Плынӂериле 5
1 Аду-Ць аминте, Доамне, де че ни с-а ынтымплат! Уйтэ-Те ши вези-не окара!
Muista, Herra, mitä meille on tapahtunut; katso ja näe meidän häväistyksemme.
2 Моштениря ноастрэ а трекут ла ниште стрэинь, каселе ноастре, ла чей дин алте цэрь!
Meidän perintöosamme on siirtynyt vieraille, meidän talomme muukalaisille.
3 Ам рэмас орфань, фэрэ татэ; мамеле ноастре сунт ка ниште вэдуве.
Me olemme tulleet orvoiksi, isättömiksi, meidän äitimme ovat kuin lesket.
4 Апа ноастрэ о бем пе бань, ши лемнеле ноастре требуе сэ ле плэтим.
Oman juomavetemme me ostamme rahalla; omat puumme saamme, jos maksamme hinnan.
5 Пригониторий не урмэреск ку ындыржире ши, кынд обосим, ну не дау одихнэ.
Vainoojamme ovat meidän niskassamme; kun uuvumme, ei meille lepoa suoda.
6 Ам ынтинс мына спре Еӂипт, спре Асирия, ка сэ не сэтурэм де пыне.
Egyptille me lyömme kättä ja Assurille saadaksemme leipää ravinnoksi.
7 Пэринций ноштри, каре ау пэкэтуит, ну май сунт, яр ной ле пуртэм пэкателе.
Meidän isämme ovat syntiä tehneet; heitä ei enää ole. Me kannamme heidän syntivelkaansa.
8 Робий не стэпынеск, ши нимень ну не избэвеште дин мыниле лор.
Orjat hallitsevat meitä; ei ole sitä, joka tempaisi meidät heidän käsistänsä.
9 Не кэутэм пыня ку примеждия веций ноастре, кэч не аменинцэ сабия ын пустиу.
Henkemme kaupalla me noudamme leipämme, väistäen miekkaa erämaassa.
10 Не арде пеля ка ун куптор де фригуриле фоамей.
Meidän ihomme halkeilee kuin uuni nälän poltteiden takia.
11 Ау нечинстит пе фемей ын Сион, пе фечоаре ын четэциле луй Иуда.
Naisia raiskataan Siionissa, neitsyitä Juudan kaupungeissa.
12 Май-марий ноштри ау фост спынзураць де мыниле лор. Бэтрынилор ну ле-ау дат ничо чинсте.
Ruhtinaita heidän kätensä hirttävät, vanhinten kasvoja ei pidetä arvossa.
13 Тинерий ау фост пушь сэ рышняскэ ши копиий кэдяу суб повериле де лемн.
Nuorukaiset kantavat myllynkiviä, poikaset kompastelevat puutaakkojen alla.
14 Бэтрыний ну се май дук ла поартэ ши тинерий ау ынчетат сэ май кынте.
Poissa ovat vanhukset porteista, nuorukaiset kielisoittimiensa äärestä.
15 С-а дус букурия дин инимиле ноастре ши жаля а луат локул жокурилор ноастре.
Poissa on ilo sydämistämme, karkelomme on valitukseksi muuttunut.
16 А кэзут кунуна де пе капул ностру! Вай де ной, кэч ам пэкэтуит!
Pudonnut on päästämme kruunu. Voi meitä, sillä me olemme syntiä tehneet!
17 Дакэ не доаре инима, дакэ ни с-ау ынтунекат окий,
Tästä syystä on sydämemme tullut sairaaksi, näitten tähden ovat silmämme pimenneet-
18 есте дин причинэ кэ мунтеле Сионулуй есте пустиит, дин причинэ кэ се плимбэ шакалий прин ел.
Siionin vuoren tähden, joka on autiona, jolla ketut juoksentelevat.
19 Дар Ту, Доамне, ымпэрэцешть пе вечие; скаунул Тэу де домние дэйнуеште дин ням ын ням!
Sinä, Herra, hallitset iankaikkisesti, sinun valtaistuimesi pysyy suvusta sukuun.
20 Пентру че сэ не уйць пе вечие ши сэ не пэрэсешть пентру мултэ време?
Miksi unhotat meidät ainiaaksi, hylkäät meidät ikipäiviksi?
21 Ынтоарче-не ла Тине, Доамне, ши не вом ынтоарче! Дэ-не ярэшь зиле ка челе де одиниоарэ!
Palauta meidät, Herra, tykösi, niin me palajamme; uudista meidän päivämme muinaiselleen.
22 Сэ не фи лепэдат Ту де тот оаре ши сэ Те фи мыният Ту пе ной песте мэсурэ де мулт?
Vai oletko meidät peräti hyljännyt, vihastunut meihin ylenmäärin?
