Йов 8
1 Билдад дин Шуах а луат кувынтул ши а зис:
Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
2 „Пынэ кынд врей сэ ворбешть астфел ши пынэ кынд вор фи кувинтеле гурий тале ка ун вынт путерник?
Hoe lang nog gaat ge zó voort, En zullen uw woorden als een stormwind loeien?
3 Оаре ва рэстурна Думнезеу дрептул? Сау ва рэстурна Чел Атотпутерник дрептатя?
Zou God het recht soms verkrachten, De Almachtige de gerechtigheid schenden:
4 Дакэ фиий тэй ау пэкэтуит ымпотрива Луй, й-а дат пе мына пэкатулуй.
Wanneer uw kinderen tegen Hem hebben gezondigd, Dan heeft Hij hun slechts hun misdaad vergolden!
5 Дар ту, дакэ алерӂь ла Думнезеу, дакэ роӂь пе Чел Атотпутерник,
Maar als gij uw toevlucht neemt tot God, En rein en oprecht tot den Almachtige smeekt:
6 дакэ ешть курат ши фэрэ приханэ, атунч, негрешит, Ел ва вегя асупра та ши ва да ынапой феричиря локуинцей тале невиновате.
Dan zal Hij van stonde af over u waken, En schenkt Hij u weer een rechtschapen gezin;
7 Векя та пропэшире ва фи микэ фацэ де чя де май тырзиу.
Dan schijnt uw vroeger lot slechts gering, Wordt ver door uw nieuwe staat overtroffen.
8 Ынтрябэ пе чей дин нямуриле трекуте ши я аминте ла пэцания пэринцилор лор.
Ja, vraag het maar aan het voorgeslacht Geef acht op de bevinding van hun vaderen!
9 Кэч ной сунтем де ерь ши ну штим нимик, зилеле ноастре пе пэмынт ну сунт декыт о умбрэ.
Want wij zijn van gisteren, en weten niets, Ons leven op aarde is enkel een schaduw;
10 Ей те вор ынвэца, ыць вор ворби ши вор скоате дин инима лор ачесте кувинте:
Maar zij zullen u leren, het u vertellen, En woorden spreken uit hun hart:
11 ‘Креште папура фэрэ балтэ? Креште трестия фэрэ умезялэ?’
Schiet het riet op buiten het moeras, Groeien de biezen buiten het water?
12 Фиинд ынкэ верде ши фэрэ сэ се тае, еа се усукэ май репеде декыт тоате ербуриле.
Het wordt afgesneden, terwijl het nog bloeit, En verdort vóór ieder ander gewas:
13 Аша се ынтымплэ тутурор челор че уйтэ пе Думнезеу, ши нэдеждя челуй нелеӂюит ва пери.
Zo vergaat het allen, die God vergeten, Wordt de hoop van de bozen te schande!
14 Ынкредеря луй есте здробитэ, ши сприжинул луй есте о пынзэ де пэянжен.
Een herfstdraad is zijn vertrouwen, Zijn toeverlaat een spinneweb;
15 Се бизуеште пе каса луй, дар ну есте таре; се принде де еа, дар ну цине.
Hij steunt op zijn web, maar dit houdt het niet uit, Hij grijpt het vast, maar het houdt geen stand.
16 Кум дэ соареле, ынверзеште, ышь ынтинде рамуриле песте грэдина са,
Vol sappen staat hij in de zon, Zijn ranken verspreiden zich over zijn hof;
17 ышь ымплетеште рэдэчиниле принтре петре, пэтрунде пынэ ын зидурь.
Zijn wortels kronkelen zich over het grint, En tussen de stenen grijpt hij zich vast.
18 Дар, дакэ-л смулӂь дин локул ын каре стэ, локул ачеста се ляпэдэ де ел ши зиче: ‘Ну штиу сэ те фи куноскут вреодатэ!’
Maar rukt men hem weg van zijn plaats, Dan verloochent ze hem: ik heb u nooit gezien!
19 Ятэ, аша сунт десфэтэриле пе каре и ле адук кэиле веций луй; апой дин ачелашь пэмынт рэсар алций дупэ ел.
Zo vergaat zijn leven door de mot Uit het stof ervan schieten anderen op.
20 Ну, Думнезеу ну ляпэдэ пе омул фэрэ приханэ ши ну окротеште пе чей рэй.
Neen, God verwerpt den brave niet, En reikt den boze geen hand.
21 Ба ынкэ, Ел ыць умпле гура ку стригэте де букурие, ши бузеле ку кынтэрь де веселие.
Nog wordt uw mond met lachen vervuld, En uw lippen met jubel;
22 Врэжмаший тэй вор фи акопериць де рушине, яр кортул челор рэй ва пери.”
Maar uw haters worden met schande bedekt, De tent der bozen verdwijnt!
