Плынӂериле 3
1 Еу сунт омул каре а вэзут суферинца суб нуяуа урӂией Луй.
Eu sou aquele homem que viu a aflição pela vara do seu furor.
2 Ел м-а дус, м-а мынат ын ынтунерик, ши ну ын луминэ.
A mim me guiou e levou às trevas e não à luz.
3 Нумай ымпотрива мя Ышь ынтинде ши Ышь ынтоарче мына тоатэ зиуа.
Deveras se tornou contra mim e virou a sua mão todo o dia.
4 Мь-а прэпэдит карня ши пеля ши мь-а здробит оаселе.
Fez envelhecer a minha carne e a minha pele, quebrantou os meus ossos.
5 А фэкут зид ымпрежурул меу ши м-а ынконжурат ку отравэ ши дурере.
Edificou contra mim, e me cercou de fel e trabalho.
6 Мэ ашазэ ын ынтунерик, ка пе чей морць пентру тотдяуна.
Assentou-me em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.
7 М-а ынконжурат ку ун зид ка сэ ну ес; м-а пус ын ланцурь греле.
Cercou-me de sebe, e não posso sair: agravou os meus grilhões.
8 Сэ тот стриг ши сэ тот чер ажутор, кэч Ел тот ну-мь примеште ругэчуня.
Ainda quando clamo e grito, ele exclui a minha oração.
9 Мь-а аступат каля ку петре чоплите ши мь-а стрымбат кэрэриле.
Cercou de sebe os meus caminhos com pedras lavradas, divertiu as minhas veredas.
10 Мэ пындеште ка ун урс ши ка ун леу ынтр-ун лок аскунс.
Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.
11 Мь-а абэтут кэиле ши апой с-а арункат пе мине ши м-а пустиит.
Desviou os meus caminhos, e fêz-me em pedaços; deixou-me assolado.
12 Шь-а ынкордат аркул ши м-а пус цинтэ сэӂеций Луй.
Armou o seu arco, e me pôs como alvo à flecha.
13 Ын рэрункь мь-а ынфипт сэӂециле дин толба Луй.
Faz entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.
14 Ам ажунс де рысул попорулуй меу ши тоатэ зиуа сунт пус ын кынтече де батжокурэ де ей.
Fui feito um objeto de escarneio a todo o meu povo, de canção sua todo o dia.
15 М-а сэтурат де амэрэчуне, м-а ымбэтат ку пелин.
Fartou-me de amarguras, embriagou-me de absinto.
16 Мь-а сфэрымат динций ку петре, м-а акоперит ку ченушэ.
Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes; abaixou-me na cinza.
17 Мь-ай луат пачя ши ну май куноск феричиря.
E afastaste da paz a minha alma; esqueci-me do bem.
18 Ши ам зис: „С-а дус путеря мя де вяцэ ши ну май ам ничо нэдежде ын Домнул.”
Então disse eu: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.
19 Гындеште-Те ла неказул ши суферинца мя, ла пелин ши ла отравэ!
Lembra-te da minha aflição e do meu pranto, do absinto e do fel.
20 Кынд ышь адуче аминте суфлетул меу де еле, есте мыхнит ын мине.
Minha alma certamente disto se lembra, e se abate em mim.
21 Ятэ че май гындеск ын инима мя ши ятэ че мэ фаче сэ май траг нэдежде:
Disto me recordarei no meu coração; por isso esperarei.
22 Бунэтэциле Домнулуй ну с-ау сфыршит, ындурэриле Луй ну сунт ла капэт,
As misericórdias do Senhor são a causa de não sermos consumidos; porque as suas misericórdias não tem fim.
23 чи се ынноеск ын фиекаре диминяцэ. Ши крединчошия Та есте атыт де маре!
Novas são cada manhã; grande é a tua fidelidade.
24 „Домнул есте партя мя де моштенире”, зиче суфлетул меу, „де ачея нэдэждуеск ын Ел.”
A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.
25 Домнул есте бун ку чине нэдэждуеште ын Ел, ку суфлетул каре-Л каутэ.
Bom é o Senhor para os que se atêm a ele, para a alma que o busca.
26 Бине есте сэ аштепць ын тэчере ажуторул Домнулуй.
Bom é esperar, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.
27 Есте бине пентру ом сэ поарте ун жуг ын тинереця луй.
Bom é para o homem levar o jugo na sua mocidade.
28 Сэ стя сингур ши сэ такэ, пентру кэ Домнул и л-а пус пе грумаз;
Assentar-se-á solitário, e ficará em silêncio; porquanto Deus o pôs sobre ele.
29 сэ-шь умпле гура ку цэрынэ ши сэ ну-шь пярдэ нэдеждя;
Ponha a sua boca no pó, dizendo: Porventura haverá esperança.
30 сэ дя образул челуй че-л ловеште ши сэ се сатуре де окэрь.
Dê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.
31 Кэч Домнул ну ляпэдэ пентру тотдяуна.
Porque o Senhor não rejeitará para sempre.
32 Чи, кынд мыхнеште пе чинева, Се ындурэ ярэшь де ел дупэ ындураря Луй чя маре,
Antes, se entristeceu a alguém, compadecer-se-á dele, segundo a grandeza das suas misericórdias.
33 кэч Ел ну некэжеште ку плэчере, нич ну мыхнеште букурос пе копиий оаменилор.
Porque não aflige nem entristece aos filhos dos homens do seu coração.
34 Кынд се калкэ ын пичоаре тоць принший де рэзбой ай уней цэрь,
Para atropelar debaixo dos seus pés a todos os presos da terra.
35 кынд се калкэ дрептатя оменяскэ ын фаца Челуй Пряыналт,
Para perverter o direito do homem perante a face do altíssimo.
36 кынд есте недрептэцит ун ом ын причина луй, ну веде Домнул?
Para subverter ao homem no seu pleito; porventura não o veria o Senhor?
37 Чине а спус ши с-а ынтымплат чева фэрэ порунка Домнулуй?
Quem é aquele que diz, e assim acontece, quando o Senhor o não mande?
38 Ну ес дин гура Челуй Пряыналт рэул ши бинеле?
Porventura da boca do altíssimo não sai o mal e o bem?
39 Де че сэ се плынгэ омул кыт трэеште? Фиекаре сэ се плынгэ май бине де пэкателе луй!
De que se queixa logo o homem vivente? queixe-se cada um dos seus pecados.
40 Сэ луэм сяма ла умблетеле ноастре, сэ ле черчетэм ши сэ не ынтоарчем ла Домнул.
Esquadrinhemos os nossos caminhos, e investiguemo-los, e voltemos para o Senhor.
41 Сэ не ынэлцэм ши инимиле ку мыниле спре Думнезеу дин чер, зикынд:
Levantemos os nossos corações com as mãos a Deus nos céus, dizendo:
42 „Ам пэкэтуит, ам фост ындэрэтничь, ши ну не-ай ертат!”
Nós prevaricamos, e fomos rebeldes; por isso tu não perdoaste.
43 Ын мыния Та, Те-ай аскунс ши не-ай урмэрит, ай учис фэрэ милэ.
Cobriste-nos da tua ira, e nos perseguiste; mataste, não perdoaste.
44 Те-ай ынвэлуит ынтр-ун нор, ка сэ ну стрэбатэ ла Тине ругэчуня ноастрэ.
Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.
45 Не-ай фэкут де батжокурэ ши де окарэ принтре попоаре.
Por cisco e rejeitamento nos puseste no meio dos povos.
46 Тоць врэжмаший ноштри дескид гура ымпотрива ноастрэ.
Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.
47 Де гроазэ ши де гроапэ ам авут парте, де прэпэд ши пустиире.
Temor e cova vieram sobre nós, assolação e quebrantamento.
48 Шувоае де апэ ымь кург дин окь дин причина прэпэдулуй фийчей попорулуй меу.
Correntes de águas derramou o meu olho pelo quebrantamento da filha do meu povo.
49 Ми се топеште окюл ын лакримь некурмат ши фэрэ рэгаз,
O meu olho manou, e não cessa, porquanto não há descanço,
50 пынэ че Домнул ва приви дин чер ши ва ведя.
Até que atente e veja o Senhor desde os céus.
51 Мэ доаре окюл де плынс пентру тоате фийчеле четэций меле.
O meu olho move a minha alma, por causa de todas as filhas da minha cidade.
52 Чей че мэ урэск фэрэ темей м-ау гонит ка пе о пасэре.
Como ave me caçaram os que são meus inimigos sem causa.
53 Вояу сэ-мь нимичяскэ вяца ынтр-о гроапэ ши ау арункат ку петре ын мине.
Arrancaram a minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
54 Мь-ау нэвэлит апеле песте кап ши зичям: „Сунт пердут!”
Derramaram-se as águas sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.
55 Дар ам кемат Нумеле Тэу, Доамне, дин фундул гропий.
Invoquei o teu nome, Senhor, desde a mais profunda cova.
56 Ту мь-ай аузит гласул: „Ну-Ць аступа урекя ла суспинеле ши стригэтеле меле!”
Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
57 Ын зиуа кынд Те-ам кемат, Те-ай апропият ши ай зис: „Ну те теме!”
Tu te chegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
58 Доамне, Ту ай апэрат причина суфлетулуй меу, мь-ай рэскумпэрат вяца!
Pleiteaste, Senhor, os pleitos da minha alma, remiste a minha vida.
59 Доамне, ай вэзут апэсаря мя: фэ-мь дрептате!
Viste, Senhor, a injustiça que me fizeram; julga a minha causa.
60 Ай вэзут тоате рэзбунэриле лор, тоате унелтириле лор ымпотрива мя.
Viste toda a sua vingança, todos os seus pensamentos contra mim.
61 Доамне, ле-ай аузит окэриле, тоате унелтириле ымпотрива мя,
Ouviste o seu opróbrio, Senhor, todos os seus pensamentos contra mim,
62 кувынтэриле потривничилор мей ши плануриле пе каре ле урзяу ын фиекаре зи ымпотрива мя.
Os ditos dos que se levantam contra mim e as suas imaginações contra mim todo o dia.
63 Уйтэ-Те кынд стау ей жос сау кынд се скоалэ! Еу сунт кынтекул лор де батжокурэ.
Observa-os a eles ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.
64 Рэсплэтеште-ле, Доамне, дупэ фаптеле мынилор лор!
Rende-lhes recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.
65 Ымпетреште-ле инима ши арункэ блестемул Тэу ымпотрива лор!
Dá-lhes ancia de coração, maldição tua sobre eles.
66 Урмэреште-й, ын мыния Та, ши штерӂе-й де суб черурь, Доамне!
Na tua ira persegue-os, e desfa-los de debaixo dos céus do Senhor.
