< Левитикул 6 >
1 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
L’Éternel parla ainsi à Moïse:
2 „Кынд ва пэкэтуи чинева ши ва сэвырши о нелеӂюире фацэ де Домнул, тэгэдуинд апроапелуй сэу ун лукру ынкрединцат луй сау дат ын пэстраря луй сау луат ку сила, сау ва ыншела пе апроапеле луй,
"Si un individu pèche et commet une faute grave envers le Seigneur, en déniant à son prochain un dépôt, ou une valeur remise en ses mains, ou un objet ravi, ou en détenant quelque chose à son prochain;
3 тэгэдуинд кэ а гэсит ун лукру пердут сау фэкынд ун журэмынт стрымб ку привире ла ун лукру оарекаре пе каре-л фаче омул ши пэкэтуеште,
ou si, ayant trouvé un objet perdu, il le nie et a recours à un faux serment; enfin, pour un des méfaits quelconques dont l’homme peut se rendre coupable,
4 кынд ва пэкэтуи астфел ши се ва фаче виноват, сэ дя ынапой лукрул луат ку сила сау луат прин ыншелэчуне, сау ынкрединцат луй, сау лукрул пердут пе каре л-а гэсит,
lorsqu’il aura ainsi péché et reconnu sa faute, il restituera la chose ravie, ou détenue par lui, ou le dépôt qui lui a été confié, ou l’objet perdu qu’il a trouvé.
5 сау лукрул пентру каре а фэкут ун журэмынт стрымб – орькаре ар фи – сэ-л дя ынапой ынтрег, сэ май адауӂе а чинчя парте дин прецул луй ши сэ-л дя ын мына стэпынулуй луй, кяр ын зиуа кынд ышь ва адуче жертфа луй пентру винэ.
De même, tout ce qu’il aurait nié sous un faux serment, il le paiera intégralement, et il y ajoutera le cinquième. Il devra le remettre à qui il appartient, du jour où il reconnaîtra sa faute.
6 Яр ка жертфэ пентру винэ, сэ адукэ Домнулуй пентру пэкатул луй ун бербек фэрэ кусур, луат дин турмэ, дупэ прецуиря та, ши сэ-л дя преотулуй.
Puis, il offrira pour son délit, à l’Éternel, un bélier sans défaut, choisi dans le bétail, selon le taux de l’offrande délictive, et qu’il remettra au pontife;
7 Ши преотул ва фаче пентру ел испэширя ынаинтя Домнулуй, ши и се ва ерта, орькаре ар фи грешяла де каре се ва фи фэкут виноват.”
et le pontife lui fera trouver grâce devant l’Éternel, et il recevra son pardon pour celui de ces faits dont il se sera rendu coupable."
8 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
L’Éternel parla à Moïse en ces termes:
9 „Дэ урмэтоаря порункэ луй Аарон ши фиилор сэй ши зи: ‘Ятэ леӂя ардерий-де-тот. Ардеря-де-тот сэ рэмынэ пе ватра алтарулуй тоатэ ноаптя, пынэ диминяца, ши ын фелул ачеста фокул сэ ардэ пе алтар.
"Ordonne à Aaron et à ses fils ce qui suit: Ceci est la règle de l’holocauste. C’Est le sacrifice qui se consume sur le brasier de l’autel, toute la nuit jusqu’au matin; le feu de l’autel y doit brûler de même.
10 Преотул сэ се ымбраче ку туника де ин, сэ-шь акопере голичуня ку изменеле, сэ я ченуша фэкутэ де фокул каре ва мистуи ардеря-де-тот де пе алтар ши с-о версе лынгэ алтар.
Le pontife revêtira son habit de lin, après avoir couvert sa chair du caleçon de lin; il enlèvera sur l’autel la cendre de l’holocauste consumé par le feu, et la déposera à côté de l’autel.
11 Апой сэ се дезбраче де вешминтеле луй ши сэ се ымбраче ку алтеле, ка сэ скоатэ ченуша афарэ дин табэрэ, ынтр-ун лок курат.
Il dépouillera ses habits et en revêtira d’autres, pour transporter les cendres hors du camp, dans un lieu pur.
12 Фокул сэ ардэ пе алтар ши сэ ну се стингэ делок: ын фиекаре диминяцэ, преотул сэ априндэ лемне пе алтар, сэ ашезе ардеря-де-тот пе еле ши сэ ардэ дясупра грэсимя жертфелор де мулцумире.
Quant au feu de l’autel, il doit y brûler sans s’éteindre: le pontife y allumera du bois chaque matin, y arrangera l’holocauste, y fera fumer les graisses du rémunératoire.
13 Фокул сэ ардэ некурмат пе алтар ши сэ ну се стингэ делок.
Un feu continuel sera entretenu sur l’autel, il ne devra point s’éteindre.
14 Ятэ леӂя дарулуй адус ка жертфэ де мынкаре. Фиий луй Аарон с-о адукэ ынаинтя Домнулуй, ынаинтя алтарулуй.
Ceci est la règle de l’oblation. Les fils d’Aaron ont à offrir en présence de l’Éternel, sur le devant de l’autel.
15 Преотул сэ я ун пумн дин флоаря фэиний ши дин унтделемн, ку тоатэ тэмыя адэугатэ ла дарул де мынкаре, ши с-о ардэ пе алтар ка адучере аминте де ун мирос плэкут Домнулуй.
On y prélèvera une poignée de la fleur de farine de l’oblation et de son huile, puis tout l’encens qui la couvre, et l’on en fera fumer sur l’autel, comme odeur agréable, le mémorial en l’honneur de l’Éternel.
16 Аарон ши фиий луй сэ мэнынче че ва май рэмыне дин дарул де мынкаре; с-о мэнынче фэрэ алуат, ынтр-ун лок сфынт, ын куртя кортулуй ынтылнирий.
Ce qui en restera, Aaron et ses fils le mangeront: il sera mangé sous forme d’azymes, en lieu saint: c’est dans le parvis de la Tente d’assignation qu’on doit le consommer.
17 Сэ н-о коакэ ку алуат. Ачаста есте партя пе каре ле-ам дат-о Еу дин даруриле Меле де мынкаре мистуите де фок. Еа есте ун лукру прясфынт, ка ши жертфа де испэшире ши ка ши жертфа пентру винэ.
Il ne sera pas cuit avec du levain, étant leur portion que j’ai réservée sur mes sacrifices; il est éminemment saint, comme l’expiatoire et le délictif.
18 Тоатэ партя бэрбэтяскэ динтре копиий луй Аарон сэ мэнынче дин еа. Ачаста есте о леӂе вешникэ пентру урмаший воштри, ку привире ла даруриле де мынкаре мистуите де фок ынаинтя Домнулуй: орьчине се ва атинӂе де еле ва фи сфинцит.’”
Tout mâle parmi les enfants d’Aaron pourra le manger: revenu perpétuel attribué à vos générations sur les combustions de l’Éternel. Tout ce qui y touchera deviendra saint."
19 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
L’Éternel parla à Moïse en ces termes:
20 „Ятэ дарул пе каре ыл вор фаче Домнулуй Аарон ши фиий луй ын зиуа кынд вор прими унӂеря: а зечя парте динтр-о ефэ де флоаря фэиний, ка дар де мынкаре вешник, жумэтате диминяца ши жумэтате сяра,
"Voici l’offrande qu’Aaron et ses fils présenteront au Seigneur, chacun au jour de son onction: un dixième d’êpha de fleur de farine, comme oblation, régulièrement; la moitié le matin, l’autre moitié le soir.
21 сэ фие прегэтитэ ын тигае ку унтделемн ши с-о адучь прэжитэ; с-о адучь коаптэ ши тэятэ ын букэць, ка ун дар де мынкаре де ун мирос плэкут Домнулуй.
Cette oblation, accommodée à l’huile dans une poêle, tu l’apporteras bien échaudée, pâtisserie d’oblation divisée en morceaux, que tu offriras, comme odeur agréable, à l’Éternel.
22 Преотул динтре фиий луй Аарон каре ва фи унс ын локул луй сэ адукэ дарул ачеста ка жертфэ де мынкаре. Ачаста есте о леӂе вешникэ ынаинтя Домнулуй: сэ фие арсэ ынтрягэ.
Tout pontife, appelé par l’onction à lui succéder parmi ses fils, fera cette oblation. Tribut invariable offert à l’Éternel, elle doit être entièrement consumée.
23 Орьче дар де мынкаре ал унуй преот сэ фие арс ын ынтреӂиме: сэ ну се мэнынче.”
De même, toute oblation d’un pontife sera brûlée entièrement, on n’en mangera point."
24 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
L’Éternel parla à Moïse en ces termes:
25 „Ворбеште луй Аарон ши фиилор луй ши зи-ле: ‘Ятэ леӂя жертфей де испэшире. Вита пентру жертфа де испэшире сэ фие ынжунгиятэ ынаинтя Домнулуй ын локул унде се ынжунгие ардеря-де-тот: еа есте ун лукру прясфынт.
"Parle ainsi à Aaron et à ses fils: Ceci est la règle de l’expiatoire. A l’endroit où est immolé l’holocauste, sera immolé l’expiatoire, devant l’Éternel: il est éminemment saint.
26 Преотул каре ва адуче жертфа де испэшире, ачела с-о мэнынче, ши ануме сэ фие мынкатэ ынтр-ун лок сфынт, ын куртя кортулуй ынтылнирий.
Le pontife expiateur devra le consommer; c’est en lieu saint qu’il sera consommé, dans le parvis de la Tente d’assignation.
27 Орьчине се ва атинӂе де карня ей ва фи сфинцит. Дакэ ва сэри сынӂе дин еа пе вреун вешмынт, локул стропит ку сынӂе сэ фие спэлат ынтр-ун лок сфынт.
Tout ce qui sera en contact avec sa chair deviendra saint; s’il rejaillit de son sang sur un vêtement, la place où il aura jailli sera lavée en lieu saint.
28 Васул де пэмынт ын каре се ва фербе сэ се спаргэ; дакэ с-а ферт ынтр-ун вас де арамэ, васул сэ фие фрекат ши спэлат ку апэ.
Un vaisseau d’argile où il aura bouilli, sera brisé; que s’il a bouilli dans un vaisseau de cuivre, celui-ci sera nettoyé et lavé avec de l’eau.
29 Тоатэ партя бэрбэтяскэ динтре преоць сэ мэнынче дин еа: еа есте ун лукру прясфынт.
Tout mâle parmi les pontifes pourra en manger; il est éminemment saint.
30 Дар сэ ну се мэнынче ничо жертфэ де испэшире дин ал кэрей сынӂе се ва адуче ын кортул ынтылнирий пентру фачеря испэширий ын Сфынтул Локаш, чи ачея сэ фие арсэ ын фок.
Mais tout expiatoire dont le sang serait introduit dans la Tente d’assignation pour faire expiation dans le sanctuaire, on n’en mangera point; il sera consumé par le feu.