Левитикул 6
1 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
Und Jehovah redete zu Mose und sprach:
2 „Кынд ва пэкэтуи чинева ши ва сэвырши о нелеӂюире фацэ де Домнул, тэгэдуинд апроапелуй сэу ун лукру ынкрединцат луй сау дат ын пэстраря луй сау луат ку сила, сау ва ыншела пе апроапеле луй,
So eine Seele sich versündigt und Untreue gegen Jehovah begeht, indem er seinem Nächsten Anvertrautes oder in seine Hand Hinterlegtes oder Entrissenes ableugnet, oder von seinem Nächsten erpreßt,
3 тэгэдуинд кэ а гэсит ун лукру пердут сау фэкынд ун журэмынт стрымб ку привире ла ун лукру оарекаре пе каре-л фаче омул ши пэкэтуеште,
Oder Verlorenes gefunden hat und es ableugnet und zur Lüge schwört, in irgendeinem von allem, das ein Mensch tun mag, sich daran zu versündigen;
4 кынд ва пэкэтуи астфел ши се ва фаче виноват, сэ дя ынапой лукрул луат ку сила сау луат прин ыншелэчуне, сау ынкрединцат луй, сау лукрул пердут пе каре л-а гэсит,
So es geschieht, daß er sich versündigt und verschuldet hat, so gebe er das Entrissene zurück, das er entrissen, oder das Erpreßte, das er erpreßt, oder das Anvertraute, das ihm anvertraut worden, oder das Verlorene, das er gefunden;
5 сау лукрул пентру каре а фэкут ун журэмынт стрымб – орькаре ар фи – сэ-л дя ынапой ынтрег, сэ май адауӂе а чинчя парте дин прецул луй ши сэ-л дя ын мына стэпынулуй луй, кяр ын зиуа кынд ышь ва адуче жертфа луй пентру винэ.
Oder von allem, worüber er zur Lüge geschworen, erstatte er nach seiner Summe und tue hinzu den fünften Teil darauf und gebe es dem, welchem es gehört, am Tage seines Schuldopfers.
6 Яр ка жертфэ пентру винэ, сэ адукэ Домнулуй пентру пэкатул луй ун бербек фэрэ кусур, луат дин турмэ, дупэ прецуиря та, ши сэ-л дя преотулуй.
Und als sein Schuldopfer bringe er Jehovah einen Widder ohne Fehl von dem Kleinvieh nach deiner Schätzung, als Schuldopfer dem Priester.
7 Ши преотул ва фаче пентру ел испэширя ынаинтя Домнулуй, ши и се ва ерта, орькаре ар фи грешяла де каре се ва фи фэкут виноват.”
Und der Priester sühne über ihm vor Jehovah, und es wird ihm vergeben wegen irgendeinem, das er getan, sich damit zu verschulden.
8 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
Und Jehovah redete zu Mose und sprach:
9 „Дэ урмэтоаря порункэ луй Аарон ши фиилор сэй ши зи: ‘Ятэ леӂя ардерий-де-тот. Ардеря-де-тот сэ рэмынэ пе ватра алтарулуй тоатэ ноаптя, пынэ диминяца, ши ын фелул ачеста фокул сэ ардэ пе алтар.
Gebiete Aharon und seinen Söhnen und sprich: Das ist das Gesetz des Brandopfers: Es soll das Brandopfer auf der Brandstelle auf dem Altar die ganze Nacht sein bis zum Morgen und das Feuer des Altars darauf lodern.
10 Преотул сэ се ымбраче ку туника де ин, сэ-шь акопере голичуня ку изменеле, сэ я ченуша фэкутэ де фокул каре ва мистуи ардеря-де-тот де пе алтар ши с-о версе лынгэ алтар.
Und der Priester ziehe sein linnenes Obergewand an, und über seine Blöße ziehe er die linnenen Beinkleider an, und hebe die Fettasche empor, zu welcher das Feuer das Brandopfer auf dem Altare verzehrt hat, und tue sie neben den Altar;
11 Апой сэ се дезбраче де вешминтеле луй ши сэ се ымбраче ку алтеле, ка сэ скоатэ ченуша афарэ дин табэрэ, ынтр-ун лок курат.
Und ziehe seine Kleider aus und ziehe andere Kleider an, und bringe die Fettasche hinaus außerhalb des Lagers an einen reinen Ort.
12 Фокул сэ ардэ пе алтар ши сэ ну се стингэ делок: ын фиекаре диминяцэ, преотул сэ априндэ лемне пе алтар, сэ ашезе ардеря-де-тот пе еле ши сэ ардэ дясупра грэсимя жертфелор де мулцумире.
Und das Feuer auf dem Altar lodere darauf, und soll nicht ausgelöscht werden, und der Priester brenne Morgen nach Morgen Holz darauf an und lege das Brandopfer darauf zurecht und zünde die Fettstücke des Dankopfers darauf an.
13 Фокул сэ ардэ некурмат пе алтар ши сэ ну се стингэ делок.
Ein beständiges Feuer lodere auf dem Altar. Nie erlösche es.
14 Ятэ леӂя дарулуй адус ка жертфэ де мынкаре. Фиий луй Аарон с-о адукэ ынаинтя Домнулуй, ынаинтя алтарулуй.
Und das ist das Gesetz des Speiseopfers: Die Söhne Aharons sollen es vor Jehovah auf dem Altar dar- bringen.
15 Преотул сэ я ун пумн дин флоаря фэиний ши дин унтделемн, ку тоатэ тэмыя адэугатэ ла дарул де мынкаре, ши с-о ардэ пе алтар ка адучере аминте де ун мирос плэкут Домнулуй.
Und er hebe davon eine Handvoll von dem Semmelmehl des Speiseopfers und von seinem Öl, und allen Weihrauch, der auf dem Speiseopfer ist, und zünde an auf dem Altar dessen Gedenkteil zum Geruch der Ruhe für Jehovah.
16 Аарон ши фиий луй сэ мэнынче че ва май рэмыне дин дарул де мынкаре; с-о мэнынче фэрэ алуат, ынтр-ун лок сфынт, ын куртя кортулуй ынтылнирий.
Und das übrige davon sollen Aharon und seine Söhne essen, ungesäuert soll es an heiligem Orte gegessen werden. Im Vorhof des Versammlungszeltes sollen sie es essen.
17 Сэ н-о коакэ ку алуат. Ачаста есте партя пе каре ле-ам дат-о Еу дин даруриле Меле де мынкаре мистуите де фок. Еа есте ун лукру прясфынт, ка ши жертфа де испэшире ши ка ши жертфа пентру винэ.
Nicht gesäuert soll es gebacken werden; als ihren Teil gebe Ich es ihnen von Meinen Feueropfern. Das Allerheiligste ist es, wie das Sündopfer und wie das Schuldopfer.
18 Тоатэ партя бэрбэтяскэ динтре копиий луй Аарон сэ мэнынче дин еа. Ачаста есте о леӂе вешникэ пентру урмаший воштри, ку привире ла даруриле де мынкаре мистуите де фок ынаинтя Домнулуй: орьчине се ва атинӂе де еле ва фи сфинцит.’”
Alles Männliche unter den Söhnen Aharons soll es essen. Ewige Satzung sei es für eure Geschlechter von den Feueropfern Jehovahs. Jeder, der sie berührt, wird heilig.
19 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
Und Jehovah redete zu Mose und sprach:
20 „Ятэ дарул пе каре ыл вор фаче Домнулуй Аарон ши фиий луй ын зиуа кынд вор прими унӂеря: а зечя парте динтр-о ефэ де флоаря фэиний, ка дар де мынкаре вешник, жумэтате диминяца ши жумэтате сяра,
Dies ist die Opfergabe Aharons und seiner Söhne, die sie Jehovah darbringen sollen am Tage seiner Salbung: ein zehntel Ephah Semmelmehl als beständiges Speiseopfer, die Hälfte davon am Morgen, und die Hälfte davon am Abend.
21 сэ фие прегэтитэ ын тигае ку унтделемн ши с-о адучь прэжитэ; с-о адучь коаптэ ши тэятэ ын букэць, ка ун дар де мынкаре де ун мирос плэкут Домнулуй.
Auf der Pfanne soll es gemacht werden mit Öl, angerührt sollst du es bringen. In Brocken gebacken als Speiseopfer sollst du es darbringen, als Geruch der Ruhe für Jehovah;
22 Преотул динтре фиий луй Аарон каре ва фи унс ын локул луй сэ адукэ дарул ачеста ка жертфэ де мынкаре. Ачаста есте о леӂе вешникэ ынаинтя Домнулуй: сэ фие арсэ ынтрягэ.
Und der Priester von seinen Söhnen, der an seiner Statt gesalbt wird, soll es tun. Eine ewige Satzung soll es sein Jehovah, und gänzlich soll es verbrannt werden.
23 Орьче дар де мынкаре ал унуй преот сэ фие арс ын ынтреӂиме: сэ ну се мэнынче.”
Und jegliches Speiseopfer eines Priesters soll ein gänzliches sein, es soll nicht gegessen werden.
24 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
Und Jehovah redete zu Mose und sprach:
25 „Ворбеште луй Аарон ши фиилор луй ши зи-ле: ‘Ятэ леӂя жертфей де испэшире. Вита пентру жертфа де испэшире сэ фие ынжунгиятэ ынаинтя Домнулуй ын локул унде се ынжунгие ардеря-де-тот: еа есте ун лукру прясфынт.
Rede zu Aharon und zu seinen Söhnen und sprich: Dies ist das Gesetz des Sündopfers. An dem Orte, da das Brandopfer geschlachtet wird, soll das Sündopfer vor Jehovah geschlachtet werden. Das Allerheiligste ist es.
26 Преотул каре ва адуче жертфа де испэшире, ачела с-о мэнынче, ши ануме сэ фие мынкатэ ынтр-ун лок сфынт, ын куртя кортулуй ынтылнирий.
Der Priester, der entsündigt, soll es essen. An heiligem Orte soll es gegessen werden, im Vorhof des Versammlungszeltes.
27 Орьчине се ва атинӂе де карня ей ва фи сфинцит. Дакэ ва сэри сынӂе дин еа пе вреун вешмынт, локул стропит ку сынӂе сэ фие спэлат ынтр-ун лок сфынт.
Jeder, der Fleisch davon berührt, soll heilig sein. Und wenn er von dem Blute auf das Kleid spritzt, sollst du, was er spritzt, an heiligem Orte waschen.
28 Васул де пэмынт ын каре се ва фербе сэ се спаргэ; дакэ с-а ферт ынтр-ун вас де арамэ, васул сэ фие фрекат ши спэлат ку апэ.
Und ein irdenes Gefäß, in dem es gekocht worden, soll zerbrochen, ein ehernes Gefäß aber, wenn es darin gekocht ward, gescheuert und mit Wasser ausgespült werden.
29 Тоатэ партя бэрбэтяскэ динтре преоць сэ мэнынче дин еа: еа есте ун лукру прясфынт.
Alles Männliche unter den Priestern soll es essen. Es ist das Allerheiligste.
30 Дар сэ ну се мэнынче ничо жертфэ де испэшире дин ал кэрей сынӂе се ва адуче ын кортул ынтылнирий пентру фачеря испэширий ын Сфынтул Локаш, чи ачея сэ фие арсэ ын фок.
Und jegliches Sündopfer, von dessen Blut zur Sühne in dem Heiligtum in das Versammlungszelt gebracht worden, soll nicht gegessen, sondern im Feuer verbrannt werden.
