Йов 9
1 Йов а луат кувынтул ши а зис:
Hiob antwortete und sprach:
2 „Штиу бине кэ есте аша. Ши кум ар путя омул сэ-шь скоатэ дрептате ынаинтя луй Думнезеу?
Ja, ich weiß gar wohl, daß es also ist und daß ein Mensch nicht recht behalten mag gegen Gott.
3 Дакэ ар вои сэ се черте ку Ел, дин о мие де лукрурь н-ар путя сэ рэспундэ ла унул сингур.
Hat er Lust, mit ihm zu hadern, so kann er ihm auf tausend nicht eins antworten.
4 Але Луй сунт ынцелепчуня ши атотпутерничия: чине И с-ар путя ымпотриви фэрэ сэ фие педепсит?
Er ist weise und mächtig; wem ist's je gelungen, der sich wider ihn gelegt hat?
5 Ел мутэ деодатэ мунций ши-й рэстоарнэ ын мыния Са.
Er versetzt Berge, ehe sie es innewerden, die er in seinem Zorn umkehrt.
6 Згудуе пэмынтул дин темелия луй, де и се клатинэ стылпий.
Er bewegt die Erde aus ihrem Ort, daß ihre Pfeiler zittern.
7 Порунчеште соарелуй, ши соареле ну май рэсаре; ши цине стелеле суб печетя Луй.
Er spricht zur Sonne, so geht sie nicht auf, und versiegelt die Sterne.
8 Нумай Ел ынтинде черуриле ши умблэ пе ынэлцимиле мэрий.
Er breitet den Himmel aus allein und geht auf den Wogen des Meeres.
9 Ел а фэкут Урса-Маре, Лучяфэрул де сярэ ши Ралицеле ши стелеле дин цинутуриле де мязэзи.
Er macht den Wagen am Himmel und Orion und die Plejaden und die Sterne gegen Mittag.
10 Ел фаче лукрурь марь ши непэтрунсе, минунь фэрэ нумэр.
Er tut große Dinge, die nicht zu erforschen sind, und Wunder, deren keine Zahl ist.
11 Ятэ, Ел трече пе лынгэ мине, ши ну-Л вэд, Се дуче, ши ну-Л зэреск.
Siehe, er geht an mir vorüber, ehe ich's gewahr werde, und wandelt vorbei, ehe ich's merke.
12 Дакэ апукэ Ел, чине-Л ва опри? Чине-Й ва зиче: ‘Че фачь?’
Siehe, wenn er hinreißt, wer will ihm wehren? Wer will zu ihm sagen: Was machst du?
13 Думнезеу ну-Шь ынтоарче мыния; суб Ел се плякэ тоць сприжиниторий мындрией.
Er ist Gott; seinen Zorn kann niemand stillen; unter ihn mußten sich beugen die Helfer Rahabs.
14 Ши еу кум сэ-Й рэспунд? Че кувинте сэ алег?
Wie sollte ich denn ihm antworten und Worte finden gegen ihn?
15 Кяр дакэ аш авя дрептате, ну Й-аш рэспунде. Ну пот декыт сэ мэ рог жудекэторулуй.
Wenn ich auch recht habe, kann ich ihm dennoch nicht antworten, sondern ich müßte um mein Recht flehen.
16 Ши кяр дакэ м-ар аскулта кынд Ыл кем, тот н-аш путя креде кэ мь-а аскултат гласул –
Wenn ich ihn schon anrufe, und er mir antwortet, so glaube ich doch nicht, daß er meine Stimme höre.
17 Ел, каре мэ избеште ка ынтр-о фуртунэ, каре ымь ынмулцеште фэрэ причинэ рэниле,
Denn er fährt über mich mit Ungestüm und macht mir Wunden viel ohne Ursache.
18 каре ну мэ ласэ сэ рэсуфлу, мэ сатурэ де амэрэчуне.
Er läßt meinen Geist sich nicht erquicken, sondern macht mich voll Betrübnis.
19 Сэ алерг ла путере? Ел есте атотпутерник. Ла дрептате? Чине мэ ва апэра?
Will man Macht, so ist er zu mächtig; will man Recht, wer will mein Zeuge sein?
20 Орькытэ дрептате аш авя, гура мя мэ ва осынди ши орькыт де невиноват аш фи, Ел мэ ва арэта ка виноват.
Sage ich, daß ich gerecht bin, so verdammt er mich doch; bin ich Unschuldig, so macht er mich doch zu Unrecht.
21 Невиноват! Сунт, дар ну цин ла вяцэ, ымь диспрецуеск вяца.
Ich bin unschuldig! ich frage nicht nach meiner Seele, begehre keines Lebens mehr.
22 Че-мь пасэ ла урма урмей? Кэч ындрэзнеск с-о спун: Ел нимичеште пе чел невиноват ка ши пе чел виноват.
Es ist eins, darum sage ich: Er bringt um beide, den Frommen und den Gottlosen.
23 Ши дакэ бичул ар причинуи мэкар ындатэ моартя…! Дар Ел рыде де ынчеркэриле челуй невиноват.
Wenn er anhebt zu geißeln, so dringt er alsbald zum Tod und spottet der Anfechtung der Unschuldigen.
24 Пэмынтул есте дат пе мыниле челуй нелеӂюит; Ел акоперэ окий жудекэторилор – де ну Ел, апой чине алтул?
Das Land aber wird gegeben unter die Hand der Gottlosen, und der Richter Antlitz verhüllt er. Ist's nicht also, wer anders sollte es tun?
25 Зилеле меле аляргэ май юць декыт ун алергэтор; фуг фэрэ сэ фи вэзут феричиря;
Meine Tage sind schneller gewesen denn ein Läufer; sie sind geflohen und haben nichts Gutes erlebt.
26 трек ка ши корэбииле челе юць, ка вултурул каре се репеде асупра прэзий.
Sie sind dahingefahren wie die Rohrschiffe, wie ein Adler fliegt zur Speise.
27 Дакэ зик: ‘Вряу сэ-мь уйт суферинцеле, сэ-мь лас ынтристаря ши сэ фиу войос’,
Wenn ich gedenke: Ich will meiner Klage vergessen und meine Gebärde lassen fahren und mich erquicken,
28 сунт ынгрозит де тоате дурериле меле. Штиу кэ ну мэ вей скоате невиноват.
so fürchte ich alle meine Schmerzen, weil ich weiß, daß du mich nicht unschuldig sein lässest.
29 Ши дакэ вой фи жудекат виноват, пентру че сэ мэ май трудеск деӂяба?
Ich muß ja doch ein Gottloser sein; warum mühe ich mich denn so vergeblich?
30 Кяр дакэ м-аш спэла ку зэпадэ, кяр дакэ мь-аш курэци мыниле ку лешие,
Wenn ich mich gleich mit Schneewasser wüsche und reinigte mein Hände mit Lauge,
31 Ту тот м-ай куфунда ын мочирлэ, де с-ар скырби пынэ ши хайнеле де мине!
so wirst du mich doch tauchen in Kot, und so werden mir meine Kleider greulich anstehen.
32 Кэч Ел ну есте ун ом ка мине, ка сэ-Й пот рэспунде ши сэ мерӂем ымпреунэ ла жудекатэ.
Denn er ist nicht meinesgleichen, dem ich antworten könnte, daß wir vor Gericht miteinander kämen.
33 Нич ну есте вреун мижлочитор ынтре ной, каре сэ-шь пунэ мына песте ной амындой.
Es ist zwischen uns kein Schiedsmann, der seine Hand auf uns beide lege.
34 Сэ-Шь трагэ ынсэ варга де дясупра мя ши сэ ну мэ май тулбуре спайма Луй.
Er nehme von mir seine Rute und lasse seinen Schrecken von mir,
35 Атунч вой ворби ши ну мэ вой теме де Ел. Алтфел, ну сунт стэпын пе мине.
daß ich möge reden und mich nicht vor ihm fürchten dürfe; denn ich weiß, daß ich kein solcher bin.
