Йов 5
1 Стригэ акум! Чине ыць ва рэспунде? Кэруя динтре сфинць ый вей ворби?
Crie maintenant! Qui te répondra? Auquel des saints t’adresseras-tu?
2 Небунул пере учис де мыния луй, простул моаре учис де априндеря луй.
L’insensé périt dans sa colère, Le fou meurt dans ses emportements.
3 Ам вэзут пе ун небун принзынд рэдэчинэ; апой, деодатэ, й-ам блестемат локуинца.
J’ai vu l’insensé prendre racine; Puis soudain j’ai maudit sa demeure.
4 Фиий луй н-ау норок, сунт кэлкаць ын пичоаре ла поартэ, ши нимень ну-й скапэ!
Plus de prospérité pour ses fils; Ils sont foulés à la porte, et personne qui les délivre!
5 Сечеришул луй есте мынкат де чей флэмынзь, каре вин сэ-л я кяр ши дин спинь, ши авериле луй сунт ынгиците де оамень ынсетаць.
Sa moisson est dévorée par des affamés, Qui viennent l’enlever jusque dans les épines, Et ses biens sont engloutis par des hommes altérés.
6 Ненорочиря ну рэсаре дин цэрынэ, ши суферинца ну ынколцеште дин пэмынт.
Le malheur ne sort pas de la poussière, Et la souffrance ne germe pas du sol;
7 Омул се наште ка сэ суфере, дупэ кум скынтея се наште ка сэ збоаре.
L’homme naît pour souffrir, Comme l’étincelle pour voler.
8 Еу аш алерга ла Думнезеу, луй Думнезеу Й-аш спуне неказул меу.
Pour moi, j’aurais recours à Dieu, Et c’est à Dieu que j’exposerais ma cause.
9 Ел фаче лукрурь марь ши непэтрунсе, минунь фэрэ нумэр.
Il fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre;
10 Ел варсэ плоая пе пэмынт ши тримите апэ пе кымпий.
Il répand la pluie sur la terre, Et envoie l’eau sur les campagnes;
11 Ел ыналцэ пе чей смериць ши избэвеште пе чей некэжиць.
Il relève les humbles, Et délivre les affligés;
12 Ел нимичеште плануриле оаменилор виклень, ши мыниле лор ну пот сэ ле ымплиняскэ.
Il anéantit les projets des hommes rusés, Et leurs mains ne peuvent les accomplir;
13 Ел принде пе чей ынцелепць ын викления лор, ши плануриле оаменилор ыншелэторь сунт рэстурнате:
Il prend les sages dans leur propre ruse, Et les desseins des hommes artificieux sont renversés:
14 дау песте ынтунерик ын мижлокул зилей, быжбые зиуа-н амяза маре ка ноаптя.
Ils rencontrent les ténèbres au milieu du jour, Ils tâtonnent en plein midi comme dans la nuit.
15 Астфел, Думнезеу окротеште пе чел слаб ымпотрива аменинцэрилор лор ши-л скапэ дин мына челор путерничь,
Ainsi Dieu protège le faible contre leurs menaces, Et le sauve de la main des puissants;
16 аша ынкыт нэдеждя сприжинэ пе чел ненорочит, яр фэрэделеӂя ышь ынкиде гура.
Et l’espérance soutient le malheureux, Mais l’iniquité ferme la bouche.
17 Фериче де омул пе каре-л чартэ Думнезеу! Ну несокоти мустраря Челуй Атотпутерник.
Heureux l’homme que Dieu châtie! Ne méprise pas la correction du Tout-Puissant.
18 Ел фаче рана ши тот Ел о лягэ; Ел рэнеште, ши мына Луй тэмэдуеште.
Il fait la plaie, et il la bande; Il blesse, et sa main guérit.
19 Де шасе орь те ва избэви дин неказ ши де шапте орь ну те ва атинӂе рэул.
Six fois il te délivrera de l’angoisse, Et sept fois le mal ne t’atteindra pas.
20 Ел те ва скэпа де моарте ын време де фоамете ши де ловитуриле сабией ын време де рэзбой.
Il te sauvera de la mort pendant la famine, Et des coups du glaive pendant la guerre.
21 Вей фи ла адэпост де бичул лимбий, вей фи фэрэ тямэ кынд ва вени пустииря.
Tu seras à l’abri du fléau de la langue, Tu seras sans crainte quand viendra la dévastation.
22 Вей рыде де пустиире, ка ши де фоамете, ши ну вей авя сэ те темь де фяреле пэмынтулуй.
Tu te riras de la dévastation comme de la famine, Et tu n’auras pas à redouter les bêtes de la terre;
23 Кэч вей фаче легэмынт пынэ ши ку петреле кымпулуй, ши фяреле пэмынтулуй вор фи ын паче ку тине.
Car tu feras alliance avec les pierres des champs, Et les bêtes de la terre seront en paix avec toi.
24 Вей авя феричире ын кортул тэу, ыць вей гэси турмеле ынтреӂь,
Tu jouiras du bonheur sous ta tente, Tu retrouveras tes troupeaux au complet,
25 ыць вей ведя сэмынца крескынду-ць ши одраслеле ынмулцинду-се ка ярба де пе кымп.
Tu verras ta postérité s’accroître, Et tes rejetons se multiplier comme l’herbe des champs.
26 Вей интра ын мормынт ла бэтрынеце, ка снопул стрынс ла время луй.
Tu entreras au sépulcre dans la vieillesse, Comme on emporte une gerbe en son temps.
27 Ятэ че ам черчетат, ши аша есте! Аскултэ, кэ сунт спре фолосул тэу!”
Voilà ce que nous avons reconnu, voilà ce qui est; A toi d’entendre et de mettre à profit.
