Плынӂериле 3
1 Еу сунт омул каре а вэзут суферинца суб нуяуа урӂией Луй.
Minä olen se mies, joka olen kurjuutta nähnyt hänen vihastuksensa vitsan alla.
2 Ел м-а дус, м-а мынат ын ынтунерик, ши ну ын луминэ.
Minut hän on johdattanut ja kuljettanut pimeyteen eikä valkeuteen.
3 Нумай ымпотрива мя Ышь ынтинде ши Ышь ынтоарче мына тоатэ зиуа.
Juuri minua vastaan hän kääntää kätensä, yhäti, kaiken päivää.
4 Мь-а прэпэдит карня ши пеля ши мь-а здробит оаселе.
Hän on kalvanut minun lihani ja nahkani, musertanut minun luuni.
5 А фэкут зид ымпрежурул меу ши м-а ынконжурат ку отравэ ши дурере.
Hän on rakentanut varustukset minua vastaan ja piirittänyt minut myrkyllä ja vaivalla.
6 Мэ ашазэ ын ынтунерик, ка пе чей морць пентру тотдяуна.
Hän on pannut minut asumaan pimeydessä niinkuin ikiaikojen kuolleet.
7 М-а ынконжурат ку ун зид ка сэ ну ес; м-а пус ын ланцурь греле.
Hän on tehnyt muurin minun ympärilleni, niin etten pääse ulos, on pannut minut raskaisiin vaskikahleisiin.
8 Сэ тот стриг ши сэ тот чер ажутор, кэч Ел тот ну-мь примеште ругэчуня.
Vaikka minä huudan ja parun, hän vaientaa minun rukoukseni.
9 Мь-а аступат каля ку петре чоплите ши мь-а стрымбат кэрэриле.
Hakatuista kivistä hän on tehnyt minun teilleni muurin, on mutkistanut minun polkuni.
10 Мэ пындеште ка ун урс ши ка ун леу ынтр-ун лок аскунс.
Vaaniva karhu on hän minulle, piilossa väijyvä leijona.
11 Мь-а абэтут кэиле ши апой с-а арункат пе мине ши м-а пустиит.
Hän on vienyt harhaan minun tieni ja repinyt minut kappaleiksi, hän on minut autioksi tehnyt.
12 Шь-а ынкордат аркул ши м-а пус цинтэ сэӂеций Луй.
Hän on jännittänyt jousensa ja asettanut minut nuoltensa maalitauluksi.
13 Ын рэрункь мь-а ынфипт сэӂециле дин толба Луй.
Hän on ampunut munuaisiini nuolet, viinensä lapset.
14 Ам ажунс де рысул попорулуй меу ши тоатэ зиуа сунт пус ын кынтече де батжокурэ де ей.
Minä olen joutunut koko kansani nauruksi, heidän jokapäiväiseksi pilkkalauluksensa.
15 М-а сэтурат де амэрэчуне, м-а ымбэтат ку пелин.
Hän on ravinnut minua katkeruudella, juottanut minua koiruoholla.
16 Мь-а сфэрымат динций ку петре, м-а акоперит ку ченушэ.
Hän on purettanut minulla hampaat rikki soraan, painanut minut alas tomuun.
17 Мь-ай луат пачя ши ну май куноск феричиря.
Sinä olet syössyt minun sieluni ulos, rauhasta pois, minä olen unhottanut onnen.
18 Ши ам зис: „С-а дус путеря мя де вяцэ ши ну май ам ничо нэдежде ын Домнул.”
Ja minä sanon: mennyt on minulta kunnia ja Herran odotus.
19 Гындеште-Те ла неказул ши суферинца мя, ла пелин ши ла отравэ!
Muista minun kurjuuttani ja kodittomuuttani, koiruohoa ja myrkkyä.
20 Кынд ышь адуче аминте суфлетул меу де еле, есте мыхнит ын мине.
Sinä kyllä muistat sen, että minun sieluni on alaspainettu.
21 Ятэ че май гындеск ын инима мя ши ятэ че мэ фаче сэ май траг нэдежде:
Tämän minä painan sydämeeni, sentähden minä toivon.
22 Бунэтэциле Домнулуй ну с-ау сфыршит, ындурэриле Луй ну сунт ла капэт,
Herran armoa on, ettemme ole aivan hävinneet, sillä hänen laupeutensa ei ole loppunut:
23 чи се ынноеск ын фиекаре диминяцэ. Ши крединчошия Та есте атыт де маре!
se on joka aamu uusi, ja suuri on hänen uskollisuutensa.
24 „Домнул есте партя мя де моштенире”, зиче суфлетул меу, „де ачея нэдэждуеск ын Ел.”
Minun osani on Herra, sanoo minun sieluni; sentähden minä panen toivoni häneen.
25 Домнул есте бун ку чине нэдэждуеште ын Ел, ку суфлетул каре-Л каутэ.
Hyvä on Herra häntä odottaville, sille sielulle, joka häntä etsii.
26 Бине есте сэ аштепць ын тэчере ажуторул Домнулуй.
Hyvä on hiljaisuudessa toivoa Herran apua.
27 Есте бине пентру ом сэ поарте ун жуг ын тинереця луй.
Hyvä on miehelle, että hän kantaa iestä nuoruudessaan.
28 Сэ стя сингур ши сэ такэ, пентру кэ Домнул и л-а пус пе грумаз;
Istukoon hän yksin ja hiljaa, kun Herra on sen hänen päällensä pannut.
29 сэ-шь умпле гура ку цэрынэ ши сэ ну-шь пярдэ нэдеждя;
Laskekoon suunsa tomuun-ehkä on vielä toivoa.
30 сэ дя образул челуй че-л ловеште ши сэ се сатуре де окэрь.
Ojentakoon hän posken sille, joka häntä lyö, saakoon kyllälti häväistystä.
31 Кэч Домнул ну ляпэдэ пентру тотдяуна.
Sillä ei Herra hylkää iankaikkisesti;
32 Чи, кынд мыхнеште пе чинева, Се ындурэ ярэшь де ел дупэ ындураря Луй чя маре,
vaan jos hän on murheelliseksi saattanut, hän osoittaa laupeutta suuressa armossansa.
33 кэч Ел ну некэжеште ку плэчере, нич ну мыхнеште букурос пе копиий оаменилор.
Sillä ei hän sydämensä halusta vaivaa eikä murehduta ihmislapsia.
34 Кынд се калкэ ын пичоаре тоць принший де рэзбой ай уней цэрь,
Kun jalkojen alle poljetaan kaikki vangit maassa,
35 кынд се калкэ дрептатя оменяскэ ын фаца Челуй Пряыналт,
kun väännetään miehen oikeutta Korkeimman kasvojen edessä,
36 кынд есте недрептэцит ун ом ын причина луй, ну веде Домнул?
kun ihmiselle tehdään vääryyttä hänen riita-asiassaan-eikö Herra sitä näkisi?
37 Чине а спус ши с-а ынтымплат чева фэрэ порунка Домнулуй?
Onko kukaan sanonut, ja se on tapahtunut, jos ei Herra ole käskenyt?
38 Ну ес дин гура Челуй Пряыналт рэул ши бинеле?
Eikö lähde Korkeimman suusta paha ja hyvä?
39 Де че сэ се плынгэ омул кыт трэеште? Фиекаре сэ се плынгэ май бине де пэкателе луй!
Miksi tuskittelee ihminen eläessään, mies syntiensä palkkaa?
40 Сэ луэм сяма ла умблетеле ноастре, сэ ле черчетэм ши сэ не ынтоарчем ла Домнул.
Koetelkaamme teitämme, tutkikaamme niitä ja palatkaamme Herran tykö.
41 Сэ не ынэлцэм ши инимиле ку мыниле спре Думнезеу дин чер, зикынд:
Kohottakaamme sydämemme ynnä kätemme Jumalan puoleen, joka on taivaassa.
42 „Ам пэкэтуит, ам фост ындэрэтничь, ши ну не-ай ертат!”
Me olemme luopuneet pois ja olleet kapinalliset; sinä et ole antanut anteeksi,
43 Ын мыния Та, Те-ай аскунс ши не-ай урмэрит, ай учис фэрэ милэ.
olet peittänyt itsesi vihassasi, ajanut meitä takaa, surmannut säälimättä;
44 Те-ай ынвэлуит ынтр-ун нор, ка сэ ну стрэбатэ ла Тине ругэчуня ноастрэ.
olet peittänyt itsesi pilvellä, niin ettei rukous pääse lävitse.
45 Не-ай фэкут де батжокурэ ши де окарэ принтре попоаре.
Tunkioksi ja hylyksi sinä olet meidät tehnyt kansojen seassa.
46 Тоць врэжмаший ноштри дескид гура ымпотрива ноастрэ.
Suut ammollaan meitä vastaan ovat kaikki meidän vihamiehemme.
47 Де гроазэ ши де гроапэ ам авут парте, де прэпэд ши пустиире.
Osaksemme on tullut kauhu ja kuoppa, turmio ja sortuminen.
48 Шувоае де апэ ымь кург дин окь дин причина прэпэдулуй фийчей попорулуй меу.
Vesipurot juoksevat minun silmistäni tyttären, minun kansani, sortumisen tähden.
49 Ми се топеште окюл ын лакримь некурмат ши фэрэ рэгаз,
Minun silmäni vuotaa lakkaamatta, hellittämättä
50 пынэ че Домнул ва приви дин чер ши ва ведя.
siihen asti, kunnes katsoo, kunnes näkee Herra taivaasta.
51 Мэ доаре окюл де плынс пентру тоате фийчеле четэций меле.
Silmäni tuottaa tuskaa minun sielulleni kaikkien minun kaupunkini tyttärien tähden.
52 Чей че мэ урэск фэрэ темей м-ау гонит ка пе о пасэре.
Kiihkeästi pyydystivät minua kuin lintua ne, jotka syyttä ovat vihamiehiäni.
53 Вояу сэ-мь нимичяскэ вяца ынтр-о гроапэ ши ау арункат ку петре ын мине.
He sulkivat kuoppaan minun elämäni ja heittivät päälleni kiviä.
54 Мь-ау нэвэлит апеле песте кап ши зичям: „Сунт пердут!”
Vedet tulvivat minun pääni ylitse; minä sanoin: olen hukassa.
55 Дар ам кемат Нумеле Тэу, Доамне, дин фундул гропий.
Minä huusin sinun nimeäsi, Herra, kuopan syvyydestä.
56 Ту мь-ай аузит гласул: „Ну-Ць аступа урекя ла суспинеле ши стригэтеле меле!”
Sinä kuulit minun huutoni: "Älä peitä korvaasi minun avunhuudoltani, että saisin hengähtää".
57 Ын зиуа кынд Те-ам кемат, Те-ай апропият ши ай зис: „Ну те теме!”
Sinä olit läsnä silloin, kun minä sinua huusin; sinä sanoit: "Älä pelkää".
58 Доамне, Ту ай апэрат причина суфлетулуй меу, мь-ай рэскумпэрат вяца!
Sinä, Herra, ajoit minun riita-asiani, lunastit minun henkeni.
59 Доамне, ай вэзут апэсаря мя: фэ-мь дрептате!
Olethan nähnyt, Herra, minun kärsimäni sorron: hanki minulle oikeus.
60 Ай вэзут тоате рэзбунэриле лор, тоате унелтириле лор ымпотрива мя.
Olethan nähnyt kaiken heidän kostonhimonsa, kaikki heidän juonensa minua vastaan.
61 Доамне, ле-ай аузит окэриле, тоате унелтириле ымпотрива мя,
Sinä olet kuullut heidän häväistyksensä, Herra, kaikki heidän juonensa minua vastaan.
62 кувынтэриле потривничилор мей ши плануриле пе каре ле урзяу ын фиекаре зи ымпотрива мя.
Minun vastustajaini huulet ja heidän aikeensa ovat minua vastaan kaiken päivää.
63 Уйтэ-Те кынд стау ей жос сау кынд се скоалэ! Еу сунт кынтекул лор де батжокурэ.
Istuivatpa he tai nousivat, katso: minä olen heillä pilkkalauluna.
64 Рэсплэтеште-ле, Доамне, дупэ фаптеле мынилор лор!
Kosta heille, Herra, heidän kättensä teot.
65 Ымпетреште-ле инима ши арункэ блестемул Тэу ымпотрива лор!
Paaduta heidän sydämensä, kohdatkoon heitä sinun kirouksesi.
66 Урмэреште-й, ын мыния Та, ши штерӂе-й де суб черурь, Доамне!
Aja heitä takaa vihassasi ja hävitä heidät Herran taivaan alta.
