Йов 6
1 Йов а луат кувынтул ши а зис:
Allora Giobbe rispose:
2 „О, де ар фи ку путинцэ сэ ми се кынтэряскэ дуреря ши сэ ми се пунэ тоате ненорочириле ын кумпэнэ,
Se ben si pesasse il mio cruccio e sulla stessa bilancia si ponesse la mia sventura...
3 ар фи май греле декыт нисипул мэрий, де ачея ымь мерг кувинтеле пынэ ла небуние!
certo sarebbe più pesante della sabbia del mare! Per questo temerarie sono state le mie parole,
4 Кэч сэӂециле Челуй Атотпутерник м-ау стрэпунс, суфлетул меу ле суӂе отрава ши гроаза Домнулуй багэ фиорь ын мине!
perché le saette dell'Onnipotente mi stanno infitte, sì che il mio spirito ne beve il veleno e terrori immani mi si schierano contro!
5 Збиярэ мэгарул сэлбатик кынд аре вердяцэ? Муӂеште боул кынд аре де мынкаре?
Raglia forse il somaro con l'erba davanti o muggisce il bue sopra il suo foraggio?
6 Поць мынка че-й фэрэ густ ши фэрэ саре? Аре вреун густ албушул унуй оу?
Si mangia forse un cibo insipido, senza sale? O che gusto c'è nell'acqua di malva?
7 Орьче лукру де каре аш вря сэ ну м-атинг, ачела-й храна мя, фие кыт де грецоасэ еа!
Ciò che io ricusavo di toccare questo è il ributtante mio cibo!
8 О, де ми с-ар аскулта доринца ши де мь-ар ымплини Думнезеу нэдеждя!
Oh, mi accadesse quello che invoco, e Dio mi concedesse quello che spero!
9 Де ар вря Думнезеу сэ мэ здробяскэ, ынтиндэ-Шь мына ши сэ мэ прэпэдяскэ!
Volesse Dio schiacciarmi, stendere la mano e sopprimermi!
10 Ымь ва рэмыне мэкар ачастэ мынгыере, ачастэ букурие ын дурериле ку каре мэ коплешеште: кэ ничодатэ н-ам кэлкат порунчиле Челуй Сфынт.
Ciò sarebbe per me un qualche conforto e gioirei, pur nell'angoscia senza pietà, per non aver rinnegato i decreti del Santo.
11 Ла че сэ май нэдэждуеск, кынд ну май пот? Ла че сэ май аштепт, кынд сфыршитул се штие?
Qual la mia forza, perché io possa durare, o qual la mia fine, perché prolunghi la vita?
12 Тэрия мя оаре есте о тэрие де пятрэ? Трупул меу е де арамэ?
La mia forza è forza di macigni? La mia carne è forse di bronzo?
13 Ну сунт еу липсит де ажутор, ши н-а фуӂит мынтуиря де мине?
Non v'è proprio aiuto per me? Ogni soccorso mi è precluso?
14 Чел че суферэ аре дрепт ла мила приетенулуй, кяр дакэ пэрэсеште фрика де Чел Атотпутерник.
A chi è sfinito è dovuta pietà dagli amici, anche se ha abbandonato il timore di Dio.
15 Фраций мей с-ау арэтат ыншелэторь ка ун пырыу, ка албия пыраелор каре трек.
I miei fratelli mi hanno deluso come un torrente, sono dileguati come i torrenti delle valli,
16 Ун слой ле тулбурэ курсул, зэпада се ынгрэмэдеште пе еле;
i quali sono torbidi per lo sgelo, si gonfiano allo sciogliersi della neve,
17 вине аршица времий ши сякэ, вине кэлдура соарелуй ши ли се усукэ албия.
ma al tempo della siccità svaniscono e all'arsura scompaiono dai loro letti.
18 Чете де кэлэторь се абат дин друмул лор, се куфундэ ын пустиу ши пер.
Deviano dalle loro piste le carovane, avanzano nel deserto e vi si perdono;
19 Четеле челор дин Тема се уйтэ цинтэ ла еле, кэлэторий дин Себа сунт плинь де нэдежде кынд ле вэд.
le carovane di Tema guardano là, i viandanti di Saba sperano in essi:
20 Дар рэмын ыншелаць ын нэдеждя лор, рэмын уймиць кынд ажунг ла еле.
ma rimangono delusi d'avere sperato, giunti fin là, ne restano confusi.
21 Аша сунтець ши вой акум пентру мине. Вой ымь ведець неказул ши вэ ынгрозиць!
Così ora voi siete per me: vedete che faccio orrore e vi prende paura.
22 В-ам зис еу оаре: ‘Даци-мь чева, келтуиць дин авериле воастре пентру мине,
Vi ho detto forse: «Datemi qualcosa» o «dei vostri beni fatemi un regalo»
23 скэпаци-мэ дин мына врэжмашулуй, рэскумпэраци-мэ дин мына челор рэй’?
o «liberatemi dalle mani di un nemico» o «dalle mani dei violenti riscattatemi»?
24 Ынвэцаци-мэ, ши вой тэчя; фачеци-мэ сэ ынцелег ын че ам пэкэтуит.
Istruitemi e allora io tacerò, fatemi conoscere in che cosa ho sbagliato.
25 О, кыт де ындуплекэтоаре сунт кувинтеле адевэрулуй! Дар че доведеск мустрэриле воастре?
Che hanno di offensivo le giuste parole? Ma che cosa dimostra la prova che viene da voi?
26 Врець сэ мэ мустраць пентру тот че ам зис ши сэ ну ведець декыт вынт ын кувинтеле унуй дезнэдэждуит?
Forse voi pensate a confutare parole, e come sparsi al vento stimate i detti di un disperato!
27 Вой нэпэстуиць пе орфан, пригониць пе приетенул востру.
Anche sull'orfano gettereste la sorte e a un vostro amico scavereste la fossa.
28 Уйтаци-вэ ла мине, вэ рог! Доар ну вой минци ын фацэ!
Ma ora degnatevi di volgervi verso di me: davanti a voi non mentirò.
29 Ынтоарчеци-вэ, ну фиць недрепць; ынтоарчеци-вэ ши мэртурисиць кэ сунт невиноват!
Su, ricredetevi: non siate ingiusti! Ricredetevi; la mia giustizia è ancora qui!
30 Есте врео нелеӂюире пе лимба мя ши ну деосебеште гура мя че есте рэу?
C'è forse iniquità sulla mia lingua o il mio palato non distingue più le sventure?
