Иосуа 4
1 Дупэ че а испрэвит тот попорул де трекут Йорданул, Домнул а зис луй Иосуа:
Quando tutta la gente ebbe finito di attraversare il Giordano, il Signore disse a Giosuè:
2 „Я дойспрезече бэрбаць дин попор, кыте ун бэрбат дин фиекаре семинцие.
«Sceglietevi dal popolo dodici uomini, un uomo per ogni tribù,
3 Дэ-ле порунка урмэтоаре: ‘Луаць де аич, дин мижлокул Йорданулуй, дин локул унде с-ау оприт преоций, доуэспрезече петре, пе каре сэ ле дучець ку вой ши сэ ле пунець ын локул унде вець петрече ноаптя ачаста.’”
e comandate loro: Prendetevi dodici pietre da qui, in mezzo al Giordano, dal luogo dove stanno immobili i piedi dei sacerdoti; trasportatele con voi e deponetele nel luogo, dove vi accamperete questa notte».
4 Иосуа а кемат пе чей дойспрезече бэрбаць пе каре й-а алес динтре копиий луй Исраел, кыте ун бэрбат де фиекаре семинцие,
Allora Giosuè convocò i dodici uomini, che aveva designati tra gli Israeliti, un uomo per ogni tribù,
5 ши ле-а зис: „Тречець ынаинтя кивотулуй Домнулуй Думнезеулуй востру, ын мижлокул Йорданулуй, ши фиекаре дин вой сэ я о пятрэ пе умэр, дупэ нумэрул семинциилор копиилор луй Исраел,
e disse loro: «Passate davanti all'arca del Signore vostro Dio in mezzo al Giordano e caricatevi sulle spalle ciascuno una pietra, secondo il numero delle tribù degli Israeliti,
6 пентру ка ачеста сэ фие ун семн де адучере аминте ын мижлокул востру. Кынд вор ынтреба копиий воштри ынтр-о зи: ‘Че ынсямнэ петреле ачестя пентру вой?’,
perché diventino un segno in mezzo a voi. Quando domani i vostri figli vi chiederanno: Che significano per voi queste pietre?
7 сэ ле спунець: ‘Апеле Йорданулуй с-ау деспикат ын доуэ ынаинтя кивотулуй легэмынтулуй Домнулуй; кынд а трекут кивотул Йорданул, апеле Йорданулуй с-ау деспикат ын доуэ’, ши петреле ачестя сэ фие тотдяуна о адучере аминте пентру копиий луй Исраел.”
risponderete loro: Perché si divisero le acque del Giordano dinanzi all'arca dell'alleanza del Signore; mentre essa attraversava il Giordano, le acque del Giordano si divisero e queste pietre dovranno essere un memoriale per gli Israeliti, per sempre».
8 Копиий луй Исраел ау фэкут аша кум ле порунчисе Иосуа. Ау луат доуэспрезече петре дин мижлокул Йорданулуй, кум спусесе луй Иосуа Домнул, дупэ нумэрул семинциилор копиилор луй Исраел, ле-ау луат ку ей ши ле-ау пус ын локул унде авяу сэ рэмынэ песте ноапте.
Fecero dunque gli Israeliti come aveva comandato Giosuè, presero dodici pietre in mezzo al Giordano, secondo quanto aveva comandato il Signore a Giosuè, in base al numero delle tribù degli Israeliti, le trasportarono con sé verso l'accampamento e le deposero in quel luogo.
9 Иосуа а ридикат ши ел доуэспрезече петре ын мижлокул Йорданулуй, ын локул унде се оприсерэ пичоареле преоцилор каре дучяу кивотул легэмынтулуй, ши еле ау рэмас аколо пынэ ын зиуа де азь.
Giosuè fece collocare altre dodici pietre in mezzo al Giordano, nel luogo dove poggiavano i piedi dei sacerdoti che portavano l'arca dell'alleanza: esse si trovano là fino ad oggi.
10 Преоций каре дучяу кивотул ау стат ын мижлокул Йорданулуй пынэ ла деплина ымплинире а челор че порунчисе луй Иосуа Домнул сэ спунэ попорулуй, потривит ку тот че порунчисе Мойсе луй Иосуа. Ши попорул с-а грэбит сэ трякэ.
I sacerdoti che portavano l'arca si erano fermati in mezzo al Giordano, finché fosse eseguito ogni ordine che il Signore aveva comandato a Giosuè di comunicare al popolo, e secondo tutte le prescrizioni di Mosè a Giosuè. Il popolo dunque si affrettò a passare.
11 Дупэ че а испрэвит де трекут тот попорул, кивотул Домнулуй ши преоций ау трекут ынаинтя попорулуй.
Quando poi tutto il popolo ebbe terminato la traversata, passò l'arca del Signore e i sacerdoti, dinanzi al popolo.
12 Фиий луй Рубен, фиий луй Гад ши жумэтате дин семинция луй Манасе ау трекут ынармаць ынаинтя копиилор луй Исраел, кум ле спусесе Мойсе.
Passarono i figli di Ruben, i figli di Gad e metà della tribù di Manàsse, ben armati, davanti agli Israeliti, secondo quanto aveva comandato loro Mosè;
13 Апроапе патрузечь де мий де бэрбаць прегэтиць де рэзбой ау трекут гата де луптэ ынаинтя Домнулуй ын кымпия Иерихонулуй.
circa quarantamila, armati per la guerra, passarono davanti al Signore per il combattimento verso le steppe di Gerico.
14 Ын зиуа ачея, Домнул а ынэлцат пе Иосуа ынаинтя ынтрегулуй Исраел ши с-ау темут де ел, кум се темусерэ де Мойсе, ын тоате зилеле веций луй.
In quel giorno il Signore glorificò Giosuè agli occhi di tutto Israele e lo temettero, come avevano temuto Mosè in tutti i giorni della sua vita.
15 Домнул а зис луй Иосуа:
Disse allora il Signore a Giosuè:
16 „Порунчеште преоцилор каре дук кивотул мэртурией сэ ясэ дин Йордан.”
«Comanda ai sacerdoti che portano l'arca della testimonianza che salgano dal Giordano».
17 Ши Иосуа а порунчит преоцилор: „Ешиць дин Йордан.”
Giosuè comandò ai sacerdoti: «Salite dal Giordano».
18 Кынд ау ешит преоций каре дучяу кивотул легэмынтулуй Домнулуй дин мижлокул Йорданулуй ши кынд ау кэлкат ку талпа пичоарелор пе ускат, апеле Йорданулуй с-ау ынторс ла локул лор ши с-ау ревэрсат ка май ынаинте песте тоате малуриле луй.
Non appena i sacerdoti, che portavano l'arca dell'alleanza del Signore, furono saliti dal Giordano, mentre le piante dei piedi dei sacerdoti raggiungevano l'asciutto, le acque del Giordano tornarono al loro posto e rifluirono come prima su tutta l'ampiezza delle loro sponde.
19 Попорул а ешит дин Йордан ын зиуа а зечя а луний ынтый ши а тэбэрыт ла Гилгал, ла марӂиня де рэсэрит а Иерихонулуй.
Il popolo salì dal Giordano il dieci del primo mese e si accampò in Gàlgala, dalla parte orientale di Gerico.
20 Иосуа а ридикат ла Гилгал челе доуэспрезече петре пе каре ле луасерэ дин Йордан.
Quelle dodici pietre che avevano portate dal Giordano, Giosuè le eresse in Gàlgala.
21 Ел а зис копиилор луй Исраел: „Кынд вор ынтреба копиий воштри ынтр-о зи пе пэринций лор: ‘Че ынсямнэ петреле ачестя?’
Si rivolse poi agli Israeliti: «Quando domani i vostri figli interrogheranno i loro padri: Che cosa sono queste pietre?,
22 сэ ынвэцаць пе копиий воштри ши сэ ле спунець: ‘Исраел а трекут Йорданул ачеста пе ускат.’
farete sapere ai vostri figli: All'asciutto Israele ha attraversato questo Giordano,
23 Кэч Домнул Думнезеул востру а секат ынаинтя воастрэ апеле Йорданулуй пынэ че аць трекут, дупэ кум фэкусе Домнул Думнезеул востру ла Маря Рошие, пе каре а секат-о ынаинтя ноастрэ пынэ ам трекут,
poiché il Signore Dio vostro prosciugò le acque del Giordano dinanzi a voi, finché foste passati, come fece il Signore Dio vostro al Mare Rosso, che prosciugò davanti a noi finché non fummo passati;
24 пентру ка тоате попоареле пэмынтулуй сэ штие кэ мына Домнулуй есте путерникэ ши сэ вэ темець тотдяуна де Домнул Думнезеул востру.”
perché tutti i popoli della terra sappiano quanto è forte la mano del Signore e temiate il Signore Dio vostro, per sempre».
