Левитикул 5

1 Кынд чинева, фиинд пус суб журэмынт ка мартор, ва пэкэтуи неспунынд че а вэзут сау че штие ши ва кэдя астфел суб винэ

Wenn eine SeeLE sündigen würde, daß er einen Fluch höret, und er des Zeuge ist, oder gesehen oder erfahren hat und nicht angesagt, der ist einer Missetat schuldig.

2 сау кынд чинева, фэрэ сэ штие, се ва атинӂе де чева некурат, фие де хойтул уней фяре сэлбатиче некурате, фие де хойтул уней вите де касэ некурате, фие де хойтул уней тырытоаре некурате, ши ва бэга апой де сямэ ши се ва фаче астфел виноват

Oder wenn eine SeeLE etwas Unreines anrühret, es sei ein Aas eines unreinen Tieres oder Viehes oder Gewürmes, und wüßte es nicht, der ist unrein und hat sich verschuldet.

3 сау кынд чинева, фэрэ сэ я сяма, се ва атинӂе де врео спуркэчуне оменяскэ, де орьче спуркэчуне каре фаче пе чинева некурат, ши ва бэга де сямэ май тырзиу ши се ва фаче астфел виноват

Oder wenn er einen unreinen Menschen anrühret, in waserlei Unreinigkeit der Mensch unrein werden kann, und wüßte es nicht, und wird's inne, der hat sich verschuldet.

4 сау кынд чинева, ворбинд ку ушуринцэ, журэ кэ аре сэ факэ чева рэу сау бине ши, небэгынд де сямэ ла ынчепут, багэ де сямэ май тырзиу ши се ва фаче астфел виноват –

Oder wenn eine SeeLE schwöret, daß ihm aus dem Munde entfähret, Schaden oder Gutes zu tun (wie denn einem Menschen ein Schwur entfahren mag, ehe er's bedacht), und wird's inne, der hat sich an der einem verschuldet.

5 кынд чинева деч се ва фаче виноват де унул дин ачесте лукрурь, требуе сэ-шь мэртурисяскэ пэкатул.

Wenn es nun geschiehet, daß er sich der eines verschuldet und erkennet sich, daß er daran gesündigt hat,

6 Апой, сэ адукэ луй Думнезеу ка жертфэ де винэ пентру пэкатул пе каре л-а фэкут о парте фемеяскэ дин турмэ, ши ануме о оае сау о капрэ, ка жертфэ испэшитоаре, ши преотул сэ факэ пентру ел испэширя пэкатулуй луй.

so soll er für seine Schuld dieser seiner Sünde, die er getan hat, dem HERRN bringen von der Herde eine Schaf oder Ziegenmutter zum Sündopfer; so soll ihm der Priester seine Sünde versöhnen.

7 Дакэ ну ва путя сэ адукэ о оае сау о капрэ, сэ адукэ Домнулуй ка жертфэ де винэ пентру пэкатул луй доуэ туртуреле сау дой пуй де порумбел, унул ка жертфэ де испэшире, яр челэлалт ка ардере-де-тот.

Vermag er aber nicht ein Schaf, so bringe er dem HERRN für seine Schuld, die er getan hat, zwo Turteltauben oder zwo junge Tauben, die erste zum Sündopfer, die andere zum Brandopfer.

8 Сэ ле адукэ преотулуй, каре ва жертфи ынтый пе чя каре аре сэ служяскэ дрепт жертфэ де испэшире. Преотул сэ-й фрынгэ ку унгия капул де ла грумаз, фэрэ сэ-л деспартэ,

Und bringe sie dem Priester. Der soll die erste zum Sündopfer machen und ihr den Kopf abkneipen hinter dem Genick, und nicht abbrechen.

9 сэ стропяскэ ун перете ал алтарулуй ку сынӂеле жертфей де испэшире, яр челэлалт сынӂе сэ-л стоаркэ ла пичоареле алтарулуй – ачаста есте о жертфэ де испэшире.

Und sprenge mit dem Blut des Sündopfers an die Seite des Altars und lasse das übrige Blut ausbluten an des Altars Boden. Das ist das Sündopfer.

10 Чялалтэ пасэре с-о прегэтяскэ дрепт ардере-де-тот, дупэ рындуелиле ашезате. Астфел ва фаче преотул пентру омул ачеста испэширя пэкатулуй пе каре л-а фэкут, ши и се ва ерта.

Die andere aber soll er zum Brandopfer machen nach seinem Recht. Und soll also der Priester ihm seine Sünde versöhnen, die er getan hat; so wird's ihm vergeben.

11 Дакэ ну поате сэ адукэ нич доуэ туртуреле сау дой пуй де порумбел, сэ адукэ пентру пэкатул луй, ка дар, а зечя парте динтр-о ефэ де флоаря фэиний, ши ануме ка дар де испэшире; сэ ну пунэ унтделемн пе еа ши сэ ну адауӂе нич тэмые, кэч есте ун дар де испэшире.

Vermag er aber nicht zwo Turteltauben oder zwo junge Tauben, so bringe er für seine Sünde sein Opfer, einen zehnten Teil Epha Semmelmehl zum Sündopfer. Er soll aber kein Öl drauf legen noch Weihrauch drauf tun: denn es ist ein Sündopfer.

12 С-о адукэ ла преот, ши преотул сэ я дин еа ун пумн плин, ка адучере аминте, ши с-о ардэ пе алтар, ка ши пе даруриле де мынкаре мистуите де фок ынаинтя Домнулуй – ачеста есте ун дар де испэшире.

Und soll's zum Priester bringen. Der Priester aber soll eine Handvoll davon nehmen zum Gedächtnis und anzünden auf dem Altar zum Feuer dem HERRN. Das ist ein Sündopfer.

13 Астфел ва фаче преотул пентру омул ачела испэширя пэкатулуй пе каре л-а фэкут фацэ де унул дин ачесте лукрурь, ши и се ва ерта. Чялалтэ парте каре ва май рэмыне дин дарул ачеста сэ фие а преотулуй, ка ши ла дарул де мынкаре.’”

Und der Priester soll also seine Sünde, die er getan hat, ihm versöhnen, so wird's ihm vergeben. Und soll des Priesters sein, wie ein Speisopfer.

14 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

Und der HERR redete mit Mose und sprach:

15 „Кынд чинева ва фаче о нелеӂюире ши ва пэкэтуи фэрэ вое фацэ де лукруриле ынкинате Домнулуй, сэ адукэ Домнулуй ка жертфэ де винэ пентру пэкатул луй ун бербек фэрэ кусур дин турмэ, дупэ прецуиря та, ын сикли де арӂинт, дупэ сиклул Сфынтулуй Локаш.

Wenn sich eine SeeLE vergreift, daß sie es versiehet, und sich versündiget an dem, das dem HERRN geweihet ist, soll sie ihr Schuldopfer dem HERRN bringen, einen Widder ohne Wandel von der Herde, der zween Sekel Silbers wert sei nach dem Sekel des Heiligtums, zum Schuldopfer.

16 Сэ май адауӂе а чинчя парте ла прецул лукрулуй ку каре а ыншелат Сфынтул Локаш ши сэ-л ынкрединцезе преотулуй. Ши преотул сэ факэ испэшире пентру ел ку бербекул адус ка жертфэ пентру винэ, ши и се ва ерта.

Dazu, was er gesündiget hat an dem Geweiheten, soll er wiedergeben und das fünfte Teil darüber geben, und soll's dem Priester geben; der soll ihn versöhnen mit dem Widder des Schuldopfers, so wird's ihm vergeben.

17 Кынд ва пэкэтуи чинева фэкынд, фэрэ сэ штие, ымпотрива унея дин порунчиле Домнулуй лукрурь каре ну требуе фэкуте ши се ва фаче виноват, пуртынду-шь астфел вина,

Wenn eine SeeLE sündiget und tut wider irgend ein Gebot des HERRN, das sie nicht tun sollte, und hat es nicht gewußt, die hat sich verschuldet und ist einer Missetat schuldig.

18 сэ адукэ преотулуй ка жертфэ пентру винэ ун бербек фэрэ кусур, луат дин турмэ, дупэ прецуиря та. Ши преотул сэ факэ пентру ел испэширя грешелий пе каре а фэкут-о фэрэ сэ штие, ши и се ва ерта.

Und soll bringen einen Widder von der Herde ohne Wandel, der eines Schuldopfers wert ist, zum Priester; der soll ihm seine Unwissenheit versöhnen, die er getan hat und wußte es nicht; so wird's ihm vergeben.

19 Ачаста есте о жертфэ пентру винэ. Омул ачеста се фэкусе виноват фацэ де Домнул.”

Das ist das Schuldopfer, das er dem HERRN verfallen ist.