Иосуа 1
1 Дупэ моартя луй Мойсе, робул Домнулуй, Домнул а зис луй Иосуа, фиул луй Нун, служиторул луй Мойсе:
Ja tapahtui Moseksen Herran palvelian kuoleman jälkeen, että Herra puhui Josualle Nunin pojalle, Moseksen palvelialle, sanoen:
2 „Робул Меу Мойсе а мурит: акум, скоалэ-те, тречь Йорданул ачеста, ту ши тот попорул ачеста, ши интраць ын цара пе каре о дау копиилор луй Исраел.
Minun palveliani Moses on kuollut; niin nouse nyt ja matkusta tämän Jordanin ylitse, sinä ja kaikki tämä kansa, siihen maahan, kuin minä annan Israelin lapsille.
3 Орьче лок пе каре-л ва кэлка талпа пичорулуй востру ви-л дау, кум ам спус луй Мойсе.
Kaiken sian minä annan teille, kussa teidän jalkanne käyvät, niinkuin minä Mosekselle sanonut olen.
4 Цинутул востру се ва ынтинде де ла пустиу ши Либан пынэ ла рыул чел маре, рыул Еуфрат, тоатэ цара хетицилор ши пынэ ла Маря чя Маре, спре апусул соарелуй.
Korvesta ja tästä Libanonista suuren Phratin virtaan asti, koko Hetiläisten maan, niin isoon mereen länteen päin, pitää teidän maanne rajat oleman.
5 Нимень ну ва путя сэ стя ымпотрива та кыт вей трэи. Еу вой фи ку тине, кум ам фост ку Мойсе; ну те вой лэса, нич ну те вой пэрэси.
Ei kenkään voi sinua vastaan seisoa koko elinaikanas: niinkuin minä olin Moseksen kanssa, niin olen minä myös sinun kanssas; en minä hylkää sinua enkä luovu sinusta.
6 Ынтэреште-те ши ымбэрбэтязэ-те, кэч ту вей да ын стэпынире попорулуй ачестуя цара пе каре ам журат пэринцилор лор кэ ле-о вой да.
Ole rohkia ja vahvista sinuas, sillä sinun pitää tälle kansalle maan jakaman, josta minä vannoin heidän isillensä, sen heille antaakseni.
7 Ынтэреште-те нумай ши ымбэрбэтязэ-те, лукрынд ку крединчошие дупэ тоатэ леӂя пе каре ць-а дат-о робул Меу Мойсе; ну те абате де ла еа нич ла дряпта, нич ла стынга, ка сэ избутешть ын тот че вей фаче.
Ainoastaan ole rohkia ja vahvista sinuas juuri hyvin, ettäs pitäisit kaiken lain ja tekisit sen jälkeen, kuin Moses minun palveliani sinulle käski; älä siitä harhaile oikialle eikä vasemmalle puolelle, ettäs toimellisesti tekisit kaikissa missä sinä vaellat.
8 Картя ачаста а леӂий сэ ну се депэртезе де гура та; куӂетэ асупра ей зи ши ноапте, кэутынд сэ фачь тот че есте скрис ын еа, кэч атунч вей избынди ын тоате лукрэриле тале ши атунч вей лукра ку ынцелепчуне.
Ei pidä tämän lakiraamatun tuleman sinun suustas pois, vaan ajattele sitä yötä ja päivää, ettäs kaikki sen jälkeen pitäisit ja tekisit, kuin siinä on kirjoitettu; sillä niin sinä menestyt kaikissa sinun teissäs ja kaikki työs toimellisesti päätät.
9 Ну ць-ам дат Еу оаре порунка ачаста: ‘Ынтэреште-те ши ымбэрбэтязэ-те’? Ну те ынспэймынта ши ну те ынгрози, кэч Домнул Думнезеул тэу есте ку тине ын тот че вей фаче.”
Enkö minä käskenyt sinun olla rohkian ja vahvistaa itses? Älä pelkää, älä myös hämmästy, sillä Herra sinun Jumalas on sinun kanssas kaikissa sinun aivoituksissas.
10 Иосуа а дат кэпетениилор оштирий попорулуй урмэтоаря порункэ:
Silloin käski Josua kansan päämiehiä ja sanoi:
11 „Тречець прин табэрэ ши ятэ че сэ порунчиць попорулуй: ‘Прегэтици-вэ меринде, кэч песте трей зиле вець трече Йорданул ачеста ка сэ мерӂець сэ кучериць цара пе каре в-о дэ ын стэпынире Домнул Думнезеул востру.’”
Käykäät leirin lävitse ja käskekäät kansaa, sanoen: valmistakaat teille evästä, sillä kolmannen päivän perästä pitää teidän käymän tämän Jordanin ylitse, että te joutuisitte maata omistamaan, jonka Herra teidän Jumalanne teille antaa omistaaksenne sitä.
12 Иосуа а зис рубеницилор, гадицилор ши жумэтэций дин семинция луй Манасе:
Ja Josua puhui Rubenilaisille, Gadilaisille ja puolelle Manassen sukukunnalle, sanoen;
13 „Адучеци-вэ аминте че в-а порунчит Мойсе, робул Домнулуй, кынд а зис: ‘Домнул Думнезеул востру в-а дат одихнэ ши в-а дат цара ачаста.’
Muistakaat se sana, jonka Moses Herran palvelia teille käski, sanoen: Herra teidän Jumalanne saatti teidät lepoon ja antoi teille tämän maan.
14 Невестеле воастре, прунчий воштри ши вителе воастре сэ рэмынэ ын цара пе каре в-а дат-о Мойсе динкоаче де Йордан, дар вой, тоць бэрбаций войничь, сэ тречець ынармаць ынаинтя фрацилор воштри ши сэ-й ажутаць,
Teidän emäntänne, lapsenne, ja karjanne jättäkäät siihen maahan, minkä Moses teille antoi, tällä puolella Jordania. Vaan teidän pitää käymän veljeinne edellä varustettuina, kaikki ne jotka vahvat miehet ovat, ja auttaman heitä,
15 пынэ че Домнул ва да одихнэ фрацилор воштри ка ши воуэ ши пынэ че вор фи ши ей ын стэпыниря цэрий пе каре ле-о дэ Домнул Думнезеул востру. Апой сэ вэ ынтоарчець сэ стэпыниць цара каре есте мошия воастрэ ши пе каре в-а дат-о Мойсе, робул Домнулуй, динкоаче де Йордан, спре рэсэритул соарелуй.”
Siihenasti että Herra teidän veljillenne antaa levon, niinkuin teillekin, että hekin omistaisivat sen maan, jonka Herra teidän Jumalanne heille antaa; sitte pitää teidän palajaman omalle maallenne ja omistaman sen, minkä Moses Herran palvelia teille antoi, tällä puolella Jordania auringon nousemiseen päin.
16 Ей ау рэспунс луй Иосуа ши ау зис: „Вом фаче тот че не-ай порунчит ши не вом дуче орьунде не вей тримите.
Ja he vastasivat Josualle ja sanoivat: kaikki mitä meille käskenyt olet, sen me teemme, ja kuhunkas ikänä lähetät meidät, sinne me menemme.
17 Те вом аскулта ын тотул, кум ам аскултат пе Мойсе. Нумай Домнул Думнезеул тэу сэ фие ку тине, кум а фост ку Мойсе!
Niinkuin me olemme olleet Mosekselle kaikissa kuuliaiset, niin olemme sinullekin kuuliaiset; ainoastaan olkoon Herra sinun Jumalas sinun kanssas, niinkuin hän oli Moseksen kanssa.
18 Орьче ом каре се ва рэзврэти ымпотрива порунчий тале ши каре ну ва аскулта де тот че-й вей порунчи сэ фие педепсит ку моартя! Ынтэреште-те нумай ши ымбэрбэтязэ-те!”
Jokainen, joka asettaa itsensä sinun suutas vastaan ja ei ole kuuliainen sinun sanoilles kaikissa mitä käsket, hänen pitää kuoleman; ainoastansa ole rohkia ja vahvista sinuas.
