Жудекэторий 20
1 Тоць копиий луй Исраел ау ешит де ла Дан пынэ ла Беер-Шеба ши цара Галаадулуй ши адунаря с-а стрынс ка ун сингур ом ынаинтя Домнулуй ла Мицпа.
Da zogen die Kinder Israel aus und versammelten sich zuhauf wie ein Mann, von Dan bis gen Beer-Seba und vom Lande Gilead zu dem HERRN gen Mizpa;
2 Кэпетенииле ынтрегулуй попор, тоате семинцииле луй Исраел, ау венит ын адунаря попорулуй луй Думнезеу: ерау патру суте де мий де оамень педештри, каре скотяу сабия.
und traten zuhauf die Obersten des ganzen Volks aller Stämme Israels in der Gemeinde Gottes, vierhundertausend Mann zu Fuß, die das Schwert auszogen.
3 Ши фиий луй Бениамин ау аузит кэ се суисерэ копиий луй Исраел ла Мицпа. Копиий луй Исраел ау зис: „Спунець кум с-а ынтымплат ачастэ нелеӂюире?”
Aber die Kinder Benjamin hörten, daß die Kinder Israel hinauf gen Mizpa gezogen waren. Und die Kinder Israel sprachen: Sagt, wie ist das Übel zugegangen?
4 Атунч, левитул, бэрбатул фемеий каре фусесе учисэ, а луат кувынтул ши а зис: „Ажунсесем ымпреунэ ку циитоаря мя ла Гибея луй Бениамин ка сэ рэмынем песте ноапте аколо.
Da antwortete der Levit, des Weibes Mann, die erwürgt war, und sprach: Ich kam gen Gibea in Benjamin mit meinem Kebsweibe, über Nacht dazubleiben.
5 Локуиторий дин Гибея с-ау скулат ымпотрива мя ши ау ынконжурат ноаптя каса ын каре ерам. Авяу де гынд сэ мэ омоаре, ау силуит пе циитоаря мя, пынэ кынд а мурит.
Da machten sich wider mich auf die Bürger zu Gibea und umgaben mich im Hause des Nachts und gedachten, mich zu erwürgen; und haben mein Kebsweib geschändet, daß sie gestorben ist.
6 Мь-ам луат циитоаря ши ам тэят-о ын букэць, пе каре ле-ам тримис ын тот цинутул моштенирий луй Исраел, кэч ау сэвыршит о нелеӂюире ши о мишелие ын Исраел.
Da faßte ich mein Kebsweib und zerstückte es und sandte es in alle Felder des Erbes Israels; denn sie haben einen Mutwillen und eine Torheit getan in Israel.
7 Ятэ-вэ пе тоць, копий ай луй Исраел, сфэтуици-вэ ши луаць о хотэрыре аич!”
Siehe, da seid ihr Kinder Israel alle; schafft euch Rat und tut hierzu!
8 Тот попорул с-а скулат ка ун сингур ом ши а зис: „Ничунул дин ной сэ ну се дукэ ын кортул луй ши нимень сэ ну се ынтоаркэ акасэ.
Da machte sich alles Volk auf wie ein Mann und sprach: Es soll niemand in seine Hütte gehen noch in sein Haus kehren;
9 Ятэ акум че вом фаче четэций Гибея: сэ мерӂем ымпотрива ей дупэ кум вом еши ла сорць.
sondern das wollen wir jetzt tun wider Gibea:
10 Сэ луэм дин тоате семинцииле луй Исраел зече оамень дин о сутэ, о сутэ динтр-о мие ши о мие дин зече мий; ей сэ се дукэ сэ кауте меринде пентру попор, пентру ка, ла ынтоарчеря лор, сэ фачем четэций Гибея дин Бениамин потривит ку тоатэ мишелия пе каре а фэкут-о еа ын Исраел.”
laßt uns losen und nehmen zehn Mann von hundert, und hundert von tausend, und tausend von zehntausend aus allen Stämmen Israels, daß sie Speise nehmen für das Volk, daß es komme und tue mit Gibea-Benjamin nach all seiner Torheit, die es in Israel getan hat.
11 Астфел, тоць бэрбаций луй Исраел с-ау стрынс ымпотрива четэций, униць ка ун сингур ом.
Also versammelten sich zu der Stadt alle Männer Israels, wie ein Mann verbunden.
12 Семинцииле луй Исраел ау тримис ниште оамень ын тоате фамилииле луй Бениамин, ка сэ-й спунэ: „Че ынсямнэ нелеӂюиря ачаста каре с-а фэкут ынтре вой?
Und die Stämme Israels sandten Männer zu allen Geschlechtern Benjamins und ließen ihnen sagen: Was ist das für eine Bosheit, die bei euch geschehen ist?
13 Скоатець афарэ акум пе оамений ачея стрикаць дин Гибея ка сэ-й оморым ши сэ курэцэм рэул дин мижлокул луй Исраел.” Дар бениамиций н-ау врут сэ аскулте гласул фрацилор лор, копиий луй Исраел.
So gebt nun her die Männer, die bösen Buben zu Gibea, daß wir sie töten und das Übel aus Israel tun! Aber die Kinder Benjamin wollten nicht gehorchen der Stimme ihrer Brüder, der Kinder Israel;
14 Бениамиций ау ешит дин четэциле лор ши с-ау стрынс ла Гибея ка сэ лупте ымпотрива копиилор луй Исраел.
sondern versammelten sich aus den Städten gen Gibea, auszuziehen in den Streit wider die Kinder Israel.
15 Нумэрул бениамицилор ешиць ын зиуа ачея дин четэць а фост де доуэзечь ши шасе де мий де оамень каре скотяу сабия, фэрэ сэ се май сокотяскэ ши локуиторий дин Гибея, каре алкэтуяу шапте суте де оамень алешь.
Und wurden des Tages gezählt der Kinder Benjamin aus den Städten sechsundzwanzigtausend Mann, die das Schwert auszogen, ohne die Bürger zu Gibea, deren wurden siebenhundert gezählt, auserlesene Männer.
16 Ын тот попорул ачеста, ерау шапте суте де оамень алешь каре ну се служяу де мына дряптэ; тоць ачештя, арункынд о пятрэ ку праштия, путяу сэ окяскэ ун фир де пэр ши ну дэдяу греш.
Und unter allem diesem Volk waren siebenhundert Mann auserlesen, die links waren und konnten mit der Schleuder ein Haar treffen, daß sie nicht fehlten.
17 С-а фэкут ши нумэрэтоаря бэрбацилор луй Исраел, афарэ де ай луй Бениамин, ши с-ау гэсит патру суте де мий каре скотяу сабия, тоць бэрбаць де рэзбой.
Aber derer von Israel (ohne die von Benjamin) wurden gezählt vierhunderttausend Mann, die das Schwert führten, und alle streitbare Männer.
18 Ши копиий луй Исраел с-ау скулат, с-ау суит ла Бетел ши ау ынтребат пе Думнезеу, зикынд: „Чине дин ной сэ се суе ынтый ка сэ лупте ымпотрива фиилор луй Бениамин?” Домнул а рэспунс: „Иуда сэ се суе ынтый.”
Die machten sich auf und zogen hinauf gen Beth-el und fragten Gott und sprachen: Wer soll vor uns hinaufziehen, den Streit anzufangen mit den Kindern Benjamin? Der HERR sprach: Juda soll anfangen.
19 Копиий луй Исраел ау порнит дис-де-диминяцэ ши ау тэбэрыт ла Гибея.
Also machten sich die Kinder Israel des Morgens auf und lagerten sich vor Gibea.
20 Ши бэрбаций луй Исраел ау ынаинтат ка сэ ынчапэ лупта ымпотрива бэрбацилор луй Бениамин ши с-ау ашезат ын линие де бэтае ымпотрива лор ынаинтя четэций Гибея.
Und ein jeder Mann von Israel ging heraus, zu streiten mit Benjamin, und schickten sich, zu streiten wider Gibea.
21 Фиий луй Бениамин ау ешит дин Гибея ши ын зиуа ачея ау кулкат ла пэмынт доуэзечь ши доуэ де мий де оамень дин Исраел.
Da fielen die Kinder Benjamin heraus aus Gibea und schlugen des Tages unter Israel zweiundzwanzigtausend zu Boden.
22 Попорул, бэрбаций луй Исраел, с-а ымбэрбэтат ши с-а ашезат дин ноу ын линие де бэтае ын локул унде се ашезасе ын зиуа ынтый.
Aber das Volk der Männer von Israel ermannte sich und stellte sich auf, noch weiter zu streiten am selben Ort, da sie sich des vorigen Tages gestellt hatten.
23 Ши копиий луй Исраел с-ау суит ши ау плынс ынаинтя Домнулуй пынэ сяра; ау ынтребат пе Домнул ши ау зис: „Сэ мэ май суй ла луптэ ымпотрива фиилор фрателуй меу Бениамин?” Домнул а рэспунс: „Суици-вэ ымпотрива луй.”
Und die Kinder Israel zogen hinauf und weinten vor dem HERRN bis an den Abend und fragten den HERRN und sprachen: Sollen wir wieder nahen, zu streiten mit den Kindern Benjamin, unsern Brüdern? Der HERR sprach: Zieht hinauf zu ihnen!
24 Копиий луй Исраел ау ынаинтат ымпотрива фиилор луй Бениамин ын зиуа а доуа.
Und da die Kinder Israel sich machten an die Kinder Benjamin des andern Tages,
25 Ши ын ачеяшь зи, бениамиций ле-ау ешит ынаинте дин Гибея ши ярэшь ау кулкат ла пэмынт оптспрезече мий де оамень дин копиий луй Исраел, тоць ын старе сэ поарте армеле.
fielen die Benjaminiter heraus aus Gibea ihnen entgegen desselben Tages und schlugen von den Kindern Israel noch achtzehntausend zu Boden, die alle das Schwert führten.
26 Тоць копиий луй Исраел ши тот попорул с-ау суит ши ау венит ла Бетел; ау плынс ши ау рэмас аколо ынаинтя Домнулуй, ау постит ын зиуа ачея пынэ сяра ши ау адус ардерь-де-тот ши жертфе де мулцумире ынаинтя Домнулуй.
Da zogen alle Kinder Israel hinauf und alles Volk und kamen gen Beth-El und weinten und blieben daselbst vor dem HERRN und fasteten den Tag bis zum Abend und opferten Brandopfer und Dankopfer vor dem HERRN.
27 Ши копиий луй Исраел ау ынтребат пе Домнул – аколо се гэся атунч кивотул легэмынтулуй луй Думнезеу,
Und die Kinder Israel fragten den HERRN (es war aber daselbst die Lade des Bundes Gottes zu der Zeit,
28 ши Финеас, фиул луй Елеазар, фиул луй Аарон, стэтя пе время ачея ынаинтя луй Думнезеу – ши ау зис: „Сэ май порнеск ла луптэ ымпотрива фиилор фрателуй меу Бениамин сау сэ мэ лас?” Домнул а рэспунс: „Суици-вэ, кэч мыне ый вой да ын мыниле воастре.”
und Pinehas, der Sohn Eleasars, Aarons Sohns, stand vor ihm zu der Zeit) und sprachen: Sollen wir weiter ausziehen, zu streiten mit den Kindern Benjamin, unsern Brüdern, oder sollen wir ablassen? Der HERR sprach: Zieht hinauf; morgen will ich sie in eure Hände geben.
29 Атунч, Исраел а пус ниште оамень ла пындэ ын журул четэций Гибея.
Und die Kinder Israel stellten einen Hinterhalt auf Gibea umher.
30 Копиий луй Исраел с-ау суит ымпотрива фиилор луй Бениамин а трея зи ши с-ау ашезат ын линие де бэтае ынаинтя четэций Гибея, ка ши ын челелалте дэць.
Und zogen also die Kinder Israel hinauf des dritten Tages gegen die Kinder Benjamin und stellten sich wider Gibea wie zuvor zweimal.
31 Ши фиий луй Бениамин ау ешит ынаинтя попорулуй ши ау фост трашь департе де четате. Ау ынчепут сэ ловяскэ де моарте ын попор, ка ши ын челелалте дэць, пе друмуриле челе марь, каре суе унул ла Бетел ши алтул ла Гибея прин кымпие, ши ау учис апроапе трейзечь де бэрбаць дин Исраел.
Da fuhren die Kinder Benjamin heraus, dem Volk entgegen, und wurden losgerissen von der Stadt und fingen an zu schlagen und zu verwunden etliche vom Volk, wie zuvor zweimal, im Felde auf zwei Straßen, deren eine gen Beth-El, die andere gen Gibea geht, bei dreißig Mann in Israel.
32 Фиий луй Бениамин зичяу: „Ятэ-й бэтуць ынаинтя ноастрэ ка ши май ынаинте!” Дар копиий луй Исраел зичяу: „Сэ фуӂим ши сэ-й траӂем департе де четате, ла друмул маре.”
Da gedachten die Kinder Benjamin: Sie sind geschlagen vor uns wie vorhin. Aber die Kinder Israel sprachen: Laßt uns fliehen, daß wir sie von der Stadt reißen auf die Straßen!
33 Тоць бэрбаций луй Исраел шь-ау пэрэсит локуриле ши с-ау ыншируит де бэтае ла Баал-Тамар; ши оамений луй Исраел каре стэтяу ла пындэ с-ау арункат дин локул ын каре ерау, дин Мааре-Гибея.
Da machten sich auf alle Männer von Israel von ihrem Ort und stellten sich zu Baal-Thamar. Und der Hinterhalt Israels brach hervor an seinem Ort, von der Höhle Geba,
34 Зече мий де оамень алешь дин тот Исраелул ау ажунс ынаинтя четэций Гибея. Лупта а фост апригэ, ши бениамиций ну-шь ынкипуяу прэпэдул прин каре авяу сэ трякэ.
und kamen gen Gibea zehntausend Mann, auserlesen aus ganz Israel, daß der Streit hart ward; sie aber wußten nicht, daß sie das Unglück treffen würde.
35 Домнул а бэтут пе Бениамин ынаинтя луй Исраел, ши копиий луй Исраел ау учис ын зиуа ачея доуэзечь ши чинч де мий о сутэ де оамень дин Бениамин, тоць ын старе сэ поарте армеле.
Also schlug der HERR den Benjamin vor den Kindern Israel, daß die Kinder Israel auf den Tag verderbten fünfundzwanzigtausend und hundert Mann in Benjamin, die alle das Schwert führten.
36 Фиий луй Бениамин кредяу кэ бэрбаций луй Исраел сунт бэтуць, кэч ачештя фэчяу лок бениамицилор ши се бизуяу пе оамений пе каре-й пусесерэ ла пындэ ымпотрива четэций Гибея.
Denn da die Kinder Benjamin sahen, daß sie geschlagen waren, gaben ihnen die Männer Israels Raum; denn sie verließen sich auf den Hinterhalt, den sie bei Gibea aufgestellt hatten.
37 Оамений де ла пындэ с-ау арункат репеде асупра четэций Гибея, ау порнит ынаинте ши ау трекут тоатэ четатя прин аскуцишул сабией.
Und der Hinterhalt eilte auch und brach hervor auf Gibea zu und zog hinan und schlug die ganze Stadt mit der Schärfe des Schwerts.
38 Дупэ ун семн асупра кэруя се ынвоисерэ ку бэрбаций луй Исраел, чей де ла пындэ авяу сэ факэ сэ се ыналце дин четате ун фум грос.
Sie hatten aber abgeredet miteinander, die Männer von Israel und der Hinterhalt, mit dem Schwert über sie zu fallen, wenn der Rauch aus der Stadt sich erhöbe.
39 Атунч, бэрбаций луй Исраел с-ау ынторс ын луптэ. Бениамиций ле оморысерэ апроапе трейзечь де оамень ши зичяу: „Негрешит, ятэ-й бэтуць ынаинтя ноастрэ, ка ын чя динтый луптэ!”
Da nun die Männer von Israel sich wandten im Streit und Benjamin anfing zu schlagen und verwundeten in Israel bei dreißig Mann und gedachten: Sie sind vor uns geschlagen wie im vorigen Streit,
40 Дар ун фум грос ынчепя сэ се ыналце атунч дин четате. Бениамиций с-ау уйтат ынапой ши ятэ кэ флэкэриле се ридикау дин четатя ынтрягэ спре чер.
da fing an sich zu erheben von der Stadt ein Rauch stracks über sich. Und Benjamin wandte sich hinter sich, und siehe, da ging die Stadt ganz auf gen Himmel.
41 Бэрбаций луй Исраел се ынторсесерэ; ши бэрбаций луй Бениамин с-ау ынспэймынтат, вэзынд прэпэдул каре авя сэ-й ажунгэ.
Und die Männer von Israel wandten sich auch um. Da erschraken die Männer Benjamins; denn sie sahen, daß sie das Unglück treffen wollte.
42 Ау дат досул ынаинтя бэрбацилор луй Исраел ши ау фуӂит пе каля каре дуче ын пустиу. Дар нэвэлиторий с-ау луат дупэ ей, яр пе чей че ешисерэ дин четате й-ау кулкат ла пэмынт, кэч ый принсесерэ ла мижлок.
Und wandten sich von den Männern Israels auf den Weg zur Wüste; aber der Streit folgte ihnen nach, und die von den Städten hineingekommen waren, die verderbten sie drinnen.
43 Ау ынконжурат пе Бениамин, л-ау гонит ши л-ау здробит де ындатэ че воя сэ се одихняскэ, пынэ ын фаца четэций Гибея ынспре соаре-рэсаре.
Und sie umringten Benjamin und jagten ihn bis gen Menuha und zertraten sie bis vor Gibea gegen der Sonne Aufgang.
44 Оптспрезече мий де бэрбаць ау кэзут дин Бениамин, тоць войничь.
Und es fielen von Benjamin achtzehntausend Mann, die alle streitbare Männer waren.
45 Дин чей че ау дат досул ка сэ фугэ спре пустиу ла стынка Римон, бэрбаций луй Исраел ау нимичит чинч мий пе друмурь; й-ау урмэрит пынэ ла Гидеом ши ау учис дин ей доуэ мий.
Da wandten sie sich und flohen zu der Wüste, an den Fels Rimmon; aber auf derselben Straße schlugen sie fünftausend Mann und folgten ihnen hintennach bis gen Gideom und schlugen ihrer zweitausend.
46 Ынтрег нумэрул бениамицилор каре ау перит ын зиуа ачея а фост де доуэзечь ши чинч де мий де оамень ын старе сэ поарте армеле, тоць войничь.
Und also fielen des Tages von Benjamin fünfundzwanzigtausend Mann, die das Schwert führten und alle streitbare Männer waren.
47 Шасе суте де оамень ерау чей че дэдусерэ досул ши фуӂисерэ спре пустиу ла стынка Римон; аколо ау рэмас патру лунь.
Nur sechshundert Mann wandten sich und flohen zur Wüste, zum Fels Rimmon, und blieben im Fels Rimmon, vier Monate.
48 Бэрбаций луй Исраел с-ау ынторс ла фиий луй Бениамин ши й-ау трекут прин аскуцишул сабией, де ла оамений дин четэць пынэ ла добитоаче ши тот че ау гэсит. Ау пус, де асеменя, фок тутурор четэцилор пе каре ле-ау гэсит ын кале.
Und die Männer Israels kamen wieder zu den Kindern Benjamin und schlugen mit der Schärfe des Schwerts die in der Stadt, Leute und Vieh und alles, was man fand; und alle Städte, die man fand, verbrannte man mit Feuer.
