< Плынӂериле 3 >

1 Еу сунт омул каре а вэзут суферинца суб нуяуа урӂией Луй.
Eu sou aquelle homem que viu a afflicção pela vara do seu furor.
2 Ел м-а дус, м-а мынат ын ынтунерик, ши ну ын луминэ.
A mim me guiou e levou ás trevas e não á luz.
3 Нумай ымпотрива мя Ышь ынтинде ши Ышь ынтоарче мына тоатэ зиуа.
Devéras se tornou contra mim e virou a sua mão todo o dia.
4 Мь-а прэпэдит карня ши пеля ши мь-а здробит оаселе.
Fez envelhecer a minha carne e a minha pelle, quebrantou os meus ossos.
5 А фэкут зид ымпрежурул меу ши м-а ынконжурат ку отравэ ши дурере.
Edificou contra mim, e me cercou de fel e trabalho.
6 Мэ ашазэ ын ынтунерик, ка пе чей морць пентру тотдяуна.
Assentou-me em logares tenebrosos, como os que estavam mortos ha muito.
7 М-а ынконжурат ку ун зид ка сэ ну ес; м-а пус ын ланцурь греле.
Cercou-me de sebe, e não posso sair: aggravou os meus grilhões.
8 Сэ тот стриг ши сэ тот чер ажутор, кэч Ел тот ну-мь примеште ругэчуня.
Ainda quando clamo e grito, elle exclue a minha oração.
9 Мь-а аступат каля ку петре чоплите ши мь-а стрымбат кэрэриле.
Cercou de sebe os meus caminhos com pedras lavradas, divertiu as minhas veredas.
10 Мэ пындеште ка ун урс ши ка ун леу ынтр-ун лок аскунс.
Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.
11 Мь-а абэтут кэиле ши апой с-а арункат пе мине ши м-а пустиит.
Desviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me assolado.
12 Шь-а ынкордат аркул ши м-а пус цинтэ сэӂеций Луй.
Armou o seu arco, e me poz como alvo á frecha.
13 Ын рэрункь мь-а ынфипт сэӂециле дин толба Луй.
Faz entrar nos meus rins as frechas da sua aljava.
14 Ам ажунс де рысул попорулуй меу ши тоатэ зиуа сунт пус ын кынтече де батжокурэ де ей.
Fui feito um objecto de escarneo a todo o meu povo, de canção sua todo o dia.
15 М-а сэтурат де амэрэчуне, м-а ымбэтат ку пелин.
Fartou-me de amarguras, embriagou-me de absintho.
16 Мь-а сфэрымат динций ку петре, м-а акоперит ку ченушэ.
Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes; abaixou-me na cinza.
17 Мь-ай луат пачя ши ну май куноск феричиря.
E affastaste da paz a minha alma; esqueci-me do bem.
18 Ши ам зис: „С-а дус путеря мя де вяцэ ши ну май ам ничо нэдежде ын Домнул.”
Então disse eu: Já pereceu a minha força, como tambem a minha esperança no Senhor.
19 Гындеште-Те ла неказул ши суферинца мя, ла пелин ши ла отравэ!
Lembra-te da minha afflicção e do meu pranto, do absintho e do fel.
20 Кынд ышь адуче аминте суфлетул меу де еле, есте мыхнит ын мине.
Minha alma certamente d'isto se lembra, e se abate em mim.
21 Ятэ че май гындеск ын инима мя ши ятэ че мэ фаче сэ май траг нэдежде:
D'isto me recordarei no meu coração; por isso esperarei.
22 Бунэтэциле Домнулуй ну с-ау сфыршит, ындурэриле Луй ну сунт ла капэт,
As misericordias do Senhor são a causa de não sermos consumidos; porque as suas misericordias não teem fim.
23 чи се ынноеск ын фиекаре диминяцэ. Ши крединчошия Та есте атыт де маре!
Novas são cada manhã; grande é a tua fidelidade.
24 „Домнул есте партя мя де моштенире”, зиче суфлетул меу, „де ачея нэдэждуеск ын Ел.”
A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei n'elle.
25 Домнул есте бун ку чине нэдэждуеште ын Ел, ку суфлетул каре-Л каутэ.
Bom é o Senhor para os que se ateem a elle, para a alma que o busca.
26 Бине есте сэ аштепць ын тэчере ажуторул Домнулуй.
Bom é esperar, e aguardar em silencio a salvação do Senhor.
27 Есте бине пентру ом сэ поарте ун жуг ын тинереця луй.
Bom é para o homem levar o jugo na sua mocidade.
28 Сэ стя сингур ши сэ такэ, пентру кэ Домнул и л-а пус пе грумаз;
Assentar-se-ha solitario, e ficará em silencio; porquanto Deus o poz sobre elle.
29 сэ-шь умпле гура ку цэрынэ ши сэ ну-шь пярдэ нэдеждя;
Ponha a sua bocca no pó, dizendo: Porventura haverá esperança.
30 сэ дя образул челуй че-л ловеште ши сэ се сатуре де окэрь.
Dê a sua face ao que o fere; farte-se de affronta.
31 Кэч Домнул ну ляпэдэ пентру тотдяуна.
Porque o Senhor não rejeitará para sempre.
32 Чи, кынд мыхнеште пе чинева, Се ындурэ ярэшь де ел дупэ ындураря Луй чя маре,
Antes, se entristeceu a alguem, compadecer-se-ha d'elle, segundo a grandeza das suas misericordias.
33 кэч Ел ну некэжеште ку плэчере, нич ну мыхнеште букурос пе копиий оаменилор.
Porque não afflige nem entristece aos filhos dos homens do seu coração.
34 Кынд се калкэ ын пичоаре тоць принший де рэзбой ай уней цэрь,
Para atropellar debaixo dos seus pés a todos os presos da terra.
35 кынд се калкэ дрептатя оменяскэ ын фаца Челуй Пряыналт,
Para perverter o direito do homem perante a face do Altissimo.
36 кынд есте недрептэцит ун ом ын причина луй, ну веде Домнул?
Para subverter ao homem no seu pleito; porventura não o veria o Senhor?
37 Чине а спус ши с-а ынтымплат чева фэрэ порунка Домнулуй?
Quem é aquelle que diz, e assim acontece, quando o Senhor o não mande?
38 Ну ес дин гура Челуй Пряыналт рэул ши бинеле?
Porventura da bocca do Altissimo não sae o mal e o bem?
39 Де че сэ се плынгэ омул кыт трэеште? Фиекаре сэ се плынгэ май бине де пэкателе луй!
De que se queixa logo o homem vivente? queixe-se cada um dos seus peccados.
40 Сэ луэм сяма ла умблетеле ноастре, сэ ле черчетэм ши сэ не ынтоарчем ла Домнул.
Esquadrinhemos os nossos caminhos, e investiguemol-os, e voltemos para o Senhor.
41 Сэ не ынэлцэм ши инимиле ку мыниле спре Думнезеу дин чер, зикынд:
Levantemos os nossos corações com as mãos a Deus nos céus, dizendo:
42 „Ам пэкэтуит, ам фост ындэрэтничь, ши ну не-ай ертат!”
Nós prevaricámos, e fomos rebeldes; por isso tu não perdoaste.
43 Ын мыния Та, Те-ай аскунс ши не-ай урмэрит, ай учис фэрэ милэ.
Cobriste-nos da tua ira, e nos perseguiste; mataste, não perdoaste.
44 Те-ай ынвэлуит ынтр-ун нор, ка сэ ну стрэбатэ ла Тине ругэчуня ноастрэ.
Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.
45 Не-ай фэкут де батжокурэ ши де окарэ принтре попоаре.
Por cisco e rejeitamento nos pozeste no meio dos povos.
46 Тоць врэжмаший ноштри дескид гура ымпотрива ноастрэ.
Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua bocca.
47 Де гроазэ ши де гроапэ ам авут парте, де прэпэд ши пустиире.
Temor e cova vieram sobre nós, assolação e quebrantamento.
48 Шувоае де апэ ымь кург дин окь дин причина прэпэдулуй фийчей попорулуй меу.
Correntes de aguas derramou o meu olho pelo quebrantamento da filha do meu povo.
49 Ми се топеште окюл ын лакримь некурмат ши фэрэ рэгаз,
O meu olho manou, e não cessa, porquanto não ha descanço,
50 пынэ че Домнул ва приви дин чер ши ва ведя.
Até que attente e veja o Senhor desde os céus.
51 Мэ доаре окюл де плынс пентру тоате фийчеле четэций меле.
O meu olho move a minha alma, por causa de todas as filhas da minha cidade.
52 Чей че мэ урэск фэрэ темей м-ау гонит ка пе о пасэре.
Como ave me caçaram os que são meus inimigos sem causa.
53 Вояу сэ-мь нимичяскэ вяца ынтр-о гроапэ ши ау арункат ку петре ын мине.
Arrancaram a minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
54 Мь-ау нэвэлит апеле песте кап ши зичям: „Сунт пердут!”
Derramaram-se as aguas sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.
55 Дар ам кемат Нумеле Тэу, Доамне, дин фундул гропий.
Invoquei o teu nome, Senhor, desde a mais profunda cova.
56 Ту мь-ай аузит гласул: „Ну-Ць аступа урекя ла суспинеле ши стригэтеле меле!”
Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
57 Ын зиуа кынд Те-ам кемат, Те-ай апропият ши ай зис: „Ну те теме!”
Tu te chegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
58 Доамне, Ту ай апэрат причина суфлетулуй меу, мь-ай рэскумпэрат вяца!
Pleiteaste, Senhor, os pleitos da minha alma, remiste a minha vida.
59 Доамне, ай вэзут апэсаря мя: фэ-мь дрептате!
Viste, Senhor, a injustiça que me fizeram; julga a minha causa.
60 Ай вэзут тоате рэзбунэриле лор, тоате унелтириле лор ымпотрива мя.
Viste toda a sua vingança, todos os seus pensamentos contra mim.
61 Доамне, ле-ай аузит окэриле, тоате унелтириле ымпотрива мя,
Ouviste o seu opprobrio, Senhor, todos os seus pensamentos contra mim,
62 кувынтэриле потривничилор мей ши плануриле пе каре ле урзяу ын фиекаре зи ымпотрива мя.
Os ditos dos que se levantam contra mim e as suas imaginações contra mim todo o dia.
63 Уйтэ-Те кынд стау ей жос сау кынд се скоалэ! Еу сунт кынтекул лор де батжокурэ.
Observa-os a elles ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.
64 Рэсплэтеште-ле, Доамне, дупэ фаптеле мынилор лор!
Rende-lhes recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.
65 Ымпетреште-ле инима ши арункэ блестемул Тэу ымпотрива лор!
Dá-lhes ancia de coração, maldição tua sobre elles.
66 Урмэреште-й, ын мыния Та, ши штерӂе-й де суб черурь, Доамне!
Na tua ira persegue-os, e desfal-os de debaixo dos céus do Senhor.

< Плынӂериле 3 >