Иосуа 11

1 Иабин, ымпэратул Хацорулуй, аузинд де ачесте лукрурь, а тримис соль ла Иобаб, ымпэратул Мадонулуй, ла ымпэратул Шимронулуй, ла ымпэратул Акшафулуй,

Als aber Jabin, der König von Chasor, davon hörte, sandte er zu Madons König, Johab, zum König von Simron und zum König von Achsaph,

2 ла ымпэраций каре ерау ла мязэноапте де мунте, ын кымпия де ла мязэзи де Кинерет, ын вале ши пе ынэлцимиле Дорулуй ла апус,

sowie zu den Königen im Norden, im Bergland, in der Steppe südlich von Kinerot, in der Niederung und auf dem Höhenzug von Dor am Meere,

3 канааницилор де ла рэсэрит ши де ла апус, аморицилор, хетицилор, ферезицилор, иебусицилор ын мунте ши хевицилор ла поалеле Хермонулуй, ын цара Мицпа.

zu den Kanaanitern im Osten und Westen, den Amoritern, Chittitern, Perizitern und Jebusitern auf dem Gebirge und zu den Chiwitern am Fuße des Hermon im Lande der Mispa.

4 Ау ешит ей ши тоате оштириле лор ымпреунэ ку ей, алкэтуинд ун попор фэрэ нумэр, ка нисипул каре есте пе марӂиня мэрий, ши авынд кай ши каре ын фоарте маре нумэр.

Sie zogen mit all ihren Heeren aus, ein starkes Volk, zahlreich wie der Sand am Meeresstrande, und mit sehr viel Rossen und Wagen.

5 Тоць ымпэраций ачештя ау хотэрыт ун лок де ынтылнире ши ау венит де ау тэбэрыт ымпреунэ ла апеле Мером, ка сэ лупте ымпотрива луй Исраел.

Und alle Könige kamen einhellig zusammen und lagerten insgesamt beim Wasser von Merom, wider Israel zu streiten.

6 Домнул а зис луй Иосуа: „Ну те теме де ей, кэч мыне, пе время ачаста, ый вой да бэтуць пе тоць ынаинтя луй Исраел. Каилор сэ ле тай винеле пичоарелор, яр кареле лор сэ ле арзь ын фок.”

Aber der Herr sprach zu Josue: "Furchte dich nicht vor ihnen! Morgen um diese Zeit lege ich sie alle erschlagen vor Israel hin. Ihre Rosse sollst du lähmen und ihre Streitwagen verbrennen! -

7 Иосуа ку тоць оамений луй де рэзбой ау венит пе неаштептате песте ей ла апеле Мером ши с-ау нэпустит ын мижлокул лор.

Da kam Josue mit dem ganzen Kriegsvolk unvermutet über sie beim Wasser von Merom, und sie überfielen sie.

8 Домнул й-а дат ын мыниле луй Исраел; ей й-ау бэтут ши й-ау урмэрит пынэ ла Сидонул чел маре, пынэ ла Мисрефот-Маим ши пынэ ын валя Мицпа ла рэсэрит; й-ау бэтут фэрэ сэ ласе сэ скапе вреунул.

Und der Herr gab sie in Israels Hand. Sie schlugen sie und verfolgten sie bis Groß-Sidon und bis Misrephot Maim sowie bis in die Talebene von Mispa im Osten. Und sie schlugen sie. Keinen einzigen von ihnen hat er entkommen lassen.

9 Иосуа ле-а фэкут кум ый спусесе Домнул: каилор ле-а тэят винеле пичоарелор, яр кареле лор ле-а арс ын фок.

Josue tat an ihnen, wie ihm der Herr gesagt. Ihre Rosse lähmte er und verbrannte ihre Streitwagen.

10 Ла ынтоарчере ши ын ачелашь тимп, Иосуа а луат Хацорул ши а трекут прин сабие пе ымпэратул луй. Хацорул ера май ынаинте капитала тутурор ачестор ымпэрэций.

Dann kehrte Josue um und eroberte Chasor. Seinen König aber hatte er mit dem Schwerte geschlagen. Chasor war vordem die Vormacht aller jener Königreiche gewesen.

11 Ау трекут прин аскуцишул сабией ши ау нимичит ку десэвыршире пе тоць чей че се гэсяу ын ел: н-а рэмас нимик дин че авя суфларе де вяцэ ши ау пус фок Хацорулуй.

Und sie schlugen darin alle Leute mit des Schwertes Schärfe und bannten sie. Kein Hauch war mehr übriggeblieben. Chasor selbst hatte er verbrannt.

12 Иосуа а луат, де асеменя, тоате четэциле ымпэрацилор ачелора, ши пе тоць ымпэраций лор й-а трекут прин аскуцишул сабией ши й-а нимичит ку десэвыршире, кум порунчисе Мойсе, робул Домнулуй.

All jene Königsstädte mit all ihren Königen nahm Josue und schlug sie mit des Schwertes Schärfe, hatte er sie doch gebannt, wie es des Herrn Diener, Moses, befohlen hatte.

13 Дар Исраел н-а арс ничуна дин четэциле ашезате пе дялурь, афарэ нумай де Хацор, каре а фост арсэ де Иосуа.

Aber von all den Städten, die auf ihrem Hügel saßen, verbrannte Israel keine; allein Chasor hatte Josue verbrannt.

14 Копиий луй Исраел ау пэстрат пентру ей тоатэ прада четэцилор ачелора ши вителе, дар ау трекут прин аскуцишул сабией пе тоць оамений, пынэ й-ау нимичит, фэрэ сэ ласе чева дин че аре суфларе де вяцэ.

Die Israeliten aber nahmen die ganze Beute aus jenen Städten und das Vieh für sich. Nur die Menschen alle hatten sie mit des Schwertes Schärfe bis zur Vernichtung geschlagen. Keinen Hauch hatten sie übriggelassen.

15 Иосуа а ымплинит порунчиле дате де Домнул робулуй Сэу Мойсе ши де Мойсе луй Иосуа; н-а лэсат нимик неымплинит дин тот че порунчисе луй Мойсе Домнул.

Wie der Herr seinem Diener Moses befohlen, so hatte dieser dem Josue geboten, und so hatte Josue getan. Nichts unterließ er von allem, was der Herr dem Moses geboten.

16 Астфел, Иосуа а луат тоатэ цара ачаста, мунтеле, тоатэ партя де мязэзи, тоатэ цара Госен, валя, кымпия, мунтеле луй Исраел ши вэиле луй,

So eroberte Josue dieses ganze Land, das Bergland, das ganze Südland, das ganze Land Gosen, die Niederung und die Steppe sowie das Bergland von Israel und seine Niederung,

17 де ла мунтеле чел плешув каре се ыналцэ спре Сеир пынэ ла Баал-Гад, ын валя Либанулуй, ла поалеле мунтелуй Хермон. А луат пе тоць ымпэраций лор, й-а бэтут ши й-а оморыт.

vom kahlen Gebirge an, das gegen Seïr ansteigt, bis Baal Gad in der Libanonebene am Fuß des Hermon. Alle ihre Könige hatte er gefangen; dann schlug er sie und tötete sie.

18 Рэзбоюл пе каре л-а пуртат Иосуа ымпотрива тутурор ачестор ымпэраць а цинут мултэ време.

Lange Zeit führte Josue mit all jenen Königen Krieg.

19 Н-а рэмас ничо четате каре сэ фи фэкут паче ку копиий луй Исраел, афарэ де хевиць, каре локуяу ын Габаон; пе тоате ле-ау луат прин луптэ.

Keine Stadt ergab sich den Israeliten friedlich, außer die zu Gibeon wohnenden Chiwiter. Sonst hatten sie alles durch Kampf genommen.

20 Кэч Домнул а ынгэдуит ка попоареле ачеля сэ-шь ымпетряскэ инима ши сэ лупте ымпотрива луй Исраел, пентру ка Исраел сэ ле нимичяскэ ку десэвыршире, фэрэ сэ айбэ милэ де еле, ши сэ ле нимичяскэ, дупэ кум порунчисе луй Мойсе Домнул.

Denn vom Herrn war es gefügt worden, ihr Herz zu verstocken zum Kampfe gegen Israel, daß man sie bannte, damit ihnen keine Schonung zuteil würde, sondern Ausrottung, wie der Herr dem Moses befohlen.

21 Ын ачелашь тимп, Иосуа а порнит ши а нимичит пе анакимь, дин мунтеле Хебронулуй, дин Дебир, дин Анаб, дин тот мунтеле луй Иуда ши дин тот мунтеле луй Исраел; Иосуа й-а нимичит ку десэвыршире, ымпреунэ ку четэциле лор.

Damals kam Josue und vertilgte die Enakiter auf dem Gebirge, zu Hebron, Debir und Anab, auf dem ganzen Gebirge Juda und Israel. Sie und ihre Städte hatte Josue gebannt.

22 Н-ау рэмас делок анакимь ын цара копиилор луй Исраел; н-ау рэмас декыт ла Газа, ла Гат ши ла Асдод.

So blieben keine Enakiter mehr im Lande der Israeliten. Nur in Gaza, Gat und Asdod blieb ihrer ein Rest.

23 Иосуа а пус стэпынире деч пе тоатэ цара, потривит ку тот че спусесе луй Мойсе Домнул. Ши Иосуа а дат-о де моштенире луй Исраел, фиекэруя й-а дат партя луй, дупэ семинцииле лор. Апой цара с-а одихнит де рэзбой.

Josue nahm das ganze Land, wie es der Herr dem Moses geboten. Und Josue gab es Israel zu eigen nach ihrer Stammeseinteilung. Und das Land ruhte vom Kriege.