Левитикул 5

1 Кынд чинева, фиинд пус суб журэмынт ка мартор, ва пэкэтуи неспунынд че а вэзут сау че штие ши ва кэдя астфел суб винэ

Wenn eine Seele dadurch sündigt, daß sie etwas nicht anzeigt, wiewohl sie die Beschwörung vernommen hat und Zeuge ist, daß sie es entweder gesehen oder erfahren hat, so daß sie nun ihre Missetat trägt;

2 сау кынд чинева, фэрэ сэ штие, се ва атинӂе де чева некурат, фие де хойтул уней фяре сэлбатиче некурате, фие де хойтул уней вите де касэ некурате, фие де хойтул уней тырытоаре некурате, ши ва бэга апой де сямэ ши се ва фаче астфел виноват

oder wenn eine Seele irgend etwas Unreines anrührt, sei es das Aas eines unreinen Wildes oder das Aas eines unreinen Viehs oder das Aas eines unreinen Reptils, und es ist ihr verborgen gewesen, sie fühlt sich nun aber unrein und schuldig;

3 сау кынд чинева, фэрэ сэ я сяма, се ва атинӂе де врео спуркэчуне оменяскэ, де орьче спуркэчуне каре фаче пе чинева некурат, ши ва бэга де сямэ май тырзиу ши се ва фаче астфел виноват

oder wenn jemand menschliche Unreinheit anrührt, irgend etwas von alledem, womit man sich verunreinigen kann, und es ist ihm verborgen gewesen, er hat es aber nun erkannt und fühlt sich schuldig;

4 сау кынд чинева, ворбинд ку ушуринцэ, журэ кэ аре сэ факэ чева рэу сау бине ши, небэгынд де сямэ ла ынчепут, багэ де сямэ май тырзиу ши се ва фаче астфел виноват –

oder wenn eine Seele leichtfertig mit ihren Lippen schwört, Gutes oder Böses tun zu wollen, irgend etwas von dem, was so ein Mensch leichtfertig schwören mag, und es war ihm verborgen, er erkennt es aber nun und fühlt sich einer dieser Sachen schuldig

5 кынд чинева деч се ва фаче виноват де унул дин ачесте лукрурь, требуе сэ-шь мэртурисяскэ пэкатул.

ist er nun wirklich in einem dieser Punkte schuldig, so bekenne er, woran er sich versündigt hat,

6 Апой, сэ адукэ луй Думнезеу ка жертфэ де винэ пентру пэкатул пе каре л-а фэкут о парте фемеяскэ дин турмэ, ши ануме о оае сау о капрэ, ка жертфэ испэшитоаре, ши преотул сэ факэ пентру ел испэширя пэкатулуй луй.

und bringe dem HERRN als Schuldopfer für seine Sünde, die er begangen hat, ein Weibchen vom Kleinvieh, ein Lamm oder eine Ziege zum Sündopfer, und der Priester soll ihm [damit] Sühne erwirken wegen seiner Sünde.

7 Дакэ ну ва путя сэ адукэ о оае сау о капрэ, сэ адукэ Домнулуй ка жертфэ де винэ пентру пэкатул луй доуэ туртуреле сау дой пуй де порумбел, унул ка жертфэ де испэшире, яр челэлалт ка ардере-де-тот.

Kann er aber nicht soviel zusammenbringen, daß es zu einem Schäflein langt, so bringe er dem HERRN zu seinem Schuldopfer, das er schuldig ist, zwei Turteltauben oder zwei junge Tauben, eine zum Schuldopfer, die andere zum Brandopfer.

8 Сэ ле адукэ преотулуй, каре ва жертфи ынтый пе чя каре аре сэ служяскэ дрепт жертфэ де испэшире. Преотул сэ-й фрынгэ ку унгия капул де ла грумаз, фэрэ сэ-л деспартэ,

Er soll sie zum Priester bringen; dieser aber soll zuerst die zum Sündopfer bestimmte darbringen und ihr unterhalb des Genicks den Kopf abkneifen, ihn aber nicht abtrennen.

9 сэ стропяскэ ун перете ал алтарулуй ку сынӂеле жертфей де испэшире, яр челэлалт сынӂе сэ-л стоаркэ ла пичоареле алтарулуй – ачаста есте о жертфэ де испэшире.

Und vom Blut des Sündopfers sprenge er an die Wand des Altars, das übrige Blut aber soll an den Fuß des Altars ausgepreßt werden, weil es ein Sündopfer ist.

10 Чялалтэ пасэре с-о прегэтяскэ дрепт ардере-де-тот, дупэ рындуелиле ашезате. Астфел ва фаче преотул пентру омул ачеста испэширя пэкатулуй пе каре л-а фэкут, ши и се ва ерта.

Aus der andern aber soll er ein Brandopfer machen, wie es verordnet ist. Also soll der Priester für ihn Sühne erwirken wegen seiner Sünde, die er begangen hat, so wird ihm vergeben werden.

11 Дакэ ну поате сэ адукэ нич доуэ туртуреле сау дой пуй де порумбел, сэ адукэ пентру пэкатул луй, ка дар, а зечя парте динтр-о ефэ де флоаря фэиний, ши ануме ка дар де испэшире; сэ ну пунэ унтделемн пе еа ши сэ ну адауӂе нич тэмые, кэч есте ун дар де испэшире.

Vermag er aber auch die zwei Turteltauben oder die zwei jungen Tauben nicht, so bringe er zu seinem Opfer, das er schuldig ist, ein Zehntel Epha Semmelmehl als Sündopfer. Er soll aber weder Öl daran tun, noch Weihrauch darauf legen, weil es ein Sündopfer ist.

12 С-о адукэ ла преот, ши преотул сэ я дин еа ун пумн плин, ка адучере аминте, ши с-о ардэ пе алтар, ка ши пе даруриле де мынкаре мистуите де фок ынаинтя Домнулуй – ачеста есте ун дар де испэшире.

Er soll es zum Priester bringen, und der Priester nehme eine Handvoll davon, soviel als zum Gedächtnis bestimmt ist, und verbrenne es auf dem Altar über dem Feuer des HERRN. Es ist ein Sündopfer.

13 Астфел ва фаче преотул пентру омул ачела испэширя пэкатулуй пе каре л-а фэкут фацэ де унул дин ачесте лукрурь, ши и се ва ерта. Чялалтэ парте каре ва май рэмыне дин дарул ачеста сэ фие а преотулуй, ка ши ла дарул де мынкаре.’”

Also soll ihm der Priester Sühne erwirken wegen seiner Sünde, die er begangen hat in einem jener Fälle, so wird ihm vergeben werden. Das Opfer aber soll dem Priester gehören wie das Speisopfer.

14 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

Und der HERR redete zu Mose und sprach:

15 „Кынд чинева ва фаче о нелеӂюире ши ва пэкэтуи фэрэ вое фацэ де лукруриле ынкинате Домнулуй, сэ адукэ Домнулуй ка жертфэ де винэ пентру пэкатул луй ун бербек фэрэ кусур дин турмэ, дупэ прецуиря та, ын сикли де арӂинт, дупэ сиклул Сфынтулуй Локаш.

Wenn sich eine Seele aus Versehen vergreift und versündigt an heiligen Dingen des HERRN, so soll sie dem HERRN ihr Schuldopfer bringen, nämlich einen tadellosen Widder von der Herde, nach deiner Schätzung im Wert von zwei Schekeln, nach dem Schekel des Heiligtums, zum Schuldopfer.

16 Сэ май адауӂе а чинчя парте ла прецул лукрулуй ку каре а ыншелат Сфынтул Локаш ши сэ-л ынкрединцезе преотулуй. Ши преотул сэ факэ испэшире пентру ел ку бербекул адус ка жертфэ пентру винэ, ши и се ва ерта.

Den Schaden aber, den er dem Heiligtum zugefügt hat, soll er vergüten und einen Fünftel dazufügen und es dem Priester geben; der soll für ihn Sühne erwirken mit dem Widder des Schuldopfers, so wird ihm vergeben werden.

17 Кынд ва пэкэтуи чинева фэкынд, фэрэ сэ штие, ымпотрива унея дин порунчиле Домнулуй лукрурь каре ну требуе фэкуте ши се ва фаче виноват, пуртынду-шь астфел вина,

Und wenn eine Seele sündigt und irgend etwas von alledem tut, was der HERR verboten hat und man nicht tun soll, hat es aber nicht gewußt und fühlt sich nun schuldig und trägt ihre Missetat;

18 сэ адукэ преотулуй ка жертфэ пентру винэ ун бербек фэрэ кусур, луат дин турмэ, дупэ прецуиря та. Ши преотул сэ факэ пентру ел испэширя грешелий пе каре а фэкут-о фэрэ сэ штие, ши и се ва ерта.

so soll der Betreffende dem Priester einen tadellosen Widder von seiner Herde nach deiner eigenen Schätzung zum Schuldopfer bringen, und der Priester soll ihm Sühne erwirken wegen seines Versehens, das er unwissentlich begangen hat; so wird ihm vergeben werden.

19 Ачаста есте о жертфэ пентру винэ. Омул ачеста се фэкусе виноват фацэ де Домнул.”

Es ist ein Schuldopfer, das er dem HERRN schuldig ist.