Иоан 4
1 Домнул а афлат кэ фарисеий ау аузит кэ Ел фаче ши ботязэ май мулць ученичь декыт Иоан.
Als dan de Heere verstond, dat de Farizeen gehoord hadden, dat Jezus meer discipelen maakte en doopte dan Johannes;
2 Ынсэ Исус ну ботеза Ел Ынсушь, чи ученичий Луй.
(Hoewel Jezus zelf niet doopte, maar Zijn discipelen),
3 Атунч а пэрэсит Иудея ши С-а ынторс ын Галилея.
Zo verliet Hij Judea, en ging wederom heen naar Galilea.
4 Фииндкэ требуя сэ трякэ прин Самария,
En Hij moest door Samaria gaan.
5 а ажунс лынгэ о четате дин цинутул Самарией, нумитэ Сихар, апроапе де огорул пе каре-л дэдусе Иаков фиулуй сэу Иосиф.
Hij kwam dan in een stad van Samaria, genaamd Sichar, nabij het stuk land, hetwelk Jakob zijn zoon Jozef gaf.
6 Аколо се афла фынтына луй Иаков. Исус, остенит де кэлэторие, шедя лынгэ фынтынэ. Ера кам пе ла часул ал шаселя.
En aldaar was de fontein Jakobs. Jezus dan, vermoeid zijnde van de reize, zat alzo neder nevens de fontein. Het was omtrent de zesde ure.
7 А венит о фемее дин Самария сэ скоатэ апэ. „Дэ-Мь сэ бяу”, й-а зис Исус.
Er kwam een vrouw uit Samaria om water te putten. Jezus zeide tot haar: Geef Mij te drinken.
8 Кэч ученичий Луй се дусесерэ ын четате сэ кумпере де-але мынкэрий.
(Want Zijn discipelen waren heengegaan in de stad, opdat zij zouden spijze kopen.)
9 Фемея самаритянкэ Й-а зис: „Кум Ту, иудеу, черь сэ бей де ла мине, фемее самаритянкэ?” Иудеий, ын адевэр, н-ау легэтурь ку самаритений.
Zo zeide dan de Samaritaanse vrouw tot Hem: Hoe begeert Gij, Die een Jood zijt, van mij te drinken, die een Samaritaanse vrouw ben? Want de Joden houden geen gemeenschap met de Samaritanen.
10 Дрепт рэспунс, Исус й-а зис: „Дакэ ай фи куноскут ту дарул луй Думнезеу ши чине есте Чел че-ць зиче: ‘Дэ-Мь сэ бяу!’, ту сингурэ ай фи черут сэ бей, ши Ел ць-ар фи дат апэвие.”
Jezus antwoordde en zeide tot haar: Indien gij de gave Gods kendet, en Wie Hij is, Die tot u zegt: Geef Mij te drinken, zo zoudt gij van Hem hebben begeerd, en Hij zoude u levend water gegeven hebben.
11 „Доамне”, Й-а зис фемея, „н-ай ку че сэ скоць апэ, ши фынтына есте адынкэ, де унде ай путя сэ ай дар ачастэ апэ вие?
De vrouw zeide tot Hem: Heere! Gij hebt niet om mede te putten, en de put is diep; van waar hebt Gij dan het levend water?
12 Ешть Ту оаре май маре декыт пэринтеле ностру Иаков, каре не-а дат фынтына ачаста ши а бэут дин еа ел ынсушь ши фечорий луй ши вителе луй?”
Zijt Gij meerder dan onze vader Jakob, die ons den put gegeven heeft, en hijzelf heeft daaruit gedronken, en zijn kinderen en zijn vee?
13 Исус й-а рэспунс: „Орькуй бя дин апа ачаста ый ва фи ярэшь сете.
Jezus antwoordde, en zeide tot haar: Een ieder, die van dit water drinkt, zal wederom dorsten;
15 „Доамне”, Й-а зис фемея, „дэ-мь ачастэ апэ, ка сэ ну-мь май фие сете ши сэ ну май вин пынэ аич сэ скот.”
De vrouw zeide tot Hem: Heere, geef mij dat water, opdat mij niet dorste, en ik hier niet moet komen, om te putten.
16 „Ду-те”, й-а зис Исус, „де кямэ пе бэрбатул тэу ши вино аич.”
Jezus zeide tot haar: Ga heen, roep uw man, en kom hier.
17 Фемея Й-а рэспунс: „Н-ам бэрбат.” Исус й-а зис: „Бине ай зис кэ н-ай бэрбат.
De vrouw antwoordde en zeide: Ik heb geen man. Jezus zeide tot haar: Gij hebt wel gezegd: Ik heb geen man.
18 Пентру кэ чинч бэрбаць ай авут; ши ачела пе каре-л ай акум ну-ць есте бэрбат. Аич ай спус адевэрул.”
Want gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet; dat hebt gij met waarheid gezegd.
19 „Доамне”, Й-а зис фемея, „вэд кэ ешть пророк.
De vrouw zeide tot Hem: Heere, ik zie, dat Gij een profeet zijt.
20 Пэринций ноштри с-ау ынкинат пе мунтеле ачеста; ши вой зичець кэ ын Иерусалим есте локул унде требуе сэ се ынкине оамений.”
Onze vaders hebben op dezen berg aangebeden; en gijlieden zegt, dat te Jeruzalem de plaats is, waar men moet aanbidden.
21 „Фемее”, й-а зис Исус, „креде-Мэ кэ вине часул кындну вэ вець ынкина Татэлуй нич пе мунтеле ачеста, нич ын Иерусалим.
Jezus zeide tot haar: Vrouw, geloof Mij, de ure komt, wanneer gijlieden, noch op dezen berg, noch te Jeruzalem, den Vader zult aanbidden.
22 Вой вэ ынкинаць ла чену куноаштець, ной не ынкинэм ла че куноаштем, кэчмынтуиря вине де ла иудей.
Gijlieden aanbidt, wat gij niet weet; wij aanbidden, wat wij weten; want de zaligheid is uit de Joden.
23 Дар вине часул, ши акум а ши венит, кынд ынкинэторий адевэраць се вор ынкина Татэлуй ын духшиын адевэр, фииндкэ астфел де ынкинэторь дореште ши Татэл.
Maar de ure komt, en is nu, wanneer de ware aanbidders den Vader aanbidden zullen in geest en waarheid; want de Vader zoekt ook dezulken, die Hem alzo aanbidden.
24 Думнезеуесте Дух; ши чине се ынкинэ Луй требуе сэ И се ынкине ын дух ши ын адевэр.”
God is een Geest, en die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.
25 „Штиу”, Й-а зис фемея, „кэ аре сэ винэ Месия (кэруя И се зиче Христос); кынд ва вени Ел, аре сэ не спунэ тоате лукруриле.”
De vrouw zeide tot Hem: Ik weet, dat de Messias komt (Die genaamd wordt Christus); wanneer Die zal gekomen zijn, zo zal Hij ons alle dingen verkondigen.
26 Исус й-а зис: „Еу, чел каре ворбеск ку тине, сунт Ачела.”
Jezus zeide tot haar: Ik ben het, Die met u spreek.
27 Атунч ау венит ученичий Луй ши се мирау кэ ворбя ку о фемее. Тотушь ничунул ну Й-а зис: „Че кауць?” сау „Деспре че ворбешть ку еа?”
En daarop kwamen Zijn discipelen en verwonderden zich, dat Hij met een vrouw sprak. Nochtans zeide niemand: Wat vraagt Gij, of: Wat spreekt Gij met haar?
28 Атунч, фемея шь-а лэсат гэлята, с-а дус ын четате ши а зис оаменилор:
Zo verliet de vrouw dan haar watervat, en ging heen in de stad en zeide tot de lieden:
29 „Вениць де ведець ун ом каре мь-а спус тот че ам фэкут. Ну кумва есте ачеста Христосул?”
Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus?
30 Ей ау ешит дин четате ши веняу спре Ел.
Zij dan gingen uit de stad, en kwamen tot Hem.
31 Ын тимпул ачеста, ученичий Ыл ругау сэ мэнынче ши зичяу: „Ынвэцэторуле, мэнынкэ!”
En ondertussen baden Hem de discipelen, zeggende: Rabbi, eet.
32 Дар Ел ле-а зис: „Еу ам де мынкат о мынкаре пе каре вой н-о куноаштець.”
Maar Hij zeide tot hen: Ik heb een spijs om te eten, die gij niet weet.
33 Ученичий ау ынчепут сэ-шь зикэ деч уний алтора: „Ну кумва Й-а адус чинева сэ мэнынче?”
Zo zeiden dan de discipelen tegen elkander: Heeft Hem iemand te eten gebracht?
34 Исус ле-а зис: „МынкаряМя есте сэ фак воя Челуй че М-а тримис ши сэ ымплинеск лукраря Луй.
Jezus zeide tot hen: Mijn spijs is, dat Ik doe den wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, en Zijn werk volbrenge.
35 Ну зичець вой кэ май сунт патру лунь пынэ ла сечериш? Ятэ, Еу вэ спун: Ридикаци-вэ окий ши привиць холделе, каресунт албе акум, гата пентру сечериш.
Zegt gijlieden niet: Het zijn nog vier maanden, en dan komt de oogst? Ziet, Ik zeg u: Heft uw ogen op en aanschouwt de landen; want zij zijn alrede wit om te oogsten.
36 Чинесечерэ примеште о платэ ши стрынӂе род пентру вяца вешникэ, пентру ка ши чел че сямэнэ ши чел че сечерэ сэ се букуре ын ачелашь тимп. (aiōnios g166)
En die maait, ontvangt loon, en vergadert vrucht ten eeuwigen leven; opdat zich te zamen verblijde, beide, die zaait en die maait. (aiōnios g166)
37 Кэч, ын ачастэ привинцэ, есте адевэратэ зичеря: ‘Унул сямэнэ, яр алтул сечерэ.’
Want hierin is die spreuk waarachtig: Een ander is het, die zaait, en een ander, die maait.
38 Еу в-ам тримис сэ сечераць аколо унде ну вой в-аць остенит; алций с-ау остенит, ши вой аць интрат ын остеняла лор.”
Ik heb u uitgezonden, om te maaien, hetgeen gij niet bearbeid hebt; anderen hebben het bearbeid, en gij zijt tot hun arbeid ingegaan.
39 Мулць самаритень дин четатя ачея ау крезут ын Исус дин причина мэртурией фемеий, каре зичя: „Мь-а спус тот че ам фэкут.”
En velen der Samaritanen uit die stad geloofden in Hem, om het woord der vrouw, die getuigde: Hij heeft mij gezegd alles, wat ik gedaan heb.
40 Кынд ау венит самаритений ла Ел, Л-ау ругат сэ рэмынэ ла ей. Ши Ел а рэмас аколо доуэ зиле.
Als dan de Samaritanen tot Hem gekomen waren, baden zij Hem, dat Hij bij hen bleef; en Hij bleef aldaar twee dagen.
41 Мулт май мулць ау крезут ын Ел дин причина кувинтелор Луй.
En er geloofden er veel meer om Zijns woords wil;
42 Ши зичяу фемеий: „Акум ну май кредем дин причина спуселор тале, чи дин причинэ кэ Л-ам аузит ной ыншине ши штим кэ Ачеста есте ын адевэр Христосул, Мынтуиторул лумий.”
En zeiden tot de vrouw: Wij geloven niet meer om uws zeggens wil; want wij zelven hebben Hem gehoord, en weten, dat Deze waarlijk is de Christus, de Zaligmaker der wereld.
43 Дупэ ачесте доуэ зиле, Исус а плекат де аколо ка сэ се дукэ ын Галилея.
En na de twee dagen ging Hij van daar en ging heen naar Galilea;
44 Кэч Ел Ынсушь спусесе кэ ун пророк ну есте прецуит ын патрия са.
Want Jezus heeft Zelf getuigd, dat een profeet in zijn eigen vaderland geen eer heeft.
45 Кынд а ажунс ын Галилея, а фост примит бине де галилеень, каре вэзусерэ тот че фэкусе ла Иерусалим ын тимпул празникулуй; кэч фусесерэ ши ей ла празник.
Als Hij dan in Galilea kwam, ontvingen Hem de Galileers, gezien hebbende al de dingen, die Hij te Jeruzalem op het feest gedaan had; want ook zij waren tot het feest gegaan.
46 Исус С-а ынторс деч ын Кана дин Галилея, унде префэкусе апа ын вин. Ын Капернаум ера ун службаш ымпэрэтеск ал кэруй фиу ера болнав.
Zo kwam dan Jezus wederom te Kana in Galilea, waar Hij het water wijn gemaakt had. En er was een zeker koninklijk hoveling, wiens zoon krank was, te Kapernaum.
47 Службашул ачеста а афлат кэ Исус венисе дин Иудея ын Галилея, с-а дус ла Ел ши Л-а ругат сэ винэ ши сэ тэмэдуяскэ пе фиул луй, каре ера пе моарте.
Deze, gehoord hebbende, dat Jezus uit Judea in Galilea kwam, ging tot Hem, en bad Hem, dat Hij afkwame, en zijn zoon gezond maakte; want hij lag op zijn sterven.
48 Исус й-а зис: „Дакэну ведець семне ши минунь, ку ничун кип ну кредець!”
Jezus dan zeide tot hem: Tenzij dat gijlieden tekenen en wonderen ziet, zo zult gij niet geloven.
49 Службашул ымпэрэтеск Й-а зис: „Доамне, вино пынэ ну моаре микуцул меу.”
De koninklijke hoveling zeide tot Hem: Heere, kom af, eer mijn kind sterft.
50 „Ду-те”, й-а зис Исус, „фиул тэу трэеште.” Ши омул ачела а крезут кувинтеле пе каре и ле спусесе Исус ши а порнит ла друм.
Jezus zeide tot hem: Ga heen, uw zoon leeft. En de mens geloofde het woord, dat Jezus tot hem zeide, en ging heen.
51 Пе кынд се кобора ел, л-ау ынтымпинат робий луй ши й-ау адус вестя кэ фиул луй трэеште.
En als hij nu afging, kwamen hem zijn dienstknechten tegemoet, en boodschapten, zeggende: Uw kind leeft!
52 Ел й-а ынтребат де часул ын каре а ынчепут сэ-й фие май бине. Ши ей й-ау зис: „Ерь, ын часул ал шаптеля, л-ау лэсат фригуриле.”
Zo vraagde hij dan van hen de ure, in welke het beter met hem geworden was. En zij zeiden tot hem: Gisteren te zeven ure verliet hem de koorts.
53 Татэл а куноскут кэ токмай ын часул ачела ый зисесе Исус: „Фиул тэу трэеште.” Ши а крезут ел ши тоатэ каса луй.
De vader bekende dan, dat het in dezelve ure was, in dewelke Jezus tot hem gezegd had: Uw zoon leeft. En hij geloofde zelf, en zijn gehele huis.
54 Ачеста есте ярэшь ал дойля семн фэкут де Исус дупэ че С-а ынторс дин Иудея ын Галилея.
Dit tweede teken heeft Jezus wederom gedaan, als Hij uit Judea in Galilea gekomen was.
