Плынӂериле 3
1 Еу сунт омул каре а вэзут суферинца суб нуяуа урӂией Луй.
Minä olen mies, jonka viheliäisyyttä nähdä täytyy hänen hirmuisuutensa vitsan kautta.
2 Ел м-а дус, м-а мынат ын ынтунерик, ши ну ын луминэ.
Hän johdatti minua ja vei pimeyteen ja ei valkeuteen.
3 Нумай ымпотрива мя Ышь ынтинде ши Ышь ынтоарче мына тоатэ зиуа.
Hän on kätensä kääntänyt minua vastaan, ja toimittaa toisin aina minun kanssani.
4 Мь-а прэпэдит карня ши пеля ши мь-а здробит оаселе.
Hän on tehnyt lihani ja nahkani vanhaksi, ja luuni musertanut.
5 А фэкут зид ымпрежурул меу ши м-а ынконжурат ку отравэ ши дурере.
Hän rakensi minua vastaan, ja sapella ja vaivalla hän minua kääri.
6 Мэ ашазэ ын ынтунерик, ка пе чей морць пентру тотдяуна.
Hän on minut pannut pimeyteen, niinkuin aikaa kuolleet.
7 М-а ынконжурат ку ун зид ка сэ ну ес; м-а пус ын ланцурь греле.
Hän on minut muurannut sisälle, etten minä pääse ulos, ja minut kovaan jalkapuuhun pannut.
8 Сэ тот стриг ши сэ тот чер ажутор, кэч Ел тот ну-мь примеште ругэчуня.
Ja vaikka minä huudan ja parun, niin hän kuitenkin korvansa tukitsee minun rukouksestani.
9 Мь-а аступат каля ку петре чоплите ши мь-а стрымбат кэрэриле.
Hän on muurannut tieni kiinni vuojonkivillä, ja polkuni sulkenut.
10 Мэ пындеште ка ун урс ши ка ун леу ынтр-ун лок аскунс.
Hän on väijynyt minua niinkuin karhu, niinkuin jalopeura salaisuudessa.
11 Мь-а абэтут кэиле ши апой с-а арункат пе мине ши м-а пустиит.
Hän on minun antanut tieltä eksyä, ja minut repinyt säpäleiksi, ja minut autioksi tehnyt.
12 Шь-а ынкордат аркул ши м-а пус цинтэ сэӂеций Луй.
Hän on joutsensa jännittänyt, ja asettanut minun nuolella tarkoitettavaksi.
13 Ын рэрункь мь-а ынфипт сэӂециле дин толба Луй.
Hän ampui minun munaskuihini viinensä nuolet.
14 Ам ажунс де рысул попорулуй меу ши тоатэ зиуа сунт пус ын кынтече де батжокурэ де ей.
Minä olen kaiken minun kansani nauru, ja heidän jokapäiväinen virtensä.
15 М-а сэтурат де амэрэчуне, м-а ымбэтат ку пелин.
Hän on haikeudella minut ravinnut, ja koiruoholla juovuttanut.
16 Мь-а сфэрымат динций ку петре, м-а акоперит ку ченушэ.
Hän on hampaani somerolla rikki musertanut, hän kieritti minun tuhassa.
17 Мь-ай луат пачя ши ну май куноск феричиря.
Minun sieluni on ajettu pois rauhasta, minun täytyy hyvän unohtaa.
18 Ши ам зис: „С-а дус путеря мя де вяцэ ши ну май ам ничо нэдежде ын Домнул.”
Minä sanoin: minun voimani ja minun toivoni Herran päälle on kadonnut.
19 Гындеште-Те ла неказул ши суферинца мя, ла пелин ши ла отравэ!
Muista siis, kuinka minä niin raadollinen ja hyljätty, koiruoholla ja sapella juotettu olen.
20 Кынд ышь адуче аминте суфлетул меу де еле, есте мыхнит ын мине.
Minun sieluni sen kyllä muistaa, ja sitä itsellensä tutkistelee.
21 Ятэ че май гындеск ын инима мя ши ятэ че мэ фаче сэ май траг нэдежде:
Minä panen sen sydämeeni; sentähden minä vielä nyt toivon.
22 Бунэтэциле Домнулуй ну с-ау сфыршит, ындурэриле Луй ну сунт ла капэт,
Herran laupiudesta se on, ettemme ratki hukkuneet; ei hänen laupiutensa vielä loppunut.
23 чи се ынноеск ын фиекаре диминяцэ. Ши крединчошия Та есте атыт де маре!
Vaan joka huomen se on uusi, ja sinun uskollisuutes on suuri.
24 „Домнул есте партя мя де моштенире”, зиче суфлетул меу, „де ачея нэдэждуеск ын Ел.”
Herra on minun osani, sanoo minun sieluni; sentähden tahdon minä häneen toivoa.
25 Домнул есте бун ку чине нэдэждуеште ын Ел, ку суфлетул каре-Л каутэ.
Herra on hyvä niille, jotka häneen toivovat, ja niille sieluille, jotka häntä kysyvät.
26 Бине есте сэ аштепць ын тэчере ажуторул Домнулуй.
Hyvä on olla kärsivällisenä ja Herralta apua toivoa.
27 Есте бине пентру ом сэ поарте ун жуг ын тинереця луй.
Hyvä on ihmiselle ijestä kantaa nuoruudessansa;
28 Сэ стя сингур ши сэ такэ, пентру кэ Домнул и л-а пус пе грумаз;
Että hän istuu yksinänsä, on vaiti, kuin jotakin hänen päällensä tulee,
29 сэ-шь умпле гура ку цэрынэ ши сэ ну-шь пярдэ нэдеждя;
Ja panee suunsa tomuun, ja odottaa toivoa,
30 сэ дя образул челуй че-л ловеште ши сэ се сатуре де окэрь.
Ja antaa löydä poskillensa, ja paljon pilkkaa kärsii.
31 Кэч Домнул ну ляпэдэ пентру тотдяуна.
Sillä ei Herra syökse pois ijankaikkisesti.
32 Чи, кынд мыхнеште пе чинева, Се ындурэ ярэшь де ел дупэ ындураря Луй чя маре,
Vaan hän saattaa murheelliseksi, ja taas armahtaa suuresta laupiudestansa.
33 кэч Ел ну некэжеште ку плэчере, нич ну мыхнеште букурос пе копиий оаменилор.
Sillä ei hän sydämestänsä ihmisiä kurita eikä murheesen saata,
34 Кынд се калкэ ын пичоаре тоць принший де рэзбой ай уней цэрь,
Niinkuin hän tahtois raadolliset maan päällä ratki jalkainsa alla polkea,
35 кынд се калкэ дрептатя оменяскэ ын фаца Челуй Пряыналт,
Ja antais jonkun miehen oikeuden Ylimmäisen edessä tulla käännetyksi pois,
36 кынд есте недрептэцит ун ом ын причина луй, ну веде Домнул?
Ja ihmistä väärin tuomita asiassansa, niinkuin ei Herra sitä näkisikään.
37 Чине а спус ши с-а ынтымплат чева фэрэ порунка Домнулуй?
Kuka tohtii siis sanoa: senkaltaiset tapahtuvat ilman Herran käskyä?
38 Ну ес дин гура Челуй Пряыналт рэул ши бинеле?
Eikö paha ja hyvä tule Korkeimman suusta?
39 Де че сэ се плынгэ омул кыт трэеште? Фиекаре сэ се плынгэ май бине де пэкателе луй!
Miksi siis ihmiset nurisevat eläissänsä? Jokainen nuriskaan syntejänsä vastaan.
40 Сэ луэм сяма ла умблетеле ноастре, сэ ле черчетэм ши сэ не ынтоарчем ла Домнул.
Tutkistelkaamme ja etsikäämme meidän menoamme, ja palatkaamme Herran tykö.
41 Сэ не ынэлцэм ши инимиле ку мыниле спре Думнезеу дин чер, зикынд:
Nostakaamme meidän sydämemme ja kätemme taivaasen päin, Jumalan tykö.
42 „Ам пэкэтуит, ам фост ындэрэтничь, ши ну не-ай ертат!”
Me, me olemme syntiä tehneet ja kovakorvaiset olleet; (sentähden) et sinä säästänytkään.
43 Ын мыния Та, Те-ай аскунс ши не-ай урмэрит, ай учис фэрэ милэ.
Vaan sinä olet vihalla meitä peittänyt ja vainonnut, ja armottomasti surmannut.
44 Те-ай ынвэлуит ынтр-ун нор, ка сэ ну стрэбатэ ла Тине ругэчуня ноастрэ.
Sinä verhoitit itses pilvellä, ettei rukous päässyt sen lävitse.
45 Не-ай фэкут де батжокурэ ши де окарэ принтре попоаре.
Sinä olet meitä tunkioksi ja saastaisuudeksi kansain seassa tehnyt.
46 Тоць врэжмаший ноштри дескид гура ымпотрива ноастрэ.
Kaikki meidän vihollisemme ovat suutansa ammottaneet meitä vastaan.
47 Де гроазэ ши де гроапэ ам авут парте, де прэпэд ши пустиире.
Me painetaan alas ja rangaistaan pelvolla ja ahdistuksella.
48 Шувоае де апэ ымь кург дин окь дин причина прэпэдулуй фийчей попорулуй меу.
Minun silmäni vuotavat vesi-ojia minun kansani tyttären surkeuden tähden.
49 Ми се топеште окюл ын лакримь некурмат ши фэрэ рэгаз,
Minun silmäni vuotavat ja ei taida lakata; ei he asetu,
50 пынэ че Домнул ва приви дин чер ши ва ведя.
Siihenasti että Herra katsoo taivaasta alas ja näkee.
51 Мэ доаре окюл де плынс пентру тоате фийчеле четэций меле.
Minun silmäni kuluttaa minulta elämäni kaikkein minun kaupunkini tytärten tähden.
52 Чей че мэ урэск фэрэ темей м-ау гонит ка пе о пасэре.
Minun viholliseni ovat minua kovin ajaneet takaa, niinkuin lintua ilman syytä.
53 Вояу сэ-мь нимичяскэ вяца ынтр-о гроапэ ши ау арункат ку петре ын мине.
He ovat minun elämäni kuoppaan salvanneet, ja heittäneet kiven minun päälleni.
54 Мь-ау нэвэлит апеле песте кап ши зичям: „Сунт пердут!”
Ovat myös vedet minun pääni ylitse käyneet; niin minä sanoin: nyt minä ratki hukassa olen.
55 Дар ам кемат Нумеле Тэу, Доамне, дин фундул гропий.
Minä huusin avukseni sinun nimeäs, Herra, alhaalta kuopasta;
56 Ту мь-ай аузит гласул: „Ну-Ць аступа урекя ла суспинеле ши стригэтеле меле!”
Ja sinä kuulit minun ääneni, älä korvias kätke minun huokauksestani ja huudostani.
57 Ын зиуа кынд Те-ам кемат, Те-ай апропият ши ай зис: „Ну те теме!”
Sinä lähenet kuin minä sinua huudan, ja sanot: älä pelkää.
58 Доамне, Ту ай апэрат причина суфлетулуй меу, мь-ай рэскумпэрат вяца!
Sinä, Herra, ratkaiset minun sieluni asian, ja lunastat minun henkeni.
59 Доамне, ай вэзут апэсаря мя: фэ-мь дрептате!
Herra katso, kuinka minulle niin vääryyttä tehdään, ja tuomitse minun oikeuteni.
60 Ай вэзут тоате рэзбунэриле лор, тоате унелтириле лор ымпотрива мя.
Sinä näet kaikki heidän kostonsa ja kaikki heidän ajatuksensa minusta.
61 Доамне, ле-ай аузит окэриле, тоате унелтириле ымпотрива мя,
Herra, sinä kuulet heidän pilkkansa ja kaikki heidän ajatuksensa minua vastaan,
62 кувынтэриле потривничилор мей ши плануриле пе каре ле урзяу ын фиекаре зи ымпотрива мя.
Minun vainollisteni huulet ja heidän neuvonsa minua vastaan yli päivää.
63 Уйтэ-Те кынд стау ей жос сау кынд се скоалэ! Еу сунт кынтекул лор де батжокурэ.
Katso, kuin he istuvat eli nousevat, niin he minusta virsiä laulavat.
64 Рэсплэтеште-ле, Доамне, дупэ фаптеле мынилор лор!
Kosta heille, Herra, niinkuin he ansainneet ovat, heidän kättensä töiden jälkeen.
65 Ымпетреште-ле инима ши арункэ блестемул Тэу ымпотрива лор!
Anna heidän sydämensä vavista ja sinun kiroustas tuta.
66 Урмэреште-й, ын мыния Та, ши штерӂе-й де суб черурь, Доамне!
Vainoo heitä hirmuisuudella, ja hukuta heitä Herran taivaan alta.
