе. Принтре еле ерау Мария Магдалена, Мария, мама луй Иаков чел мик ши а луй Иосе, ши Саломе,
Algumas mulheres estavam olhando a uma certa distância. Entre elas, estavam Maria Madalena, Maria, mãe de José e de Tiago, o mais jovem, e Salomé.
41 каре, пе кынд ера Ел ын Галилея, мерӂяу дупэ Ел ши-Й служяу, ши мулте алте фемей каре се суисерэ ымпреунэ ку Ел ын Иерусалим.
Elas tinham seguido Jesus e cuidado dele, enquanto ele estava na Galileia. Muitas outras mulheres, que tinham vindo com Jesus para Jerusalém, também estavam lá.
42 Кынд с-а ынсерат, фииндкэ ера Зиуа Прегэтирий, адикэ зиуа динаинтя Сабатулуй,
Era sexta-feira, o dia antes do sábado. Quando a noite se aproximava,
43 а венит Иосиф дин Ариматея, ун сфетник ку вазэ ал соборулуй, каре ши ел аштепта Ымпэрэция луй Думнезеу. Ел а ындрэзнит сэ се дукэ ла Пилат ка сэ чарэ трупул луй Исус.
José de Arimateia, um membro do conselho superior, que também estava esperando pelo Reino de Deus, teve coragem de falar com Pilatos e lhe pedir o corpo de Jesus.
44 Пилат с-а мират кэ мурисе аша де курынд. А кемат пе суташ ши л-а ынтребат дакэ а мурит демулт.
Pilatos ficou surpreso por Jesus ter morrido tão rápido. Então, ele chamou o comandante romano e lhe perguntou se Jesus já havia morrido.
45 Дупэ че с-а ынкрединцат де ла суташ кэ а мурит, а дэруит луй Иосиф трупул.
Assim que ele teve a confirmação do oficial, deu permissão para José levar o corpo.
46 Ши Иосиф а кумпэрат о пынзэ субцире де ин, а дат жос пе Исус де пе круче, Л-а ынфэшурат ын пынза де ин ши Л-а пус ынтр-ун мормынт сэпат ын стынкэ. Апой а прэвэлит о пятрэ ла уша мормынтулуй.
José comprou um lençol de linho. Então, ele tirou o corpo de Jesus da cruz e o enrolou no lençol. Ele colocou o corpo em um túmulo que tinha sido cavado na rocha. Depois, rolou uma grande pedra, fechando a entrada do túmulo.
47 Мария Магдалена ши Мария мама луй Иосе се уйтау унде-Л пуняу.
Maria Madalena e Maria, mãe de José, viram onde o corpo de Jesus fora colocado.
