Иоан 4
1 Домнул а афлат кэ фарисеий ау аузит кэ Ел фаче ши ботязэ май мулць ученичь декыт Иоан.
[Naquela altura, muitas pessoas pediam ]que Jesus as batizasse. Ele não quis fazê-lo, mas [nós ]os discípulos dele batizamos muitas pessoas. Mas alguns do grupo religioso dos fariseus ouviram [as pessoas dizerem que ]Jesus tinha conseguido mais discípulos que João [o Batizador ]e os batizava, [portanto eles ficaram bem ciumentos. ]
2 Ынсэ Исус ну ботеза Ел Ынсушь, чи ученичий Луй.
3 Атунч а пэрэсит Иудея ши С-а ынторс ын Галилея.
Quando o Senhor [Jesus ]ouviu isso, saiu do distrito da Judeia e voltou [conosco, seus discípulos], ao distrito da Galileia, [para evitar possíveis problemas causados pelos fariseus].
4 Фииндкэ требуя сэ трякэ прин Самария,
[Ele resolveu ]que lhe seria preciso viajar pelo [distrito ]da Samaria.
5 а ажунс лынгэ о четате дин цинутул Самарией, нумитэ Сихар, апроапе де огорул пе каре-л дэдусе Иаков фиулуй сэу Иосиф.
Por isso chegamos numa cidadezinha chamada Sicar, no [distrito ]da Samaria. Ficava perto do terreno que [nosso antepassado ]Jacó tinha dado [há muito tempo ]ao seu filho José.
6 Аколо се афла фынтына луй Иаков. Исус, остенит де кэлэторие, шедя лынгэ фынтынэ. Ера кам пе ла часул ал шаселя.
O poço que pertencia [antigamente ]a Jacó ficava naquele terreno. Jesus estava cansado de andar. Portanto, enquanto [nós ]discípulos entramos na cidadezinha para comprar comida, Ele ficava sentado perto do poço. Por volta do meio-dia, uma mulher que [morava ali ]na Samaria veio buscar água [do poço]. Jesus lhe disse, “Quer me dar um pouco de água [do poço ]para beber?” Os judeus não [gostam de tocar coisas que pertencem aos/se aproximam dos] samaritanos,
7 А венит о фемее дин Самария сэ скоатэ апэ. „Дэ-Мь сэ бяу”, й-а зис Исус.
8 Кэч ученичий Луй се дусесерэ ын четате сэ кумпере де-але мынкэрий.
9 Фемея самаритянкэ Й-а зис: „Кум Ту, иудеу, черь сэ бей де ла мине, фемее самаритянкэ?” Иудеий, ын адевэр, н-ау легэтурь ку самаритений.
portanto a mulher da Samaria disse a Ele, “O Senhor é judeu, e eu sou da Samaria, e mais, sou mulher. Por isso [surpreende-me/como é possível] [RHQ] que o Senhor me peça um gole [de água]!/?”
10 Дрепт рэспунс, Исус й-а зис: „Дакэ ай фи куноскут ту дарул луй Думнезеу ши чине есте Чел че-ць зиче: ‘Дэ-Мь сэ бяу!’, ту сингурэ ай фи черут сэ бей, ши Ел ць-ар фи дат апэвие.”
Jesus respondeu a ela, “Se você soubesse o que Deus quer lhe dar, e se soubesse quem sou Eu, aquele que lhe pede um gole de água, você teria pedido a mim, e eu lhe teria dado da água que sustenta a vida”.
11 „Доамне”, Й-а зис фемея, „н-ай ку че сэ скоць апэ, ши фынтына есте адынкэ, де унде ай путя сэ ай дар ачастэ апэ вие?
[Ela pensou que Ele estivesse falando da água da correnteza. Por isso ]ela lhe disse, “O Senhor não tem balde nem corda, e o poço é bem fundo. De onde, pois, vai tirar a água que sustenta a vida?
12 Ешть Ту оаре май маре декыт пэринтеле ностру Иаков, каре не-а дат фынтына ачаста ши а бэут дин еа ел ынсушь ши фечорий луй ши вителе луй?”
Nosso antepassado Jacó nos deixou este poço. Ele bebeu água dele, e havia ali [tanta água boa ]que seus filhos e rebanhos de ovelhas também beberam dela. O Senhor se acha mais importante que Jacó, [para poder nos dar água que sustenta a vida]?”
13 Исус й-а рэспунс: „Орькуй бя дин апа ачаста ый ва фи ярэшь сете.
Jesus lhe respondeu, “Todos os que bebem água deste [poço ]voltarão a ter sede mais tarde.
15 „Доамне”, Й-а зис фемея, „дэ-мь ачастэ апэ, ка сэ ну-мь май фие сете ши сэ ну май вин пынэ аич сэ скот.”
A mulher [não entendeu que Jesus se referia, de forma figurada, a algo que a sustentaria espiritualmente. Portanto ela ]disse a Ele, “Senhor, dê-me desse tipo de água, para eu não ter mais sede nem precisar voltar sempre para cá buscar água”!
16 „Ду-те”, й-а зис Исус, „де кямэ пе бэрбатул тэу ши вино аич.”
[Jesus sabia que ela não entendeu, mas quis mostrar-lhe, pelo seu conhecimento da sua vida íntima, que–por ser Ele o Messias—podia suprir suas necessidades espirituais. Por ]isso Ele lhe disse, “Senhora, vá chamar seu marido e trazê-lo para cá”!
17 Фемея Й-а рэспунс: „Н-ам бэрбат.” Исус й-а зис: „Бине ай зис кэ н-ай бэрбат.
Ela respondeu, “Não tenho marido”! Jesus lhe disse, “Você disse que não tem marido, e é verdade.
18 Пентру кэ чинч бэрбаць ай авут; ши ачела пе каре-л ай акум ну-ць есте бэрбат. Аич ай спус адевэрул.”
Também é verdade que já teve cinco maridos, [um após outro]. E o homem com quem vive atualmente não é seu marido! Realmente, você disse a pura verdade”.
19 „Доамне”, Й-а зис фемея, „вэд кэ ешть пророк.
A mulher lhe disse, “Senhor, entendo que o Senhor deve ser profeta, [pois consegue descobrir os segredos das pessoas].
20 Пэринций ноштри с-ау ынкинат пе мунтеле ачеста; ши вой зичець кэ ын Иерусалим есте локул унде требуе сэ се ынкине оамений.”
Mas [deixe-me fazer-lhe outra pergunta]: Nossos antepassados adoravam a Deus aqui no monte [Gerazim], mas vocês judeus afirmam que Jerusalém é o lugar onde devemos adorar a [Deus. Então, qual dos grupos tem razão?]”
21 „Фемее”, й-а зис Исус, „креде-Мэ кэ вине часул кындну вэ вець ынкина Татэлуй нич пе мунтеле ачеста, нич ын Иерусалим.
Jesus lhe disse, “Senhora, pode me crer quando afirmo que virá um dia quando não [terá importância que ]se adore a [Deus o ]Pai neste monte, ou em Jerusalém [ou em outro local. ]
22 Вой вэ ынкинаць ла чену куноаштець, ной не ынкинэм ла че куноаштем, кэчмынтуиря вине де ла иудей.
Vocês samaritanos não conhecem aquele que adoram. Mas nós (excl) judeus sabemos a quem adoramos, pois é de [nós ]judeus que Deus [mandou aquele ]que vai salvar as pessoas [da culpa dos seus pecados. ]
23 Дар вине часул, ши акум а ши венит, кынд ынкинэторий адевэраць се вор ынкина Татэлуй ын духшиын адевэр, фииндкэ астфел де ынкинэторь дореште ши Татэл.
Contudo, virá um dia quando aqueles que realmente adoram a Deus vão adorá-lo como o Espírito dele [mandar ]e de acordo com a verdade [dele/minha] verdade. De fato, aquela hora já chegou. São esses os adoradores que meu Pai busca.
24 Думнезеуесте Дух; ши чине се ынкинэ Луй требуе сэ И се ынкине ын дух ши ын адевэр.”
Deus é um ser espiritual. Portanto, é preciso que aqueles que O adorarem O adorem como [mandar ]o Espírito dele e [conforme ]a verdade de [Deus/minha ]verdade”.
25 „Штиу”, Й-а зис фемея, „кэ аре сэ винэ Месия (кэруя И се зиче Христос); кынд ва вени Ел, аре сэ не спунэ тоате лукруриле.”
A mulher lhe disse, “Sei que virá o Messias. (Os dois termos ‘Messias’ e ‘Cristo’ significam ‘o rei prometido por Deus’.) Quando Ele vier, vai dizer-nos tudo que [precisamos saber]”.
26 Исус й-а зис: „Еу, чел каре ворбеск ку тине, сунт Ачела.”
Jesus lhe disse, “Eu, que estou falando com você, sou [o Messias]”!
27 Атунч ау венит ученичий Луй ши се мирау кэ ворбя ку о фемее. Тотушь ничунул ну Й-а зис: „Че кауць?” сау „Деспре че ворбешть ку еа?”
Nesse instante, [nós ]discípulos voltamos da cidadezinha. [Sendo contrário ao nosso costume os mestres religiosos judaicos conversarem com mulheres, ]ficamos surpresos ao ver Jesus falando com uma mulher. Porém, nenhum de nós perguntou à mulher, “O que você deseja?”, nem perguntou a Jesus, “Por que o Senhor está falando com ela?”
28 Атунч, фемея шь-а лэсат гэлята, с-а дус ын четате ши а зис оаменилор:
Então a mulher deixou ali o pote de água que tinha, e voltou para a cidade. Ela disse às pessoas que moravam ali,
29 „Вениць де ведець ун ом каре мь-а спус тот че ам фэкут. Ну кумва есте ачеста Христосул?”
“Venham ver um homem que [pôde ]me dizer tudo da minha vida passada [HYP], [mesmo que eu nunca o tivesse conhecido antes! ]Será Ele o Messias?”
30 Ей ау ешит дин четате ши веняу спре Ел.
Por isso muitas pessoas saíram da cidadezinha e se foram para onde estava Jesus.
31 Ын тимпул ачеста, ученичий Ыл ругау сэ мэнынче ши зичяу: „Ынвэцэторуле, мэнынкэ!”
Entretanto, nós discípulos o instávamos, “Mestre, coma [um pouco desta comida que lhe trouxemos”! ]
32 Дар Ел ле-а зис: „Еу ам де мынкат о мынкаре пе каре вой н-о куноаштець.”
Mas Ele nos disse, “Tenho para comer uma comida que vocês nem conhecem”!
33 Ученичий ау ынчепут сэ-шь зикэ деч уний алтора: „Ну кумва Й-а адус чинева сэ мэнынче?”
Por isso começamos a perguntar-nos uns aos outros, “Com certeza, ninguém/Será que alguém [RHQ] lhe trouxe comida [durante nossa ausência!?]”
34 Исус ле-а зис: „МынкаряМя есте сэ фак воя Челуй че М-а тримис ши сэ ымплинеск лукраря Луй.
Jesus nos disse, “Fazer o que meu pai, que me enviou, deseja [que eu faça], e completar a obra que Ele [me confiou, ]é [o que me sustenta/como ]minha comida.
35 Ну зичець вой кэ май сунт патру лунь пынэ ла сечериш? Ятэ, Еу вэ спун: Ридикаци-вэ окий ши привиць холделе, каресунт албе акум, гата пентру сечериш.
[Nesta época do ano, ]vocês estão dizendo (OU, seus antepassados costumavam dizer), “Ficam ainda quatro meses até a colheita”. Mas eu lhes digo, olhem cuidadosamente [os não judeus que andam por aqui. Deus diz, “Eles estão prontos para aceitar minha mensagem ][MET], [como as plantas na ]roça que estão prontas para serem ceifadas.
36 Чинесечерэ примеште о платэ ши стрынӂе род пентру вяца вешникэ, пентру ка ши чел че сямэнэ ши чел че сечерэ сэ се букуре ын ачелашь тимп. (aiōnios g166)
[Se vocês os capacitarem a aceitar minha mensagem, ]vou premiar vocês [MET], [como o dono de um campo ]recompensa aqueles que fazem a colheita. Por causa do labor de vocês, as pessoas vão viver eternamente”. [Eu tenho anunciado a mensagem de Deus às pessoas. Será como ][MET] fazer a colheita. Quando isso acontecer, vocês e eu vamos regozijar-nos juntos. (aiōnios g166)
37 Кэч, ын ачастэ привинцэ, есте адевэратэ зичеря: ‘Унул сямэнэ, яр алтул сечерэ.’
Como resultado, vai se tornar verdade o seguinte provérbio: Uma pessoa planta a semente, mas outros fazem a colheita.
38 Еу в-ам тримис сэ сечераць аколо унде ну вой в-аць остенит; алций с-ау остенит, ши вой аць интрат ын остеняла лор.”
Mando vocês [para capacitar as pessoas a aceitarem minha mensagem, mas vocês não serão os primeiros a contar-lhes a mensagem de Deus. ]Outros [já ]trabalharam arduamente [para contar a mensagem de Deus às pessoas, ]e agora vocês vão colher os frutos do trabalho deles”.
39 Мулць самаритень дин четатя ачея ау крезут ын Исус дин причина мэртурией фемеий, каре зичя: „Мь-а спус тот че ам фэкут.”
Muitos dos habitantes do [distrito da ]Samaria que [moravam ]naquela cidadezinha passaram a crer que Jesus [era o Messias ]por terem ouvido o que aquela mulher tinha dito sobre Jesus, “Aquele homem [conseguiu ]me falar de toda minha vida passada [HYP]”!
40 Кынд ау венит самаритений ла Ел, Л-ау ругат сэ рэмынэ ла ей. Ши Ел а рэмас аколо доуэ зиле.
Por isso, quando aqueles samaritanos vieram ter com Ele, insistiram em que Ele ficasse com eles. Portanto ficamos lá um par de dias.
41 Мулт май мулць ау крезут ын Ел дин причина кувинтелор Луй.
Muitos mais deles creram [em Jesus/que era Ele o Messias ]por causa da mensagem dele.
42 Ши зичяу фемеий: „Акум ну май кредем дин причина спуселор тале, чи дин причинэ кэ Л-ам аузит ной ыншине ши штим кэ Ачеста есте ын адевэр Христосул, Мынтуиторул лумий.”
Eles disseram àquela mulher, “Cremos [agora ]em Jesus, mas não somente por causa daquilo que você nos disse. Agora nós mesmos temos ouvido [a mensagem dele. ]Como resultado, sabemos que este homem realmente é aquele que pode salvar todas as [pessoas do ]mundo [da culpa dos seus pecados”.]
43 Дупэ ачесте доуэ зиле, Исус а плекат де аколо ка сэ се дукэ ын Галилея.
Jesus tinha dito [antes ]que as pessoas não honravam os profetas [como Ele quando estes tentavam ensinar as pessoas ]na sua própria vizinhança. Portanto, dois dias depois disso Jesus e [nós ]discípulos deixamos aquela região e nos dirigimos [à região dele, no distrito ]da Galileia, [pois Ele sabia que os habitantes dali não teriam dele uma opinião tão alta que fosse provocar os ciúmes dos líderes judaicos. ]
44 Кэч Ел Ынсушь спусесе кэ ун пророк ну есте прецуит ын патрия са.
45 Кынд а ажунс ын Галилея, а фост примит бине де галилеень, каре вэзусерэ тот че фэкусе ла Иерусалим ын тимпул празникулуй; кэч фусесерэ ши ей ла празник.
Contudo, ao chegarmos no distrito da Galileia, muitos dos habitantes o acolheram, pois estiveram em Jerusalém durante a festa da [Páscoa], e tinham visto todas as coisas que Ele fazia lá.
46 Исус С-а ынторс деч ын Кана дин Галилея, унде префэкусе апа ын вин. Ын Капернаум ера ун службаш ымпэрэтеск ал кэруй фиу ера болнав.
Jesus se dirigiu novamente à [cidadezinha ]de Caná no [distrito da ]Galileia. Foi ali que[, anteriormente, ]Ele tinha transformado a água em vinho. Lá estava um dos oficiais do rei, que morava na [cidade ]de Cafarnaum e cujo filho estava muito doente.
47 Службашул ачеста а афлат кэ Исус венисе дин Иудея ын Галилея, с-а дус ла Ел ши Л-а ругат сэ винэ ши сэ тэмэдуяскэ пе фиул луй, каре ера пе моарте.
Quando aquele oficial ouviu [outros dizerem ]que Jesus tinha voltado do [distrito ]da Judeia ao [distrito da ]Galileia. ele foi ter com Jesus [em Caná ]e lhe rogou, “Venha comigo [a Cafarnaum], por favor, e cure meu filho, que está às portas da morte”!
48 Исус й-а зис: „Дакэну ведець семне ши минунь, ку ничун кип ну кредець!”
Jesus disse a ele, “Se vocês não me virem fazer diversos milagres, nunca vão acreditar [minha mensagem”! ]
49 Службашул ымпэрэтеск Й-а зис: „Доамне, вино пынэ ну моаре микуцул меу.”
Mas o oficial lhe disse, “Senhor, eu creio em você/que você veio de Deus. Por isso, é favor descer à minha casa antes de meu filho morrer”!
50 „Ду-те”, й-а зис Исус, „фиул тэу трэеште.” Ши омул ачела а крезут кувинтеле пе каре и ле спусесе Исус ши а порнит ла друм.
Jesus lhe disse, “Então você pode voltar [para casa. ]Seu filho vai viver/não vai morrer”! O homem acreditou o que Jesus tinha dito, e saíu.
51 Пе кынд се кобора ел, л-ау ынтымпинат робий луй ши й-ау адус вестя кэ фиул луй трэеште.
[No dia seguinte], enquanto ele caminhava para casa, seus servos foram ao seu encontro. Eles lhe disseram, “Seu filho está recuperando”!
52 Ел й-а ынтребат де часул ын каре а ынчепут сэ-й фие май бине. Ши ей й-ау зис: „Ерь, ын часул ал шаптеля, л-ау лэсат фригуриле.”
Ele lhes perguntou, “A que horas meu filho começou a melhorar?” Eles lhe disseram, “A febre começou a baixar ontem [pela tarde], por volta das 13h00”.
53 Татэл а куноскут кэ токмай ын часул ачела ый зисесе Исус: „Фиул тэу трэеште.” Ши а крезут ел ши тоатэ каса луй.
Então o pai do jovem se deu conta de que foi essa a mesma hora em que Jesus lhe tinha dito, “Seu filho vai viver/não morrer”. Por isso, ele e todas as pessoas que moravam em sua casa passaram a crer [que Jesus era o Messias.]
54 Ачеста есте ярэшь ал дойля семн фэкут де Исус дупэ че С-а ынторс дин Иудея ын Галилея.
Foi esse o segundo milagre que Jesus fez no [distrito da ]Galileia, após voltar do [distrito da ]Judeia.
