< Иосуа 1 >

1 Дупэ моартя луй Мойсе, робул Домнулуй, Домнул а зис луй Иосуа, фиул луй Нун, служиторул луй Мойсе:
Dopo la morte di Mosè, servo del Signore, il Signore disse a Giosuè, figlio di Nun, servo di Mosè:
2 „Робул Меу Мойсе а мурит: акум, скоалэ-те, тречь Йорданул ачеста, ту ши тот попорул ачеста, ши интраць ын цара пе каре о дау копиилор луй Исраел.
«Mosè mio servo è morto; orsù, attraversa questo Giordano tu e tutto questo popolo, verso il paese che io dò loro, agli Israeliti.
3 Орьче лок пе каре-л ва кэлка талпа пичорулуй востру ви-л дау, кум ам спус луй Мойсе.
Ogni luogo che calcherà la pianta dei vostri piedi, ve l'ho assegnato, come ho promesso a Mosè.
4 Цинутул востру се ва ынтинде де ла пустиу ши Либан пынэ ла рыул чел маре, рыул Еуфрат, тоатэ цара хетицилор ши пынэ ла Маря чя Маре, спре апусул соарелуй.
Dal deserto e dal Libano fino al fiume grande, il fiume Eufrate, tutto il paese degli Hittiti, fino al Mar Mediterraneo, dove tramonta il sole: tali saranno i vostri confini.
5 Нимень ну ва путя сэ стя ымпотрива та кыт вей трэи. Еу вой фи ку тине, кум ам фост ку Мойсе; ну те вой лэса, нич ну те вой пэрэси.
Nessuno potrà resistere a te per tutti i giorni della tua vita; come sono stato con Mosè, così sarò con te; non ti lascerò né ti abbandonerò.
6 Ынтэреште-те ши ымбэрбэтязэ-те, кэч ту вей да ын стэпынире попорулуй ачестуя цара пе каре ам журат пэринцилор лор кэ ле-о вой да.
Sii coraggioso e forte, poiché tu dovrai mettere questo popolo in possesso della terra che ho giurato ai loro padri di dare loro.
7 Ынтэреште-те нумай ши ымбэрбэтязэ-те, лукрынд ку крединчошие дупэ тоатэ леӂя пе каре ць-а дат-о робул Меу Мойсе; ну те абате де ла еа нич ла дряпта, нич ла стынга, ка сэ избутешть ын тот че вей фаче.
Solo sii forte e molto coraggioso, cercando di agire secondo tutta la legge che ti ha prescritta Mosè, mio servo. Non deviare da essa né a destra né a sinistra, perché tu abbia successo in qualunque tua impresa.
8 Картя ачаста а леӂий сэ ну се депэртезе де гура та; куӂетэ асупра ей зи ши ноапте, кэутынд сэ фачь тот че есте скрис ын еа, кэч атунч вей избынди ын тоате лукрэриле тале ши атунч вей лукра ку ынцелепчуне.
Non si allontani dalla tua bocca il libro di questa legge, ma mèditalo giorno e notte, perché tu cerchi di agire secondo quanto vi è scritto; poiché allora tu porterai a buon fine le tue imprese e avrai successo.
9 Ну ць-ам дат Еу оаре порунка ачаста: ‘Ынтэреште-те ши ымбэрбэтязэ-те’? Ну те ынспэймынта ши ну те ынгрози, кэч Домнул Думнезеул тэу есте ку тине ын тот че вей фаче.”
Non ti ho io comandato: Sii forte e coraggioso? Non temere dunque e non spaventarti, perché è con te il Signore tuo Dio, dovunque tu vada».
10 Иосуа а дат кэпетениилор оштирий попорулуй урмэтоаря порункэ:
Allora Giosuè comandò agli scribi del popolo:
11 „Тречець прин табэрэ ши ятэ че сэ порунчиць попорулуй: ‘Прегэтици-вэ меринде, кэч песте трей зиле вець трече Йорданул ачеста ка сэ мерӂець сэ кучериць цара пе каре в-о дэ ын стэпынире Домнул Думнезеул востру.’”
«Passate in mezzo all'accampamento e comandate al popolo: Fatevi provviste di viveri, poiché fra tre giorni voi passerete questo Giordano, per andare ad occupare il paese che il Signore vostro Dio vi dà in possesso».
12 Иосуа а зис рубеницилор, гадицилор ши жумэтэций дин семинция луй Манасе:
Poi Giosuè disse ai Rubeniti, ai Gaditi e alla metà della tribù di Manàsse:
13 „Адучеци-вэ аминте че в-а порунчит Мойсе, робул Домнулуй, кынд а зис: ‘Домнул Думнезеул востру в-а дат одихнэ ши в-а дат цара ачаста.’
«Ricordatevi di ciò che vi ha ordinato Mosè, servo del Signore: Il Signore Dio vostro vi concede riposo e vi dà questo paese;
14 Невестеле воастре, прунчий воштри ши вителе воастре сэ рэмынэ ын цара пе каре в-а дат-о Мойсе динкоаче де Йордан, дар вой, тоць бэрбаций войничь, сэ тречець ынармаць ынаинтя фрацилор воштри ши сэ-й ажутаць,
le vostre mogli, i vostri bambini e il vostro bestiame rimarranno nella terra che vi ha assegnata Mosè oltre il Giordano; voi tutti invece, prodi guerrieri, passerete ben armati davanti ai vostri fratelli, e li aiuterete,
15 пынэ че Домнул ва да одихнэ фрацилор воштри ка ши воуэ ши пынэ че вор фи ши ей ын стэпыниря цэрий пе каре ле-о дэ Домнул Думнезеул востру. Апой сэ вэ ынтоарчець сэ стэпыниць цара каре есте мошия воастрэ ши пе каре в-а дат-о Мойсе, робул Домнулуй, динкоаче де Йордан, спре рэсэритул соарелуй.”
finché il Signore conceda riposo ai vostri fratelli, come a voi, e anch'essi siano entrati in possesso del paese che il Signore Dio vostro assegna loro. Allora ritornerete e possederete la terra della vostra eredità, che Mosè, servo del Signore, diede a voi oltre il Giordano, ad oriente».
16 Ей ау рэспунс луй Иосуа ши ау зис: „Вом фаче тот че не-ай порунчит ши не вом дуче орьунде не вей тримите.
Essi risposero a Giosuè: «Faremo quanto ci hai ordinato e noi andremo dovunque ci manderai.
17 Те вом аскулта ын тотул, кум ам аскултат пе Мойсе. Нумай Домнул Думнезеул тэу сэ фие ку тине, кум а фост ку Мойсе!
Come abbiamo obbedito in tutto a Mosè, così obbediremo a te; ma il Signore tuo Dio sia con te come è stato con Mosè.
18 Орьче ом каре се ва рэзврэти ымпотрива порунчий тале ши каре ну ва аскулта де тот че-й вей порунчи сэ фие педепсит ку моартя! Ынтэреште-те нумай ши ымбэрбэтязэ-те!”
Chiunque disprezzerà i tuoi ordini e non obbedirà alle tue parole in quanto ci comanderai, sarà messo a morte. Solo, sii forte e coraggioso».

< Иосуа 1 >