Иосуа 22

1 Атунч, Иосуа а кемат пе рубениць, пе гадиць ши жумэтате дин семинция луй Манасе

Então Josué chamou aos rubenitas e aos gaditas, e à meia tribo de Manassés,

2 ши ле-а зис: „Вой аць пэзит тот че в-а порунчит Мойсе, робул Домнулуй, ши аць аскултат де гласул меу ын тот че в-ам порунчит.

E disse-lhes: Vós guardastes tudo o que Moisés servo do SENHOR vos mandou, e obedecestes à minha voz ao todo o que vos mandei.

3 Н-аць пэрэсит пе фраций воштри де о бунэ букатэ де време пынэ ын зиуа де азь ши аць пэзит рындуелиле ши порунчиле Домнулуй Думнезеулуй востру.

Não deixastes a vossos irmãos nestes muitos dias até hoje, antes guardastes a observância dos mandamentos do SENHOR vosso Deus.

4 Акум, кынд Домнул Думнезеул востру а дат одихнэ фрацилор воштри, кум ле спусесе, ынтоарчеци-вэ ши дучеци-вэ ла кортуриле воастре, ын цара датэ ын стэпыниря воастрэ, пе каре в-а дат-о Мойсе, робул Домнулуй, динколо де Йордан.

Agora, pois, que o SENHOR vosso Deus deu repouso a vossos irmãos, como se o havia prometido, voltai, e voltai a vossas tendas, à terra de vossas possessões, que Moisés servo do SENHOR vos deu da outra parte do Jordão.

5 Авець грижэ нумай сэ пэзиць ши сэ ымплиниць порунчиле ши леӂиле пе каре ви ле-а дат Мойсе, робул Домнулуй: сэ юбиць пе Домнул Думнезеул востру, сэ умблаць ын тоате кэиле Луй, сэ цинець порунчиле Луй, сэ вэ алипиць де Ел ши сэ-Й служиць дин тоатэ инима воастрэ ши дин тот суфлетул востру.”

Somente que com diligência cuideis de pôr por obra o mandamento e a lei, que Moisés servo do SENHOR vos intimou: que ameis ao SENHOR vosso Deus, e andeis em todos os seus caminhos; que guardeis seus mandamentos, e vos achegueis a ele, e lhe sirvais de todo o vosso coração e de toda a vossa alma.

6 Ши Иосуа й-а бинекувынтат ши ле-а дат друмул; ши ей ау плекат ла кортуриле лор.

E abençoando-os Josué, os enviou: e foram-se a suas tendas.

7 Мойсе дэдусе уней жумэтэць дин семинция луй Манасе о моштенире ын Басан, ши Иосуа а дат челейлалте жумэтэць о моштенире лынгэ фраций лор, динкоаче де Йордан, ла апус.

Também à meia tribo de Manassés havia dado Moisés possessão em Basã; mas à outra meia deu Josué herança entre seus irmãos da outra parte do Jordão ao ocidente: e também a estes enviou Josué a suas tendas, depois de havê-los abençoado.

8 Кынд й-а тримис Иосуа ла кортуриле лор, й-а бинекувынтат ши ле-а зис: „Вой вэ ынтоарчець ла кортуриле воастре ку марь богэций, ку фоарте мулте турме ши ку о маре мулциме де арӂинт, де аур, де арамэ, де фер ши де ымбрэкэминте. Ымпэрциць ку фраций воштри прада луатэ де ла врэжмаший воштри.”

E falou-lhes, dizendo: Voltai-vos a vossas tendas com grandes riquezas, e com grande quantidade de gado, com prata, e com ouro, e bronze, e muitas vestes: reparti com vossos irmãos o despojo de vossos inimigos.

9 Фиий луй Рубен, фиий луй Гад ши жумэтате дин семинция луй Манасе с-ау ынторс акасэ, лэсынд пе копиий луй Исраел ла Сило, ын цара Канаанулуй, ка сэ се дукэ ын цара Галаадулуй, каре ера мошия лор ши унде се ашезасерэ, кум порунчисе луй Мойсе Домнул.

E os filhos de Rúben e os filhos de Gade, e a meia tribo de Manassés, se voltaram, e partiram-se dos filhos de Israel, de Siló, que está na terra de Canaã, para ir à terra de Gileade, à terra de suas possessões, da qual eram possuidores, segundo a palavra do SENHOR por meio de Moisés.

10 Кынд ау ажунс пе малуриле Йорданулуй, каре фак парте дин цара Канаанулуй, фиий луй Рубен, фиий луй Гад ши жумэтате дин семинция луй Манасе ау зидит аколо ун алтар лынгэ Йордан, ун алтар а кэруй мэриме избя привириле.

E chegando aos termos do Jordão, que está na terra de Canaã, os filhos de Rúben e os filhos de Gade, e a meia tribo de Manassés, edificaram ali um altar junto ao Jordão, um altar de grande aparência.

11 Копиий луй Исраел ау аузит зикынду-се: „Ятэ кэ фиий луй Рубен, фиий луй Гад ши жумэтате дин семинция луй Манасе ау зидит ун алтар ын фаца цэрий Канаанулуй, пе малуриле Йорданулуй, ын пэрциле копиилор луй Исраел.”

E os filhos de Israel ouviram dizer como os filhos de Rúben e os filhos de Gade, e a meia tribo de Manassés, haviam edificado um altar diante da terra de Canaã, nos termos do Jordão, à passagem dos filhos de Israel:

12 Кынд ау аузит копиий луй Исраел лукрул ачеста, тоатэ адунаря копиилор луй Исраел с-а стрынс ла Сило, ка сэ се суе ымпотрива лор ши сэ се батэ ку ей.

O qual quando os filhos de Israel ouviram, juntou-se toda a congregação dos filhos de Israel em Siló, para subir a lutar contra eles.

13 Копиий луй Исраел ау тримис ла фиий луй Рубен, ла фиий луй Гад ши ла жумэтате дин семинция луй Манасе, ын цара Галаадулуй, пе Финеас, фиул преотулуй Елеазар,

E enviaram os filhos de Israel aos filhos de Rúben e aos filhos de Gade e à meia tribo de Manassés na terra de Gileade, a Fineias filho de Eleazar sacerdote,

14 ши зече кэпетений ку ел, кыте о кэпетение де фиекаре касэ пэринтяскэ пентру фиекаре дин семинцииле луй Исраел; тоць ерау кэпетений де касэ пэринтяскэ ынтре мииле луй Исраел.

E a dez príncipes com ele; um príncipe de cada casa paterna de todas as tribos de Israel, cada um dos quais era chefe de família de seus pais na multidão de Israel.

15 Ей ау венит ла фиий луй Рубен, ла фиий луй Гад ши ла жумэтате дин семинция луй Манасе, ын цара Галаадулуй, ши ле-ау ворбит астфел:

Os quais vieram aos filhos de Rúben e aos filhos de Gade, e à meia tribo de Manassés, na terra de Gileade; e falaram-lhes, dizendo:

16 „Аша ворбеште тоатэ адунаря Домнулуй: ‘Че ынсямнэ пэкатул ачеста пе каре л-аць сэвыршит фацэ де Думнезеул луй Исраел ши пентру че вэ абатець акум де ла Домнул, зидинду-вэ ун алтар, ка сэ вэ рэзврэтиць азь ымпотрива Домнулуй?

Toda a congregação do SENHOR diz assim: Que transgressão é esta com que cometestes contra o Deus de Israel, deixando hoje de perseguir ao SENHOR, edificando para vós altar para ser hoje rebeldes contra o SENHOR?

17 Привим оаре ка о нимика нелеӂюиря луй Пеор, а кэруй патэ н-ам ридикат-о пынэ акум де песте ной, ку тоатэ урӂия пе каре а адус-о еа асупра адунэрий Домнулуй?

Foi-nos pouca a maldade de Peor, da qual não estamos ainda limpos até hoje, pela qual foi a mortandade na congregação do SENHOR?

18 Ши вой вэ абатець астэзь де ла Домнул! Дакэ вэ рэзврэтиць азь ымпотрива Домнулуй, мыне Ел Се ва мыния ымпотрива ынтреӂий адунэрь а луй Исраел.

E vós vos desviais hoje de perseguir ao SENHOR; mas será que vós vos rebelareis hoje contra o SENHOR, e amanhã se irará ele contra toda a congregação de Israel.

19 Дакэ привиць ка некуратэ цара каре есте мошия воастрэ, тречець ын цара каре есте мошия Домнулуй, унде есте ашезатэ локуинца Домнулуй, ши ашезаци-вэ ын мижлокул ностру, дар ну вэ рэзврэтиць ымпотрива Домнулуй ши ну вэ деспэрциць де ной, зидинду-вэ ун алтар, афарэ де алтарул Домнулуй Думнезеулуй ностру!

Que se vos parece que a terra de vossa possessão é imunda, passai-vos à terra da possessão do SENHOR, na qual está o tabernáculo do SENHOR, e tomai possessão entre nós; mas não vos rebeleis contra o SENHOR, nem vos rebeleis contra nós, edificando para vós um altar diferente do altar do SENHOR nosso Deus.

20 Акан, фиул луй Зерах, н-а сэвыршит оаре ун пэкат ку привире ла лукруриле дате спре нимичире ши ну С-а апринс де мыние Домнул ымпотрива ынтреӂий адунэрь а луй Исраел? Ши ел н-а фост сингурул каре а перит дин причина нелеӂюирий луй.’”

Não cometeu Acã, filho de zerá, transgressão no anátema, e veio ira sobre toda a congregação de Israel? E aquele homem não pereceu sozinho em sua iniquidade.

21 Фиий луй Рубен, фиий луй Гад ши жумэтате дин семинция луй Манасе ау рэспунс астфел кэпетениилор песте мииле луй Исраел:

Então os filhos de Rúben e os filhos de Gade, e a meia tribo de Manassés, responderam e disseram aos principais da multidão de Israel:

22 „Домнул Думнезеу, Чел Атотпутерник, Домнул Думнезеу, Чел Атотпутерник, штие ши Исраел ынсушь сэ штие лукрул ачеста! Дакэ дин рэзврэтире ши пэкэтуире ымпотрива Домнулуй ам фэкут лукрул ачеста, сэ ну не винэ ын ажутор Домнул ын зиуа ачаста!

O Deus dos deuses, o SENHOR, o Deus dos deuses, o SENHOR, ele sabe, e Israel saberá; se é por rebelião ou por transgressão contra o SENHOR, não nos salves hoje,

23 Дакэ не-ам зидит ун алтар ка сэ не абатем де ла Домнул, ка сэ адучем пе ел ардерь-де-тот ши дарурь де мынкаре ши ка сэ адучем пе ел жертфе де мулцумире, Домнул сэ не чарэ сокотялэ де ачаста!

se edificamos para nós um altar para deixarmos de seguir o SENHOR, ou para sacrificar holocausto ou oferta de alimentos, ou para oferecer sobre ele sacrifícios pacíficos, que o próprio SENHOR nos castigue por isso.

24 Ам фэкут лукрул ачеста май деграбэ де фрикэ, гындинду-не кэ ынтр-о зи с-ар путя ка фиий воштри сэ зикэ фиилор ноштри: ‘Че легэтурэ есте ынтре вой ши Домнул Думнезеул луй Исраел?

Porém o fizemos por temor disto, dizendo: Amanhã os vossos filhos dirão aos nossos filhos: Que tendes vós com o SENHOR, o Deus de Israel?

25 Домнул а пус Йорданул хотар ынтре ной ши вой, фий ай луй Рубен ши фий ай луй Гад: вой н-авець парте де Домнул!’ Ши фиий воштри ар фаче астфел ка фиий ноштри сэ ну се май тямэ де Домнул.

O SENHOR pôs por termo o Jordão entre nós e vós, ó filhos de Rúben e filhos de Gade; vós não tendes parte no SENHOR; e assim os vossos filhos farão que nossos filhos não temam ao SENHOR.

26 Де ачея ам зис: Сэ не зидим деч ун алтар, ну пентру ардерь-де-тот ши пентру жертфе,

Por isso dissemos: Façamos agora para edificar-nos um altar, não para holocausto nem para sacrifício,

27 чи ка о мэртурие ынтре ной ши вой, ынтре урмаший ноштри ши ай воштри, кэ воим сэ служим Домнулуй, ынаинтя Фецей Луй, прин ардериле-де-тот ши прин жертфеле ноастре де испэшире ши де мулцумире, ка сэ ну зикэ фиий воштри ынтр-о зи фиилор ноштри: ‘Вой н-авець парте де Домнул!’

Mas, sim, para que seja um testemunho entre nós e vós, e entre os que virão depois de nós, de que podemos exercer o serviço do SENHOR diante dele com nossos holocaustos, com nossos sacrifícios, e com as nossas ofertas pacíficas; e não digam amanhã vossos filhos aos nossos: Vós não tendes parte com o SENHOR.

28 Ной ам зис: ‘Дакэ май тырзиу не вор ворби астфел ноуэ сау урмашилор ноштри, вом рэспунде: «Привиць кипул алтарулуй Домнулуй пе каре л-ау фэкут пэринций ноштри ну пентру ардерь-де-тот ши пентру жертфе, чи ка мэртурие ынтре ной ши вой.»

Nós, pois, dissemos: Se acontecer que tal digam a nós, ou a nossas gerações no porvir, então responderemos: Olhai a réplica do altar do SENHOR, o qual os nossos pais fizeram, não para holocaustos ou sacrifícios, mas, sim, para que fosse testemunho entre nós e vós.

29 Департе де ной гындул сэ не рэзврэтим ымпотрива Домнулуй ши сэ не абатем астэзь де ла Домнул, зидинд ун алтар пентру ардерь-де-тот, пентру дарурь де мынкаре ши пентру жертфе, афарэ де алтарул Домнулуй Думнезеулуй ностру, каре есте ынаинтя локашулуй Луй!’”

Nunca tal aconteça que nos rebelemos contra o SENHOR, ou que nos deixemos hoje de seguir ao SENHOR, edificando um altar para holocaustos, para ofertas de alimentos, ou para sacrifício, além do altar do SENHOR, nosso Deus, que está diante do seu tabernáculo.

30 Кынд ау аузит преотул Финеас ши кэпетенииле адунэрий, кэпетенииле песте мииле луй Исраел, каре ерау ку ел, кувинтеле пе каре ле-ау ростит фиий луй Рубен, фиий луй Гад ши фиий луй Манасе ау рэмас мулцумиць.

E ouvindo Fineias, o sacerdote, e os príncipes da congregação, e os chefes da multidão de Israel que com ele estavam, as palavras que falaram os filhos de Rúben e os filhos de Gade e os filhos de Manassés, satisfizeram-se com isso.

31 Ши Финеас, фиул преотулуй Елеазар, а зис фиилор луй Рубен, фиилор луй Гад ши фиилор луй Манасе: „Куноаштем акум кэ Домнул есте ын мижлокул ностру, фииндкэ н-аць сэвыршит пэкатул ачеста ымпотрива Домнулуй ши аць избэвит астфел пе копиий луй Исраел дин мына Домнулуй.”

E disse Fineias, filho do sacerdote Eleazar, aos filhos de Rúben, aos filhos de Gade, e aos filhos de Manassés: Hoje temos entendido que o SENHOR está entre nós, pois não intentastes esta traição contra o SENHOR. Agora livrastes os filhos de Israel da mão do SENHOR.

32 Финеас, фиул преотулуй Елеазар, ши кэпетенииле ау пэрэсит пе фиий луй Рубен ши пе фиий луй Гад ши с-ау ынторс дин цара Галаадулуй ын цара Канаанулуй, ла копиий луй Исраел, кэрора ле-ау фэкут о даре де сямэ.

E Fineias, filho do sacerdote Eleazar, e os príncipes, voltaram da presença dos filhos de Rúben, e da presença dos filhos de Gade, da terra de Gileade à terra de Canaã, aos filhos de Israel; e trouxeram-lhes a resposta.

33 Копиий луй Исраел ау рэмас мулцумиць; ау бинекувынтат пе Думнезеу ши н-ау май ворбит сэ се суе ынармаць ка сэ пустияскэ цара пе каре о локуяу фиий луй Рубен ши фиий луй Гад.

E o negócio pareceu bem aos filhos de Israel, e os filhos de Israel bendisseram a Deus; e não falaram mais de subir contra eles em guerra, para destruir a terra em que habitavam os filhos de Rúben e os filhos de Gade.

34 Фиий луй Рубен ши фиий луй Гад ау нумит алтарул ачела Ед, „кэч”, ау зис ей, „ел есте мартор ынтре ной кэ Домнул есте Думнезеу”.

E os filhos de Rúben e os filhos de Gade puseram por nome ao altar Ede; porque é testemunho entre nós que o SENHOR é Deus.