Левитикул 10

1 Фиий луй Аарон Надаб ши Абиху шь-ау луат, фиекаре, кэделница, ау пус фок ын еа ши ау пус тэмые пе фок, ши ау адус астфел ынаинтя Домнулуй фок стрэин, лукру пе каре Ел ну ли-л порунчисе.

Ora Nadab e Abiu, figli di Aronne, presero ciascuno un braciere, vi misero dentro il fuoco e il profumo e offrirono davanti al Signore un fuoco illegittimo, che il Signore non aveva loro ordinato.

2 Атунч а ешит ун фок динаинтя Домнулуй, й-а мистуит ши ау мурит ынаинтя Домнулуй.

Ma un fuoco si staccò dal Signore e li divorò e morirono così davanti al Signore.

3 Мойсе а зис луй Аарон: „Ачаста есте че а спус Домнул кынд а зис: ‘Вой фи сфинцит де чей че се апропие де Мине ши вой фи прослэвит ын фаца ынтрегулуй попор.’” Аарон а тэкут.

Allora Mosè disse ad Aronne: «Di questo il Signore ha parlato quando ha detto: A chi si avvicina a me mi mostrerò santo e davanti a tutto il popolo sarò onorato». Aronne tacque.

4 Ши Мойсе а кемат пе Мишаел ши Елцафан, фиий луй Узиел, ункюл луй Аарон, ши ле-а зис: „Апропияци-вэ, скоатець пе фраций воштри дин Сфынтул Локаш ши дучеци-й афарэ дин табэрэ.”

Mosè chiamò Misael ed Elsafan, figli di Uziel, zio di Aronne, e disse loro: «Avvicinatevi, portate via questi vostri congiunti dal santuario, fuori dell'accampamento».

5 Ей с-ау апропият ши й-ау скос афарэ дин табэрэ, ымбрэкаць ын туничиле лор, кум зисесе Мойсе.

Essi si avvicinarono e li portarono via con le loro tuniche, fuori dell'accampamento, come Mosè aveva detto.

6 Мойсе а зис луй Аарон, луй Елеазар ши луй Итамар, фиий луй Аарон: „Сэ ну вэ дескопериць капетеле ши сэ ну вэ рупець хайнеле, ка ну кумва сэ муриць ши сэ Се мыние Домнул ымпотрива ынтреӂий адунэрь. Лэсаць пе фраций воштри, пе тоатэ каса луй Исраел, сэ плынгэ ардеря каре а венит де ла Домнул.

Ad Aronne, a Eleazaro e a Itamar, suoi figli, Mosè disse: «Non vi scarmigliate i capelli del capo e non vi stracciate le vesti, perché non moriate e il Signore non si adiri contro tutta la comunità; ma i vostri fratelli, tutta la casa d'Israele, facciano pure lutto a causa della morte fulminea inflitta dal Signore.

7 Вой сэ ну ешиць дин уша кортулуй ынтылнирий, ка сэ ну муриць, кэч унтделемнул унӂерий Домнулуй есте песте вой.” Ей ау фэкут кум зисесе Мойсе.

Non vi allontanate dall'ingresso della tenda del convegno, così che non moriate; perché l'olio dell'unzione del Signore è su di voi». Essi fecero come Mosè aveva detto.

8 Домнул а ворбит луй Аарон ши а зис:

Il Signore parlò ad Aronne:

9 „Ту ши фиий тэй ымпреунэ ку тине сэ ну бець вин, нич бэутурэ амецитоаре кынд вець интра ын кортул ынтылнирий, ка сэ ну муриць: ачаста ва фи о леӂе вешникэ принтре урмаший воштри,

«Non bevete vino o bevanda inebriante né tu né i tuoi figli, quando dovete entrare nella tenda del convegno, perché non moriate; sarà una legge perenne, di generazione in generazione;

10 ка сэ путець деосеби че есте сфынт де че ну есте сфынт, че есте некурат де че есте курат,

questo perché possiate distinguere ciò che è santo da ciò che è profano e ciò che è immondo da ciò che è mondo

11 ши сэ путець ынвэца пе копиий луй Исраел тоате леӂиле пе каре ли ле-а дат Домнул прин Мойсе.”

e possiate insegnare agli Israeliti tutte le leggi che il Signore ha date loro per mezzo di Mosè».

12 Мойсе а зис луй Аарон, луй Елеазар ши луй Итамар, чей дой фий каре май рэмэсесерэ луй Аарон: „Луаць партя дин дарул де мынкаре рэмасэ дин жертфеле мистуите де фок ынаинтя Домнулуй ши мынкаць-о фэрэ алуат лынгэ алтар, кэч есте ун лукру прясфынт.

Poi Mosè disse ad Aronne, a Eleazaro e a Itamar, figli superstiti di Aronne: «Prendete quel che è avanzato dell'oblazione dei sacrifici consumati dal fuoco in onore del Signore e mangiatelo senza lievito, presso l'altare; perché è cosa sacrosanta.

13 С-о мынкаць ынтр-ун лок сфынт; ачеста есте дрептул тэу ши дрептул фиилор тэй, ка парте дин даруриле де мынкаре мистуите де фок ынаинтя Домнулуй, кэч аша мь-а фост порунчит.

Dovete mangiarlo in luogo santo, perché è la parte che spetta a te e ai tuoi figli, tra i sacrifici consumati dal fuoco in onore del Signore: così mi è stato ordinato.

14 Сэ мынкаць, де асеменя, ынтр-ун лок курат, ту, фиий тэй ши фийчеле тале ымпреунэ ку тине, пептул каре а фост легэнат ынтр-о парте ши алта ши спата каре а фост адусэ ка жертфэ прин ридикаре, кэч еле вэ сунт дате, ка ун дрепт кувенит цие ши ка ун дрепт кувенит фиилор тэй, дин жертфеле де мулцумире але копиилор луй Исраел.

Il petto della vittima offerta da agitare secondo il rito e la coscia da elevare secondo il rito, li mangerete tu, i tuoi figli e le tue figlie con te in luogo mondo; perché vi sono stati dati come parte tua e dei tuoi figli, tra i sacrifici di comunione degli Israeliti.

15 Ымпреунэ ку грэсимиле рындуите сэ фие мистуите де фок, ей вор адуче спата адусэ ка жертфэ прин ридикаре ши пептул каре се лягэнэ ынтр-о парте ши алта ынаинтя Домнулуй; еле вор фи але тале ши але фиилор тэй ымпреунэ ку тине, принтр-о леӂе вешникэ, аша кум а порунчит Домнул.”

Essi presenteranno, insieme con le parti grasse da bruciare, la coscia della vittima da elevare secondo il rito e il petto da agitare secondo il rito, perché siano agitati davanti al Signore; questo spetterà a te e ai tuoi figli con te, per diritto perenne, come il Signore ha ordinato».

16 Мойсе а кэутат цапул адус ка жертфэ де испэшире ши ятэ кэ фусесе арс. Атунч с-а мыният пе Елеазар ши Итамар, фиий каре май рэмэсесерэ луй Аарон, ши а зис:

Mosè poi si informò accuratamente circa il capro del sacrificio espiatorio e seppe che era stato bruciato; allora si sdegnò contro Eleazaro e contro Itamar, figli superstiti di Aronne, dicendo:

17 „Пентру че н-аць мынкат жертфа де испэшире ынтр-ун лок сфынт? Еа есте ун лукру прясфынт, ши Домнул в-а дат-о ка сэ пуртаць нелеӂюиря адунэрий ши сэ фачець испэшире пентру еа ынаинтя Домнулуй.

«Perché non avete mangiato la vittima espiatrice nel luogo santo, trattandosi di cosa sacrosanta? Il Signore ve l'ha data, perché porti l'iniquità della comunità, perché su di essa compiate l'espiazione davanti al Signore.

18 Ятэ кэ сынӂеле жертфей н-а фост дус ынэунтрул Сфынтулуй Локаш; требуя с-о мынкаць ын Сфынтул Локаш, кум ам порунчит.”

Ecco, il sangue della vittima non è stato portato dentro il santuario; voi avreste dovuto mangiarla nel santuario, come io avevo ordinato».

19 Аарон а рэспунс луй Мойсе: „Ятэ, ей шь-ау адус азь жертфа де испэшире ши ардеря-де-тот ынаинтя Домнулуй ши, дупэ челе че ми с-ау ынтымплат, дакэ аш фи мынкат азь жертфа де испэшире, ар фи фост бине оаре ынаинтя Домнулуй?”

Aronne allora disse a Mosè: «Ecco, oggi essi hanno offerto il loro sacrificio espiatorio e l'olocausto davanti al Signore; dopo le cose che mi sono capitate, se oggi avessi mangiato la vittima del sacrificio espiatorio, sarebbe piaciuto al Signore?».

20 Мойсе а аузит ши а фост мулцумит ку ачесте кувинте.

Quando Mosè udì questo, rimase soddisfatto.