Лука 16
1 Исус а май спус ученичилор Сэй: „Ун ом богат авя ун исправник, каре а фост пырыт ла ел кэ-й рисипеште аверя.
E dizia tambem aos seus discipulos: Havia um certo homem rico, o qual tinha um mordomo; e este foi accusado perante elle de dissipar os seus bens.
2 Ел л-а кемат ши й-а зис: ‘Че ауд еу ворбинду-се деспре тине? Дэ-ць сокотялэ де испрэвничия та, пентру кэ ну май поць фи исправник.’
E elle, chamando-o, disse-lhe: Que é isto que ouço de ti? Dá contas da tua mordomia, porque já não poderás mais ser mordomo.
3 Исправникул шь-а зис: ‘Че ам сэ фак дакэ ымь я стэпынул испрэвничия? Сэ сап, ну пот; сэ чершеск, мь-е рушине.
E o mordomo disse comsigo: Que farei, pois que o meu senhor me tira a mordomia? Cavar, não posso; de mendigar, tenho vergonha.
4 Штиу че ам сэ фак, пентру ка, атунч кынд вой фи скос дин испрэвничие, ей сэ мэ примяскэ ын каселе лор.’
Eu sei o que hei-de fazer, para que, quando fôr desapossado da mordomia, me recebam em suas casas.
5 А кемат пе фиекаре дин даторничий стэпынулуй сэу ши а зис челуй динтый: ‘Кыт ешть датор стэпынулуй меу?’
E, chamando a si cada um dos devedores do seu senhor, disse ao primeiro: Quanto deves ao meu senhor?
6 ‘О сутэ де мэсурь де унтделемн’, а рэспунс ел. Ши й-а зис: ‘Я-ць записул ши шезь деграбэ де скрие чинчзечь.’
E elle disse: Cem medidas de azeite. E disse-lhe: Toma a tua obrigação, e, assentando-te já, escreve cincoenta.
7 Апой а зис алтуя: ‘Дар ту кыт ешть датор?’ ‘О сутэ де мэсурь де грыу’, а рэспунс ел. Ши й-а зис: ‘Я-ць записул ши скрие оптзечь.’
Disse depois a outro: E tu quanto deves? E elle disse: Cem alqueires de trigo. E disse-lhe: Toma a tua obrigação, e escreve oitenta.
8 Стэпынул луй а лэудат пе исправникул недрепт, пентру кэ лукрасе ынцелепцеште. Кэч фиий вякулуй ачестуя, фацэ де семений лор, сунт май ынцелепць декыт фиийлуминий. (aiōn g165)
E louvou aquelle senhor o injusto mordomo por haver procedido prudentemente, porque os filhos d'este mundo são mais prudentes na sua geração do que os filhos da luz. (aiōn g165)
9 Ши Еу вэ зик: Фачеци-вэприетень ку ажуторул богэциилор недрепте, пентру ка, атунч кынд вець мури, сэ вэ примяскэ ын кортуриле вешниче. (aiōnios g166)
E eu vos digo: Grangeae amigos com as riquezas da injustiça; para que, quando necessitardes, vos recebam nos tabernaculos eternos. (aiōnios g166)
10 Чинеесте крединчос ын челе май мичь лукрурь есте крединчос ши ын челе марь; ши чине есте недрепт ын челе май мичь лукрурь есте недрепт ши ын челе марь.
Quem é fiel no minimo, tambem é fiel no muito; quem é injusto no minimo, tambem é injusto no muito.
11 Деч, дакэ н-аць фост крединчошь ын богэцииленедрепте, чине вэ ва ынкрединца адевэрателе богэций?
Pois, se na riqueza injusta não fostes fieis, quem vos confiará a verdadeira?
12 Ши дакэ н-аць фост крединчошь ын лукрул алтуя, чине вэ ва да че есте ал востру?
E, se no alheio não fostes fieis, quem vos dará o que é vosso?
13 Ничослугэ ну поате служи ла дой стэпынь; кэч сау ва уры пе унул ши ва юби пе челэлалт, сау ва цине нумай ла унул ши ва несокоти пе челэлалт. Ну путець служи луй Думнезеу ши луй Мамона.”
Nenhum servo pode servir dois senhores; porque, ou ha de aborrecer um e amar o outro, ou se ha de chegar a um e desprezar o outro. Não podeis servir a Deus e a Mammon.
14 Фарисеий, каре ерау юбиторь де бань, аскултау ши ей тоате лукруриле ачестя ши ышь бэтяу жок де Ел.
E os phariseos, que eram avarentos, ouviam todas estas coisas, e zombavam d'elle.
15 Исус ле-а зис: „Вой кэутаць сэ вэ арэтацьнеприхэниць ынаинтя оаменилор, дар Думнезеувэ куноаште инимиле; пентру кэ чеесте ынэлцат ынтре оамень есте о урычуне ынаинтя луй Думнезеу.
E disse-lhes: Vós sois os que vos justificaes a vós mesmos diante dos homens, mas Deus conhece os vossos corações, porque, o que entre os homens é elevado, perante Deus é abominação.
16 Леӂяши пророчий ау цинут пынэ ла Иоан; де атунч ынкоаче, Евангелия Ымпэрэцией луй Думнезеу се проповэдуеште: ши фиекаре, ка сэ интре ын еа, дэ нэвалэ.
A lei e os prophetas duraram até João: desde então é annunciado o reino de Deus, e todo o homem forceja por entrar n'elle.
17 Естемай лесне сэ трякэ черул ши пэмынтул декыт сэ кадэ о сингурэ фрынтурэ де словэ дин Леӂе.
E é mais facil passar o céu e a terra do que cair um til da lei.
18 Орьчинеышь ласэ неваста ши я пе алта де невастэ прякурвеште; ши чине я де невастэ пе чя лэсатэ де бэрбатул ей прякурвеште.”
Qualquer que deixa sua mulher, e casa com outra, adultéra; e aquelle que casa com a repudiada pelo marido tambem adultéra.
19 „Ера ун ом богат, каре се ымбрэка ын порфирэ ши ин субцире; ши ын фиекаре зи дучя о вяцэ плинэ де веселие ши стрэлучире.
Ora, havia um homem rico, e vestia-se de purpura e de linho finissimo, e vivia todos os dias regalada e esplendidamente.
20 Ла уша луй, зэчя ун сэрак нумит Лазэр, плин де бубе.
Havia tambem um certo mendigo, chamado Lazaro, que jazia cheio de chagas á porta d'aquelle;
21 Ши доря мулт сэ се сатуре ку фиримитуриле каре кэдяу де ла маса богатулуй; пынэ ши кыний веняу ши-й линӂяу бубеле.
E desejava saciar-se com as migalhas que cahiam da mesa do rico; e até vinham os cães, e lambiam-lhe as chagas.
22 Ку время, сэракул а мурит ши а фост дус де ынӂерь ын сынул луй Авраам. А мурит ши богатул ши л-ау ынгропат.
E aconteceu que o mendigo morreu, e foi levado pelos anjos para o seio d'Abrahão; e morreu tambem o rico, e foi sepultado.
23 Пе кынд ера ел ын Локуинца морцилор, ын кинурь, шь-а ридикат окий ын сус, а вэзут де департе пе Авраам ши пе Лазэр ын сынул луй (Hadēs g86)
E no inferno, erguendo os olhos, estando em tormentos, viu ao longe Abrahão, e Lazaro no seu seio. (Hadēs g86)
24 ши а стригат: ‘Пэринте Аврааме, фие-ць милэ де мине ши тримите пе Лазэр сэ-шь ынмоае вырфул деӂетулуй ын апэ ши сэ-мь рэкоряскэлимба, кэч грозав сунткинуит ын вэпая ачаста.’
E elle, clamando, disse: Pae Abrahão, tem misericordia de mim, e manda a Lazaro que molhe na agua a ponta do seu dedo e me refresque a lingua, porque estou atormentado n'esta chamma.
25 ‘Фиуле’, й-а рэспунс Авраам, ‘аду-цьаминте кэ, ын вяца та, ту ць-ай луат лукруриле буне, ши Лазэр шь-а луат пе челе реле; акум, аич, ел есте мынгыят, яр ту ешть кинуит.
Disse, porém, Abrahão: Filho, lembra-te de que recebeste os teus bens em tua vida, e Lazaro sómente males; e agora este é consolado e tu atormentado;
26 Пе лынгэ тоате ачестя, ынтре ной ши ынтре вой есте о прэпастие маре, аша ка чей че ар вря сэ трякэ де аич ла вой сау де аколо ла ной сэ ну поатэ.’
E, além d'isso, está posto um grande abysmo entre nós e vós, de sorte que os que quizessem passar d'aqui para vós não poderiam, nem tão pouco os de lá passar para cá
27 Богатул а зис: ‘Рогу-те дар, пэринте Аврааме, сэ тримиць пе Лазэр ын каса татэлуй меу,
E disse elle: Rogo-te pois, ó pae, que o mandes a casa de meu pae,
28 кэч ам чинч фраць, ши сэ ле адеверяскэ ачесте лукрурь, ка сэ ну винэ ши ей ын ачест лок де кин.’
Porque tenho cinco irmãos; para que lhes dê testemunho, afim de que não venham tambem para este logar de tormento.
29 Авраам а рэспунс: ‘Аупе Мойсе ши пе пророчь; сэ аскулте де ей.’
Disse-lhe Abrahão: Teem Moysés e os prophetas; ouçam-n'os.
30 ‘Ну, пэринте Аврааме’, а зис ел, ‘чи, дакэ се ва дуче ла ей чинева дин морць, се вор покэи.’
E disse elle: Não, pae Abrahão; mas, se alguem dos mortos fosse ter com elles, arrepender-se-hiam.
31 Ши Авраам й-а рэспунс: ‘Дакэ ну аскултэ пе Мойсе ши пе пророчь, ну вор креде нич кярдакэ ар ынвия чинева дин морць.’”
Porém Abrahão lhe disse: Se não ouvem a Moysés e aos prophetas, tão pouco acreditarão, ainda que algum dos mortos resuscite.
