Иосуа 11

1 Иабин, ымпэратул Хацорулуй, аузинд де ачесте лукрурь, а тримис соль ла Иобаб, ымпэратул Мадонулуй, ла ымпэратул Шимронулуй, ла ымпэратул Акшафулуй,

Or come Iabin, re di Hatsor, ebbe udito queste cose, mandò de’ messi a Iobab re di Madon, al re di Scimron, al re di Acsaf,

2 ла ымпэраций каре ерау ла мязэноапте де мунте, ын кымпия де ла мязэзи де Кинерет, ын вале ши пе ынэлцимиле Дорулуй ла апус,

ai re ch’erano al nord nella contrada montuosa, nella pianura al sud di Kinnereth, nella regione bassa, e sulle alture di Dor a ponente,

3 канааницилор де ла рэсэрит ши де ла апус, аморицилор, хетицилор, ферезицилор, иебусицилор ын мунте ши хевицилор ла поалеле Хермонулуй, ын цара Мицпа.

ai Cananei d’oriente e di ponente, agli Amorei, agli Hittei, ai Ferezei, ai Gebusei nella contrada montuosa, agli Hivvei appiè dello Hermon nel paese di Mitspa.

4 Ау ешит ей ши тоате оштириле лор ымпреунэ ку ей, алкэтуинд ун попор фэрэ нумэр, ка нисипул каре есте пе марӂиня мэрий, ши авынд кай ши каре ын фоарте маре нумэр.

E quelli uscirono, con tutti i loro eserciti, formando un popolo innumerevole come la rena ch’è sul lido del mare, e con cavalli e carri in grandissima quantità.

5 Тоць ымпэраций ачештя ау хотэрыт ун лок де ынтылнире ши ау венит де ау тэбэрыт ымпреунэ ла апеле Мером, ка сэ лупте ымпотрива луй Исраел.

Tutti questi re si riunirono e vennero ad accamparsi assieme presso le acque di Merom per combattere contro Israele.

6 Домнул а зис луй Иосуа: „Ну те теме де ей, кэч мыне, пе время ачаста, ый вой да бэтуць пе тоць ынаинтя луй Исраел. Каилор сэ ле тай винеле пичоарелор, яр кареле лор сэ ле арзь ын фок.”

E l’Eterno disse a Giosuè: “Non li temere, perché domani, a quest’ora, io farò che saran tutti uccisi davanti a Israele; tu taglierai i garetti ai loro cavalli e darai fuoco ai loro carri”.

7 Иосуа ку тоць оамений луй де рэзбой ау венит пе неаштептате песте ей ла апеле Мером ши с-ау нэпустит ын мижлокул лор.

Giosuè dunque, con tutta la sua gente di guerra, marciò all’improvviso contro di essi alle acque di Merom, e piombò loro addosso;

8 Домнул й-а дат ын мыниле луй Исраел; ей й-ау бэтут ши й-ау урмэрит пынэ ла Сидонул чел маре, пынэ ла Мисрефот-Маим ши пынэ ын валя Мицпа ла рэсэрит; й-ау бэтут фэрэ сэ ласе сэ скапе вреунул.

e l’Eterno li diede nelle mani degl’Israeliti, i quali li batterono e l’inseguirono fino a Sidone la grande, fino a Misrefot-Maim e fino alla valle di Mitspa, verso oriente; li batteron così da non lasciarne scampare uno.

9 Иосуа ле-а фэкут кум ый спусесе Домнул: каилор ле-а тэят винеле пичоарелор, яр кареле лор ле-а арс ын фок.

E Giosuè li tratto come gli avea detto l’Eterno: tagliò i garetti ai loro cavalli e dette fuoco ai loro carri.

10 Ла ынтоарчере ши ын ачелашь тимп, Иосуа а луат Хацорул ши а трекут прин сабие пе ымпэратул луй. Хацорул ера май ынаинте капитала тутурор ачестор ымпэрэций.

Al suo ritorno, e in quel medesimo tempo, Giosuè prese Hatsor e ne fece perire di spada il re; poiché Hatsor era stata per l’addietro la capitale di tutti quei regni.

11 Ау трекут прин аскуцишул сабией ши ау нимичит ку десэвыршире пе тоць чей че се гэсяу ын ел: н-а рэмас нимик дин че авя суфларе де вяцэ ши ау пус фок Хацорулуй.

Mise anche a fil di spada tutte le persone che vi si trovavano, votandole allo sterminio; non vi restò anima viva, e dette Hatsor alle fiamme.

12 Иосуа а луат, де асеменя, тоате четэциле ымпэрацилор ачелора, ши пе тоць ымпэраций лор й-а трекут прин аскуцишул сабией ши й-а нимичит ку десэвыршире, кум порунчисе Мойсе, робул Домнулуй.

Giosuè prese pure tutte le città di quei re e tutti i loro re, e li mise a fil di spada e li votò allo sterminio, come aveva ordinato Mosè, servo dell’Eterno.

13 Дар Исраел н-а арс ничуна дин четэциле ашезате пе дялурь, афарэ нумай де Хацор, каре а фост арсэ де Иосуа.

Ma Israele non arse alcuna delle città poste in collina, salvo Hatsor, la sola che Giosuè incendiasse.

14 Копиий луй Исраел ау пэстрат пентру ей тоатэ прада четэцилор ачелора ши вителе, дар ау трекут прин аскуцишул сабией пе тоць оамений, пынэ й-ау нимичит, фэрэ сэ ласе чева дин че аре суфларе де вяцэ.

E i figliuoli d’Israele si tennero per sé tutto il bottino di quelle città e il bestiame, ma misero a fil di spada tutti gli uomini fino al loro completo sterminio, senza lasciare anima viva.

15 Иосуа а ымплинит порунчиле дате де Домнул робулуй Сэу Мойсе ши де Мойсе луй Иосуа; н-а лэсат нимик неымплинит дин тот че порунчисе луй Мойсе Домнул.

Come l’Eterno avea comandato a Mosè suo servo, così Mosè ordinò a Giosuè, e così fece Giosuè, il quale non trascurò alcuno degli ordini che l’Eterno avea dato a Mosè.

16 Астфел, Иосуа а луат тоатэ цара ачаста, мунтеле, тоатэ партя де мязэзи, тоатэ цара Госен, валя, кымпия, мунтеле луй Исраел ши вэиле луй,

Giosuè dunque prese tutto quel paese, la contrada montuosa, tutto il mezzogiorno, tutto il paese di Goscen, la regione bassa, la pianura, la contrada montuosa d’Israele e le sue regioni basse,

17 де ла мунтеле чел плешув каре се ыналцэ спре Сеир пынэ ла Баал-Гад, ын валя Либанулуй, ла поалеле мунтелуй Хермон. А луат пе тоць ымпэраций лор, й-а бэтут ши й-а оморыт.

dalla montagna brulla che s’eleva verso Seir, fino a Baal-Gad nella valle del Libano appiè del monte Hermon; prese tutti i loro re, li colpì e li mise a morte.

18 Рэзбоюл пе каре л-а пуртат Иосуа ымпотрива тутурор ачестор ымпэраць а цинут мултэ време.

Giosuè fece per lungo tempo guerra a tutti quei re.

19 Н-а рэмас ничо четате каре сэ фи фэкут паче ку копиий луй Исраел, афарэ де хевиць, каре локуяу ын Габаон; пе тоате ле-ау луат прин луптэ.

Non ci fu città che facesse pace coi figliuoli d’Israele, eccetto gli Hivvei che abitavano Gabaon; le presero tutte, combattendo;

20 Кэч Домнул а ынгэдуит ка попоареле ачеля сэ-шь ымпетряскэ инима ши сэ лупте ымпотрива луй Исраел, пентру ка Исраел сэ ле нимичяскэ ку десэвыршире, фэрэ сэ айбэ милэ де еле, ши сэ ле нимичяскэ, дупэ кум порунчисе луй Мойсе Домнул.

perché l’Eterno facea sì che il loro cuore si ostinasse a dar battaglia ad Israele, onde Israele li votasse allo sterminio senza che ci fosse pietà per loro, e li distruggesse come l’Eterno avea comandato a Mosè.

21 Ын ачелашь тимп, Иосуа а порнит ши а нимичит пе анакимь, дин мунтеле Хебронулуй, дин Дебир, дин Анаб, дин тот мунтеле луй Иуда ши дин тот мунтеле луй Исраел; Иосуа й-а нимичит ку десэвыршире, ымпреунэ ку четэциле лор.

In quel medesimo tempo, Giosuè si mise in marcia e sterminò gli Anakiti della contrada montuosa, di Hebron, di Debir, di Anab, di tutta la contrada montuosa di Giuda e di tutta la contrada montuosa d’Israele; Giosuè li votò allo sterminio con le loro città.

22 Н-ау рэмас делок анакимь ын цара копиилор луй Исраел; н-ау рэмас декыт ла Газа, ла Гат ши ла Асдод.

Non rimasero più Anakiti nel paese de’ figliuoli d’Israele; non ne restarono che alcuni in Gaza, in Gath e in Asdod.

23 Иосуа а пус стэпынире деч пе тоатэ цара, потривит ку тот че спусесе луй Мойсе Домнул. Ши Иосуа а дат-о де моштенире луй Исраел, фиекэруя й-а дат партя луй, дупэ семинцииле лор. Апой цара с-а одихнит де рэзбой.

Giosuè dunque prese tutto il paese, esattamente come l’Eterno avea detto a Mosè; e Giosuè lo diede in eredità a Israele, tribù per tribù, secondo la parte che toccava a ciascuna. E il paese ebbe requie dalla guerra.