Жудекэторий 1
1 Дупэ моартя луй Иосуа, копиий луй Исраел ау ынтребат пе Домнул ши ау зис: „Чине динтре ной сэ се суе ынтый ымпотрива канааницилор, ка сэ порняскэ лупта ку ей?”
Dopo la morte di Giosuè, i figliuoli d’Israele consultarono l’Eterno, dicendo: “Chi di noi salirà il primo contro i Cananei a muover loro guerra?”
2 Домнул а рэспунс: „Иуда сэ се суе; ятэ кэ ам дат цара ын мыниле луй.”
E l’Eterno rispose: “Salirà Giuda; ecco, io ho dato il paese nelle sue mani”.
3 Ши Иуда а зис фрателуй сэу Симеон: „Суе-те ымпреунэ ку мине ын цара каре мь-а кэзут ла сорць ши сэ луптэм ымпотрива канааницилор ши вой мерӂе ши еу ку тине ын цара каре ць-а кэзут ла сорць.” Ши Симеон с-а дус ку ел.
Allora Giuda disse a Simeone suo fratello: “Sali meco nel paese che m’è toccato a sorte, e combatteremo contro i Cananei; poi anch’io andrò teco in quello ch’è toccato a te”. E Simeone andò con lui.
4 Иуда с-а суит ши Домнул а дат пе канааниць ши пе ферезиць ын мыниле лор; ау учис зече мий де оамень ла Безек.
Giuda dunque salì, e l’Eterno diede nelle loro mani i Cananei e i Ferezei; e sconfissero a Bezek diecimila uomini.
5 Ау гэсит пе Адони-Безек ла Безек; ау порнит лупта ымпотрива луй ши ау бэтут пе канааниць ши ферезиць.
E, trovato Adoni-Bezek a Bezek, l’attaccarono, e sconfissero i Cananei e i Ferezei.
6 Адони-Безек а луат фуга, дар ей л-ау урмэрит ши л-ау принс ши й-ау тэят деӂетеле челе марь де ла мынь ши де ла пичоаре.
Adoni-Bezek si diè alla fuga; ma essi lo inseguirono, lo presero, e gli tagliarono i pollici delle mani de’ piedi.
7 Адони-Безек а зис: „Шаптезечь де ымпэраць, ку деӂетеле челе марь де ла мынь ши де ла пичоаре тэяте, стрынӂяу мынкаре суб маса мя; Думнезеу ымь рэсплэтеште ши мие кум ам фэкут.” Л-ау дус ла Иерусалим ши а мурит аколо.
E Adoni-Bezek disse: “Settanta re, a cui erano stati tagliati i pollici delle mani e de’ piedi raccoglievano gli avanzi del cibo sotto la mia mensa. Quello che ho fatto io, Iddio me lo rende”. E lo menarono a Gerusalemme, dove morì.
8 Фиий луй Иуда ау порнит лупта ымпотрива Иерусалимулуй ши л-ау луат; л-ау трекут прин аскуцишул сабией ши ау дат фок четэций.
I figliuoli di Giuda attaccarono Gerusalemme, e la presero; passarono gli abitanti a fil di spada e misero la città a fuoco e fiamma.
9 Фиий луй Иуда с-ау коборыт апой ка сэ батэ пе канааниць, каре локуяу мунтеле, цинутул де мязэзи ши кымпия.
Poi i figliuoli di Giuda scesero a combattere contro i Cananei che abitavano la contrada montuosa, il mezzogiorno e la regione bassa.
10 Иуда а порнит ымпотрива канааницилор каре локуяу ла Хеброн, нумит май ынаинте Кириат-Арба, ши а бэтут пе Шешай, пе Ахиман ши пе Талмай.
Giuda marciò contro i Cananei che abitavano a Hebron, (il cui nome era prima Kiriath-Arba) e sconfisse Sceshai, Ahiman e Talmai.
11 Де аколо а порнит ымпотрива локуиторилор Дебирулуй: Дебирул се нумя май ынаинте Кириат-Сефер.
Di la marciò contro gli abitanti di Debir, che prima si chiamava Kiriath-Sefer.
12 Калеб а зис: „Вой да пе фийкэ-мя Акса де невастэ куй ва бате Кириат-Сеферул ши-л ва луа.”
E Caleb disse: “A chi batterà Kiriath-Sefer e la prenderà io darò in moglie Acsa, mia figliuola”.
13 Отниел, фиул луй Кеназ, фрателе чел май мик ал луй Калеб, а пус мына пе четате; ши Калеб й-а дат де невастэ пе фийкэ-са Акса.
La prese Othniel, figliuolo di Kenaz, fratello minore di Caleb, e questi gli diede in moglie Acsa sua figliuola.
14 Кынд а интрат еа ла Отниел, л-а ындемнат сэ чарэ ун огор де ла татэл ей. Еа с-а коборыт де пе мэгар; ши Калеб й-а зис: „Че врей?”
E quand’ella venne a star con lui, lo persuase a chiedere un campo al padre di lei. Essa scese di sull’asino, e Caleb le disse: “Che vuoi?”
15 Еа й-а рэспунс: „Дэ-мь ун дар, кэч мь-ай дат ун пэмынт сечетос; дэ-мь ши извоаре де апэ.” Ши Калеб й-а дат извоареле де сус ши извоареле де жос.
E quella rispose: “Fammi un dono; giacché tu m’hai data una terra arida dammi anche delle sorgenti d’acqua”. Ed egli le donò le sorgenti superiori e le sorgenti sottostanti.
16 Фиий Кенитулуй, сокрул луй Мойсе, с-ау суит дин Четатя Финичилор, ымпреунэ ку фиий луй Иуда, ын пустиул луй Иуда ла мязэзи де Арад ши с-ау дус де с-ау ашезат ынтре попор.
Or i figliuoli del Keneo, suocero di Mosè, salirono dalla città delle palme, coi figliuoli di Giuda, nel deserto di Giuda, che è a mezzogiorno di Arad; andarono, e si stabilirono fra il popolo.
17 Иуда а порнит ку фрателе сэу Симеон ши ау бэтут пе канааниций каре локуяу ла Цефат; ау нимичит четатя ку десэвыршире ши ау нумит-о Хорма.
Poi Giuda partì con Simeone suo fratello, e sconfissero i Cananei che abitavano in Tsefath; distrussero interamente la città, che fu chiamata Hormah.
18 Иуда а май пус мына пе Газа ши пе цинутул ей, пе Аскалон ши пе цинутул луй ши пе Екрон ши пе цинутул луй.
Giuda prese anche Gaza col suo territorio, Askalon col suo territorio ed Ekron col suo territorio.
19 Домнул а фост ку Иуда; ши Иуда а пус стэпынире пе мунте, дар н-а путут сэ изгоняскэ пе локуиторий дин кымпие, пентру кэ авяу каре де фер.
L’Eterno fu con Giuda, che cacciò gli abitanti della contrada montuosa, ma non poté cacciare gli abitanti della valle, perché aveano de’ carri di ferro.
20 Ау дат Хебронул луй Калеб, кум спусесе Мойсе, ши ел а изгонит де аколо пе чей трей фий ай луй Анак.
E, come Mosè avea detto, Hebron fu data a Caleb, che ne scacciò i tre figliuoli di Anak.
21 Фиий луй Бениамин н-ау изгонит пе иебусиций каре локуяу ла Иерусалим, ши иебусиций ау локуит ын Иерусалим ку фиий луй Бениамин пынэ ын зиуа де азь.
I figliuoli di Beniamino non cacciarono i Gebusei che abitavano Gerusalemme; e i Gebusei hanno abitato coi figliuoli di Beniamino in Gerusalemme fino al dì d’oggi.
22 Каса луй Иосиф с-а суит ши еа ымпотрива Бетелулуй, ши Домнул а фост ку ей.
La casa di Giuseppe salì anch’essa contro Bethel, e l’Eterno fu con loro.
23 Чей дин каса луй Иосиф ау искодит Бетелул, каре май ынаинте се кема Луз.
La casa di Giuseppe mandò ad esplorare Bethel, città che prima si chiamava Luz.
24 Стрэжерий ау вэзут пе ун ом ешинд дин четате ши й-ау зис: „Аратэ-не пе унде путем интра ын четате ши вом авя милэ де тине.”
E gli esploratori videro un uomo che usciva dalla città, e gli dissero: “Deh, insegnaci la via per entrare nella città, e noi ti tratteremo benignamente”.
25 Ел ле-а арэтат пе унде ар путя сэ интре ын четате. Ши ау трекут четатя прин аскуцишул сабией, дар пе омул ачела л-ау лэсат сэ плече ку тоатэ фамилия луй.
Egli insegnò loro la via per entrare nella città, ed essi passarono la città a fil di spada, ma lasciarono andare quell’uomo con tutta la sua famiglia.
26 Омул ачела с-а дус ын цара хетицилор; а зидит о четате ши й-а пус нумеле Луз, нуме пе каре л-а пуртат пынэ ын зиуа де азь.
E quell’uomo andò nel paese degli Hittei e vi edificò una città, che chiamò Luz: nome, ch’essa porta anche al dì d’oggi.
27 Манасе н-а изгонит нич ел пе локуиторий дин Бет-Шеан ши дин сателе димпрежурул луй, дин Таанак ши сателе луй, дин Дор ши сателе димпрежурул луй, дин Иблеам ши сателе димпрежурул луй, дин Мегидо ши сателе димпрежурул луй, аша ынкыт канааниций ау избутит сэ рэмынэ ын цара ачаста.
Manasse pure non cacciò gli abitanti di Beth-Scean e delle città del suo territorio né quelli di Taanac e delle città del suo territorio, né quelli di Dor e delle città del suo territorio, quelli d’Ibleam e delle città del suo territorio, né quelli di Meghiddo e delle città del suo territorio, essendo i Cananei decisi a restare in quel paese.
28 Кынд Исраел а фост дестул де таре, а супус пе канааниць ла ун бир, дар ну й-а изгонит.
Però, quando Israele si fu rinforzato, assoggettò i Cananei a servitù, ma non li cacciò del tutto.
29 Ефраим н-а изгонит пе канааниций каре локуяу ла Гезер ши канааниций ау локуит ын мижлокул луй Ефраим ла Гезер.
Efraim anch’esso non cacciò i Cananei che abitavano a Ghezer; e i Cananei abitarono in Ghezer in mezzo ad Efraim.
30 Забулон н-а изгонит нич ел пе локуиторий дин Китрон, нич пе локуиторий дин Нахалол, ши канааниций ау локуит ын мижлокул луй Забулон, дар ау фост супушь ла ун бир.
Zabulon non cacciò gli abitanti di Kitron, né gli abitanti di Nahalol; e i Cananei abitarono in mezzo a Zabulon e furon soggetti a servitù.
31 Нич Ашер н-а изгонит пе локуиторий дин Ако, нич пе локуиторий дин Сидон, нич пе чей дин Ахлаб, дин Акзиб, дин Хелба, дин Афик ши дин Рехоб,
Ascer non cacciò gli abitanti di Acco, né gli abitanti di Sidone, né quelli di Ahlab, di Aczib, di Helba, di Afik, di Rehob;
32 ши ашериций ау локуит ын мижлокул канааницилор, локуиторий цэрий, кэч ну й-ау изгонит.
e i figliuoli di Ascer si stabilirono in mezzo ai Cananei che abitavano il paese, perché non li scacciarono.
33 Нефтали н-а изгонит пе локуиторий дин Бет-Шемеш, нич пе локуиторий дин Бет-Анат ши а локуит ын мижлокул канааницилор, локуиторий цэрий, дар локуиторий дин Бет-Шемеш ши дин Бет-Анат ау фост супушь ла ун бир.
Neftali non caccio gli abitanti di Beth-Scemesh, né gli abitanti di Beth-Anath, e si stabilì in mezzo ai Cananei che abitavano il paese; ma gli abitanti di Beth-Scemesh e di Beth-Anath furon da loro sottoposti a servitù.
34 Амориций ау дат ынапой ын мунте пе фиий луй Дан ши ну й-ау лэсат сэ се кобоаре ын кымпие.
Gli Amorei respinsero i figliuoli di Dan nella contrada montuosa e non li lasciarono scendere nella valle.
35 Амориций ау избутит сэ рэмынэ ла Хар-Херес, ла Аиалон ши ла Шаалбим, дар мына касей луй Иосиф а апэсат асупра лор ши ау фост супушь ла ун бир.
Gli Amorei si mostrarono decisi a restare a Har-Heres, ad Aialon ed a Shaalbim; ma la mano della casa di Giuseppe si aggravò su loro sì che furon soggetti a servitù.
36 Цинутул аморицилор се ынтиндя де ла суишул Акрабим, де ла Села, ши ын сус.
E il confine degli Amorei si estendeva dalla salita di Akrabbim, movendo da Sela, e su verso il nord.
