Иоан 13
1 Ынаинте де Празникул Паштелор, Исус, ка Чел каре штия кэ Й-а сосит часул сэ плече дин лумя ачаста ла Татэл ши фииндкэ юбя пе ай Сэй, каре ерау ын луме, й-а юбит пынэ ла капэт.
Quando já era tarde na véspera do festival da Páscoa, Jesus sabia que tinha chegado a hora de Ele deixar este mundo [para volta]r ao seu Pai [no céu]. Ele nos amava, a nós seus discípulos. Ele sabia que [nós iríamos continuar vivendo aqui ]neste mundo, portanto [nos mostrou ]agora o quanto nos amava.
2 Ын тимпул чиней, дупэ че дяволул пусесе ын инима луй Иуда Искариотянул, фиул луй Симон, гындул сэ-Л вындэ,
Estávamos comemorando o jantar da Páscoa. O diabo/Satanás já tinha sugerido a Judas Iscariotes/da [aldeia ]de Cariote, filho de Simão, que ele fosse trair Jesus/possibilitar que os inimigos de Jesus o prendessem.
3 Исус, фииндкэ штия кэ Татэл Ый дэдусе тоате лукруриле ын мынь, кэ де ла Думнезеу а венит ши ла Думнезеу Се дуче,
Mas Jesus sabia que seu Pai lhe tinha dado total autoridade [para controlar a situação, ]Ele sabia que tinha vindo de Deus e logo iria voltar para Deus.
4 С-а скулат де ла масэ, С-а дезбрэкат де хайнеле Луй, а луат ун штергар ши С-а ынчинс ку ел.
[Mas antes de assim fazer, Ele desejava mostrar-nos como devíamos amar-nos uns aos outros. ]Por isso Ele se levantou do lugar onde estava jantando. Tirou a capa [exterior]. Amarrou à cintura, [a modo de escravo, ]uma [longa ]toalha.
5 Апой а турнат апэ ынтр-ун лигян ши а ынчепут сэ спеле пичоареле ученичилор ши сэ ле штяргэ ку штергарул ку каре ера ынчинс.
Então derramou água em uma bacia. Começou a lavar-nos os pés, e depois os enxugava com a toalha que tinha amarrado em volta de si.
6 А венит деч ла Симон Петру. Ши Петру Й-а зис: „Доамне, Ту сэ-мь спель мие пичоареле?”
Ao chegar Ele a Simão Pedro, este lhe disse, “Senhor, O Senhor está para/não está certo O Senhor [RHQ] [humilhar-se assim, ]lavando meus pés!?”
7 Дрепт рэспунс, Исус й-а зис: „Че фак Еу, ту ну причепь акум, дарвей причепе дупэ ачея.”
Jesus lhe respondeu, “Você não entende agora [o significado daquilo ]que estou fazendo, mas depois vai entender”.
8 Петру Й-а зис: „Ничодатэ ну-мь вей спэла пичоареле!” Исус й-а рэспунс: „Дакэну те спэл Еу, ну вей авя парте делок ку Мине.” (aiōn g165)
Pedro disse, “Nunca, mas nunca, vou [permitir que O Senhor ]lave meus pés”! Jesus lhe respondeu, “Se eu não lavar você, você não pode continuar sendo meu [discípulo/pertencendo-me”. ] (aiōn g165)
9 „Доамне”, Й-а зис Симон Петру, „ну нумай пичоареле, дар ши мыниле, ши капул!”
Por isso Simão Pedro lhe disse, “Senhor, [nesse caso, ]não lave apenas meus pés. Lave também minhas mãos e minha cabeça”!
10 Исус й-а зис: „Чине с-а скэлдат н-аре требуинцэ сэ-шь спеле декыт пичоареле, ка сэ фие курат де тот, ши войсунтець кураць, дар ну тоць.”
[Então, para lhe mostrar que aqueles que Ele/Deus tinha lavado da culpa dos pecados só precisavam, depois dessa lavagem, que Deus perdoasse seus pecados cotidianos ][MET], Jesus lhe disse, “Quem tiver tomado banho, pouco depois precisa apenas lavar os pés, [pois eles se sujam facilmente nos caminhos poeirentos. ]O resto do corpo dele está limpo. De igual forma, eu tornei vocês, meus [discípulos -]-livres/limpos [da culpa dos seus pecados, ]mesmo que nem todos vocês estejam isentos de culpa”.
11 Кэч штия пе чел че авя сэ-Л вындэ, де ачея а зис: „Ну сунтець тоць кураць.”
Ele sabia qual de nós iria traí-lo. Foi por isso que disse, “Nem todos vocês estão isentos de culpa”.
12 Дупэ че ле-а спэлат пичоареле, Шь-а луат хайнеле, С-а ашезат ярэшь ла масэ ши ле-а зис: „Ынцелеӂець вой че в-ам фэкут Еу?
Depois de lavar nossos pés, Ele vestiu a capa novamente. Então se sentou e nos disse, “Vocês querem/Quero que vocês [RHQ] entender/entendam o que lhes fiz?!
13 ВойМэ нумиць Ынвэцэторул ши Домнул, ши бине зичець, кэч сунт.
Vocês [me mostram o seu respeito, ]chamando-me de ‘Mestre’ e ‘Senhor’. E têm razão ao dizer isso, pois sou seu mestre e seu senhor.
14 Деч, дакэ Еу, Домнул ши Ынвэцэторул востру, в-ам спэлат пичоареле, ши вой сунтецьдаторь сэ вэ спэлаць пичоареле уний алтора.
Mas se eu, seu mestre e senhor, lavei os pés de vocês, vocês devem [servir-se uns aos outros mediante gestos como ]lavar-se mutuamente os pés.
15 Пентру кэ Еу в-амдат о пилдэ, ка ши вой сэ фачець кум ам фэкут Еу.
Eu me tornei exemplo para vocês, para que possam [servir-se humildemente uns aos outros ]como eu lhes servi.
16 Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ робул ну есте май маре декыт домнул сэу, нич апостолул, май маре декыт чел че л-а тримис.
Escutem bem o seguinte: Um servo não [costuma ser ]mais importante que seu senhor. Um mensageiro não é mais importante que aquele que o enviou com a mensagem. [Portanto, já que vocês não são mais importantes que eu, não devem ser orgulhosos nem recusar servir-se uns aos outros. ]
17 Дакэштиць ачесте лукрурь, фериче де вой дакэ ле фачець.
Já que agora sabem estas coisas, [Deus vai -]-abençoar/ficar contente com vocês se as praticarem”.
18 Ну ворбеск деспре вой тоць; куноск пе ачея пе каре й-ам алес. Дар требуе сэ се ымплиняскэ Скриптура, каре зиче: ‘Чел че мэнынкэ пыне ку Мине а ридикат кэлкыюл ымпотрива Мя.’
“Não estou dizendo que Deus vai abençoar todos vocês. Eu sabia [como eram todos vocês quando ]os escolhi. Mas [também escolhi aquele que vai me trair, ]para que se cumpra aquilo que está escrito nas Escrituras {para cumprir o que alguém/o salmista escreveu nas Escrituras}: ‘Aquele que [se comporta como meu amigo, ]jantando comigo, tornou-se meu inimigo [IDM].’
19 Вэ спун лукрул ачеста де пе акум, ынаинте ка сэ се ынтымпле, пентру ка, атунч кынд се ва ынтымпла, сэ кредець кэ Еу сунт.
Estou falando-lhes [de alguém que vai me trair, ]antes mesmo de acontecer essa traição, para que, quando acontecer, vocês possam continuar acreditando que eu sou [o Messias/aquele que afirmo que sou. ]
20 Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ чине примеште пе ачела пе каре-л тримит Еу, пе Мине Мэ примеште; ши чине Мэ примеште пе Мине примеште пе Чел че М-а тримис пе Мине.”
Escutem bem o seguinte: quem aceitar qualquer um de vocês que envio, [Deus vai achar que ]esse está me aceitando pessoalmente. E quem me aceitar, [Deus vai achar que esse ]está aceitando [meu Pai ]que me enviou”.
21 Дупэ че а спус ачесте кувинте, Исус С-а тулбурат ын духул Луй, а мэртурисит ши а зис: „Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ унулдин вой Мэ ва винде.”
Após Jesus dizer isto, Ele ficou bem perturbado no seu interior. Declarou solenemente, “Escutem bem o seguinte: um de vocês vai possibilitar que meus inimigos me prendam”.
22 Ученичий се уйтау уний ла алций ши ну ынцелеӂяу деспре чине ворбеште.
Nós olhamos uns para os outros. Não tínhamos a mínima ideia de quem Ele falava.
23 Унул дин ученичь, ачела пе каре-л юбя Исус, стэтя ла масэ кулкат пе сынул луй Исус.
Eu, [que as pessoas chamam ]‘aquele que Jesus amava’, estava sentado pertinho de Jesus.
24 Симон Петру й-а фэкут семн сэ ынтребе чине есте ачела деспре каре ворбя Исус.
Simão Pedro fez um sinal para mim, indicando que eu deveria perguntar-lhe de quem falava.
25 Ши ученикул ачела с-а реземат пе пептул луй Исус ши Й-а зис: „Доамне, чине есте?”
Por isso me encostei mais perto de Jesus e lhe perguntei, “Senhor quem é?”
26 Исус а рэспунс: „Ачела кэруя ый вой ынтинӂе букэцика ши й-о вой да.” Ши а ынтинс о букэцикэ ши а дат-о луй Иуда, фиул луй Симон, Искариотянул.
Jesus respondeu, “É aquele a quem vou dar este pedacinho de pão após molhá-lo [no molho ]no pires”. Então, [para mostrar que Ele sabia quem iria traí-lo, ]após molhar o pão [no molho, Ele o entregou a Judas Iscariotes/da aldeia de Cariote.]
27 Кум а фост датэ букэцика, а интрат Сатана ын Иуда. Исус й-а зис: „Че ай сэ фачь, фэ репеде.”
Logo depois de [Judas comer ]o pão, Satanás se apoderou dele. Então Jesus lhe disse, “Aquilo que você vai fazer, faça logo”.
28 Дар нимень дин чей че шедяу ла масэ н-а ынцелес пентру че ый зисесе ачесте ворбе.
Mas nenhum dos outros que estavam sentados ali conosco sabia por que Jesus falou assim a Judas.
29 Уний кредяу кэ, де време че Иуда авя пунга, Исус воя сэ-й спунэ: „Кумпэрэ че не требуе пентру празник” сау ый порунчя сэ дя чева сэрачилор.
Já que Judas cuidava do dinheiro [que as pessoas contribuíam para nos ajudar, ]alguns achavam que Jesus lhe mandava [ir ]comprar algumas necessidades para o festival. Alguns achavam que Ele lhe mandava dar algum dinheiro aos pobres.
30 Иуда, дупэ че а луат букэцика, а ешит ын грабэ. Ера ноапте.
Logo que Judas tinha comido o pão, ele saiu. Estava escuro [lá fora, ]e [também ]estava escuro [MET] [na alma dele.]
31 Дупэ че а ешит Иуда, Исус а зис: „Акум, Фиул омулуй а фост прослэвит ши Думнезеуа фост прослэвит ын Ел.
Depois de Judas ter saído, Jesus disse, “Agora sei que vai ser mostrado {[meu Pai ]vai mostrar} quão grande/maravilhoso sou eu, aquele que veio do céu. E será visto {as pessoas vão ver} quão grande é Deus, por meio daquilo que [faço. ]
32 ДакэДумнезеу а фост прослэвит ын Ел, ши Думнезеу Ыл ва прослэви ын Ел Ынсушь, ши-Л ва прослэви ындатэ.
Já que será visto {as pessoas vão ver quão grande é Deus}, por meio daquilo que [faço], Deus mesmo vai mostrar às pessoas quão grande sou eu. E Ele vai fazer isso em breve”.
33 Копилашилор, май сунт пуцин ку вой. Мэ вець кэута, ши, кум ам спус иудеилор кэ, унде Мэ дук Еу, ей ну пот вени, тот аша вэ спун ши воуэ акум.
[Vocês que eu amo como se fossem ]meus filhos, vou estar pouco tempo com vocês. Depois, vocês vão me procurar, mas não estarei mais aqui. Bem como disse aos [líderes ]judaicos [SYN], estou lhes dizendo agora, que vocês [ainda ]não poderão chegar aonde eu vou.
34 Вэ дау о порункэноуэ: Сэ вэ юбиць уний пе алций; кум в-ам юбит Еу, аша сэ вэ юбиць ши вой уний пе алций.
Agora eu lhes dou um novo mandamento: vocês devem amar uns aos outros. Vocês devem amar uns aos outros como eu amei vocês.
35 Прин ачаставор куноаште тоць кэ сунтець ученичий Мей, дакэ вець авя драгосте уний пентру алций.”
Se continuarem amando-se mutuamente, todos os [que são cientes disso ][HYP] vão saber que são meus discípulos”.
36 „Доамне”, Й-а зис Симон Петру, „унде Те дучь?” Исус й-а рэспунс: „Ту ну поць вени акум дупэ Мине, унде Мэ дук Еу, дар майтырзиу вей вени.”
Simão Pedro disse a Ele, “Senhor, para onde O Senhor vai?” Jesus respondeu, “Vocês não podem acompanhar-me agora ao lugar para onde vou, mas depois vocês vão chegar lá”.
37 „Доамне”, Й-а зис Петру, „де че ну пот вени дупэ Тине акум? Еу ымь вой да вяца пентру Тине.”
Pedro disse, “Senhor, por que não posso acompanhá-lo agora? Estou pronto para morrer pelo Senhor”!
38 Исус й-а рэспунс: „Ыць вей да вяца пентру Мине? Адевэрат, адевэрат ыць спун кэ ну ва кынта кокошул, пынэ те вей лепэда де Мине де трей орь.
Jesus respondeu, “Você está dizendo/Será que você está dizendo [RHQ] que está pronto para morrer por mim!? Mas a verdade é que, antes que o galo cante [amanhã de madrugada, ]você vai dizer três vezes que nem me [conhece]”!
