Лука 5
1 Пе кынд Се афла лынгэ лакул Генезарет ши Ыл ымбулзя нородул ка сэ аудэ Кувынтул луй Думнезеу,
Or avvenne che essendogli la moltitudine addosso per udir la parola di Dio, e stando egli in piè sulla riva del lago di Gennesaret,
2 Исус а вэзут доуэ корэбий ла марӂиня лакулуй; пескарий ешисерэ дин еле сэ-шь спеле мрежеле.
vide due barche ferme a riva, dalle quali erano smontati i pescatori e lavavano le reti.
3 С-а суит ынтр-уна дин ачесте корэбий, каре ера а луй Симон, ши л-а ругат с-о депэртезе пуцин де ла цэрм. Апой, а шезут жос ши ынвэца пе нороаде дин корабие.
E montato in una di quelle barche che era di Simone, lo pregò di scostarsi un po’ da terra; poi, sedutosi, d’in sulla barca ammaestrava le turbe.
4 Кынд а ынчетат сэ ворбяскэ, а зис луй Симон: „Депэртяз-ола адынк ши арункаци-вэ мрежеле пентру пескуире.”
E com’ebbe cessato di parlare, disse a Simone: Prendi il largo, e calate le reti per pescare.
5 Дрепт рэспунс, Симон Й-а зис: „Ынвэцэторуле, тоатэ ноаптя не-ам трудит ши н-ам принс нимик, дар, ла кувынтул Тэу, вой арунка мрежеле!”
E Simone, rispondendo, disse: Maestro, tutta la notte ci siamo affaticati, e non abbiam preso nulla; però, alla tua parola, calerò le reti.
6 Дупэ че ле-ау арункат, ау принс о аша де маре мулциме де пешть кэ ынчепяу сэ ли се рупэ мрежеле.
E fatto così, presero una tal quantità di pesci, che le reti si rompevano.
7 Ау фэкут семн товарэшилор лор, каре ерау ын чялалтэ корабие, сэ винэ сэ ле ажуте. Ачея ау венит ши ау умплут амындоуэ корэбииле, аша кэ ау ынчепут сэ се афунде корэбииле.
E fecero segno a’ loro compagni dell’altra barca, di venire ad aiutarli. E quelli vennero, e riempirono ambedue le barche, talché affondavano.
8 Кынд а вэзут Симон Петру лукрул ачеста, с-а арункат ла ӂенункий луй Исус ши Й-а зис: „Доамне, плякэ де ла мине, кэч сунт ун ом пэкэтос.”
Simon Pietro, veduto ciò, si gettò a’ ginocchi di Gesù, dicendo: Signore, dipartiti da me, perché son uomo peccatore.
9 Фииндкэ ыл апукасе спайма, пе ел ши пе тоць чей че ерау ку ел, дин причина пескуирий пе каре о фэкусерэ.
Poiché spavento avea preso lui e tutti quelli che eran con lui, per la presa di pesci che avean fatta;
10 Тот аша ши пе Иаков ши пе Иоан, фиий луй Зебедей, товарэший луй Симон. Атунч, Исус а зис луй Симон: „Ну те теме; де акумынколо вей фи пескар де оамень.”
e così pure Giacomo e Giovanni, figliuoli di Zebedeo, ch’eran soci di Simone. E Gesù disse a Simone: Non temere: da ora innanzi sarai pescator d’uomini.
11 Ей ау скос корэбииле ла мал, ау лэсат тотул ши ау мерс дупэ Ел.
Ed essi, tratte le barche a terra, lasciarono ogni cosa e lo seguirono.
12 Исус ера ынтр-уна дин четэць. Ши ятэ кэ ун ом плин де лепрэ, кум Л-а вэзут, с-а арункат ку фаца ла пэмынт, Л-а ругат ши Й-а зис: „Доамне, дакэ врей, поць сэ мэ курэцешть.”
Ed avvenne che, trovandosi egli in una di quelle città, ecco un uomo pien di lebbra, il quale, veduto Gesù e gettatosi con la faccia a terra, lo pregò dicendo: Signore, se tu vuoi, tu puoi mondarmi.
13 Исус а ынтинс мына, С-а атинс де ел ши й-а зис: „Да, воеск, фий курэцит!” Ындатэ л-а лэсат лепра.
Ed egli, stesa la mano, lo toccò dicendo: Lo voglio, sii mondato. E in quell’istante la lebbra sparì da lui.
14 Апой, й-а порунчит сэ ну спунэ нимэнуй. „Чи ду-те”, й-а зис Ел, „де те аратэ преотулуй ши аду пентру курэциря та чеа рындуит Мойсе, ка мэртурие пентру ей.”
E Gesù gli comandò di non dirlo a nessuno: Ma va’, gli disse, mostrati al sacerdote ed offri per la tua purificazione quel che ha prescritto Mosè; e ciò serva loro di testimonianza.
15 Се рэспындя тот май мулт вестя деспре Ел, ши оамений се стрынӂяу ку грэмада ка сэ-Л аскулте ши сэ фие виндекаць де болиле лор.
Però la fama di lui si spandeva sempre più; e molte turbe si adunavano per udirlo ed esser guarite delle loro infermità.
16 Яр Ел Се дучя ын локурь пустий ши Се руга.
Ma egli si ritirava ne’ luoghi deserti e pregava.
17 Ынтр-уна дин зиле, Исус ынвэца пе нороаде. Ниште фарисей ши ынвэцэторь ай Леӂий, каре венисерэ дин тоате сателе Галилеий ши Иудеий ши дин Иерусалим, стэтяу аколо; яр путеря Домнулуй ера ку Ел, ка сэ виндече.
Ed avvenne, in uno di que’ giorni, ch’egli stava insegnando; ed eran quivi seduti de’ Farisei e de’ dottori della legge, venuti da tutte le borgate della Galilea, della Giudea e da Gerusalemme; e la potenza del Signore era con lui per compier delle guarigioni.
18 Ши ятэ кэ ниште оамень пуртау ынтр-ун пат пе ун слэбэног ши кэутау сэ-л дукэ ынэунтру, ка сэ-л пунэ ынаинтя Луй.
Ed ecco degli uomini che portavano sopra un letto un paralitico, e cercavano di portarlo dentro e di metterlo davanti a lui.
19 Фииндкэ н-авяу пе унде сэ-л дукэ ынэунтру, дин причина нородулуй, с-ау суит пе акоперишул касей ши л-ау коборыт ку патул принтре кэрэмизь, ын мижлокул адунэрий, ынаинтя луй Исус.
E non trovando modo d’introdurlo a motivo della calca, salirono sul tetto, e fatta un’apertura fra i tegoli, lo calaron giù col suo lettuccio, in mezzo alla gente, davanti a Gesù.
20 Кынд ле-а вэзут крединца, Исус а зис: „Омуле, пэкателе ыць сунт ертате!”
Ed egli, veduta la loro fede, disse: O uomo, i tuoi peccati ti sono rimessi.
21 Кэртурарий ши фарисеий ау ынчепут сэ кыртяскэ ши сэ зикэ ын ей ыншишь: „Чине есте ачеста де ростеште хуле? Чине поате сэ ерте пэкателе декыт сингур Думнезеу?”
Allora gli scribi e i Farisei cominciarono a ragionare, dicendo: Chi è costui che pronunzia bestemmie? Chi può rimettere i peccati se non Dio solo?
22 Исус, каре ле-а куноскут гындуриле, а луат кувынтул ши ле-а зис: „Пентру че кыртиць ын инимиле воастре?
Ma Gesù, conosciuti i loro ragionamenti, prese a dir loro: Che ragionate nei vostri cuori?
23 Че есте май лесне: а зиче: ‘Пэкателе ыць сунт ертате’ сау а зиче: ‘Скоалэ-те ши умблэ’?
Che cosa è più agevole dire: I tuoi peccati ti son rimessi, oppur dire: Lèvati e cammina?
24 Дар, ка сэ штиць кэ Фиул омулуй аре путере пе пэмынт сэ ерте пэкателе: ‘Цие ыць порунческ’”, а зис Ел слэбэногулуй, „‘скоалэ-те, ридикэ-ць патул ши ду-те акасэ.’”
Ora, affinché sappiate che il Figliuol dell’uomo ha sulla terra autorità di rimettere i peccati: Io tel dico (disse al paralitico), lèvati, togli il tuo lettuccio e vattene a casa tua.
25 Ши нумайдекыт, слэбэногул с-а скулат ын фаца лор, а ридикат патул пе каре зэчя ши с-а дус акасэ, слэвинд пе Думнезеу.
E in quell’istante, alzatosi in presenza loro e preso il suo giaciglio, se ne andò a casa sua, glorificando Iddio.
26 Тоць ау рэмас уймиць ши слэвяу пе Думнезеу; плинь де фрикэ зичяу: „Азь ам вэзут лукрурь немайпомените.”
E tutti furon presi da stupore e glorificavano Iddio; e pieni di spavento, dicevano: Oggi abbiamo visto cose strane.
27 Дупэ ачея, Исус а ешит афарэ ши а вэзут пе ун вамеш, нумит Леви, шезынд ла вамэ. Ши й-а зис: „Вино дупэ Мине!”
E dopo queste cose, egli uscì e notò un pubblicano, di nome Levi, che sedeva al banco della gabella, e gli disse: Seguimi.
28 Вамешул а лэсат тотул, с-а скулат ши а мерс дупэ Ел.
Ed egli, lasciata ogni cosa, si levò e si mise a seguirlo.
29 Леви Й-а фэкут ун оспэц маре ла ел ын касэ; ши о мулциме де вамешь ши де алць оаспець шедяу ла масэ ку ей.
E Levi gli fece un gran convito in casa sua; e c’era gran folla di pubblicani e d’altri che erano a tavola con loro.
30 Фарисеий ши кэртурарий кыртяу ши зичяу ученичилор Луй: „Пентру че мынкаць ши бець ымпреунэ ку вамеший ши ку пэкэтоший?”
E i Farisei ed i loro scribi mormoravano contro i discepoli di Gesù, dicendo: Perché mangiate e bevete coi pubblicani e coi peccatori?
31 Исус а луат кувынтул ши ле-а зис: „Ну чей сэнэтошь ау требуинцэ де доктор, чи чей болнавь.
E Gesù rispondendo, disse loro: I sani non hanno bisogno del medico, bensì i malati.
32 Н-амвенит сэ кем ла покэинцэ пе чей неприхэниць, чи пе чей пэкэтошь.”
Io non son venuto a chiamare i de’ giusti, ma de’ peccatori a ravvedimento.
33 Ей Й-ау зис: „Ученичий луй Иоан, ка ши ай фарисеилор, постеск дес ши фак ругэчунь, пе кынд ай Тэй мэнынкэ ши бяу.”
Ed essi gli dissero: I discepoli di Giovanni digiunano spesso e fanno orazioni; così pure i discepoli de’ Farisei; mentre i tuoi mangiano e bevono.
34 Ел ле-а рэспунс: „Оаре путець фаче пе нунташь сэ постяскэ ын тимпул кынд миреле есте ку ей?
E Gesù disse loro: Potete voi far digiunare gli amici dello sposo, mentre lo sposo è con loro?
35 Вор вени зиле кынд ва фи луат миреле де ла ей; атунч вор пости ын ачеле зиле.”
Ma verranno i giorni per questo; e quando lo sposo sarà loro tolto, allora, in que’ giorni, digiuneranno.
36 Ле-а спус ши о пилдэ: „Нимень ну рупе динтр-о хайнэ ноуэ ун петик ка сэ-л пунэ ла о хайнэ веке; алтминтерь, рупе ши хайна чя ноуэ ши нич петикул луат де ла еа ну се потривеште ла чя веке.
Disse loro anche una parabola: Nessuno strappa un pezzo da un vestito nuovo per metterlo ad un vestito vecchio; altrimenti strappa il nuovo, e il pezzo tolto dal nuovo non adatta al vecchio.
37 Ши нимень ну пуне вин ноу ын бурдуфурь векь; алтминтерь, винул чел ноу спарӂе бурдуфуриле, се варсэ, ши бурдуфуриле се прэпэдеск;
E nessuno mette vin nuovo in otri vecchi; altrimenti vin nuovo rompe gli otri, il vino si spande, e gli otri vanno perduti.
38 чи винул ноу требуе пус ын бурдуфурь ной ши амындоуэ се пэстрязэ.
Ma il vin nuovo va messo in otri nuovi.
39 Ши нимень, дупэ че а бэут вин векь, ну воеште вин ноу, кэч зиче: ‘Есте май бун чел векь.’”
E nessuno che abbia bevuto del vin vecchio, ne desidera del nuovo, perché dice: Il vecchio è buono.
