Йов 8
1 Билдад дин Шуах а луат кувынтул ши а зис:
Então respondeu Bildad o suhita, e disse:
2 „Пынэ кынд врей сэ ворбешть астфел ши пынэ кынд вор фи кувинтеле гурий тале ка ун вынт путерник?
Até quando fallarás taes coisas, e as razões da tua bocca serão como um vento impetuoso?
3 Оаре ва рэстурна Думнезеу дрептул? Сау ва рэстурна Чел Атотпутерник дрептатя?
Porventura perverteria Deus o direito? e perverteria o Todo-poderoso a justiça?
4 Дакэ фиий тэй ау пэкэтуит ымпотрива Луй, й-а дат пе мына пэкатулуй.
Se teus filhos peccaram contra elle, tambem elle os lançou na mão da sua transgressão.
5 Дар ту, дакэ алерӂь ла Думнезеу, дакэ роӂь пе Чел Атотпутерник,
Mas, se tu de madrugada buscares a Deus, e ao Todo-poderoso pedires misericordia,
6 дакэ ешть курат ши фэрэ приханэ, атунч, негрешит, Ел ва вегя асупра та ши ва да ынапой феричиря локуинцей тале невиновате.
Se fôres puro e recto, certamente logo despertará por ti, e restaurará a morada da tua justiça.
7 Векя та пропэшире ва фи микэ фацэ де чя де май тырзиу.
O teu principio, na verdade, terá sido pequeno, porém o teu ultimo estado crescerá em extremo.
8 Ынтрябэ пе чей дин нямуриле трекуте ши я аминте ла пэцания пэринцилор лор.
Porque, pergunta agora ás gerações passadas: e prepara-te para a inquirição de seus paes
9 Кэч ной сунтем де ерь ши ну штим нимик, зилеле ноастре пе пэмынт ну сунт декыт о умбрэ.
Porque nós somos de hontem, e nada sabemos; porquanto nossos dias sobre a terra são como a sombra.
10 Ей те вор ынвэца, ыць вор ворби ши вор скоате дин инима лор ачесте кувинте:
Porventura não te ensinarão elles, e não te fallarão, e do seu coração não tirarão razões?
11 ‘Креште папура фэрэ балтэ? Креште трестия фэрэ умезялэ?’
Porventura sobe o junco sem lodo? ou cresce a espadana sem agua?
12 Фиинд ынкэ верде ши фэрэ сэ се тае, еа се усукэ май репеде декыт тоате ербуриле.
Estando ainda na sua verdura, ainda que a não cortem, todavia antes de qualquer outra herva se secca.
13 Аша се ынтымплэ тутурор челор че уйтэ пе Думнезеу, ши нэдеждя челуй нелеӂюит ва пери.
Assim são as veredas de todos quantos se esquecem de Deus: e a esperança do hypocrita perecerá.
14 Ынкредеря луй есте здробитэ, ши сприжинул луй есте о пынзэ де пэянжен.
Cuja esperança fica frustrada: e a sua confiança será como a teia d'aranha.
15 Се бизуеште пе каса луй, дар ну есте таре; се принде де еа, дар ну цине.
Encostar-se-ha á sua casa, mas não se terá firme: apegar-se-ha a ella, mas não ficará em pé.
16 Кум дэ соареле, ынверзеште, ышь ынтинде рамуриле песте грэдина са,
Está sumarento antes que venha o sol, e os seus renovos saem sobre o seu jardim;
17 ышь ымплетеште рэдэчиниле принтре петре, пэтрунде пынэ ын зидурь.
As suas raizes se entrelaçam junto á fonte, para o pedregal attenta.
18 Дар, дакэ-л смулӂь дин локул ын каре стэ, локул ачеста се ляпэдэ де ел ши зиче: ‘Ну штиу сэ те фи куноскут вреодатэ!’
Absorvendo-o elle do seu logar, negal-o-ha este, dizendo: Nunca te vi?
19 Ятэ, аша сунт десфэтэриле пе каре и ле адук кэиле веций луй; апой дин ачелашь пэмынт рэсар алций дупэ ел.
Eis que este é alegria do seu caminho, e outros brotarão do pó.
20 Ну, Думнезеу ну ляпэдэ пе омул фэрэ приханэ ши ну окротеште пе чей рэй.
Eis que Deus não rejeitará ao recto; nem toma pela mão aos malfeitores:
21 Ба ынкэ, Ел ыць умпле гура ку стригэте де букурие, ши бузеле ку кынтэрь де веселие.
Até que de riso te encha a bocca, e os teus labios de jubilação.
22 Врэжмаший тэй вор фи акопериць де рушине, яр кортул челор рэй ва пери.”
Teus aborrecedores se vestirão de confusão, e a tenda dos impios não existirá mais.
